Love Boy รักนี้มีแต่เธอ

 

 

                                                                     สมัครเรียนออกแบบ

 

“เรียบร้อยแล้วกับการสมัครเรียน” มีคนมองฉันด้วย  แพทบ่น

 

“ใช่แล้วจะเพื่อนloveเปิดภาคเรียนวันไหนนะ”จีจี่ถาม

 

“อืม อืม  16  มิถุนา”แพทตอบ

 

“ok  จ๊ะ” จีจี่

 

                             เวลาผ่านไป   1 เดือน ณ  คอนโดของแพท  เสียงโทรศัพท์ดั่ง  โอ๊ะ  โอ๊ย  โอ๊ะ   โอ๊ย น่ากลัวจริง (เพลงนางชอบไม่รู้ว่าสมัยๆไหนแล้ว)

 

“ฮัลโหลว่าไงจีจี่แพทกำลังไป”

 

“ไปเจอกันมหาวิทยาลัยเลยนะ”จีจี่บอก แปลมาช้าปกตินางมาช่วยภารโรงเปิดโรงเรียนแต่เช้า

 

“จ๊ะจีจี่”ว่าเรารึเปล่านะ

 

                             ที่มหาวิทยาลัยที่แพทและจีจี่เรียนออกแบบ

 

“แพททางนี้จ๊ะ”

 

“จะจีจี่รอนานไมขอโทษที่ทำให้รอนะ”นางมีมารยาทสะจริง

 

“รอเริออะไรกันจีจี่ก็พึ่งมาถึงเหมือนกัน”อุ้ยตายนางตื้นสาย

 

“นี้กี่โมงแล้วละ”แพทถามขึ้น

 

“ประมาณ  9  โมงครึ่งแล้วละ”ตายจริง  9  โมงครึ่ง  แพทมีเรียนไว้เจอกันตอนเที่ยงที่หน้าตึกจีจี่นะไปละ

 

  วิ่ง !!   วิ่ง!!   วิ่ง!!      ตึก !!     ตึก !!    ตึก!! 

 

“จ๊ะ  จะ จ๊ะ” ประสาทกลับมารึยังเนี่ยท่าจะเพลี่ยน

 

                                      ตอน 12.00น.  ที่โรงอาหารของมาวิทยาลัยแพทเดินหันหน้าหันหลังไปมาจนกระทั้งไปเดินชนต้นต่างคนก็ต่างเดินด้วยความรีบร้อน

 

“ขอโทษค่ะ  ขอโทษค่ะ”ฉันเก็บหนังสือให้ผู้ชายคนนั้น  เขาจะหล่อไมน้า  เขาบอกกันว่าผู้ชายหล่อมักจะเจอโดยบังเอิญ อุ้ย!! เขินจัง

 

“ขอโทษครับ  ขอโทษครับ  ”  เสียงของเธอชั่งนุ่มจริงๆ  คงจะสวยสินะ 

 

“ขอบคุณครับนี้หนังสือออกแบบของคุณเจ็บตรงไหนไมครับ”ผู้ชายคนนั้นถามฉัน   เขาถามฉันด้วยอ่ะ เขิน!! แปบ

 

“แล้วคุณเจ็บตรงไหนไมค่ะ” ฉันถามผู้ชายคนนั้น ดูท่าทางเขาจะเขิน!!ฉันนะ

 

“ไม่เลยครับสะบายมากครับ”ผู้ชายคนนั้นตอบฉัน  ด้วยความเจ้าเล่  (ผู้ชายมันหนังหนาทุกคนเลยไมเนี่ย)

 

                            ทั้งคู่ยังก้มหน้าอยู่ยังไม่ได้เงิยหน้าขึ้นมาเห็นกันแล้วทั้งคู่ก็เงิยหน้าขึ้นมาพร้อมกันด้วยความ  ช้า  ช้า  ทั้งคู่ก็เลยเห็นหน้ากันด้วยรอยยิ้มหวานๆของทั้งเขาก็สบตากันด้วยความชอบกัน

 

“อืม  อืม  อือ  สวัสดีครับ”ทำไมตัวจริงกับในทีวีต่างกันว่ะตัวจริงสวยกว่าตั้งเยอะ

 

“สวัสดีค่ะ”หล่อจังใครกันมีเจ้าของรึยังนะ เขาชอบเราแน่เลย

 

“คุณชื่อ แพทใช่ไมครับ”เป็นแฟนคลับเราสินะ หนุ่มลูกครึ่งฉันจะมีผัวเป็นลูกครึ่งหรอเนี่ย

 

“อ่อ ใช่ค่ะ แล้วคุณละค่ะ”  เวลาพูดก็ยังน่ารักเลย

 

“ขอโทษนะครับเที่ยงนี้ว่างไมครับ”คิดจะจีบฉันนะสิไอ้คนบ้า  ฉันไม่ง่ายหรอกนะ แต่ก็ไม่ยาก

 

“พอดีมีทานข้าวกับเพื่อนแล้วละค่ะ” คุณยังไม่ตอบฉันเลยนะค่ะ

 

“อ่อ ผมชื่อ ต้นครับ  งั้นไม่เป็นไรครับ”  โถ่ๆเสียดาย

 

“ขอบคุณนะค่ะที่ชวนไว้โอกาสหน้าแล้วกันนะค่ะ”

 

“ครับผมนั้นผมขอตัวก่อนนะครับ”

 

“ค่ะไว้เจอกันนะค่ะ”

 

“ครับ  บ่ายๆ ครับ”

 

             ตอนเที่ยงประมาณ  12.30 น. แน่นอนว่าพวกนักศึกษาต้องมากันเต็มโรงอาหารพวกนักศึกก็ต่างซื้ออาหารกันมาว่าที่โต๊ะของตนเองรวมทั้งต้นและเพื่อนๆที่มามองหาที่นั่งทานข้าว(ไม่อยากใช้คำว่าทานเลยเพราะเป็นมารยาทอ่ะนะ)

 

“จีจี่โต๊ะนี้มาเร็วหิวแล้วหละ”แพทเรียกก้อคนมันสวยอ่ะนะ

 

“จะแพทประไปหาอะไรทานกันเถอะ” จีจี่ถามแล้วก็เดินไปซื้ออาหารมาที่โต๊ะ

 

“อาหารพร้อมแล้วเริ่มเลย” มีแต่อ้วนๆทั้งนั้นเลย เฮ้ย!!

 

“ขอโทษนะครับขอนั่งทานด้วยคนได้ไมครับ”ต้นถาม เขามาจีบฉันแน่เลยเขินจัง

 

                      จีจี่มองหน้าสายตาบอกว่าไม่นะอย่าเพราะอะไรรู้ไมก็จีจี่กับอานันท์ชอบทะเลาะกันเป็นประจำก็ไม่ค่อยอยากให้นั่งด้วย  แต่ขอขัดใจจีจี่สะครั้ง  เพื่อความรัก&-&

 

“ตามสะบายค่ะเชิญค่ะ” แพทพูด  สงสารจีจี่จังแต่ทำไงได้อ่ะก็คนมันชอบนี

 

“ขอบคุณครับ” ต้น และอานันท์พูดพร้อมกัน  ใจดีจังไม่เหมือนใครบ้างคนแถวนี้

 

“หมดเวลาพักเที่ยงแล้วจีจี่มีเรียนต่อแล้วแพทละ” ฉันว่านะไอ้บ้าอานันท์มันต้องคิดอะไรเกี่ยวกับฉันอยู่แน่ๆ  ไอ้บ้าอานันท์เมื่อไร่มันจะไปเนี่ยหงุดหงิดแล้วนะ

 

“อ่อม้ถ่ายแบบต่อนะ เดี่ยวพี่ม้ามารับนะแพทจะไปรออยู่ที่ม้าหินอ่อนนะแล้วคุณต้นกับคุณ”แพทตอบและถามจีจี่จะหึงไมน่ะ

 

“อานันท์ครับ”  ยัยจีจี่เมื่อไรจะไปเนี่ย

 

“ไม่ไปเรียนหรอคะ่"  มองทีไรบาดใจทุกที*-*

 

“ผมไม่มีเรียนแล้วนะครับแต่น้องผมมีนะครับ” แหม! ไอ้พี่บ้าคิดจะไล่น้องเลยนะ

 

“อ่อค่ะ”เสียดายจังอดเลยเราทำไงดีว่ะ

 

“นั้นผมขอตัวไปเรียนก่อนนะครับ” อานันท์พูด

 

“คุณแพทครับผมขอไปนั่งรอเป็นเพื่อนได้ไมครับ”

 

“ตามใจค่ะแล้วแต่คุณต้นเลยค่ะ"  อยากจะคุยกับฉันก็ไม่บอก 

 

“ไอคนขี้เก็ก” จีจี่ด่าด้วยความมั่นไส้ เป็นอย่างนี้ประจำสองคนนี้

 

“แล้วจะทำไมเธอด่าฉันก่อนทำไม ยัยแมงกลายพันธุ์” มันกระทบฉันนะฉันไปเกี่ยวอะไรด้วย

 

“ก็ฉันอยากด่ามีอะไรไมไอคุณอานันท์”

 

“ยัยบ้าบ้าปะเนี่ย”อานันท์ ยัยนี่มันหาเรื่องจริงๆ

 

“แก่สิบ้าไอแมลงสาป บ่ายๆ ไอ้ตระเข็บ” จีจี่ด่า มันเป็นมารยาทของฉันไม่ได้อยากบ่ายเลยสะนิด

 

                  แพทกับต้นก็ยิ้มให้กันเพราะเห็นสองคนนั้นทะเลาะกันแล้วเขาที้งสองก็เดินไปตรงม้าหินอ่อนระหว่างรอผู้จัดการไปทำงาน   ผ่านไป  1  ชั่วโมง  รถผู้จัดการของแพทก็มารับฉันคุณต้นบ่ายๆ กันก่อนที่ต้นจะกลับไปที่รถของเขาแล้วเขาก็กลับบ้าน

 

   …………………………………………………………………………………………………………………………….

 

สวัสดีครับอดใจรออีกซักนิดนะครับใกล้ถึงตอนที่ต้นกับแพทจะมีปากเสียงกันแล้วที่บ้านของต้น  และแผนจับคู่ก็จะเริ่มขึ้นและเรื่องวุ่นๆก็จะเกิดขึ้นแล้ว กับความรักที่ปากแข็งของชายจอมเจ้าชู ไว้รออ่านกันนะครับ