ทะเลเพลิง (ภาคต่อ) NC 18+

 
 
ตอนที่ 18 การพบกัน
 
         แพรวานั่งดูทีวีแต่แววตากลับเหมอลอยอยู่ในห้อง เธอนึกไม่ออกว่าควรจะทำอย่างไรต่อไปกับชีวิตของเธอ แล้วตอนนี้พ่อกับแม่ของเธอจะเป็นห่วงมากแค่ไหน แล้วเธอจะกลับไปบ้านได้อย่างไร ในเมื่อรู้อยู่เต็มอกว่าถ้ากลับไป พ่อกับแม่ของเธอก็ยืนข้างพี่ชายแม้เธอจะบอกเรื่องที่เค้าทำร้ายเธอ
 
            ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว ตัวก็รุมๆเหมือนจะเป็นไข้ แพรวาเดินหายารอบบ้าน ทั้งห้องครัว ห้องนอน ห้องรับแขก แต่ก็ไม่มีทีท่าจะเจอ
 
แปลกจริงๆบ้านหมอทำไมหายายากจัง เธอนึกในใจ
 
แต่ยังมีอีกห้อง ที่เธอยังไม่ได้เข้าไป อาจจะมียาแก้ปวดหัวอยู่ในนั้น
 
     แพรวาผลักประตูห้องที่ติดกับห้องนอนที่เธอนอนกับทิพย์รดา ภายในห้องแต่งด้วยภาพนักฟุสบอล ภาพวิวที่ถ่ายเอง ในห้องมีเตียงนอนสำหรับหนึ่งคนวางกลางห้อง ข้างๆเตียงมีชั้นวางหนังสือขนาดใหญ่และโต๊ะเขียนหนังสือ หนังสือหลายเล่มวางกองๆกันบนโต๊ะ ข้างๆกองหนังสือนั้นมีโนทบุควางเอาไว้   เธอมองไปรอบๆห้องที่ออกจะรก และคาดว่าคงจะเป็นห้องของน้องชายทิพย์รดา ไม่น่าจะมียาที่เธอต้องการ
     เธอกำลังหันหลังกลับ แต่ในใจนึกขึ้นได้ว่า เธอน่าจะเช็กเฟสบุค และส่งเมลไปหาพ่อของเธอ ว่าเธอปลอดภัยดี พักอยู่กับหมอผู้หญิงที่รู้จักกัน   เธอไม่อยากโทรไป เธอยังไม่พร้อมที่จะเล่ารายละเอียดตอนนี้ และรู้ว่าต้องโดนซักจนมุมแน่ๆ   พี่ทิพย์คงไม่ว่าอะไร ถ้าเธอจะขอพิมพ์อีเมลและเช็กเฟสบุคกับโนทบุคเครื่องนี้
     แพรวานั่งลงบนเก้าอี้ เปิดโนทบุค เข้าไปเชคเมลและเฟสบุค ได้พักใหญ่ๆ ก็เห็นเข้ากับข้อความเตือนสีส้มด้านซ้ายมือของหน้าจอ มือไวไม่ทันคิดว่านี่คือโนทบุคของคนอื่น เธอคลิกดู และมันทำให้เธอช๊อค
     แพรวาอ้าปากค้าง ลุกขึ้นวิ่งออกไปทางประตู แต่เธอชนเข้ากับอกกว้าง จนกระเด็นกลับมาหลังกระแทกกับโต๊ะและชั้นหนังสือ
ตกใจสิ่งที่เธอเห็นจากโนทบุคไม่พอ ตอนนี้เธอต้องมาตกใจกับคนข้างหน้าอีก
 
“ใครอนุญาติให้เธอเข้ามาในห้องนี้ ” ทีระน้องชายของทิพย์รดาถามออกไปด้วยความตกใจ
     เธอไม่ตอบแต่ทำท่าจะวิ่งออกไป มือใหญ่รั้งแขนเล็กเอาไว้   เขารู้ว่าเธอมาขออาศัยที่พักเพราะทิพย์รดาโทรบอกเค้าแล้ว แต่เค้าก็เพิ่งกลับบ้านมาวันนี้
“จะไปไหน เธอเข้ามาขโมยของใช่มั้ย   ได้อะไรไปบ้างดูดิ๊”   ชายหนุ่มพูดแววตาจริงจัง เขาไม่เคยเห็นและไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้ ห้องของเขาก็มีเงินที่เขาเก็บสะสมเอาไว้หลายที่
     มือใหญ่จับไปทั่วทั้งตัวของเธอ กระเป๋ากางเกงขาสั้นของเธอทั้งสองข้าง เอว หลัง โดยไม่ได้คิดอะไร กลัวว่าของมีค่าจะหายอย่างเดียว  เธอดิ้น สบัดตัว ทำให้มือของเขาที่สำรวจทั่วตัวบาง โดนหน้าอกโดยไม่ได้ตั้งใจ
            เธอตกใจสะบัดสุดแรง มือบางตบเข้าไปที่หน้าคมของทีระ
เพี๊ยะ..
            ทีระจ้องเธอด้วยความโกรธ   ทั้งเธอและเขาตกอยู่ในความเงียบ
 
            “อ๊า...อ๊า...อ๊า.........” แต่แล้วเสียงจากโนทบุคทำให้ทั้งเขาและเธอหันไปมองพร้อมกัน
 
            หนังโป๊จากโนทบุคของเขาส่งเสียงสุดมัน   จากตอนแรกเจ็บที่ถูกตบ แต่ตอนนี้เขากลับขำมองหน้าเธอที่แดงเป็นลูกตำลึง
 
            “อย่าบอกนะ ว่าเธอเข้ามาขโมยหนังโป๊ดู”
 
            เธอก้มหน้าอับอาย ทำท่าจะออกจากห้องแต่ถูกมือใหญ่รั้งไว้
 
            “จะรีบไปไหนเล่า   ไม่ต้องอายหรอก ของอย่างนี้ใครๆก็ทำกัน ถ้าอยากได้หนังเดี๋ยวพี่ให้ก็ได้ ” ทีระพูด หยิบซีดีจากเครื่องคอมยื่นให้เธอ
 
            เธอส่ายหน้ารัว   พยายามแกะนิ้วมือราวปลอกเหล็กที่จับต้นแขนของเธอออก
 
            “หรือว่าถ้าไม่อยากช่วยตัวเอง   พี่ยินดีเสนอตัวทำให้น้องหายอยากเอง” ทีระพูดแววตาแกล้งๆ ไม่ได้คิดจริงจัง ยังไงเด็กสาวๆสมัยนี้ก็เหมือนกันหมด เคยๆมาแล้วทั้งนั้น
 
            แพรวามองหน้าคมเข้มแววตาตกใจ ไม่ใช่ว่าเธอจะไร้เดียงสาถึงขนาดไม่รู้ว่าเขาหมายถึงอะไร   เธอสบัดตัวสุดแรง แต่มันยังไม่เป็นผล เธอจึงกระทืบเท้าของเขาอย่างแรง
 
            “โอ้ย..”
            แล้วเธอก็ทำสำเร็จ มือของเขาปล่อยเธอ แต่แทนที่เธอจะวิ่งออกไปจากห้องได้ กลับถูกเขาคว้าเอวเหวี่ยงลงบนเตียง ร่างใหญ่ตามมาทาบทับ กะจะสั่งสอนเบาะๆ   ผู้หญิงอะไรเข้ามาในห้องของคนอื่น แต่กลับมาทำร้ายร่างกายเจ้าของห้อง
 
            “แสบนักนะ ยัยตัวเล็ก”   เขานั่งทับบนสะโพกของเธอ มือทั้งสองจับแขนเล็กให้อยู่นิ่งๆ
 
            เธอหลับตา   นึกถึงวันนั้น วันที่ชายทำร้ายร่างกายเธอที่โรงแรม
 
            “อย่านะ” คำๆแรกที่เธอยอมพูด หลังจากเหตุการณ์วันนั้นผ่านมา
 
            เธอร้องไห้ฟูมฟาย ตะโกนแต่คำว่า อย่า เสียงดังลั่นห้อง
 
            “เฮ้ย หยุด หยุดร้อง...ยังไม่ได้ทำอะไรเลย เฮ้ย..”
 
            ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ เธอทั้งดิ้นทั้งร้องเสียงดัง   หลับตาเห็นแต่ภาพเลวร้าย
 
            ทันใดนั้น ประตูที่ถูกแง้มอยู่ถูกผลักออกอย่างแรง ทิพย์รดา เข้ามาเห็นภาพ ด้วยความตกใจ
 
            “ที   แกทำอะไรน้องแพร   ปล่อยน้องเดี๋ยวนี้นะ”
 
            ทีระลุกขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
 
            ทิพย์รดาตรงเข้าไปพาตัวแพรวาที่ออกไปจากห้อง ก่อนที่จะหันมาพูดกับทีระ
 
            “เรามีเรื่องต้องคุยกันยาว วันนี้แกห้ามออกไปไหน เพราะพี่ไม่อนุญาติ” ทิพย์รดาหน้ายักษ์ใส่น้องชาย
...............................................................................................................................