หลงรักเจ้าชาย หัวใจเจ้าเล่ห์

( T Tมีเรื่องบอกก่อนแต่ง ตอนแรกคือแต่งจะจบแล้วนะตอนนี้อะ จะกดเพิ่มตอนแล้ว ฮือ.... โทรศัพท์ หนูค้างคะ... จะร้องไห้เพราะที่แต่งไปหายหมดเลยความจำยิ่งไม่ดีอยู่ ต้องแต่งใหม่หมดอยากเอา อะไรที่หนักๆมาฝาด จัง โมโหนะ!! อ่ะหลังจากืที่ดราม่าเสดเราก็ไปชมนิยายตอนนี้แต่งใหม่กว่าเดิมอีกนะเจ้าคะ ขออย่าให้มันค้างอีก = =" ::คนเขียน)

..... ณ. ห้องเรียนของฉัน = =" .....

วันนี้วันศุกร์ พน. หยุดหรอเนี่ยยยย ดีจังเลย ท่านแม่กับทีานพ่อจะมาวันไหนนะ...

      ' เธอ..'

      'หะ..'

      'เอ่อ..'

      'อ่าว!! นายนั้นเอง'

      'ฉันขอไปส่งเธอได้ไหมวันนี้อะ'

      'เอ่อ..ก็ได้ นึกไงมาส่งฉันหะ แอบชอบฉันแล้วหรอไง'

      'เธอไปบ้านฉันก่อนนะเดี๋ยวฉันไปส่งเธอ = ='

      '-3- ทำไมฉันต้องไปบ้านอันสวยหรูของนายล้ะ'

      'ไปเถอะน่า.. ฉัน = = '

      '...'

       'ช่างมันเถอะ... ปะ เดะฉันขับรถไปส่ง วันนี้คนที่บ้านไม่มารับ'

       '-"- ทำไมฉันต้องมานั้งรุกีบนายเนี่ย'

       'เออๆ ช่างเหอะ'

       'เอ๊ะ!!'

        'อะไรเล่า!!'

        'นายรู้จักหมู่บ้านฉันได้ไงแล้วไหนบอกจะไปบ้านนายก่อน'

        'ก็..นี่มันบ้านฉันนี่!!'

        'หรือว่า... เราอยู่หมู่บ้านเดียวกัน!!'

        ' = = บังเอิญจริง' 

        'เออ บ้านใกล้แค่นี้ไม่เปนไรหรอกไปบ้านายเดะฉันล้อกลับกะได้'

       ' อ่าว... คุณหนุูเจ้าคะ นายท่านเรียกพบเจ้าคะ //ไอเจ้าคะๆ คนเขียนเองแหละเจ้าคะ = = เข้าไปอยู่ได้งายยยย'

      'ครับ...'

      'นี่.. นาย กลัวพ่อนายหรอ หน้าซีดเลยแหะ!!'

      'ป่าว.. พี่สาวของฉันกับน้องสาวที่ไม่เคยเชื่อฟังใครมาด้วยหน่ะสิ แล้ว วันนี้พ่อฉันจะให้ฉันหมั้นกับญ. คนนึงหน่ะ'

       'ฮ่า ๆ สมน้ำหน้า ผญ. คนนั้นคงจะเริ่ดหรูมาก'

       ' ผญ. คนนั้นพ่อฉันบอกว่าอายุเท่าฉันแล้วก็อยู่...หมู่บ้านนี้ด้วย พ่อแม่ฉันกับพ่อแม่เธอคนนั้นรู้จักกับแต่ ไม่เคยเหนหน้าลูกของอีกฝ่ายหน่ะ'

       ' = = หวีงว่าไม่ใช่ฉัน'

        'ไม่ใช่อยู่แล้วเขาบอกว่า คนนี้อะ เป็นถึงองค์หญิงสะด้วย'

       'อะ....องค์หญิง เอ่อ.. แล้วประเทศไรหรอ??'

       ' ญี่ปุ่น '

       ' = = สังหรใจแปลกๆ เธอเป็นองค์หญิงเมืองไหนนายรูมะ'

       'ไม่รู้'

      'อืม'

      'เข้าไปกีันเหอะ'

 แอ๊ด..... เอ่อ.... ทำไมดูเข่้มกันจัง....

       'บีวาย น้องพาใครมาด้วยนั้น'

       'แฟนน้องเอง'

        'เอ๋...แฟน นายจะบ้าหรอ  แล้วคำพูดทำไมต้องเป็นภาษาฝรั่งละ หา... แถมพูดแบบราชวังอีก'

        'เธอ. ไม่ต้องรู้หรอกหน่า'

        'ลูก... รู้ใชัไหมว่าลูกต้องทำอะไร'

        'ครับท่านพ่อ'

        'เลิกกับสาวคนนี้สะ'

        'แต่... ผม..'

         'ญ. สาวที่ลูกคู่ควร เขาจะมาหาเราในคืนนี้'

         'คืนนี้!!'

         'เขาชื่ออะไรท่านพ่อทำไมเขาต้องมาหมั้นกับลูกหล่ะ'

         'ฮิกกี้ เธอเป็นเด็กหน้ารัก้นะถึงพ่อจะไม่เคยเห็นก็เถอะ'

         'ทำไมชื่อ...มันคุ้นๆ = ='

         'ฮะ...ฮืิกกี้ T T '

         'เด็กสาวที่ลูกพาม่าด้วยเป็นอะไรหน่ะ'

 ฉันคิดมากรึป่าว... ชื่อฮิกกี้นั้นมันชื่อคล้ายๆฉันนะ มาคืนนี้ องค์หญิงในเมืองญี่ปุ่น = = ก

หวังว่า ญ. สาวคนนั้นคงไม่เกิดคืนนี้เหมือนฉันนะ

         'สาวน้อยคนนั้นจะมาที่นี่พร้อมกับพี่ชายวันนี้เป็นวันครบรอบพรรษา17ปีของสาวน้อยคนนั้น'

          'เฮื้อก.... = =มันชีกจะยังไงๆละสิ'

          'เอ่อ... คงไม่มีทางเลือกแล้ว ให้ฉันไปส่งเธอไหม...'

          'มะ...ไม่ต้อง = = ฉันกำลังตาย บ้านฉันอยู้ตรงข้ามนายไม่เป็นไร....'

          'เธอ..ดูแปลกๆนะ'

          'ถ้า...ฉันเดาไม้ผิด...คืนนี้เราคงเจอกัน'

           'เธอ...พูดแปลกจังนะ'

          'T T หัวใจฉันจะสลายไปตามอากาศ...'

ฉันเดินเหมือนคนไร้วิณญาณ เข้าไปในบ้านก็พบกับ....

           'เซอร์ไพร์!!'

          'ทะ...ท่านพ่อ...ท่านแม่... ฮินะจัง..ฮิเน่คุง...'

          'ลูกฮิกกี้สุดสวยของแม่ ไปแต่งตัวและเตรรียมชุดให้สวยๆนะคืนนี้มีงานวันเกิดลูก'

          'งานวันเกิด... หรือ.... งานแต่งคะท่านแม่...TT'

          'โอ๊ะ ลูกรู้ได้ไงเนี่ย... แม่จะแนะนำให้รู้จักลูกชายของเพื่อนแม่นะ'

         'เอ่อ.... สลบไป = ='

         'ฮิกกี้!! เป็นไรรึป่าว = ='

         'พี่ฮิกกี้... ต้อง...จริงๆหรือครับ...'

         'เอ่อ....'

            #สติฟ้าใสหรือฮิกกี้หลุดแล้วไง = = ไม่รุจะแต่งไงจับหมั้นกะสะเลน ฮ่า ๆ ๆ เหมาะเหมงๆๆๆ

           #ทำไมพี่ผู้เขียนคนสวยทำกับฮิกกี้อย่างนี้!! //ฮิกกี้พูด