My cat boy รักนี้ให้นายเย็นชา

 "จีแอลนายเป็นอะไรอะตานายแดงอะ"

 "ฉันไม่ได้เป็นไรมากหรอก แต่คอเธอน่า...."

 "คอฉันทำไม..."

 "คอเธอน่า..."

 "คอฉันทำไม..."

 "คอเธอน่า...กินจัง ฮ่า...."

 "กริ๊ด..."

ก๊อกๆ

"ยัยต้นน้ำเป็นไรลูก"

ฉันลุกจากที่นอนเดินไปเปิดประตูให้แม่ที่ยืนอยู่หน้าเมื่อได้ยินเสียงกริ๊ดฉัน

"หนูแค่ฝันร้ายค่ะ"

"อย่ากังวนไปเลยลูกฝันร้ายจะกลายเป็นดีนะ"

"หนูรู้ค่ะแม่"

"รู็ก็ดีแล้ว รีบเข้าห้องน้ำล้างหน้าแปลงฟันแล้วไปตลอดให้แม่หน่อย"

"ค่ะพี่ข้าวโอ๊ตละค่ะ"

"พี่เขาไปมหาลัยแต่เช้าแล้วละ"

"ค่ะ"

"ถ้ายังไงแม่ลงไปเตรียมตัวไปทำงานก่อนนะ"

"ค่ะ"

พูดจบแม่ก็เดินออกไปจากห้อง ส่วนฉันก็เดินหายเข้าไปในห้องน้ำ

 5 นาที ผ่านไป

ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำก็เดินตรงลงไปข้างล่าง

"แม่ค่ะ จะให้หนูไปซื้ออะไรค่ะ แม่"

"แม่เขียนรายการพร้อมเงินให้แล้วอยู่บนโต๊ะจ๊ะ"

"ค่ะ หนูไปนะค่ะ"

"ระวังรถด้วยนะ"

"ค่ะ"

ฉันเดินไปหยิบรายการกับเงินบนโต๊ะที่แม่บอกแล้วก็เดินไปตลาด เพราะตลาดอยู่ใกล้บ้านตรงนี้เองเดินไปก็ถึงไม่จำเป็นต้องใช่รถ

"เอ่! ทำไมเราฝันแปลกๆ ไม่คอยฝันแบบนี้มาก่อน ตั้งแต่ได้เจอกับจีแอลวันนี้ฉันก็รู้สึกแปลกๆตลอด"

พอซื้อให้แม่เสร็จก็เดินกลับบ้าน ก็รู้สึกเหมือนมีคนเดินตามตลอดตั้งแต่อยู่ที่ตลาดแล้ว

 "เอ่ ! ใครเดินตามมาน่ะ"

ฉันหยุดหันไปด้านหลัง ฉันเริ่มเดินก้าวขายาวๆ พอมาถึงทางเปรียว

อุบ

ก็มีคนดึงฉันเข้าไปหลบในตรอกแคบๆ

"อืม...อืม...อืม"

"หุบปากสะถ้าไม่อยากให้ฉันยกตัวเธอออกไปให้ไอบ้าข้างนอกก็ทำตัวเงียบๆ"

นายจีแอลนี่มาทำอะไรที่นี้ หรือว่าเขาสะกดรอยตามมา คงไม่หรอกมัง คงบังเอิญ ฉันมองหน้าเขาสักพัก

"อาย ออ ออย อัน อิ(นายก็ปล่อยฉันสิ)"

ตึกๆ ตึกๆ

นี่เราอยู่ใกล้กันมากจนหัวใจเต้นเร็วขนาดนี้เลยหรอไม่นะ แล้วเขาได้ยินเสียงหัวใจฉันหรือป่าว ทำไมเขาหล่อจังหนา คิ้วโค้งเข้ม ตาคม  จมูกโด้ง หน้าเรียวได้รูปหล่อมาก(ฟินจัง) แล้วตอนนี้ฉันก็เริ่มหายใจไม่คอยออกแล้วด้วย

ตึกๆ ตึกๆ

หัวใจฉันก็เต้นรั่ว เร็ว เป็นจังหวะแดนไปแล้ว

"..."

"อี่"

"เอ่ย! เด็กเมื่อกี้หายไปไหนแล้วอะ "

"โธ้เอ้ย น่าเสียด้าย ขาว อ้วบ น่ากินเป็นบ้า"

" คงไปไกลแล้วละ เราไปกันเถอะ"

มีชายวัยกลางคน สองคนท่าทางแปลกๆ อยู่ข้างนอก ไอพวกนั้นที่ตามฉันมาพวกมันต้องการอะไร ฉันเป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆน่าส่งสาร จะทำร้ายฉันได้ลงคอเลยหรอไม่นะ(เขายังไม่ได้ทำอะไรแกเลยนะยัยต้นน้ำเพ้อเจ้ออยู่ได้) จีแอล ก็เอามือออกจากปากฉัน

"เกือบตายไหมละ แฮๆ ขอบคุณนะที่ตามมาช่วย"

"ไม่เป็นไรพอดีเดินผ่านมานะ"

เขาพูดเรียบๆ

อะไรนะเขาแค่เดินผ่านมาหรอ (เสียความรู้สึกสะแล้ว ไอเราก็นึกว่าเขาเดินตามเรามา นี่เราหวัดอะไรกับเขาเนีย) เขาก็ไม่ได้พูดอะไรมากเขาก็เดินออกจากตรอกไปหน้าตาเฉย

"เธอจะยืนอยู่ให้งูกัดหรือไง"

"(00  )ฮ่ะ มีงูด้วยหรอ(  00)"

(ไหนอะงู ! อยู่ไม่ได้แล้วฉัน) ฉันมองหางู ก็เจออยู่ตัวหนึ่ง ตัวเล็กเท่านิ้วก้อย ฉันก็รีบวิ่งออกมาก่อนที่มันจะมากัด พอวิ่งออกมาจากตรอกก็ไม่เจอจีแอลแล้ว

"อ่าว! ไปไหนแล้วอะ ฉันเห็นเขายืนอยู่ตรงนี้อยู่เลยไปไหนเร็วจังแล้วอะ"

คนอะไรหายตัวเร็วเป็นบ้าเลย ก็ดีแค่ไหนแล้วที่เขาช่วยเราเอาไว้ไม่งันจะเป็นไงบ้างก็ไม่รู้ ฉันบ่นอุบอิบอยู่กับตัวเอง แล้วก็เดินกลับมาถึงบ้านโดยปลอดภัย