RED STONE WAR

“หมายความว่ายังไงครับ ผมไม่เข้าใจ”ไคเอ่ยถามด้วยความสงสัยพร้อมกับจ้องมองไปยังเจ้าหน้าที่โตโต้

“ก็หมายความอย่างที่วากัซบอกนั่นแหล่ะ ตอนนี้จัมพ์ตกเป็นผู้ต้องหาคดีฆ่าคนบริสุทธ์แถมยังไม่ใช่ผู้มีพลังอักขระด้วย เรื่องที่เกิดขึ้นจึงตกเป็นข่าวใหญ่ทางรัฐบาลเองจึงมอบหมายให้หน่วยของเรารีบจับตัวคนร้ายมาดำเนินคดีโดยเร็วที่สุด เพราะคดีนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับผู้มีพลังพิเศษอย่างแน่นอน”เจ้าหน้าที่โตโต้กล่าว

“เป็นไปไม่ได้จัมพ์ไม่มีทางทำเรื่องแบบนี้โดยเด็ดขาด”ไคกล่าวเสียงแข็ง

“พวกเราเองก็คิดเช่นนั้น เพียงแต่พวกเราอยากรู้ความจริงจากปากของจัมพ์เท่านั้น แต่พวกเจ้ากลับไม่ให้ความร่วมมือ พวกเจ้าเห็นว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องสนุกงั้นรึ ไคเจ้ารู้รึเปล่าว่าตอนนี้จัมพ์อาจจะต้องถูกจองจำไปตลอดชีวิตก็ได้นะ เจ้ารู้อย่างนี้แล้วยังจะไม่บอกความจริงกับพวกเราอีกหรือ”เจ้าหน้าที่โตโต้กล่าว

“ผมพูดไม่ได้จริงจริงครับ แต่ถ้าหากเป็นอย่างที่คุณโตโต้ว่าหากว่าจัมพ์จะต้องถูกจองจำไปตลอดชีวิตจริง ผมก็มีเรื่องอยากจะขอร้องได้มั้ยครับ”ไค

“เรื่องอะไรรึ”เจ้าหน้าที่โตโต้กล่าวด้วยความสงสัย

“จับผมไปขังรวมกับจัมพ์ด้วยได้มั้ยครับ”ไคกล่าว

“ไค เจ้ารู้ตัวรึเปล่าว่าพูดอะไรออกมา”เจ้าหน้าที่วากัซแทรกขึ้นมาทันที

“ผมรู้ดีครับว่าทำอะไรอยู่ผมแน่ใจว่าจัมพ์ไม่ใช่คนที่จะกระทำความผิดอย่างแน่นอน หากไม่สามารถที่จะช่วยจัมพ์ได้แล้วผมเองก็ขอรับผิดชอบกับเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดด้วยเช่นกัน”ไคกล่าวเสียงแข็ง

“ก็ได้ ผมรับปาก”เจ้าหน้าที่โตโต้กล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ พร้อมกับจ้องมองไค

“โอ้ย…บ้าไปกันใหญ่แล้วนี่พวกเราควรที่จะหาวิธีช่วยเหลือจัมพ์ มากกว่าที่จะมาเอาชนะกันนะครับ”เจ้าหน้าที่วากัซเอ่ยขึ้น

“ขอโทษที่ขัดจังหวะของการสนทนาเจ้าหน้าที่โตโต้และวากัซเชิญทางนี้หน่อยข้าพเจ้ามีเรื่องจะปรึกษา”ลุงเคนเอ่ยขึ้นหลังจากที่ยืนฟังอยู่นานด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ

                      และเมื่อลุงเคนพูดจบทั้งสามคนจึงแยกตัวไปพูดคุยกันอยู่ครู่หนึ่ง ไคเองก็สังเกตเห็นการพูดคุยของทั้งสามคนมีหลายครั้งที่คนทั้งสามมักจะหันมามองทางที่เค้ายืนอยู่หลายครั้งด้วยกัน คงไม่แปลกทั้งสามคนคงจะพูดคุยเรื่องของเค้าและจัมพ์เป็นแน่ ไม่นานนักเมื่อทั้งสามคนพูดคุยกันจนเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ลุงเคนจึงเดินตรงมายังที่ไคยืนอยู่ เมื่อลุงเคนมองดูไคแล้วลุงเคนจึงยิ้มให้ไคอย่างเป็นมิตรเช่นเคย พร้อมกับบอกกับไคถึงเรื่องสำคัญอย่างยิ่งแกไค นั้นก็คือมีวิธีที่จะช่วยเหลือจัมพ์ได้อีกวิธีหนึ่งซึ่งต้องพึ่งพาความสามารถของไคและโจเซฟด้วย

                     ลุงเคนได้ขอร้องเจ้าหน้าที่ทั้งสองคนให้พาไคและโจเซฟไปยังที่เกิดเหตุด้วย ไคจึงได้เข้าร่วมทีมสืบสวนข้อเท็จจริงเกี่ยวกับเรื่องนี้เป็นกรณีพิเศษ โดยการอ้างเหตุผมกับเบื้องบนว่าทางทีมสืบสวนต้องการความสามารถในการดมกลิ่นของโจเซฟ เพื่อช่วยในการสืบคดีส่วนทางด้านไคเองการที่ได้อยู่ในทีมสืบสวนครั้งนี้เป็นโอกาสที่ดี เค้ายังไม่หมดหวังที่จะช่วยเหลือจัมพ์ถึงแม้ว่าความหวังจะมีเพียงน้อยนิดก็ตาม

                     หลังจากที่ทุกคนได้ออกมาจากที่คุมขังนักโทษแล้ว ทางด้านเจ้าหน้าที่วากัซได้ดำเนินการเกี่ยวกับเอกสารต่างต่างเกี่ยวกับเรื่องของไคจนเสร็จเรียบร้อย ทางด้านเจ้าหน้าที่โตโต้ได้เรียกเจ้าหน้าที่หน่วยสืบสวนภายในทีมของเค้ามารวมตัวกัน และแน่นอนหนึ่งในนั้นมีไครวมอยู่ด้วย เมื่อเจ้าหน้าที่ของทีมสืบสวนมากันจนครบ เท่าที่ไคมองเห็นมีประมาณสิบกว่าคนเห็นจะได้ ทางด้านเจ้าหน้าที่โตโต้ซึ่งมีตำแหน่งเป็นหัวหน้าทีมได้แนะนำไคและโจเซฟให้กับเจ้าหน้าที่ทุกคนได้รับทราบ หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่โตโต้ได้ออกคำสั่งให้ทุกคน เตรียมออกเดินทางไปยังจุดเกิดเหตุทันที

                     โดยบริเวณใกล้ใกล้นั้นมีรถตู้สีดำจอดอยู่สามคัน เจ้าหน้าที่ทั้งหมดจึงแยกย้ายไปขึ้นรถ ทางด้านไคได้ขึ้นรถคันแรกซึ่งมีเจ้าหน้าที่โตโต้และเจ้าหน้าที่วากัซอยู่ในรถคันแรกด้วย ไม่นานนักประมาณสามสิบนาทีเห็นจะได้หลังจากที่รถเคลื่อนตัวออกมา รถตู้ก็มาหยุดอยู่ที่หน้าบ้านสีขาวหลังใหญ่หลังหนึ่ง ซึ่งโดยรอบบ้านถูกกันเอาไว้เป็นที่ห้ามเข้า บริเวณโดยรอบบ้านก็มีเจ้าหน้าที่ของหน่วยCTSO ยืนอยู่หลายจุดด้วยกัน เมื่อไคลงจากรถเค้าค่อยค่อยวางโจเซฟลงกับพื้นแต่ในมือยังคงจับสายจูงเส้นสีน้ำตาลเอาไว้ และปล่อยให้โจเซฟวิ่งเล่นอยู่ใกล้ใกล้ เมื่อไคสังเกตดูรอบตัวบ้านแล้วบ้านสีขาวหลังใหญ่หลังนี้ น่าจะเป็นบ้านของคนร่ำรวยมากแน่แน่ เพราะสังเกตจากบริเวณโดยรอบของบ้านแล้วทั้งพื้นถนนที่ทอดยาวมายังตัวบ้านดูสะอาดตา ต้นไม้และสวนโดยรอบตัวบ้านได้รับการตกแต่งจัดสรรเป็นอย่างดี แถมยังมีสระว่ายน้ำส่วนตัวอยู่ตรงข้างบ้านอีก และไม่นานนักก็มีชายรูปร่างสูงใหญ่ผิวขาวดูสะอาดสะอ้านได้เดินตรงดิ่งเข้ามาหาทางเจ้าหน้าที่โตโต้และได้พูดคุยกับเจ้าหน้าที่โตโต้อยู่ครู่หนึ่ง การพูดคุยของคนทั้งสองดูเหมือนว่าทางด้านฝ่ายชายผิวขาวรูปร่างสูงใหญ่นั้น จะไม่ค่อยพอใจอะไรบางอย่างสังเกตจากสีหน้าและท่าทาง ผิดกลับเจ้าหน้าที่โตโต้ได้แต่นิ่งเงียบ

“ชายคนนั้นคือลูกเขยของผู้ตาย ซึ่งเค้าค่อนข้างไม่ค่อยพอใจที่ทางหน่วยงานของเรายังไม่อนุญาต ให้ทำความสะอาดที่เกิดเหตุ เพราะอาจจะทำลายหลังฐานสำคัญบางอย่างไปนะสิ”เจ้าหน้าที่วากัซพูดขึ้นในขณะที่เค้าเห็นว่าไคกำลังมองดูการสนทนาของโตโต้และชายคนดังกล่าว

                     และเมื่อการสนทนาของทั้งสองคนจบลง เจ้าหน้าที่โตโต้ก็ออกคำสั่งให้พาไคและโจเซฟเข้าไปยังที่เกิดเหตุภายในบ้าน ไคจึงเดินตามหลังเจ้าหน้าที่วากัซเข้าไปยังบ้านหลังดังกล่าว เมื่อเปิดประตูบ้านสิ่งแรกที่ได้สัมผัสคือกลิ่นเหม็นคละคลุ้งไปทั่วทั้งบ้าน กลิ่นรุนแรงจนแทบจะอาเจียนออกมาจนไคต้องเอาผ้าเช็ดหน้ามาปิดจมูกเอาไว้ โจเซฟเองก็เริ่มที่จะอยู่ไม่สุขมันดูมีอาการกระวนกระวาย ไคเองก็รู้สึกได้ว่า โจเซฟเองคงจะไม่ชอบกลิ่นแบบนี้สักเท่าไหร่นัก

                     ภายในตัวบ้านมีการตกแต่งประดับประดาอย่างสวยงาม การตกแต่งแบบสไตล์ยุโรปดูทันสมัยและอณุรักษ์นิยมไปในตัวเป็นการผสมผสานของสองสิ่งได้อย่างลงตัว การจัดวางข้าวของเครื่องใช้ต่างต่างดูเป็นระเบียบเรียบร้อยทุกชิ้น อุปกรณ์ตกแต่งบ้านดูเป็นของมีค่าและมีราคาสูง ไคยังคงมองไม่เห็นต้นตอของการเกิดกลิ่นที่ไม่น่าพิสมัย จนเมื่อเจ้าหน้าที่วากัซพาไคเดินเข้าไปยังห้องนั่งเล่นใกล้ใกล้กับประตูห้องครัว ไคก็ต้องตกตะลึงกับภาพที่เค้าไม่คิดว่าจะได้เห็นมาก่อน ภาพที่เค้าได้เห็นนั้นก็คือมีตู้เซฟขนาดใหญ่สีเงินตั้งติดกับผนังห้องตั้งตระหง่านอยู่โดยไม่มีใครไปแตะต้องและที่ตรงบริเวณประตูตู้เซฟถูกตัดขาดออกจากกัน คล้ายรูปสามเหลี่ยมสองด้านชนกัน หรือรูปแบบของกากบาทภายในตู้เซฟมีกล่องเครื่องประดับจำนวนหลายชิ้นแต่มีคราบเลือดกองใหญ่อยู่ภายในตู้ รอยคราบเลือดที่ไคมองเห็นไม่ได้มีเพียงแค่นั้น รอยเลือดยังคงมีอยู่ทั่วไปตามฝาผนังห้องที่พื้นพรมก็ยังมี มีรอยคราบเลือดหยดเป็นทาง สภาพภายในห้องนี้มีคราบเลือดกระจัดกระจายไปทั่วส่งกลิ่นคาวคละคลุ้งไปหมด

“นี่ นี่มันเกิดอะไรขึ้นเหรอครับ”คำแรกที่ไคเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นสภาพภายในห้อง

“ที่นี่ได้เกิดมีคดีฆาตกรรมผู้เป็นเจ้าของบ้านนะสิ”เจ้าหน้าที่วากัซกล่าว

“เอาล่ะ ทุกคนเรามาเริ่มตรวจสอบหลักฐานของคดีกันอีกครั้ง ผมขอให้ทุกคนตรวจบริเวณที่เกิดเหตุอย่างละเอียดอีกครั้งนะ แยกย้ายกันทำงานได้”เสียงเจ้าหน้าที่โตโต้ออกคำสั่งให้เจ้าหน้าที่ของหน่วยสืบสวนที่อยู่บริเวณนั้นเริ่มปฏิบัติหน้าที่กันทันที หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่วากัซก็นำถุงมือยางสีขาวส่งให้กับไคและทุกคนก็เริ่มค้นหาหลักฐานอะไรบางอย่างที่พอจะมีประโยชน์กับรูปคดีได้บ้าง

                      เสียงคำรามขู่พร้อมทำท่าแยกเขี้ยวของโจเซฟ เมื่อโจเซฟได้กลิ่นอะไรบางอย่างตรงบริเวณโซฟาสีขาวตัวใหญ่ ที่ตั้งอยู่ใกล้ขอบหน้าต่างจนไคเองก็อดที่จะสงสัยไม่ได้เค้าจึงลองสำรวจบริเวณนั้นดูอีกครั้งแต่ก็ไม่พบสิ่งผิดปรกติใดใด แต่สิ่งที่ยังคงติดค้างอยู่ภายในใจของไคก็คือ บริเวณตู้เซฟใบใหญ่ที่มีร่องรอยเหมือนถูกของมีคนตัดขาดเป็นรูปกากบาท ไคยืนจ้องมองดูประตูของตู้เซฟอยู่ครู่หนึ่ง จนเจ้าหน้าที่โตโต้สังเกตเห็นได้เพราะทางเจ้าหน้าที่โตโต้เองก็มีความสงสัยในตัวตู้เซฟเช่นเดียวกับไค

“เจ้ามองหาอะไรอยู่รึไค”เสียงทุ้มต่ำของเจ้าหน้าที่โตโต้เอ่ยขึ้น

“ผมมีเรื่องอยากจะสอบถามครับ”ไคกล่าว

“ถามมาได้เลยหากผมตอบได้ผมก็จะตอบ”เจ้าหน้าที่โตโต้กล่าว

“เรื่องราวของคดีเป็นยังไงบ้างครับ ผู้ตายเป็นใครเสียชีวิตตอนกี่โมงและคนร้ายเอาอะไรไปได้บ้างเหตุจูงใจของคนร้ายคืออะไรแล้วคดีนี้เกี่ยวโยงกับจัมพ์ได้ยังไงครับ”ไคถามเป็นชุด จนเจ้าหน้าที่โตโต้เองยังรู้สึกแปลกใจ แต่เจ้าหน้าที่โตโต้ก็แค่เพียงมองดูไคและแอบยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยเท่านั้น

“เจ้าหมอนี่ เป็นอย่างที่ลุงเคนพูดไว้จริงจริงเจ้าคนขี้สงสัย เอาเป็นว่าผมจะให้เจ้าหน้าที่วากัซเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นตามที่ได้รับรายงานมาแล้วกัน”เจ้าหน้าที่โตโต้กล่าว พร้อมกับส่งสัญญาณอะไรบางอย่างให้กับเจ้าหน้าที่วากัซในขณะนั้นเจ้าหน้าที่วากัซกำลังพูดคุยอยู่กับเจ้าหน้าที่สืบสวนของหน่วยCTSOอีกคนอยู่ เมื่อเจ้าหน้าที่วากัซเห็นสัญญาณดังกล่าวจึงรีบเดินเข้ามายังที่ไคและเจ้าหน้าที่โตโต้ยืนอยู่ เมื่อเจ้าหน้าที่วากัซเห็นไคทำท่าทางสงสัยอะไรบางอย่างเค้าก็ส่งยิ้มกว้างกว้างให้กับไค

“เจ้าอยากรู้เรื่องราวของคดีนี้อย่างนั้นรึไค”เจ้าหน้าที่วากัซกล่าว