crazy friend ไอเพื่อนบ้าทำหัวใจป่วน

ทำไมแม่ถึงส่งอีตาบ้านี่มาด้วยเจอกันวันแรกก็ปากเสียใส่แล้วฉันไม่ยอมอยู่กับนายนี่หรอก เพื่อนคนแรกในชีวิตต้องไม่ใช่อย่างนี้
"เข้าผิดบ้านรึเปล่าคะ"
"อ้าว ทำไมพูดเงี้ย ถึงผมจะได้ค่าจ้างแล้วแต่ผมก็ไม่หนีหรอกงานก็คือ 'งาน' "
ที่แท้ก็เป็นคนที่แม่จ้างมาจ้างมาได้เนอะ◇_◇
" ที่แท้ก็แค่ลูกจ้าง ทำไมถึงทำกับเจ้านายแบบนี้หล่ะยะ "
" ใครว่าเธอเป็นเจ้านายฉันหล่ะ แม่เธอต่างหาก "
" แต่ฉันก็เป็นลูกแม่นะยะ "
"แม่เธอไม่ได้บอกให้ทำตามคำสั่งเธอหนิ"
ไอบ้าเอ๊ยแม่จ้างคนอย่างงี้ได้ไงเนี่ย ไม่ไหวต้องเคลียร์
ตู๊ด ตู๊ด~
"แม่ แม่ได้จ้างใครให้มาเป็นเพื่อนหนูรึเปล่า"
"ทำไมถึงพูดแบบนั้นหล่ะ แม่กลัวลูกเหงา อีกอย่างแม่ไม่ได้จ้าง แม่แค่บอกว่า ถ้ามาเป็นเพื่อนของลูกแม่ แม่จะให้ทุนเค้าไปเรียนต่อต่างประเทศ แม่ไม่ได้จ้างซักหน่อย"
"นั่นแหละค่ะที่เค้าเรียกว่า'จ้าง' เอ๊ะ! แต่แม่ไม่ยุติธรรม"
ฉันตะคอกใส่โทรศัพท์จึงทำให้แม่หยุดชะงัก แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล "แม่ให้ความยุติธรรมกับลูกเสมอ แล้วลูกมาใส่ร้ายแม่ได้ยังไง◇-◇"
"ก็นายนั่นยังได้ไปเรียนต่างประเทศเลย แต่หนูยังไม่เคยแม้แต่จะนั่ง เครื่องบิน แม่ไม่รักหนูแล้วใช่มั้ย หรือหนูไม่ใช่ลูกของแม่"
แม่ตัดสายทิ้งเพราะรู้ว่าถ้าคุยต่อแล้วทีนี้จะเกิดอะไรขึ้น แต่ฉันก็สงสัยบ่อยมากว่าแม่ใช่แม่จริงๆของฉันรึเปล่า
แม่ไม่เคยตามใจฉันเลย
 
ซะที่ไหน แม่ตามใจฉันทู๊กกกกอย่าง แต่ครั้งนี้แม่ดูแปลกๆ แม่มีเรื่องอะไรเครียดรึเปล่า