My cat boy รักนี้ให้นายเย็นชา

"อะนักเรียนค่ะ วันนี้จะมีสมาชิกใหม่เข้ามาอยู่ห้องเรา 1 คน"

นักเรียนใหม่เข้าจะเข้ามาทำไมเนีย รกห้องปล่าวๆ ในห้องก็มีที่ว่างที่เดียว(แล้วมันจะเป็นอะไร)ก็ตรงที่ว่างมันใกล้ฉันแล้วอีกอย่างฉันจะไว้กระเป๋า(เอาเก็บไว้หลังเก้าอี้ไม่ได้หรอ) ไม่ได้มันนั่งไม่สบาย

"ครูค่ะ ผู้หญิงหรือผู้ชายค่ะ"

นักเรียนหญิงในห้องถาม

"เป็นผู้ชายค่ะ"

"หล่อไหมค่ะครู"

แล้วจะถามอะไรมากมายเนีย(เธอหงุดหงิดมากจากไหน ถึงได้โว๊ยไม่เลิกสักที)มีไม่มีก็เรื่องของฉันจะยุงทำไมเนีย

"ครูก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าหล่อหรือไม่หล่อ ดูเอาเองแล้วกัน เข้ามาได้จ๊ะ"

"ครับ"

ครูเรียกคนข้างนอกเข้ามา ส่วนฉันก็นั่งเซงเพราะคาบโฮมรูมเป็นอะไรที่น่าเบื่อสุดที่ฉันเคยเจอ พอนักเรียนใหม่เดินเข้ามา

"เอ่! นายนั้นนิ ที่เจอที่สนามบาสนิ"

"ต้นน้ำรู้จักเขาด้วยหรอ"

ยัยพราวถามขึ้นทันที ที่ฉันอุทานขึ้น

"ก็ฉันเจอเขาเมื่อเช้า ไม่คิดว่าเขาจะมาอยู่ห้องเรา"

ไม่คิดเลยว่าเขาจะมาอยู่ห้องเดียวกันกับฉัน ห้องอื่นมีให้ไปทำไมไม่ไปนะทำไมต้องห้องนี้

"สวัสดี ผมชื่ออภิภพ วรวงค์ไพศาลชื่อเล่น ดีเค ขอฝากเนื้อ ฝากตัวด้วยนะครับ"
"ฝากแค่เนื้อ กับ ตัวหรอ ไม่ฝากหัวใจด้วยละค่ะ พร้อมรับเสมอ ฮิ้วๆๆ"

พอแนะนำตัวเสร็จเพื่อนผู้หญิงในห้องก็แซวเขาทันที จะไม่ให้แซวเขาได้ไง  เขาออกจะหล่อดูดีตั้งแต่หัวจรดเท้า
"เอาๆ พอแล้ว พอๆๆ เธอไปหาที่นั่งได้จะยืนหล่ออยู่ทำไม ไม่เห็นผู้หญิงในห้องจะคลังตายกันอยู่แล้ว"
"ครูครับไม่ใช่แค่คลังอย่างเดียวจะตะคุบด้วยครับ"
เพื่อนในห้องเสริมขึ้น
ฉันก็อย่างนั้นทำมือตะเกียดตะกายเหมือนจะตะคุบ
"ครับ"
 เขาพูดเสร็จเขาก็เดินตรงมา
"ดีเคมานั่งใกล้เราสิ"
"มาใกล้เราดีกว่า แกออกสิ"
"เธอแหละออกไป"
เขา ยืนโชร์ตัวอยู่ไม่นานครูก็บอกให้เขาไปหาที่นั่ง ผู้หญิงในก็ต่างก็พากันเรียกเขาไปนั่งด้วย โดยคุณเธอไม่ดูเลยว่าที่นั่งตรงนั้นไม่ที่ให้เขานั่งเลย
พวกนี่ จะบ้าผู้ชายถึงไหนเนีย เฮ้อ...
"พวกเธอสองคนหยุดได้แล้ว อภิภพ ไปนั่งใกล้กับ ธัณพร "
ครู ก็ส่งให้หยุดอีกรอบอย่างจริงจัง พร้อมกับบอกให้เขามานั่งใกล้กับฉันก็มันมีที่ว่างตรงนี้ที่เดียว แล้วมันก็เป็นว่างกระเป่าฉันตั้งแต่เปิดเทอมมา ในที่สุดมันก็จะจากฉันไปแล้ว(โอ๊ยเธอเลิกอาลัยอาวรสักที่เถอะ)มันก็เรื่อง ของฉันนิ