รักจริงนายช็อกโกแลต

                                  หลายปีมานี้ผมอยู่ที่นี่ด้วยความสุขและรอยยิ้ม และจะไม่ลืมเลยครับ ความฝันที่ผมอยากจะมีแบบนี้เป็นจริงแล้ว แต่ก็ต้องจากมันไปด้วย

''อ้าว!! หนูไอติม หนูช็อกฯจะไปแล้วหรือจ๊ะ'' คุณป้ามองผมด้วยสายตาเศร้า

'' ค่ะ! หนูอยู่ที่นี่สนุกมากเลยคะ'' ฉันตอบคุณป้าพร้อมยิ้มหวานไปให้

''ครับ! ที่นี่สนุกมากแล้วได้เรียนรู้ทุกๆอย่างด้วยครับ ถ้ามีโอกาสจะมาใหม่นะครับ'' พี่ช็อกยิ้มเล็กน้อย แต่ว่า ('////') มันน่ารักอ่ะ!!

''จ๊ะๆ คนในหมู่บ้านไม่มีไรให้มากหรอกจ๊ะ'' คุณป้ายัดของบางอย่างมาที่มือของผมกับพี่ช็อก มันคืออัญมณี เล็กๆแต่ไม่ใช่ของจริงแน่นอน

'' นี่คืออัญมณีของปลอมน่ะจ๊ะ แต่ว่า มันสามารถขอพรได้ 1 ข้อ ไว้ใช้ในยามฉุกเฉินน๊ะจ๊ะ'' 

''ค่ะ/ครับ'' ผมกับพี่ช็อกพูดพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย จนผมกับพี่ช็อกหันไปมองหน้ากัน แต่ตอนหันมานั้น มันอยู่ใกล้ๆกัน พอหันไป จมูกเลยชนกัน!! 

(>////<) อย่ามองดิผมอาย

''อะ...เอ่อ..'' ผมเริ่มส่งเสียงทันที ที่เหตุการณ์ เริ่มชักชวนฮ๊าาาา...

''น่ารักกันจริงๆเลยนะคู่นี้'' คุณปู่เดินมาพร้อมพูดชมเราสองคน -//-

''ค่ะ'' 

''ไปเถอะนะ เดี่ยวจะล่าช้าเสียก่อน นี่ก็จะ 6 โมงเช้าแล้วล่ะ ได้เวลาเดินทางแล้ว แล้วระวังตัวไว้ด้วยล่ะ'' คุณปู่และคุณป้า เดินมาส่งที่หัวชุมชน แล้วหาทางที่กลับไปให้ได้

''ไอติม หิวอะไรหรือเปล่า'' พี่ช็อกเดินถามด้วยความเป็นห่วง แต่สีหน้าพี่ช็อกหน้าจะเป็นคนหิวนะ

''ทำไมหรอ..'' ผมพูดด้วยความสงสัย แกมขำนิดๆ

''พี่หิวว'' -0- ว่าแล้วเชียว 555+

''55+ พี่กินไปก่อนเลยครับ ไม่เป็นไร ไม่ต้องรอผม'' 

''อืมงั้นเหรอ..งั้นนั่งพักตรงทุ่งทานตะวันนั่นล่ะกัน'' พี่ช็อกพูดพลางชี้ไปทางทุ่งทานตะวัน ผมเดินไปพร้อมวางของลง ส่วนพี่ช็อกก็หยิบขนมปังขึ้นมากินอย่างเอร็ดอร่อย

''ไอติม ถ้าวันนึงพี่หายไปไอติมจะเป็นยังไง'' ผมที่นั่งวาดภาพอยู่นั้น ก็ต้องชะงัก เพียงชั่ววาบ แล้วก็ตอบคำถามพี่ช็อก

''ก็จะเสียใจแทบบ้าคลั่งไงล่ะ =///='' โอ๊ยยยยมาทงมาถามอะไรตอนนี้เนี่ย เขินลอยไปไม่เป็นเลย อ๊ากกกก 

''หน้าแดงอย่างนี้ แสดงว่าคิดไรกับพี่แน่ๆ อย่ามาบ้านะ ผู้ชายกับผู้ชายรักกันไม่ได้นะ'' ก็ใช่น่ะสินายเบ๊อะ!! ถ้าฉันเป็นผู้หญิงก็คง...><

''หึ!'' พี่ช็อกยื่นหน้ามาใกล้ที่แกล้มผม ทำให้หน้าผมร้อนวูบวาบ วูบวาบ อุณภูมิเริ่มต่ำ สูง เป็นระยะๆ

''พะ...พี่ช็อก ทำอะไรเนี่ยมาแอบหอมแก้มผมอ่ะ''

''ไม่รู้อ่ะพี่อยากกอดไอติมขึ้นมา'' ... ยึ๋ยยย พี่ช็อกพูดแบบนี้ พี่รู้ไหม ว่ากำลังลวนลามผม =.,=

''อยากนอนกอดไอติมแล้วก็...'' แล้วก็...

''เฮ้ย!!ใคอยู่ตรงนั้นน่ะ ออกมาเลยนะเว๊ย'' จู่ๆก็มีเสียงแทรกออกมาจากทางหนึ่ง

''ไอติมเก็บของแล้วลุกขึ้นมาเร็ว'' ผมรีบเก็บของทันทีพร้อมหลบๆแล้ววิ่งอย่างเร็วๆ

''อ๊ากก!!'' ผมเผลอดันวิ่งสะดุดรากไม้ที่อยู่บนพื้น โว๊ยย นี่มันไม่ใช่ละครในทีวีนะเฟ๊ยยย มาลงมาล้มอะไรตอนนี้เรา อะ..โอยเจ็บ

''ไอติมเป็นไรไหม มานี่ ขี่หลังมา'' ผมรีบคลานไปที่พี่ช็อก (ก็ต้องคลานอ่ะมันเจ็บนะ) แล้วชีวิตผมจะเป็นยังไงต่อไปนะ T^T