Girl Zone ! ปรับรักให้ลงตัวยัยหน้าหวานกับแม่ตัวดี
-
เขียนโดย marsirine
วันที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.26 น.
14 ตอน
9 วิจารณ์
17.82K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 30 กันยายน พ.ศ. 2557 09.28 น. โดย เจ้าของนิยาย
7) Girl zone !
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด !
'ประกาศ ขณะนี้มีคนลักลอบเข้าเมือง โปรดให้ชาวเมืองทุกคน ช่วยกันดูว่ามีใครที่ผิดสังเกต แล้วให้ส่งตัวมาที่ สำนักราชวัง (?)'
"นาอึน ! มันฟื้นแล้วแน่เลย T^T" ฉันตะโกนบอกนาอึน ทั้งๆที่รู้ว่ายัยนั่นก็ได้ยิน แต่แน่เลยฉัน TOT
"งั้นเราก็ต้องหาที่พักก่อน" นาอึนดูจะใจเย็นมาก นางปกติมากจ้าาา
"ที่ไหนล่ะ !"
"นั่นไง ! บ้านร้างน่ะ" นาอึนมองไปรอบๆ แล้วก็ชี้ไปที่บ้านร้าง...ที่หรูมาก ใช่สิ เมืองนี้มีแต่ราชวงศ์ หรือเชื้อราชวงศ์ที่เข้ามาได้ เพราะงั้น ที่นี่เลยหรูหรามาก !
"เข้าไปก่อนเหอะ !"
ฉันก็เข้ามานั่งข้างในกับยัยนาอึน ! มันไม่ใช่บ้าน(หรือวัง) ร้างหรอกนะ ที่นี่มีคนอยู่
"โซริ.. ฉันมีพี่ไม่แท้ที่อาศัยอยู่ในเมืองนี้ แต่ฉันไม่รู้ว่าชาตินี้จะหากันเจอหรือเปล่า"
"ใช่สิ เมืองปิด แต่ออกจะกว้างขนาดนี้ ห้องน้ำสาธารณะคงกว้างกว่าบ้านฉันเลยมั้ง T^T"
"แล้วนี่วังใคร ?" ที่นี่ไม่มีกษัตริย์ ทุกราชวงศ์จะมารวมกันที่นี่ แล้วปกครองร่วมกัน โดยมีเชื้อราชวงศ์
และสตรี-บุรุษชั้นสูง เป็นประชากร
"เฮ้ ! ใครอยู่ในวังฉัน" มีเสียงผู้ชายดังโวยวายขึ้นมาจากด้านหลัง
"นาอึน ทำไงดี TOT" ฉันจะร้องไห้จริงๆแล้วนะ เรานั่งกันเงียบๆ สายตาของนาอึน บ่งบอกว่า อะไรจะเกิดก็ให้เกิดไป เรามาด้วยกัน ตายด้วยกัน..โซริ ! เราต่างจ้องไปที่ต้นเสียงของเจ้าของวังนี้ แล้วพบว่า เขาคือ...
"อ้าว นาอึน !"
"นายเองเหรอ แอลบี !"
"เธอคือผู้บุกรุกสินะ " สองคนนี้รู้จักกัน ! นี่คือพี่ของนาอึนที่เธอบอกสินะ
"แล้วนี่วังใคร"
"วังฉันเองแหละ ฉันเป็นเชื้อราชวงศ์ พอพ่อเสีย ฉันเลยได้มรดกแทน แล้วเธอมาทำอะไรที่นี่ล่ะ"
"มาทำรายงาน ฉันหาข้อมูลไม่ได้ เลยจำเป็นต้องลักลอบ"
"งั้นเดี๋ยวฉันช่วยเธอเอง แล้วนี่เพื่อนเธอเหรอ ชื่ออะไรล่ะ"
"ฉันชื่อ โซริ ! ยินดีที่ได้รู้จัก และขอบคุณที่ช่วยค่ะ "
"โซริ ! ชื่อจริงเธอชื่ออะไร"
"ไอยรีญ รัตนพัฒนากิจวงศ์ ค่ะ " (คิดไม่ออกค่ะผู้อ่าน-...-)
"ในที่สุดฉันก็เจอเธอนะ ! ไอยรีญ.." สายตาของแอลบี ซึ่งเป็นรุ่นพี่ฉัน เปลี่ยนไป เป็นสายตาของความเอ็นดูและเมตตา เหมือนเขารู้จักฉันมานาน ... นี่มันอะไรกัน !
# ติดตามตอนต่อไปน้าาา#
'ประกาศ ขณะนี้มีคนลักลอบเข้าเมือง โปรดให้ชาวเมืองทุกคน ช่วยกันดูว่ามีใครที่ผิดสังเกต แล้วให้ส่งตัวมาที่ สำนักราชวัง (?)'
"นาอึน ! มันฟื้นแล้วแน่เลย T^T" ฉันตะโกนบอกนาอึน ทั้งๆที่รู้ว่ายัยนั่นก็ได้ยิน แต่แน่เลยฉัน TOT
"งั้นเราก็ต้องหาที่พักก่อน" นาอึนดูจะใจเย็นมาก นางปกติมากจ้าาา
"ที่ไหนล่ะ !"
"นั่นไง ! บ้านร้างน่ะ" นาอึนมองไปรอบๆ แล้วก็ชี้ไปที่บ้านร้าง...ที่หรูมาก ใช่สิ เมืองนี้มีแต่ราชวงศ์ หรือเชื้อราชวงศ์ที่เข้ามาได้ เพราะงั้น ที่นี่เลยหรูหรามาก !
"เข้าไปก่อนเหอะ !"
ฉันก็เข้ามานั่งข้างในกับยัยนาอึน ! มันไม่ใช่บ้าน(หรือวัง) ร้างหรอกนะ ที่นี่มีคนอยู่
"โซริ.. ฉันมีพี่ไม่แท้ที่อาศัยอยู่ในเมืองนี้ แต่ฉันไม่รู้ว่าชาตินี้จะหากันเจอหรือเปล่า"
"ใช่สิ เมืองปิด แต่ออกจะกว้างขนาดนี้ ห้องน้ำสาธารณะคงกว้างกว่าบ้านฉันเลยมั้ง T^T"
"แล้วนี่วังใคร ?" ที่นี่ไม่มีกษัตริย์ ทุกราชวงศ์จะมารวมกันที่นี่ แล้วปกครองร่วมกัน โดยมีเชื้อราชวงศ์
และสตรี-บุรุษชั้นสูง เป็นประชากร
"เฮ้ ! ใครอยู่ในวังฉัน" มีเสียงผู้ชายดังโวยวายขึ้นมาจากด้านหลัง
"นาอึน ทำไงดี TOT" ฉันจะร้องไห้จริงๆแล้วนะ เรานั่งกันเงียบๆ สายตาของนาอึน บ่งบอกว่า อะไรจะเกิดก็ให้เกิดไป เรามาด้วยกัน ตายด้วยกัน..โซริ ! เราต่างจ้องไปที่ต้นเสียงของเจ้าของวังนี้ แล้วพบว่า เขาคือ...
"อ้าว นาอึน !"
"นายเองเหรอ แอลบี !"
"เธอคือผู้บุกรุกสินะ " สองคนนี้รู้จักกัน ! นี่คือพี่ของนาอึนที่เธอบอกสินะ
"แล้วนี่วังใคร"
"วังฉันเองแหละ ฉันเป็นเชื้อราชวงศ์ พอพ่อเสีย ฉันเลยได้มรดกแทน แล้วเธอมาทำอะไรที่นี่ล่ะ"
"มาทำรายงาน ฉันหาข้อมูลไม่ได้ เลยจำเป็นต้องลักลอบ"
"งั้นเดี๋ยวฉันช่วยเธอเอง แล้วนี่เพื่อนเธอเหรอ ชื่ออะไรล่ะ"
"ฉันชื่อ โซริ ! ยินดีที่ได้รู้จัก และขอบคุณที่ช่วยค่ะ "
"โซริ ! ชื่อจริงเธอชื่ออะไร"
"ไอยรีญ รัตนพัฒนากิจวงศ์ ค่ะ " (คิดไม่ออกค่ะผู้อ่าน-...-)
"ในที่สุดฉันก็เจอเธอนะ ! ไอยรีญ.." สายตาของแอลบี ซึ่งเป็นรุ่นพี่ฉัน เปลี่ยนไป เป็นสายตาของความเอ็นดูและเมตตา เหมือนเขารู้จักฉันมานาน ... นี่มันอะไรกัน !
# ติดตามตอนต่อไปน้าาา#
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ