ประกันความแค้น [YAOI 18+]
เขียนโดย พีแอลอี
วันที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.13 น.
แก้ไขเมื่อ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 21.49 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ประกันความแค้น 2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความประกันความแค้น
อึก อื่อ มันอะไรวะเนี่ย ทำไมมันปวดหัวแบบนี้ฟ้ะ ผมลืมตาขึ้นมามองไปรอบๆนี่มันที่ไหนวะเนี่ย ผมดันตัวเองให้ลุกขึ้นมานั่งขยี้ตาเพื่อปรับสายตาแต่แล้วประตูก็ถูกเปิดออกคนที่เดินเข้ามา เขาเป็นใครนี่มันเฮียวินนิ เอ่อแล้วผมมาอยู่กับเขาได้ไงละ
“หึ ตื่นแล้วหรือไง”
“อะ เอ่อ ผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงครับ”
“นี่ นายคิดว่าการแก้แค้นคืออะไรละ”แก้แค้นเหรอ แก้แค้นอะไรละ
“ครับ?” งงแล้วก็สงสัยสุดๆ
“นี่มึงจำอะไรไม่ได้เลยเหรอ ห๊า!!!!!!” ผมสะดุ้งเฮือกทันทีนี่ผมทำอะไรผิด
“จะ จำอะไรครับ ผะ ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ” ผมพูดออกไปเผื่อเขาจะฟังผมบ้างแต่เขากับเข้ามากระชากแขนผมจนตัวผมถลาล้มลงไปนอนกับพื้น
“โอ๊ะ ผมเจ็บนะ นี่คุณเป็นบ้าไง”ไม่ทนเหมือนกันละวะ ลากออกแม่งเลย
“มึงจะไปไหนห๊ะ!!!”เขาจับหัวผมแล้วกระชากให้ลงไปนอนกับพื้นห้องอีกรอบ กูจะไม่ทนแล้วนะโว้ย กูก็คนนะไม่ใช่หมูใช่หมา คิดได้อย่างนั้นผมก็รีบทรงตัวให้ได้แล้วก็รีบออกไปข้างนอกแต่มันไม่ได้เป็นอย่างที่ผมคิดเขากระชากหัวของผมอีกครั้ง
“มึงจะหนีไปไหน ห๊ะ!!!”
“ผมไม่ได้หนี!!! แต่คุณมันบ้า ผมจะลาออก” ผมตวาดออกไป ยังไงวันนี้กูก็จะออกให้ได้เลยมีเจ้านายเป็นบ้ากูยอมออกไปหางานใหม่ดีกว่า
“มึงคิดว่ากูจะปล่อยคนที่กูหามาตลอด 5 ปีไปเหรอ มันคงยากวะจนกว่ามึงจะตายทั้งเป็นเหมือนกู กูก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าผู้ชายอย่างมึงจะทำให้เจ็บช้ำได้ยังไง ทำยังไงให้มึงทรมาน แต่มันก็ทำให้กูคิดได้ว่าอะไรมันก็ไม่เท่ากับการได้เหยียบย้ำศักดิ์ศรีของมึงหรอก ถึงกูจะต้องลดตัวลงไปทำเองแต่มันก็คุ้ม ถ้ามันจะทำให้มึงทรมานได้ ในเมื่อมึงจำไม่ได้ว่าทำอะไรลงไปกูจะบอกมึงเอง” ผมกำลังจะอ้าปากด่า มันก็จับขวดยาอะไรก็ไม่รู้กรอกปากผม
“อีกครึ่งชั่วโมงยามันคงออกฤทธิ์ เดี๋ยวกูค่อยกับมาเช็คบิลกับมึงที่หลัง” ไอ้บ้านั้นมันพูดแล้วเดินออกไปข้างนอก ผ่านไปสักพักในตัวผมเริ่มร้อน ร้อนมากๆ นี่ผมเป็นอะไรกันนะ แล้วกูจะมามีอารมณ์ตอนนี้ทำไมวะเนี่ย ผมต้องการการปลอดปล่อยแต่มือมันก็ไม่มีแรง ผมทำได้แค่เพียงดิ้นไปมาอยู่บนพื้นจนในที่สุดไอ้คนใจร้ายมันก็เปิดปะตูเข้ามาพร้อมโซ่
“แค่15นาทีเองนะ ยานี่แรงดีจริง ทีนี้ก็ได้เวลาจัดการกับมึงสักที หึหึ”
ตอนนี้ผมแทบจะไม่มีแรงที่จะหนีแล้ว ให้มันได้อย่างนี้สิ นีผมกำลังจะตายทั้งเป็นเหมือนที่เขาบอกใช่ไหม
“ไหนดูสิ ตอนนี้ใครต้องการฉันกันนะ” ผมมองเขาสายตาสั่นระริก เขาบีบกร้ามผมจนมันเจ็บแล้วก็เอาโซ่มี่เขาถือมา มาล็อคที่ข้อเท้าของผมแค่กระตุกเบาตัวผมถลาไปซบอกของคนใจร้ายทันที
“ผะ ผม ตะ ต้อง กะการคุณนะ ชะ ช่วยผะผมที ผมอึดอัด” ร่างกายของผมมันไม่ฟังผมอีกแล้ว
ร่างบางของคนตรงหน้ากำลังใช้มือเล็กลูบไล้ไปตามแผงอกของผมอย่างร้อนรน หึ คงอยากมากสินะแต่จะว่าไปมันก็ตัวเล็กใช้ได้เลยพอดีมือ อย่าคิดว่าผมเป็นเกย์นะผมไม่ได้เป็นหรอก แต่ผมจะทำให้มันอยากตายวันละหลายๆรอบเลย คิดไหมละว่าผู้ชายอย่างเรามีอะไรจะเสียนอกเสียจากศักดิ์ศรีที่โดนเหยียบแค่นี้ก็ทำให้มันตายทั้งเป็นแล้วละ
“ไม่เจ็บหรอกนะ” ร่างสูงกระซิบข้างใบหูของร่างบางอย่างแผ่วเบา ก่อนจะงับมัน ทำให้ร่างบางรู้สึกเสียวสันหลังวาบ โพรงปากเล็กถูกลิ้นร้อนช่วงชิงความหวานไปอีกครั้ง ร่างบางเผยอปากขึ้นอย่างตกใจ เมื่อมือหนาเลื่อนไปปรนเปรอยอดอกของผมจนมันแข็งเป็นไต
“อ๊ะ…อ๊า..” ร่างบางครางออกมาอย่างห้ามไม่ได้ เมื่อลิ้นร้อนเริ่มเล็มเลียยอดอกสีสวยพร้อมกัดมันเบาๆ ปากหนาขบเม้มสร้างรอยรักสีกุหลาบไปทั่วๆแผงอกและลำคอขาว ร่างสูงเลื่อนลงไปปลดกางเกงของร่างบางออก ลิ้นหนาลากไปตามโครงหน้าของร่างบาง ก่อนจะหยุดอยู่ที่ริมฝีปาก ร่างสูงเล็มเลียผิวปากด้านนอกจนพอใจก่อนจะค่อยๆแทรกลิ้นเข้ามาในโพรงปากของร่างบาง รสจูบของร่างสูงนั้นหนักหน่วงและรุนแรง ร่างสูงจูบร่างบางอยู่นานจนร่างบางเริ่มจะขาดอากาศหายใจ จมูกโด่งซุกไซร้ไปตามซอกคอขาว ก่อนจะขบเม้มจนมันเป็นรอยแดง
“อึก อ้า ขะ เข้ามาสักที ขะมาในตัวผม” พูดจบร่างบางก็เอาขาเกี่ยวเข้ากับเอวหนาแล้วกระเด้งขึ้นทำให้โดนกับกางเกงที่ตอนนี้เปาตุงเรียบร้อยละ เมือมีความต้องการมากร่างสูงจัดการถอดกางเกงออกพร้อมกับอันเดอร์แวร์ออกไปทีเดียว ร่างหนาจับร่างบางอ้าขาออกกว้างแล้วแทรกตัวเข้ามาตรงหว่างขาท่อนเอ็นยักษ์ถูไปถูมาสร้างความเสียวให้กับร่างมากอยากมา
“หึ คงโดนมาเยอะสินะ อยากได้ไหมละหืม”
“เข้ามาสักที เร็วๆเร็วเข้าสิ”
เมือร่างสูงไม่ยอมทำสักทีก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องรอร่างเล็กจัดการพลิกตัวเองให้คล่อมร่างสูงไว้แล้วจับท่อนเอ็นจอที่ทางรัก ร่างสูงยกยิ้มทันทีที่ร่างเล็กทำเอง ร่างเล็กค่อยๆกดตัวลงไปเพียงแค่ส่วนหัวตัวของร่างเล็กก็สั่นเทา
“มึงอย่าเกร็งดิว่ะ ซี้ด อย่าตอดนักดิ เดี๋ยวกูก็เสร็จก่อนหรอก”
ร่างเล็กแช่ไว้อยู่นานจนร่างสูงเองที่เริ่มหงุดหงิด เลยกระแทกเข้ามาที่เดียวจนมิดลำ
“อ้ะ อ๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จะ เจ็บนะ” ร่างเล็กทุบไปที่หน้าอกแกร่ง เมือทนไม่ได้อย่างที่ใจคิดเพราะช่างทางรักของร่างเล็กตอดถี่เหลือเกินทำให้ร่างสูงดันร่างบางลงไปนอนแล้วจับขาทังสองข้างพาดบนบ่ากว้างแล้วกระแทกเข้ามาแบบเต็มแรง เดินหน้าสุดกำลัง
“อ๊ะ อ๊ะๆๆ อ๊ะ” หน้าตาร่างบางบูดเบียวเพราะความเสียวที่ร่างสูงมอบให้
“ซิ้ด ทำไม มึง ตะ ตอดถี่จังวะ” เสียงครางพร้อมกับการกระแทกที่ไม่ผ่อนแรง
“อ๊ะ อ้า อ๊ะ”
“เรียกชื่อกูดิ เร็ว วิน กูชื่อวินครางดิครางออกมา” ไม่พูดเปล่าพร้อมกับฟาดไปที่บั้นท้ายอย่างแรกทำเอาร่างบางสะดุ้งถึงกับเกร็ง
“อ๊ะ วะ วิน วิน วินอ๊ะๆๆๆ” เสียงครางระงมของทั้งคู่ดังไปทั่วห้องต่างคนต่างต้องการ ภารกิจบนเตียงผ่านไปหลายรอบหลายครั้ง แต่ร่างสูงก็ไม่เคยพอจนรุ่งส่าง เห็นพระอาทิตย์ขึ้นอยู่ร่ำไร หมดยกในรอบที่6พอดี ร่างสูงถอดแกนกายออก แล้วมองร่างเล็กด้วยสายตาสมเพชที่ตอนนี้สลบไปแล้ว จากนั้นจึงไปอาบน้ำชำระร่างกายของตัวเองแล้วก็ออกไปทำงานปล่อยร่างเล็กให้นอนที่เตียงกับทั้งยังมีคราบน้ำรักที่ผสมเลือดเหลืออยู่เพื่อตอกย้ำให้ร่างบางไม่กล้าหือใส่เขา
อ้า จะบ้าตายกับNC ทำไมมันยากแบบนี้
แต่ก็ทำออกมาแล้วอ่า
เป็นยังไงบ้าง รบกวนช้วยแนะนำด้วยน้า
NC ไม่ค่อยสนุกน้า
แต่เค้าสัญญาน้าว่าจะพยายามแต่งNCให้ดีกว่านี้
รักคนอ่าน รักคนเม้นต์ อิอิ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ