Love Boy รักนี้มีแต่เธอ

 

 
                                                                     สมัครเรียนออกแบบ
 
“เรียบร้อยแล้วกับการสมัครเรียน” มีคนมองฉันด้วย  แพทบ่น
 
“ใช่แล้วจะเพื่อนloveเปิดภาคเรียนวันไหนนะ”จีจี่ถาม
 
“อืม อืม  16  มิถุนา”แพทตอบ
 
“ok  จ๊ะ” จีจี่
 
                             เวลาผ่านไป   1 เดือน ณ  คอนโดของแพท  เสียงโทรศัพท์ดั่ง  โอ๊ะ  โอ๊ย  โอ๊ะ   โอ๊ย น่ากลัวจริง (เพลงนางชอบไม่รู้ว่าสมัยๆไหนแล้ว)
 
“ฮัลโหลว่าไงจีจี่แพทกำลังไป”
 
“ไปเจอกันมหาวิทยาลัยเลยนะ”จีจี่บอก แปลมาช้าปกตินางมาช่วยภารโรงเปิดโรงเรียนแต่เช้า
 
“จ๊ะจีจี่”ว่าเรารึเปล่านะ
 
                             ที่มหาวิทยาลัยที่แพทและจีจี่เรียนออกแบบ
 
“แพททางนี้จ๊ะ”
 
“จะจีจี่รอนานไมขอโทษที่ทำให้รอนะ”นางมีมารยาทสะจริง
 
“รอเริออะไรกันจีจี่ก็พึ่งมาถึงเหมือนกัน”อุ้ยตายนางตื้นสาย
 
“นี้กี่โมงแล้วละ”แพทถามขึ้น
 
“ประมาณ  9  โมงครึ่งแล้วละ”ตายจริง  9  โมงครึ่ง  แพทมีเรียนไว้เจอกันตอนเที่ยงที่หน้าตึกจีจี่นะไปละ
 
  วิ่ง !!   วิ่ง!!   วิ่ง!!      ตึก !!     ตึก !!    ตึก!! 
 
“จ๊ะ  จะ จ๊ะ” ประสาทกลับมารึยังเนี่ยท่าจะเพลี่ยน
 
                                      ตอน 12.00น.  ที่โรงอาหารของมาวิทยาลัยแพทเดินหันหน้าหันหลังไปมาจนกระทั้งไปเดินชนต้นต่างคนก็ต่างเดินด้วยความรีบร้อน
 
“ขอโทษค่ะ  ขอโทษค่ะ”ฉันเก็บหนังสือให้ผู้ชายคนนั้น  เขาจะหล่อไมน้า  เขาบอกกันว่าผู้ชายหล่อมักจะเจอโดยบังเอิญ อุ้ย!! เขินจัง
 
“ขอโทษครับ  ขอโทษครับ  ”  เสียงของเธอชั่งนุ่มจริงๆ  คงจะสวยสินะ 
 
“ขอบคุณครับนี้หนังสือออกแบบของคุณเจ็บตรงไหนไมครับ”ผู้ชายคนนั้นถามฉัน   เขาถามฉันด้วยอ่ะ เขิน!! แปบ
 
“แล้วคุณเจ็บตรงไหนไมค่ะ” ฉันถามผู้ชายคนนั้น ดูท่าทางเขาจะเขิน!!ฉันนะ
 
“ไม่เลยครับสะบายมากครับ”ผู้ชายคนนั้นตอบฉัน  ด้วยความเจ้าเล่  (ผู้ชายมันหนังหนาทุกคนเลยไมเนี่ย)
 
                            ทั้งคู่ยังก้มหน้าอยู่ยังไม่ได้เงิยหน้าขึ้นมาเห็นกันแล้วทั้งคู่ก็เงิยหน้าขึ้นมาพร้อมกันด้วยความ  ช้า  ช้า  ทั้งคู่ก็เลยเห็นหน้ากันด้วยรอยยิ้มหวานๆของทั้งเขาก็สบตากันด้วยความชอบกัน
 
“อืม  อืม  อือ  สวัสดีครับ”ทำไมตัวจริงกับในทีวีต่างกันว่ะตัวจริงสวยกว่าตั้งเยอะ
 
“สวัสดีค่ะ”หล่อจังใครกันมีเจ้าของรึยังนะ เขาชอบเราแน่เลย
 
“คุณชื่อ แพทใช่ไมครับ”เป็นแฟนคลับเราสินะ หนุ่มลูกครึ่งฉันจะมีผัวเป็นลูกครึ่งหรอเนี่ย
 
“อ่อ ใช่ค่ะ แล้วคุณละค่ะ”  เวลาพูดก็ยังน่ารักเลย
 
“ขอโทษนะครับเที่ยงนี้ว่างไมครับ”คิดจะจีบฉันนะสิไอ้คนบ้า  ฉันไม่ง่ายหรอกนะ แต่ก็ไม่ยาก
 
“พอดีมีทานข้าวกับเพื่อนแล้วละค่ะ” คุณยังไม่ตอบฉันเลยนะค่ะ
 
“อ่อ ผมชื่อ ต้นครับ  งั้นไม่เป็นไรครับ”  โถ่ๆเสียดาย
 
“ขอบคุณนะค่ะที่ชวนไว้โอกาสหน้าแล้วกันนะค่ะ”
 
“ครับผมนั้นผมขอตัวก่อนนะครับ”
 
“ค่ะไว้เจอกันนะค่ะ”
 
“ครับ  บ่ายๆ ครับ”
 
             ตอนเที่ยงประมาณ  12.30 น. แน่นอนว่าพวกนักศึกษาต้องมากันเต็มโรงอาหารพวกนักศึกก็ต่างซื้ออาหารกันมาว่าที่โต๊ะของตนเองรวมทั้งต้นและเพื่อนๆที่มามองหาที่นั่งทานข้าว(ไม่อยากใช้คำว่าทานเลยเพราะเป็นมารยาทอ่ะนะ)
 
“จีจี่โต๊ะนี้มาเร็วหิวแล้วหละ”แพทเรียกก้อคนมันสวยอ่ะนะ
 
“จะแพทประไปหาอะไรทานกันเถอะ” จีจี่ถามแล้วก็เดินไปซื้ออาหารมาที่โต๊ะ
 
“อาหารพร้อมแล้วเริ่มเลย” มีแต่อ้วนๆทั้งนั้นเลย เฮ้ย!!
 
“ขอโทษนะครับขอนั่งทานด้วยคนได้ไมครับ”ต้นถาม เขามาจีบฉันแน่เลยเขินจัง
 
                      จีจี่มองหน้าสายตาบอกว่าไม่นะอย่าเพราะอะไรรู้ไมก็จีจี่กับอานันท์ชอบทะเลาะกันเป็นประจำก็ไม่ค่อยอยากให้นั่งด้วย  แต่ขอขัดใจจีจี่สะครั้ง  เพื่อความรัก&-&
 
“ตามสะบายค่ะเชิญค่ะ” แพทพูด  สงสารจีจี่จังแต่ทำไงได้อ่ะก็คนมันชอบนี
 
“ขอบคุณครับ” ต้น และอานันท์พูดพร้อมกัน  ใจดีจังไม่เหมือนใครบ้างคนแถวนี้
 
“หมดเวลาพักเที่ยงแล้วจีจี่มีเรียนต่อแล้วแพทละ” ฉันว่านะไอ้บ้าอานันท์มันต้องคิดอะไรเกี่ยวกับฉันอยู่แน่ๆ  ไอ้บ้าอานันท์เมื่อไร่มันจะไปเนี่ยหงุดหงิดแล้วนะ
 
“อ่อม้ถ่ายแบบต่อนะ เดี่ยวพี่ม้ามารับนะแพทจะไปรออยู่ที่ม้าหินอ่อนนะแล้วคุณต้นกับคุณ”แพทตอบและถามจีจี่จะหึงไมน่ะ
 
“อานันท์ครับ”  ยัยจีจี่เมื่อไรจะไปเนี่ย
 
“ไม่ไปเรียนหรอคะ่"  มองทีไรบาดใจทุกที*-*
 
“ผมไม่มีเรียนแล้วนะครับแต่น้องผมมีนะครับ” แหม! ไอ้พี่บ้าคิดจะไล่น้องเลยนะ
 
“อ่อค่ะ”เสียดายจังอดเลยเราทำไงดีว่ะ
 
“นั้นผมขอตัวไปเรียนก่อนนะครับ” อานันท์พูด
 
“คุณแพทครับผมขอไปนั่งรอเป็นเพื่อนได้ไมครับ”
 
“ตามใจค่ะแล้วแต่คุณต้นเลยค่ะ"  อยากจะคุยกับฉันก็ไม่บอก 
 
“ไอคนขี้เก็ก” จีจี่ด่าด้วยความมั่นไส้ เป็นอย่างนี้ประจำสองคนนี้
 
“แล้วจะทำไมเธอด่าฉันก่อนทำไม ยัยแมงกลายพันธุ์” มันกระทบฉันนะฉันไปเกี่ยวอะไรด้วย
 
“ก็ฉันอยากด่ามีอะไรไมไอคุณอานันท์”
 
“ยัยบ้าบ้าปะเนี่ย”อานันท์ ยัยนี่มันหาเรื่องจริงๆ
 
“แก่สิบ้าไอแมลงสาป บ่ายๆ ไอ้ตระเข็บ” จีจี่ด่า มันเป็นมารยาทของฉันไม่ได้อยากบ่ายเลยสะนิด
 
                  แพทกับต้นก็ยิ้มให้กันเพราะเห็นสองคนนั้นทะเลาะกันแล้วเขาที้งสองก็เดินไปตรงม้าหินอ่อนระหว่างรอผู้จัดการไปทำงาน   ผ่านไป  1  ชั่วโมง  รถผู้จัดการของแพทก็มารับฉันคุณต้นบ่ายๆ กันก่อนที่ต้นจะกลับไปที่รถของเขาแล้วเขาก็กลับบ้าน
 
   …………………………………………………………………………………………………………………………….
 
สวัสดีครับอดใจรออีกซักนิดนะครับใกล้ถึงตอนที่ต้นกับแพทจะมีปากเสียงกันแล้วที่บ้านของต้น  และแผนจับคู่ก็จะเริ่มขึ้นและเรื่องวุ่นๆก็จะเกิดขึ้นแล้ว กับความรักที่ปากแข็งของชายจอมเจ้าชู ไว้รออ่านกันนะครับ