รู้เปล่าว่ารักนะ...นายบ๊อง

"นี่ เธอรอด้วยด้วยสิ"เเอ๊ะเสียงใครบางคนตะโกนมาจากด้านหลังของฉัน
"เเอ๊ะ????"ไรกันเนี่ยจะต้องมาซวยเเต่เช้าเลยหรอเนี่ย
"เธออยู่ม.4รึเปล่าอ่ะ คือว่าฉันไม่รู้ว่าม.4นี่มันชั้นที่เท่าไหร่อ่ะ"
"อ่า อยู่ชั้น5หน่ะ บางที่โรงเรียนเราก็น่าจะมีลิฟบ้างนะ"ฉันตอบไปเเบบไม่ได้คิดอะไรมาก
"อื้ม ขอบใจนะพอดีฉันพึ่งย้ายมาใหม่หน่ะก็เลยไม่ค่อยคุ้นซะเท่าไหร่ เเหะๆ"
"อ่า งั้นฉันไปได้เเล้วใช่ไม๊"ฉันตอบไปอย่างรวดเร็วเพราะขี้เกียจยืนรอนาน
"จ้า ขอให้เราได้อยู่ห้องเดียวกันน้าาาา"เอิ่มคือไม่ต้องตะโกนก็ได้คนมองหมดเเล้ว -_-.
"เอ้อ วันนี้เป็นวันเเรกที่เปิดเรียนเเท้ๆทำไมต้องเจอเรื่องเเบบนี้ด้วยนะ"ขณะที่ฉันกำลังนั่งบ่นอยู่คนเดียวที่โต๊ะ พรึบ เห้ยเสียงไรอ่ะ
"โย่ว เจอกันอีกเเล้วนะว่าเเต่เธอก็อยู่ห้องนี้เหรอ"หน่ะ นี่มันยัยคนเมื่อกี๊นี่หน่า ทะทำไม
"อ่า ก็อย่างที่เห็นนั่นเเหล่ะ"ฉันตอบไปอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์นัก
"จ้า เอ ว่าเเต่เธอชื่อไรอ่ะลืมถามไปเลย 0w0???"
"ชื่อโลน ที่ย่อมาจากอโลนอ่ะ"คือที่จริงก็ไม่ค่อยอยากจะบอกหรอกเเต่ว่า......ช่างมันเถอะ
"อื้ม ชั้นชื่อโมนะ เเเล้วนี่กี่โมงเเล้วอ่ะ 0^0???"โมไอที่ย่อมาจากเเตงโมหน่ะหรอหรือว่าเเม่ตั้งชื่อว่าโมเพราะว่าชอบกินเเตงโมงหรือว่าหน้ากลมเหมือนเเตงโมกันเเน่นะ
"นี่ นี่ๆๆ ฟังอยู่รึเปล่าตอนนี้กี่โมงเเล้วอ่ะ"เอ่อ มัวจินตนาการเพลินไปเบย
"เอ่อตอนนี้เหรอ"ฉันพูดพลางดูนาฬิกา"ตอนนี้เหรอประมาณหกโมงครึ่งหน่ะ"
"งั้น เหรอเข้าเรียนตั้งเเปดโมงเเหน่ะงั้นเราขึ้นไปนั่งดูวิวที่ดาดฟ้ากันเถอะ"ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดอะไรโมก็จับมือฉันเเล้วพาวิ่งขึ้นที่ดาดฟ้า
"แฮ่ก ๆ ทำไมต้องวิ่งด้วยหล่ะใจจะวายตายอยู่เเล้วนะ T^T"ทำไมวันนี้จะต้องมาเจอเเบบนี้ด้วยนะ
"ก็ถ้าเราเดินมามันจะเสียเวลาเปล่าหน่ะสิ วิวข้างบนก็ดีเน๊อะโลน ^^"
"อืม ว่าเเต่วิวที่นี่ก็ดีเหมือนกันนะ"ฉันยืนมองท้องฟ้าที่มีเมฆกำลังลอยผ่านมาเเละผ่านไปเเต่ก็สวยดีเหมือนกันนะ รู้สึกเหมือนมีลมอ่อนๆผ่านตัวไปอย่างช้าทำให้รู้สึกเย็นสบาย
"นี่ ตอนนี้มันก็จะเข้าชั้นเรียนเเล้วนะจะยืนไปถึงไหนเนี่ย -0-."เเอ๊ะ ตอนนี้จะเเปดโมงเเล้วเหรอเดี๋ยวนะนี่เรายืนมากี่นาทีเเล้วเนี่ย
"งั้น เราก็รีบไปกันถะ"ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบโมก็จับมือฉันเเล้วรีบวิ่งไปอีกครั้งหนึ่ง นี่ถ้าเป็นอย่างนี้ทุกวันนะไปเเข็งวิ่งมาราทอนได้เลยนะเนี่ย - -.
"ถึง เเล้วดีนะครูยังไม่มา"
"เเห่ก เเห่ก ทีหลังถ้าจะวิ่งช่วยส่งสัญญาณก่อนได้ไม๊เนี่ย"
"........"เเอ๊ะ ทำไมถึงเงียบไปหล่ะ 0^0? พอฉันลืมตาขึ้นก็พบว่าเพื่อนในชั้นเรียนก็มองพวกเราอย่างกับเราเป็นสัดประหลาดเเหน่ะ
"เอ่อ คือฉันคิดว่าเราน่าจะไปหาที่นั่งกันนะ"
"อ่ะ อ่า ^^"เห้ย ทำไมตะกี้ยังเงียบอยู่เรยตอนนี้กลับมายิ้มได้เเล้วเหรอเหมือนเด็กชะมัดเลย
"นี่นายขอโทษนะ ตรงนี้มีคนนั่งรึเปล่า"ฉันถามเขาด้วยนํ้าเสียงปกติ
"ไม่มีหนิ่"
"อ่า นี่โมเรานั่งนี่นะฌธอนั่งข้างโต๊ะเราก็ได้"ฉันเรียกโมให้มานั่งด้วยกัน
"นี่ เธอชื่ออะไรเหรอ?"เเอ๊ะเสียงใครหน่ะ พอฉันหันหลังกลับไปก็เจอผู้ชายคนนึงที่มีผมสีดำเเม้เเต่ตายังสีดำทักเสียงอย่างนุ่มนวล
"อ๊ะ ฉันเหรอ?"ฉันถามอีกครั้งเพราะไม่เเน่ใจ
"อื้ม ใช่คิดว่าใครหล่ะ"เขตอบกลับมานํ้าเสียงนุ่มนวลอย่างเคย
"ฉันชื่อโลนเเต่ถ้าจะถามประวัติความเป็นมาของชื่อหล่ะก็อย่ารู้เลยมันยาว"ฉันตอบห้วนๆก่อนที่ครูจะเปิดประตูเข้ามา
"เอาหล่ะ ทุกคนคาบเเรกนี้ก็ให้จับกลุ่มนะกลุ่มละ6-7คนเเล้วให้ไปหาสถานที่ตัวเองชอบในโรงเรียนนะ"
"เอ จะหาคนเข้ากลุ่มยังไงดีนะ"ฉันนั่งคิดซักพักก่อนจะมีเสียงหนึ่งพูดว่า
"งั้นฉันขอเข้ากลุ่มด้วยนะ ฉันด้วย ผมด้วยนะ"เสียงทำไมมาเยอะจัง 0w0??
 
 
<END/จบ ติดตามตอนต่อไปนะคะ รับรองว่าต้องสนุกจ้า>