DEAD GAME เกมมรณะ : บทปีศาจ
7.5
เขียนโดย ฮาซามิฮิเมะ
วันที่ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.28 น.
3 ตอน
4 วิจารณ์
6,067 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 23 กันยายน พ.ศ. 2557 13.13 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) เกม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตุบ!
ตุบ!
ตุบ!
ตุบ!
"โอ๊ย!... เจ็บชะมัดเลย" เสียงของเด็กสาวผมสีดำเอ่ยขึ้นพร้อมกับลูบก้นตัวเองปอยๆ
"เธอก็โนยัยเด็กผู้หญิงผมสีบอล์นที่ใส่ชุดสีดำนั่นพามาด้วยงั้นเหรอ?" เสียงของเด็กหนุ่มผมสีดำดังขึ้นเมื่อเห็นอีกฝ่าย
"อือใช่! ถูกยัยเด็กประหลาดนั่นพามาน่ะสิ! แถมยังพูดอะไรแปลกๆอีกด้วย นายก็โดนเหรอ?" เด็กสาวหันไปถาม
"ก็...ใช่ฉันก็ถูกยัยนั่นพามาเหมือนกัน" เด็กหนุ่มตอบ
"ฉันชื่อ 'ชิสึมินาโกะ' หรือจะเรียกฉันว่า 'ชินะ' ก็ได้" เด็กสาวแนะนำตัวให้เด็กหนุ่มรู้จัก
"ฉัน 'ริโตะ' น่ะ" เด็กหนุ่มตอบ
"ยินดีที่ได้รู้จักนะริโตะ!" ชินะยิ้มให้
"อืม" ริโตะตอบ
"ทำอะไรอยู่น่ะชินะ?" เด็กสาวผมสีเงินเดินมาแทรกระหว่างกลาง
"คุยกับกับเพื่อนใหม่ค่ะพี่" ชินะตอบพร้อมกับรอยยิ้ม
"เอ่อ...งั้นผมของไปก่อนนะ" ริโตะเอ่ยพร้อมกับเดินออกไปจากตรงนั้นทันที
"ใครน่ะ?" เด็กสาวถาม
"เขาชื่อ 'ริโตะ' น่ะ ท่านพี่เลโอทำไมเหรอ?" ชินะหันไปถามพี่สาวของเธอที่ชื่อ 'เลโอ'
"เปล่า แค่เหมือนเคยเห็นหน้าน่ะ" เลโอพูดพลางขมวดคิ้วเป็นเชิงคิด
"คิดไปเองรึเปล่าคะ?" ชินะเอ่ย
"นั่นสินะ" เลโอพูด
จากนั้นก็ปรากฏร่างของเด็กผู้หญิงผมสีบอล์น ในชุดสีดำที่แขนเสื้อขาวหน่อย ดวงตาสีแดงที่ไม่ว่าจะมองยังไงก็น่ากลัว ปรากฏอยู่เหนือหัวพวกเขา
"เห... เป็นเพื่อนกันแล้วเหรอเนี่ย?" เด็กหญิงเอ่ยขึ้น
"นี่มันอะไรกันน่ะ!!!?"
"ที่นี่ที่ไหน!!!?"
"เธอเป็นใครกันน่ะ!!!?" เสียงของคนๆหนึ่งดังขึ้นและจากนั้นก็เริ่มมีอีกหลายๆเสียงปะปนมาด้วยกัน จนทำให้เด็กหญิงแสดงสีหน้าไม่พอใจและก็พูดอะไรบางอย่างทำให้มีสุนัขหมาป่าสีน้ำงินบนใบหน้ามีหน้ากากรูปดวงตาสีแดงอยู่ และจากนั้นพวกสุนัขหมาป่าก็วิ่งไปกระโดดกัดที่คอบ้าง ขาบ้า แขนบ้าง ลำตัวบ้าง และคนที่ถูกสุนัขหมาป่ากัดก็...
ได้ตายลง
"ฉันน่ะบอกแล้วใช่มั้ยล่ะ? ว่าให้มารวมตัวกันแล้วฉันจะอธิบายให้ฟังทีหลังน่ะ" เด็กสาวพูดพร้อมกับมองลงมาข้างล่างด้วยแววตาที่เย็นชาด้วยดวงตาสีแดงที่ดูน่ากลัวนั่น
"ลืมบอกไปน่ะ ถ้าหากไม่อยากตายตอนนี้ก็อย่าพึ่งพูดซะล่ะไม่งั้นสัตว์เลี้ยงของฉันมันจะกระโดดกัดเอาได้ เพราะมันน่ะขี้รำคาญจะตายไป" เด็กหญิงพูด
"เมื่อเงียบแล้วล่ะก็... ขอแนะนำตัวก่อนเลยล่ะกัน แบบนี้ที่พวกแกชอบกันไง" เด็กหญิงเอ่ยพลางยิ้มอย่างน่ากลัว จนทำให้ในที่นี้เต็มไปด้วยความกลัว
"ฉันน่ะชื่อ 'มิซึกะ' เป็นคนเชิญพวกแกมาเองแหละ เชิญมา 200คน ตายไป 29คน เหลือ 171สินะ?" เด็กหญิงที่ชื่อ 'มิซึกะ' เอ่ยถาม
"ขอบอกไว้ก่อนละกันว่าพวกแกเข้ามาในเกมนี้แล้ว 'ไม่สามารถออกไปได้' นะ" มิซึกะเอ่ย
"ไม่สามารถออกไปได้หมายความว่าไง!!!?" เสียงของชายหนุ่มดังขึ้น
"จัดการ" มิซึกะเอ่ย
สุนัขหมาป่าพุ่งเข้าไปจู่โจมชายหนุ่มที่เอ่ยแทรกเธอทันที พวกสุนัขหมาป่ากัดกินตัวชายหนุ่มเลือดสีแดงนองไหลเป็นวงกว้าง แขนข้างขวาที่ถูกกัดขาดตอนนี้เกลือแต่กระดูกสีขาวเท่านั้น
"จำไว้หากฉันพูดอะไรแล้วแทรกขึ้นมาพวกแกจะเจอแบบนั้นแหละ" มิซึกะเอ่ย
"ตอนนี้พวกแกต้องเข้าเล่นเกม 'เซอร์ไววัล' นี้ หรือจะเรียก 'เกมมรณะ' ก็ได้นะ เกมนี้น่ะ พวกแกต้องฆ่ากันเอง และคนที่เหลือรอดเป็นคนสุดท้ายก็ต้องตามหาผู้บงการเกมนี้ให้พบแล้ว...ฆ่าซะ
ไม่ฆ่า ก็ ถูกฆ่า กฏมันก็มีแกค่นี้แหละนะ และหากคิดว่าฉันคือผู้บงการเกมล่ะก็คิดผิดมั้ง!" เมื่อเด็กสาวเอ่ยจบเธอก็หายไปก่อนจะทิ้งคำพูดสุดท้ายไว้ว่า...
"หวังว่าจะมีผู้ชนะเกมนี้นะ"
ตุบ!
ตุบ!
ตุบ!
"โอ๊ย!... เจ็บชะมัดเลย" เสียงของเด็กสาวผมสีดำเอ่ยขึ้นพร้อมกับลูบก้นตัวเองปอยๆ
"เธอก็โนยัยเด็กผู้หญิงผมสีบอล์นที่ใส่ชุดสีดำนั่นพามาด้วยงั้นเหรอ?" เสียงของเด็กหนุ่มผมสีดำดังขึ้นเมื่อเห็นอีกฝ่าย
"อือใช่! ถูกยัยเด็กประหลาดนั่นพามาน่ะสิ! แถมยังพูดอะไรแปลกๆอีกด้วย นายก็โดนเหรอ?" เด็กสาวหันไปถาม
"ก็...ใช่ฉันก็ถูกยัยนั่นพามาเหมือนกัน" เด็กหนุ่มตอบ
"ฉันชื่อ 'ชิสึมินาโกะ' หรือจะเรียกฉันว่า 'ชินะ' ก็ได้" เด็กสาวแนะนำตัวให้เด็กหนุ่มรู้จัก
"ฉัน 'ริโตะ' น่ะ" เด็กหนุ่มตอบ
"ยินดีที่ได้รู้จักนะริโตะ!" ชินะยิ้มให้
"อืม" ริโตะตอบ
"ทำอะไรอยู่น่ะชินะ?" เด็กสาวผมสีเงินเดินมาแทรกระหว่างกลาง
"คุยกับกับเพื่อนใหม่ค่ะพี่" ชินะตอบพร้อมกับรอยยิ้ม
"เอ่อ...งั้นผมของไปก่อนนะ" ริโตะเอ่ยพร้อมกับเดินออกไปจากตรงนั้นทันที
"ใครน่ะ?" เด็กสาวถาม
"เขาชื่อ 'ริโตะ' น่ะ ท่านพี่เลโอทำไมเหรอ?" ชินะหันไปถามพี่สาวของเธอที่ชื่อ 'เลโอ'
"เปล่า แค่เหมือนเคยเห็นหน้าน่ะ" เลโอพูดพลางขมวดคิ้วเป็นเชิงคิด
"คิดไปเองรึเปล่าคะ?" ชินะเอ่ย
"นั่นสินะ" เลโอพูด
จากนั้นก็ปรากฏร่างของเด็กผู้หญิงผมสีบอล์น ในชุดสีดำที่แขนเสื้อขาวหน่อย ดวงตาสีแดงที่ไม่ว่าจะมองยังไงก็น่ากลัว ปรากฏอยู่เหนือหัวพวกเขา
"เห... เป็นเพื่อนกันแล้วเหรอเนี่ย?" เด็กหญิงเอ่ยขึ้น
"นี่มันอะไรกันน่ะ!!!?"
"ที่นี่ที่ไหน!!!?"
"เธอเป็นใครกันน่ะ!!!?" เสียงของคนๆหนึ่งดังขึ้นและจากนั้นก็เริ่มมีอีกหลายๆเสียงปะปนมาด้วยกัน จนทำให้เด็กหญิงแสดงสีหน้าไม่พอใจและก็พูดอะไรบางอย่างทำให้มีสุนัขหมาป่าสีน้ำงินบนใบหน้ามีหน้ากากรูปดวงตาสีแดงอยู่ และจากนั้นพวกสุนัขหมาป่าก็วิ่งไปกระโดดกัดที่คอบ้าง ขาบ้า แขนบ้าง ลำตัวบ้าง และคนที่ถูกสุนัขหมาป่ากัดก็...
ได้ตายลง
"ฉันน่ะบอกแล้วใช่มั้ยล่ะ? ว่าให้มารวมตัวกันแล้วฉันจะอธิบายให้ฟังทีหลังน่ะ" เด็กสาวพูดพร้อมกับมองลงมาข้างล่างด้วยแววตาที่เย็นชาด้วยดวงตาสีแดงที่ดูน่ากลัวนั่น
"ลืมบอกไปน่ะ ถ้าหากไม่อยากตายตอนนี้ก็อย่าพึ่งพูดซะล่ะไม่งั้นสัตว์เลี้ยงของฉันมันจะกระโดดกัดเอาได้ เพราะมันน่ะขี้รำคาญจะตายไป" เด็กหญิงพูด
"เมื่อเงียบแล้วล่ะก็... ขอแนะนำตัวก่อนเลยล่ะกัน แบบนี้ที่พวกแกชอบกันไง" เด็กหญิงเอ่ยพลางยิ้มอย่างน่ากลัว จนทำให้ในที่นี้เต็มไปด้วยความกลัว
"ฉันน่ะชื่อ 'มิซึกะ' เป็นคนเชิญพวกแกมาเองแหละ เชิญมา 200คน ตายไป 29คน เหลือ 171สินะ?" เด็กหญิงที่ชื่อ 'มิซึกะ' เอ่ยถาม
"ขอบอกไว้ก่อนละกันว่าพวกแกเข้ามาในเกมนี้แล้ว 'ไม่สามารถออกไปได้' นะ" มิซึกะเอ่ย
"ไม่สามารถออกไปได้หมายความว่าไง!!!?" เสียงของชายหนุ่มดังขึ้น
"จัดการ" มิซึกะเอ่ย
สุนัขหมาป่าพุ่งเข้าไปจู่โจมชายหนุ่มที่เอ่ยแทรกเธอทันที พวกสุนัขหมาป่ากัดกินตัวชายหนุ่มเลือดสีแดงนองไหลเป็นวงกว้าง แขนข้างขวาที่ถูกกัดขาดตอนนี้เกลือแต่กระดูกสีขาวเท่านั้น
"จำไว้หากฉันพูดอะไรแล้วแทรกขึ้นมาพวกแกจะเจอแบบนั้นแหละ" มิซึกะเอ่ย
"ตอนนี้พวกแกต้องเข้าเล่นเกม 'เซอร์ไววัล' นี้ หรือจะเรียก 'เกมมรณะ' ก็ได้นะ เกมนี้น่ะ พวกแกต้องฆ่ากันเอง และคนที่เหลือรอดเป็นคนสุดท้ายก็ต้องตามหาผู้บงการเกมนี้ให้พบแล้ว...ฆ่าซะ
ไม่ฆ่า ก็ ถูกฆ่า กฏมันก็มีแกค่นี้แหละนะ และหากคิดว่าฉันคือผู้บงการเกมล่ะก็คิดผิดมั้ง!" เมื่อเด็กสาวเอ่ยจบเธอก็หายไปก่อนจะทิ้งคำพูดสุดท้ายไว้ว่า...
"หวังว่าจะมีผู้ชนะเกมนี้นะ"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ