RED STONE WAR

“เดี๋ยวพวกเราจะต้องไปเจอกับอะไรอีกล่ะเนี๊ยะ ชักเสียวเสียวสันหลังยังไงชอบกล”จัมพ์กล่าว

                   พอจัมพ์พูดจบเค้าก็แต่งตัวเสร็จพอดีจึงออกมารอด้านนอกก่อน และไม่นานนักไคก็แต่งตัวเปลี่ยนชุดเสร็จจึงออกมาพอไคออกมาจากห้องแต่งตัวเค้าก็เห็นจัมพ์ยืนอยู่ จัมพ์ใส่ชุดเป็นเสื้อคอกลมสีดำแขนยาวกางเกงขายาว ตรงบริเวณด้านหน้าบริเวณหน้าอกของเสื้อเป็นรูปสามเหลี่ยมพาดครึ่งลำตัวมีสีเหลือง ไคหันไปมองทางคนอื่นที่เปลี่ยนชุดเสร็จก็มีทั้งสีแดงสีเขียวสีเหลืงสีม่วงคละกันไปแต่ชุดที่ไคแต่งกับเป็นสีขาว ซึ่งทำให้ไคและทุกคนที่ผ่านการคัดเลือกต่างก็แปลกใจ

“ไค ทำไมชุดแกถึงมีแถบสีไม่เหมือนคนอื่นล่ะ มันเป็นสีขาวมันหมายความว่าไงกันเนี๊ยะ”

               จัมพ์ทำหน้าตาตื่นกับชุดแถบขาวที่ไคใส่อยู่เพราะตอนที่เค้าเดินเข้ามาในสถานที่แห่งนี้เค้าก็สังเกตดูแล้วว่าไม่มีใครที่ใส่สีขาวแบบนี้เลย

“ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน อาจเพราะว่าผมไม่มีพลังพิเศษก็ได้นะ”ไคพยายามอธิบายตามความเข้าใจของตนให้จัมพ์เพื่อนของเค้าฟัง

             ทันใดนั้นเจ้าหน้าที่วากัซก็เดินเข้ามาพอดี ไคและจัมพ์จึงถามเพื่อให้หายความข้องใจของคนทั้งคู่เจ้าหน้าที่วากัซจึงอธิบายให้ไคและจัมพ์ฟังว่า ที่จริงแล้วทางหน่วยงานCTSOได้เห็นตรงกันว่าเนื่องด้วยพลังความสามารถของเจ้าสุนัขตัวน้อยโจเซฟตัวนี้ เจ้าหน้าที่วากัซหันไปมองเจ้าโจเซฟนิดหนึ่งตอนที่พูดถึงมัน

“ความสามารถของโจเซฟมีอะไรหรือครับ”ไคถามต่อ

“ความสามารถของโจเซฟยังไม่เป็นที่แน่ชัดว่าอยู่ในระดับคลาสใดและไม่แน่ใจว่าจะให้โทษหรือให้คุณ เพราะไม่เคยมีปราฎกมาก่อนว่าสัตว์เลี้ยงจะมีพลังพิเศษแบบนี้ ทางเราก็เลยให้อยู่ในระบบรอการวัดผลก่อน ถ้าหากว่าโจเซฟและนายไค มีคุณสมบัติพร้อมก็อาจะมีความสามารถระดับAคลาสได้เลยทีเดียวแต่ตอนนี้เอานี่ไปก่อน”เจ้าหน้าที่วากัซพูดจบก็ยื่นสิ่งของบางอย่างมาให้ไค ของสิ่งนั้นก็คือสร้อยคอสีทองที่บอกระดับคลาสของผู้ใช้แต่เป็นอักษรตัวZ

“ระดับคลาสของผมคือคลาสZหรือครับ”ไคถาม

“ใช่แล้วล่ะ ระดับคลาสZเป็นระดับพิเศษที่ถูกใช้มาตั้งแต่สมัยเริ่มก่อตั้งหน่วยCTSOและได้ใช้ชุดคลาสบอกระดับสีขาวเรียกได้ว่ามีน้อยคนที่จะได้ใส่ไงล่ะคนสุดท้ายที่ได้ใส่ชุดสีขาวก็คือ เจ้าหน้าที่พิเศษเรนโบว์ในสมัยตอนที่เธอเป็นนักเรียนฝึกฝนอยู่ที่นี่ จนเมื่อเธอได้เป็นเจ้าหน้าที่พิเศษทางหน่วยงานก็ยกเลิกชุดสีขาวไปเพราะมีเธอที่สามารถคัดสรรและแยกสายของผลึกวิเศษได้

“ว้าว ถ้าเป็นอย่างนี้ไคแกก็อาจจะได้เป็นเจ้าหน้าที่ระดับสูงแบบเดียวกับเรนโบว์ได้นะสิ”จัมพ์เอ่ยอย่างตื่นเต้นแทนเพื่อนของเขา

“แต่การจะจบหลักสูตรการฝึกอบรมของที่นี่ไม่ใช่ของง่ายเลยนะ ต้องพยายามอย่างมากและต้องมีคุณธรรมและความอดทนสูงด้วย”เจ้าหน้าที่วากัซพูดแล้วจึงหันไปมองหน้าของจัมพ์และไคพร้อมกับยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย

               หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่วากัซก็เชิญทุกคนออกจากห้องแต่งตัวแล้วเก็บข้าวของที่จำเป็นใส่กระเป๋าแล้วออกจากอาคารอเนกประสงค์หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่วากัซได้เริ่มแนะนำอาคารต่างต่างภายในศูนย์ฝึกอบรมแห่งนี้อย่างละเอียด โดยมีการแนะนำกับทุกคนว่าสามารถเลือกที่จะฝึกฝนกับอาคารใดก็ได้เพราะในแต่ละอาคารก็จะมีผู้ฝึกสอน และรุ่นพี่ต่างต่างคอยแนะนำให้เริ่มจากอาคารแรกที่เจ้าหน้าที่วากัซพาเดินมาถึง

               อาคารแห่งนี้อยู่ติดกับสนามฟุตบอล เป็นตึกรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าเป็นอาคารสูงสิบชั้นมีประตูทางเข้าทางเดียวที่ด้านหน้ามีรูปปั้นม้าลายอยู่หลายตัว รอบรอบตัวอาคารมีต้นปาลม์เรียงรายเป็นจำนวนมาก

“อาคารแรกที่ผมพาทุกคนเดินมาถึงก็คือตึกZหรือเรียกอีกอย่างว่าตึกม้าลาย ตึกนี้เหมาะกับพวกชอบใช่กำลังมีโรงยิมและอุปกรณ์ออกกำลังกายมากมายแถมยังใกล้กับสนามฟุตบอลอีกด้วย มีใครสนใจฝึกฝนอาคารนี้มั้ย”

              พอเจ้าหน้าที่วากัซพูดจบ เจ้าคู่แฝดก็เดินออกมาแล้วเดินเข้าไปในตึกโดยไม่หันมามองคนที่ยืนอยู่ข้างหลังพวกเค้าทั้งสองคนเลย หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่วากัซก็พาคนที่เหลือเดินต่อไปอีกอาคารที่อยู่ถัดไปต่อ พวกที่เหลืออีกประมาณสิบสองคนรวมทั้งไคและจัมพ์ด้วย พวกเค้าทั้งสองได้มาหยุดอยู่ที่หน้าอาคารแห่งใหม่สูงประมาณสิบชั้นเห็นจะได้ มันคืออาคารOหรือเรียกอีกอย่างว่าตึกปลาหมึกตั้งอยู่ตรงมุมของสนามฟุตบอลพอดี

              ลักษณะด้านหน้าของตึกดูคล้ายกับตึกทั่วไปธรรมดามีประตูทางเข้าสองทาง เป็นประตูแบบบานเลื่อนอัตโนมัติเปิดปิดได้เอง ภายในตึกยังมีบันไดเลื่อนทุกชั้นคล้ายห้างสรรพสินค้า ดูทันสมัยเจ้าหน้าที่วากัซอธิบายว่าตึกปลาหมึกแห่งนี้ภายในจะมีสระว่ายน้ำ และห้องซ้อมยิงปืนด้านบนสุดก็ยังมีหอดูดาวอีกด้วย ตึกOถือได้ว่าเป็นแหล่งรวมของ ผู้มีความรู้ร่วมถึงเทคโนโลยีต่างต่างก็ทันสมัยเหมาะกับเด็กยุคใหม่ ที่ชื่นชอบความไฮเทคและตึกแห่งนี้ยังได้สร้างและพัฒนาบุคลากรที่มีคุณภาพมีหลายคนที่สอบผ่านการคัดเลือกและได้เป็นหัวหน้าแผนกระดับสูงมากมายอีกด้วย

              พอเจ้าหน้าที่วากัซอธิบายคุณสมบัติของตึกปลาหมึกนี้จบก็มีคนที่เดินออกมาเพื่อจะเรียนรู้และฝึกฝนที่อาคารแห่งนี้หลายคน จนไคมองดูคนที่เหลือนับดูเหลือไม่ถึงครึ่ง

“ฮ่า ฮ่า เป็นที่นิยมเช่นเคยนะตึกปลาหมึกแห่งนี้ ผมก็จบหลักสูตรการฝึกอบรมจากตึกนี้เหมือนกัน”เจ้าหน้าที่วากัซกล่าว

“ตึกนี้มีคนอยู่เยอะเหรอครับ เจ้าหน้าที่วากัซ”ไคถาม

“เยอะสิ ตึกนี้เป็นตึกอันดับต้นต้นของที่นี่เลยนะ นักเรียนที่มาฝึกอบรมที่นี่ทั้งหมดกว่าหกร้อยคนครึ่งนึงก็ฝึกฝนอยู่ที่นี่ เพราะที่นี่สมบูรณ์แบบและสะดวกสบาย”เจ้าหน้าที่วากัซกล่าว

“ไค พวกเราเข้าไปฝึกฝนที่นี่กันมั้ย ท่าทางที่นี่น่าจะดีที่สุดนะเห็นคนเยอะดี”จัมพ์เอ่ย

“ผมว่าเราไปดูอาคารอื่นก่อนมั้ยครับ อาจจะมีที่ถูกใจและเหมาะกับเรามากกว่านี้ก็ได้”ไคตอบ

“ว่าไงล่ะ พวกเจ้าสนใจที่นี่มั้ยประตูเปิดรอพวกเจ้าอยู่นะ ว่าไงเจ้าหัวเกรียนไม่ลองฝึกที่นี่ดูเหรอ”เจ้าหน้าที่วากัซกล่าว

“ไม่ล่ะข้า ยังไงก็ได้แล้วแต่เพื่อนข้า”จัมพ์ตอบ เจ้าหน้าที่วากัซหันไปมองทางไค แต่ไคกลับนิ่งเงียบไม่ตอบอะไร

“สรุปตอนนี้ เหลืออยู่อีกห้าคนซิน่ะเอาล่ะพวกเจ้าที่เหลือตามข้ามาไปอีกตึกต่อไปกัน”

                พอเจ้าหน้าที่วากัซพูดจบก็หันหลังเดินนำทุกคนออ้มด้านหลังตึกOไปไม่ไกลนัก ด้านหลังของตึกOติดกับพื้นที่ด้านหลังของตึกNแต่บริเวณพื้นที่ด้านหลังของตึกNดูรกร้างมีเศษข้าวของกระจัดกระจายมองดูเผินเผินเหมือนที่ทิ้งขยะก็ไม่ปานไคและจัมพ์ต้องกระโดดข้ามคลองเล็กเล็กเหมือนที่ทิ้งน้ำเสีย พอข้ามคลองเล็กเล็กมาได้ก็มาหยุดอยู่ที่ด้านหลังของตึกN

                อาคารแห่งนี้สูงถึงสิบสามชั้นอาคารแห่งนี้ถูกขนานนามว่าตึกแดงเพราะด้านบนสุดของอาคารตรงชั้นสิบสามเป็นสีแดงทั้งชั้นเหมือนกับว่ามีคนไปทาสีเอาไว้ เจ้าหน้าที่วากัซบอกว่าอาคารแห่งนี้เป็นอาคารที่สูงที่สุดของที่นี่ แต่ตึกแห่งนี้มีผู้ฝึกฝนค่อนข้างน้อยส่วนใหญ่คนที่ฝึกฝนอยู่ที่นี่จะเป็นพวกเก็บตัวไม่ค่อยสุงสิงกับใครมากนัก ภายในอาคารมีห้องแลป และอุปกรณ์ทางการแพทย์มากมาย

“มีใครสนใจที่จะฝึกฝนในอาคารนี้บ้างมั้ย”เจ้าหน้าที่วากัซกล่าว พอเจ้าหน้าที่วากัซพูดจบก็มีชายคนหนึ่งเดินออกมาด้านหน้า คนคนนั้นก็คือเจ้าอ้วนสิวเยอะ

“เฮ้ย เจ้าอ้วนแกจะอยู่ที่นี่จริงจริงเหรอน่ากลัวจะตาย”เสียงจัมพ์เอ่ยขึ้นด้วยความแปลกใจ ชายอ้วนสิวเยอะหันมามองจัมพ์แล้วก็ยิ้ม

“ข้าไม่ชอบคนเยอะอยู่แล้วดูวุ่นวาย ที่นี่อาจจะเหมาะกับข้ามากกว่าแต่เห็นเจ้าหน้าที่วากัซบอกว่าเลือกอะไรก็ได้หรือจะเปลี่ยนเมื่อไหร่ก็ได้นี่ ลองฝึกก่อนไม่พอใจค่อยเปลี่ยนก็ได้จริงมั้ยแล้วอีกอย่างความสามารถของข้าน่าจะเหมาะกับที่นี่”เจ้าอ้วนสิวเยอะตอบ พร้อมกับโชว์ความสามารถผลึกของตัวเขาเองให้จัมพ์ดู

             เจ้าอ้วนสิวเยอะสามารถเรียกมีดผ่าตัดสีเงินเงาวับของหมอได้ เจ้าอ้วนสิวเยอะยิ้มปากกว้างจนเห็นฟันขาวให้กับจัมพ์แล้วจึงเดินเข้าไปในตึกทันที ทำเอาจัมพ์กับไคยืนมองอย่างอึ้งไปครู่หนึ่งแล้วจัมพ์ก็พูดขึ้นมาว่า

“เป็นหมอได้ไงฟะไอ้หมอนี่ ข้าจะไม่ยอมป่วยเด็ดขาดข้าสัญญา”จัมพ์พูดขึ้น ไคฟังแล้วก็อดขำไม่ได้

“เมื่อไม่มีใครจะฝึกฝนที่นี่ต่อแล้วงั้นเราไปอาคารต่อไปกันเลย”เจ้าหน้าที่วากัซกล่าว หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่วากัซได้พาทั้งสี่คนกับอีกหนึ่งตัวเดินมาตามถนนทางเดินซึ่งมีต้นไม้ต่างต่างนานา ทั้งสองข้างทางดูร่มรื่นทำให้ไคไม่รู้สึกเหนื่อยเลย ทั้งหมดได้เดินลัดเลาะมาทางถนนที่มีต้นไผ่ตงปลูกเรียงรายอยู่สองข้างทาง พอพ้น