ประกันความแค้น [YAOI 18+]
เขียนโดย 
พีแอลอี
วันที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.13 น.
แก้ไขเมื่อ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 21.49 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) ประกันความแค้น 1 [100%]
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ประกันความแค้น [YAOI 18+]
ตอนนี้ทิพย์จากผมไปได้ 5 ปีแล้วแต่ผมก็ยังคงหาไอ้คนที่มันทำร้ายทิพย์อยู่ยังไงซะมันจะต้องถูกลงโทษ
แต่ตอนนี้ผมคงไม่ต้องตามหามันแล้วละ
“นายครับ รถที่นายให้หานี่ครับ”ลูกน้องคนสนิทของผมชี้ไปที่รถตรงลานจอดรถของรีสอร์ท หึวันตายของมันคงมาถึงแล้วสินะ
“ให้คนไปต้อนรับ ดูสิว่ามันมาทำอะไร”ผมกอดอกยืนมองหนุ่มหน้าสวยแล้วนึกถึงความแค้นที่ผมมีต่อมันผมจะฆ่ามันให้ตายทั้งเป็น
-นายด์-
เห้อ ในที่สุดผมก็มาถึงสักทีที่ทำงานใหม่ผมเองละ ผมมาทำงานเป็นเชฟที่รีสอร์ทแห่งนี้ละก็มาตามที่รุ่นพี่แนะนำอ่ะนะพอสมัครเขาก็รับผมเลยละ ผมชื่อนายด์ มีพี่ต่างแม่ชื่อ เน เออจะพูดไงดีละก็พ่อผมนะแต่งงานกับแม่พี่เนก่อนแล้วค่อยเจอกับแม่ผมแล้วท่านทั้งสองคนก็มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งนิดหน่อยจนมีผมออกมา ตอนเรียผมอยู่กับพ่อ แม่ใหญ่ พี่เน แล้วก็ผมกับแม่ แต่ผมกับแม่อยู่ที่บ้านเล็กพอผมเข้ามหาลัยได้ไม่นานแม่ผมก็จากผมไปด้วยโรคมะเร็ง ช่วงนั้นมันเป็นช่วงวิกฤตเลยละ แถมยังมีเรื่องกับพี่เน พี่เขาไม่อยากได้ผมเป็นน้องแต่อยากได้ผมไปอยู่ในฐานะคนรัก ผมก็เข้าใจนะว่าโลกมันเปลี่ยนไป แต่จะให้ผมรักพี่เขาแบบนั้นได้ยังไงละ ก็เราเป็นพี่น้องกันถึงจะคนละแม่ก็เถอะ เรื่องมันเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆจนวันนั้นเราทะเลาะกันแรงมาก พี่เนจับผมยัดเข้าไปในรถที่พ่อซื้อให้ผมเป็นของขวัญวันเกิด ผมโดนพี่เนโปะยาสลบตื่นมาอีกที่ก็ตอนนี้กลับมาบ้านแล้ว จากวันนั้นผมก็ย้านออกจากบ้านมาอยู่ที่คอนโดของแม่ถึงตอนแรกพ่อไม่ยอมก็เถอะ ดีที่ช่วงนั้นต้องสอบมหาวิทยาลัยไกลจากบ้านมากเลยฟังดูเป็นเหตุเป็นผลพอสมควรที่จะย้ายไปอยู่คอนโดซึ่งใกล้กว่ามากแล้วอีกอย่างดูเหมือนว่าแม่ใหญ่จะรู้ว่าพี่เนคิดยังไงกับผมท่านก็เลยไม่ได้ห้ามอะไรแต่เรื่องมันก็ผ่านมาตั้ง5ปีแล้วอะไรๆมันก็คงดีขึ้นแล้วละ
“สวัสดีครับ ไม่ทราบมีอะไรให้ช่วยไหมครับ”พนักงานคนหนึ่งเดินมาถามผม
“ครับ พอดีผมมาเป็นเชฟที่นีนะครับ”
“อ่า เชฟคนใหม่ใช่ไหมครับ งั้นเชิญทางนี้ก่อนนะครับ”พนักงานผู้ชายคนเมื่อกี้พาผมเดินเข้าไปที่สำนักงานของรีสอร์ท
ฝ่ายบุคคล
ก๊อกๆๆๆ
“ขออนุญาต ครับ ผมพาเชฟคนใหม่มานะครับ”นี่คงเป็นหัวหน้าฝ่ายบุคคลสินะ เธอดูอัธยาศัยดีมากเลยละ น่ารักดีปากนิดจมูกหน่อย สเปคอ่า
“สวัสดีคะ พี่ชื่อ เทมนะ”เธอยิ้มหวานมากอ่ะ หวานมากๆอ่า อยากได้เธอ
“อะ เออ ครับ ผมชื่อนายด์นะครับ”ผมแนะนำตัวพอเป็นพิธีจากนั้นพี่เทมก็พาผมเดินทั่วรีสอร์ทแนะนำว่าในรีสอร์ทมีอะไรบ้าง ผมต้องเข้างานกี่โมง รีสอร์ทที่นี่ใหญ่พอสมควรนะครับเปิดทุกอย่าง ผับ บาร์ ภัตคาร รีสอร์ท ติดทะเล มีเกาะส่วนตัวเพื่อไปส่งนักท่องเที่ยวสำหรับคนที่อยากมีพื้นที่ส่วนตัวอ่ะนะ ส่วนที่พักของผมเป็นบ้านติดหาดเลยละ สวยเวอร์บรรยากาศดีสุดๆ
“นายด์ เดี๋ยวเข้าไปจัดของในบ้านนะจ้ะ พรุ่งนี้ค่อยเริ่มงานพี่ไปก่อนนะ”
“ครับขอบคุณนะครับพี่เทม”
พอพี่เทมไปผมก็เข้าบ้านเพื่อจัดของต่างๆให้เข้าที่เข้าทาง จะว่าไปตั้งแต่ผมมาผมยังไม่ได้โทรบอกบรรดาเพื่อนพองผมเลย ว่าแล้วก็โทรดีกว่า
-บิว-
/ว่าไง มึงไม่เคยโทรหากูเลยนะสาด/ พอรับก็ด่ากูเลย
“กูคุยกับใครอยู่ละ ถ้าไม่ใช่มึงกูจะได้ว่าง”กูงอน
/มึงอะ งอนกูอีกละ ถึงนานยังวะ งานใหม่เป็นไง ที่พักดีไหม ได้สาวไปฟันกี่คนแล้วละมึง/ดูมันถาม
“เอาที่ละคำตอบนะ 1.ถึงนานละ 2.ยังไม่ได้ทำ 3.ดีสวยเวอร์ 4.กำลังจะได้ จบไหมมึง”
/ไอ้สาดเร็วไปดิมึงอ่ะ มุงพึ่งไปนะเว้ย ว่าแต่สวยปะว่ะ/หน้าแม่งต้องหื่นแน่เลย
“ก็ดี อยากได้ปะละ มาหากูดี”
/อีกสักอาทิตย์ได้ปะว่ะ กูกะว่าจะรอไปหามึงพร้อมไอ้ภัทรอ่ะ โอปาวมึง/
“เออ ยังไงก็ได้ว่าแต่มึงทำไรอยุ่วะ”
/กูกำลังจะไปหามิ้ว เออแค่นี้ก่อนนะมึง/
“เออ กูก็จะนอนละ”
จะว่าไปคงงงกันสินะที่ไอ้บิวมันถามผมว่าฟันหญิงไปกี่คนละ ก็นะผมเป็นผู้ชายนิติดแค่ว่าหน้าหวานไปหน่อยแต่ก็ไม่ใช่ไม่ดี แต่มันดีมากทีเดียวเลยละพวกผู้หญิงนะเข้ามาหาผมเอง ผมไม่ต้องไปหาเลยละแค่กระดิกนิ้วคิวก็ยาวแล้ว
หลังจากว่างสายไอ้บิวได้สักพักผมก็หลับเป็นตายครับ เหนื่อยสุดๆ
ในขณะที่ผมกึ่งหลับกึ่งตื่น นี่นายนะ จะมาที่นี่จริงๆเหรอ ไปลาออกเถอะนะ ฉันไม่อยากให้นายต้องมาทรมานเลย ไปลาออกเถอะนะ ไปลาออกเถอะ ไปเถอะ ไปเถอะไปลาออกซะ!!! เฮือก ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมา นี่มันอะไรกัน ไม่อยากให้อยู่ที่นี่ ให้ไปลาออกแล้วผู้หญิงคนนั้นใคร เธอเป็นใคร ตอนนี้มันกี่โมงเนี่ย เพิ่งจะ11โมง ฝันแบบนี้แล้วใครมันจะไปนอนลงวะ เอาวะไปอาบน้ำก่อนละกัน เดี๋ยวค่อยไปหาอะไรกิน
หลังจากที่อาบน้ำเสร็จผมก็เดินออกจากบ้านพักไปหาอะไรกินที่ภัตคาร เออลืมบอกไปนะว่าที่นี่พนักงานทุกคนข้าวฟรีแต่ว่าต้องเข้าไปในครัวนะพอผมเดินเข้าไปในครัว ทุกคนหันมามองผมเป็นตาเดียวเออผมทำอะไรผิดหรือเปล่าทำไม มองกันแบบนั้นละ
“นายด์ กินข้าวยังจ้ะ มานี่สิ มากินข้าวด้วยกัน พวกพี่กำลังจะกินข้าวน่ะ”ดีนะที่มีพี่เทมอ่ะ ไม่งั้นผมคงต้องเดินออกไปจากครัวแน่ๆ
“ครับพี่”ผมเดินเข้าไปหาพี่เทมแล้วพี่เขาก็แนะนำผมให้ทุกคนได้รู้จัก
“ทุกคนคะ นี่นายด์นะคะ เชฟคนใหม่ของครัวอาหารยุโรปคะ”พี่เขาแนะนำเสียงหวาน
“อะ เออ สวัสดีครับผมชื่อนายด์ครับยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะครับ ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ” ยิ้มครับสถานการณ์ที่ไม่มีใครพูดผมก็เขินน้า พูดกันบ้างสิเว้ย
“นายด์เหรอ น่ารักจังเลย ทำไมสวยแบบนี้ละ”
“จริงด้วย มาให้พี่หยิกให้สินายด์”
“สนใจจะมาเป็นเด็กพี่ไหมน้อง” นี่คือสิ่งที่ทุกคนพูดออกมาครับหลังจากที่นั่งอึ้งไปตั้งนอน ตอนนี้ผมกับพนักงานก็ทำความรู้จักกันไปเรื่อยๆใกล้ครบทุกคนละ ผมนั่งอยุ่ในครัวจนเวลาผ่านมานานก็ได้เวลาทำงานของผมสักที ผมชอบตอนนี้ที่สุดตอนทีผมใส่หมวกแบบนี้อ่ะ มันชื่นใจที่สุดเลยละ
“เอาละครับวันนี้ ผมมาทำงานเป็นวันแรกยังไงก็ช่วยแนะนำตักเตือนผมด้วยนะครับ เอาละครับวันนี้เรามาทำงานให้เต็มที่ไปด้วยกันนะครับทุกคน” ผมบอกกับคนในครัวทุกคนมองผมด้วยรอยยิ้ม
“ครับ/ค่ะ เชฟ!!!!”ตอบเสียงดังมันทำให้ผมมีกำลังใจแล้วทุกคนก็ทำอารหารอย่างขันแข็งมีรายการสั่งอาหารเข้ามาไม่หยุดจนตอนนี้ก็ถึงเวลาเลิกงานแล้ว
“วันนี้ทุกคนทำงานได้ดีมากเลยนะครับ ขอบคุณมากนะครับที่วันนี้ทุกทำงานให้สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี ขอบคุณอย่างจริงใจครับ” พูดจบผมก็โค้งให้กับพนักงานในครัวเพื่อแสดงให้พวกเขาเห็นว่าผมขอบคุณมาจริงๆ งานวันแรกผ่านไปได้ด้วยดี
“เลิกงานแล้ว เชฟกลับห้องพักเลยเหรอคะ”ผู้หญิงคนหนึ่งถามผม เธอชื่อ เออ ชื่อไรนะ อืม ชื่อ เออ อ้าจำได้ เหมียว
“ทำไมเหรอครับเหมียว”ส่งยิ้มหวานไปให้ เขินละสิหน้าแดงซะขนานนั้น
“คือเหมียวจะชวนเชฟไปผับนะค่ะ”น่ารักที่สุด
“ถ้าไม่เรียกผมว่านายด์ ผมไม่ไปด้วยนะครับ”ส่งเสียงยี้ยวน คืนนี้รับรองว่าเหมียวไม่ได้กลับห้องแน่
“ไปกับเหมียวเถอะนะค่ะนายด์”อ่า เธอกระโดดเกาะแขนผมเหมือนลูกแมวทำตาโตดัดเสียงให้น่ารัก หึผู้หญิง
“ครับ ไปครับว่าแต่ไปกับใครบ้างเนี่ย”ผมถามขณะที่เรากำลังขับรถไปที่ผับ
“มีหลายคนค่ะ อ่อ เฮียก็ไปนะค่ะ เอ่อเจ้าของรีสอร์ทแห่งนี้อ่ะค่ะ นายด์เคยเจอหรือยังค่ะ”เธอถามเสียงใส
“ยังเลยครับ”ยิ้ม ยิ้มให้เยอะๆ จะยิ้มให้หลงไปเลย
“ดีเลยค่ะนายด์เฮียใจดีมากๆเลยนะค่ะ ถ้านายด์เห็นนายด์จะต้องรักเฮียเหมือนกับพนักงานทุกคนเลยละคะ”เธอทำตาแพวพราว ถ้าใจดีจริงก็ดีนะสะได้ไม่ลำบาก
ตอนนี้ผมขับรถมาถึงหน้าผับคนเยอะน่าดี รถเรียงเป็นตับเลยพอจอดรถเสร็จเหมียวก็พาผมเดินเข้ามาในร้าน บรรยากาศในร้านถือว่าดีเลยทีเดียว ผับมี3ชั้น ชั้นแรกคงไม่ต้องอธิบายอะไรมากมายชั้นสองเป็นโซนVIPชั้นสามเนี่ยน่าจะเป็นห้องที่เปิดไว้รับรองแขกครบเลย อยากต่อก็ขึ้นข้างบนแบบนี้ก็มีแต่กำไรอ่ะดิ เดินมาเรื่อยๆเหมียวพาผมมายังโซนVIPโต๊ะก็ลึกอยู่แต่ดูเป็นส่วนตัวดี
“สวัสดีค่ะเฮีย สวัสดีค่ะพี่ๆทุกคน นี่นายด์ค่ะเชฟคนใหม่ที่ครัวอาหารยุโรปคะเฮีย”เหมียวเธอน่ารักมากนะทำเองหมดเลยแล้วผมจะทำอะไรละ
“สวัสดีครับเฮีย สวัสดีครับทุกคน”ผมยกมีไหว้เจ้านายใหม่อย่างกลัวๆอ่ะนะก็จ้องผมซะขนาดนั้นไม่ให้กลัวก็บ้าละ
“สวัสดีครับ เอ้า นั่งเลยๆเดี๋ยวส่งเครื่องดื่มเพิ่ม พี่ชื่อเมาส์น้าเป็นเพื่อนของไอ้วินหรือเฮียของนายด์จ้า”พูดเฉยๆก็ได้พี่อย่าเอามือมาลูบไล้ผมแบบนี้
“ครับ ครับ”อึดอัดว่ะ ไม่น่ามาเลย
“ทำงานวันแรกเป็นไงบ้าง”เสียงน่ากลัวอ่ะ
“ดีครับ ทุกคนให้ความร่วมมืออย่างดีครับ”กล้วโว้ยเลิกจ้องสักที
“งั้นเดี๋ยวฉันไปสั่งเครื่องดื่มมาให้ ต้องดูแลหน่อยลูกน้องใหม่นีนะ”พูดจบแล้วก็เดินไป บ้าปะว่ะ
สักพักเจ้านายใหม่ผมก็เดินมากับพนักงานหนุ่มพร้อบกับเครื่องดื่มในมือแล้วยื่นแก้วที่มีน้ำสีฟ้ามาให้
“เอ้า เอาไปสิฉันให้เด็กทำมาให้เป็นพิเศษเลยนะ กินซะสิ”จะไม่รับไว้มันก็ยังไงอยู่รับไว้คงไม่เสียหายอะไรหรอกมั่ง
“ขอบคุณมากครับ”พอรับไว้ผมก็จัดการทันที จะว่าไปมันก็อร่อยดีนะแก้วแรกผ่านไปก็ไม่เท่าไรแก้วสองอาการเริ่มมาแก้วสามทำไมร้านมันเอียงว้า
“นายด์ นายด์ค่ะ นายด์เมาแล้วนะกลับกันเถอะคะ”ตอนนี้ผมแทบจะไม่ได้ยินเสียงเหมียวเลย
“ไม่ต้อง หรอกเหมียวเดี๋ยวฉันไปส่งเอง”นี่มานเสียงใครเว้
“ค่ะ ขอบคุณนะคะเฮีย งั้นเหมียวกับก่อนนะคะ”
ตอนนี้ผมเหมือนคนไม่ได้สติ นี่กูเมาขนาดนั้นเลยเหรอว่ะแล้วจากนั้นทุกอย่างก็มืดลงไป
....................................................................................................................
นายด์เจอกับวินแล้วน้า
ตอนหน้า NC อย่าลืมติดตามกันนะคะ
ขอบคุณนะค่ะที่เข้ามาเสียเวลามาอ่าน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
