Please love me เทหัวใจให้ยัยจอมป่วน

          -คฤหาสน์ สุวรณรักษ์-        
     วันนี้คือวัน...........แต่งงานของเรา2คนนน><!!! ย้อนไปก่อนหน้านั่นนะ คือว่าหลังจากที่ฉันห้ามเขาไม่ให้รังแกฉัน1อาทิตย์ เขาก็ทำตามนั่นเหละไม่ได้ขัดขืนอะไร แต่ทว่าตอนที่ฉันชวนเขาไปออกกำลังกายเพื่อฟิตร่างกายให้พร้อม-///- ตอนนั้นเองที่มีผู้หญิงคนนึงเข้ามากอดแขนเขาตอนที่วิ่งอยู่บนลู่วิ่งจนเสียหลักเกือบล้ม พอเขาหันไปก็ต้องตกตะลึงเมื่อพบว่าคนนั้นคือเจนนี่ ฉันที่กำลังวิ่งก็หยุดและลงมายืนตระหง่าข่มกับยัยเจนนี่จนเขาต้องสงบศึกแล้วก็บอกขวานผ่าซากใส่ยัยนั่นว่า
'เรื่องระหว่างเรามันเป็นไปไม่ได้ เราจบกันแล้วตอนที่อยู่สวีเดน และตอนนี้เจ้าของของฉันคือโยเกิร์ต เธอคือทางผ่านของฉันนะ เจนนี่' ฉันถึงกับยิ้มเยาะอย่างสบอารมณ์ แล้วนางก็เดินหัวหดกลับบ้านไป แต่ในฉันกลับเสียใจ แล้วก็สงสารเธอด้วยที่ต้องมาถูกคนรักพูดขวานผ่าซากแบบนั้น
     "อ้าว หนูโยเกิร์ต ทำไมนั่งเครียดเหมือนคนคิดหนักขนาดนั้นหล่ะจ้ะ" 
     พี่แก้ว ไสตล์ลิชประจำตัวของฉันชำนาญด้านแต่งตัวและการแต่งผมเป็นที่สุด
     "อ๋อ ปล่าวหรอกค่ะ หนูแค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อยหน่ะ"
     จริงซินะ วันนี้คือวันแต่งงานของฉันกับคลาสเตอร์ เพราะฉะนั้นห้ามทำให้บรรยากาศเสียเด็ดขาด 
     "งั้นเดี๋ยวหนูเตรียมตัวให้พร้อมนะจ้ะ เดี๋ยวพี่ไปบอกสตาฟคนอื่นๆก่อนว่าหนูพร้อมแล้วนะ"
     "ค่ะ พี่แก้ว^^"
     ฉันนั่งเตรียมตัวอยู่นห้องแต่งตัวอยู่พักนึง แล้วในที่สุดพี่แก้วก็บอกว่าออกไปได้แล้ว พอฉันเดินมาที่ทางลงบรรไดแม่ของฉันที่คอยท่าอยู่แล้วก็เดินควงแขนแม่ของฉันลงไปชั้นล่างที่มีแขกคนอื่นๆมากมายกับบาทหลวงที่จะมาเป็นพยานในการแต่งงานของเรา2คน><
     ฉันเดินลงมาถึงชั้นล่างแล้วฉันกับคลาสเตอร์ก็สบตากัน เขาแต่งตัวหล่อมากกก ใส่สูทสดำและเสื้อที่อยู่ข้างในเป็นสีขาว ช่างเท่ห์อะไรเช่นนี้>< แล้วฉันก็เดินไปควงแขนเขา เขาส่งยิ้มและสายตาอันหวานเยิ้มจนฉันแทบจะละลายอยู่ตรงนั้น
     "คลาสเตอร์ เจ้าพร้อมจะรับหญิงคนนี้เป็นผู้ร่วมทุกข์ ร่วมสุข ร่วมร้อน ร่วมหนาว ไปกับเจ้าตลอดชีวิตหรือไม่"
     "รับแน่นอนครับ^0^"
     เขาพูดท่าทางหนักแน่นมากจนแขกในบ้านและฉันหลุดขำออกมาเบาๆ
     "โยเกิร์ต เจ้าพร้อมจะรับชายคนนี้เป็นผู้ร่วมทุกข์ ร่วมสุข ร่วมร้อน ร่วมหนาว ไปกับเจ้าตลอดชีวิตหรือไม่"  
     "รับค่ะ^^"
     "ขอประกาศให้ทั้ง2เป็นสามีภรรยาถูกต้องกันตามกฎหมายทุกประการ"
     ฉันและเขาหันมาสบตากันอยู่พักนึง แล้วฉันก็ทนไม่ไหว รอบนี้ฉันทนไม่ไหวจริงๆเลยกระโดจูบเขาซะเลย><
     "ทนไม่ไหวเหรอยัยตัวแสบ"
     "ก็นายหล่อซะขนาดนี้ ใครจะไปทนไหวเล่า><"
     "ถ้าหล่อ.... งั้นลองชิมดูซักหน่อยไหมหล่ะ^^"
     "คิก~"
     แล้วเขาก็อุ้มฉันขึ้นแล้วก็วิ่งพาฉันไปบนห้อง><
     "ฉันชอบดูฟุตบอล^^"
     "แล้ว?"
     "ฉันอยากตั้งทีมฟุตบอล^^"
     "อย่าบอกนะว่า....."
     "มีลูกกันซักโหล ตั้งทีมฟุตบอลกันนะ^^"
     "กรี้ดด~><"
     เขากระโดดมาที่เตียงแล้วก็เริ่มรังแกฉัน ชิๆ ได้ทีเอาใหญ่เลยนะ มีความสุขจังเลยนะที่ได้เจอกับเขา ฉันจำได้ว่าเป็นคนไปอ่อยเขานี่น่า-0- เเต่ถึงกระนั้นฉันก็ไม่สน^^เพราะว่าวันนี้เป็นวันที่ฉันมีความสุขที่สุดในชีวิต และจะไม่ลืมไปตลอดชีวิตของฉันแน่นอน><