RED STONE WAR

                   แต่ทันทีที่ขาของเจ้าโจเซฟแตะถึงพื้นเพียงเสี้ยววินาที มันเตะพื้นอย่างแรงทะยานพุ่งเข้าใส่ร่างของชายชุดสูทดำเข้าที่ลำตัวอย่างจัง จนชายชุดสูทสีดำที่ใช้มีดสั้นคู่กระเด็นลอยไปชนกำแพงอย่างแรงจนสลบแน่นิ่งไป ดวงตาสีแดงกล่ำยังไม่ลดละการล่ามันหันไปมองวากัซแยกเขี้ยวที่ใหญ่และคมกริบขู่คำรามพร้อมกับสะบัดหางไปมาเตรียมจะจู่โจมวากัซ แล้วทันใดนั้นชายในชุดสูทดำอีกคนก็ฟาดแส้สีดำเข้าใส่เจ้าโจเซฟจากด้านหลังแต่โจเซฟใช้หางของมันรัดเข้ากับปลายแส้ที่ฟาดมา มันกระชากดึงตัวเขาขึ้นอย่างแรงจนชายในชุดสูทสีดำปลิวลอยขึ้นฟ้าไปตามแรงเหวี่ยงจากการสะบัดหางของโจเซฟ

              จากนั้นเจ้าสุนัขโจเซฟในร่างแปรงที่กำลังคลุ้มคลั่งจึงแยกเขี้ยวเตรียมจะกระโจนเพื่อขย้ำคอหอยของชายชุดสูทสีดำที่ไม่สามารถป้องกันตัวเองได้

“หยุด เดี๋ยว นี้ นะ”เสียงไคตะโกนออกมาดังลั่นทั่วห้องประชุมจนเจ้าโจเซฟหยุดนิ่ง

            ทุกอย่างนิ่งเงียบไปหมดจนทุกคนที่ไม่ได้เตรียมตัวมาพบกับเรื่องแบบนี้ต่างก็ทำอะไรไม่ถูก จากนั้นไคจึงเรียกโจเซฟให้มาหาเจ้าลูกสุนัขโจเซฟก็หันหน้าวิ่งกลับไปหาไคทันทีโดยไม่มีการขัดขืนแต่อย่างใด พร้อมกับคืนร่างเดิมกลายเป็นลูกสุนัขตัวน้อยเวสตี้ขนสีขาวตามเดิม มันกระโจนหาไคด้วยความดีใจสะบัดหางไปมาพร้อมกับเลียหน้าของไคด้วยความดีใจ

“ขอโทษจริงจริงนะครับที่ทำให้เกิดเรื่องวุ่นวาย แต่ได้โปรดปล่อยพวกเราไปเถอะนะครับ”ไคบอกกับทุกคนที่อยู่ในที่ประชุมแห่งนี้พร้อมกับโค้งคำนับเพื่อขอขมา

           ชายชุดสูทสีดำทุกคนต่างก็มองหน้ากันบ้างคนก็ยืนรวมกลุ่มคุยกัน เหมือนกำลังคิดว่าจะเอายังไงกับเรื่องนี้ดี หลังจากเงียบไปอยู่ครู่หนึ่งผู้ชายร่างท้วมมีอายุคนเดิมก็พูดขึ้นอีก

“เจ้าหนุ่มเราคงปล่อยปีศาจร้ายแบบนี้ออกไปอยู่รวมกับพลเรือนไม่ได้หรอกนะ เราเสียใจจริงจริงที่จะต้องบอกกับเธอว่าเราต้องกำจัดสัตว์เลี้ยงของเธอ ขอโทษจริงจริง”พอชายร่างท้วมพูดจบเขาก็หันหน้าไปหาชายชุดสูทสีดำที่ยืนอยู่ด้านข้างของเขาพร้อมกับพยักหน้า ชายชุดสูทสีดำสี่คนหันไปมองชายร่างท้วมพร้อมกับพยักหน้าเหมือนน้อมรับคำสั่งโดยพร้อมเพียงกัน

          ไคเห็นดังนั้นเค้ามองไปที่ประตูทางออกซึ่งห่างจากตัวเค้าไม่มากนัก เค้าจึงหมุนตัวรีบวิ่งไปที่ประตูทันที แต่เพียงแค่เค้าหมุนตัวเตรียมจะก้าวขาวิ่งเท่านั้นเค้าก็ต้องหยุดชะงักทันที เพราะมีชายสวมชุดสูทสีดำคนหนึ่งมายืนขวางหน้าของเค้ากับประตูเอาไว้ ไคมองดูชายรูปร่างผอมสูงคนนั้นก็นึกออกทันทีถึงคำพูดของเรนโบว์ ชายคนนี้ก็คือ โตโต้ ผู้ที่มีความสามารถในการยิงปืนที่ไม่พลาดเป้า ไคยืนจ้องมองโตโต้พร้อมกับกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่เหงื่อเริ่มซึมออกตามร่างกาย คราวนี้สงสัยเค้าจะต้องเจอของจริงแล้วแน่แน่ เหมือนกับว่าไครับรู้ถึงพลังอะไรบางอย่างที่ออกมาจากชายคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเค้า

          ชายคนนี้ไม่ใช่ธรรมดาแน่แน่หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่โตโต้จึงค่อยค่อยเดินมา แล้วมาหยุดอยู่ต่อหน้าไค เจ้าหน้าที่โตโต้ยืนจ้องมองไคผ่านแว่นตาสีดำที่ใส่อยู่แล้วก็หันไปพูดคุยกับชายร่างท้วมที่ยืนอยู่บนระเบียงที่ชั้นสอง

“หัวหน้าหลุยส์ครับ เราไม่จำเป็นต้องสังหารเจ้าสุนัขตัวน้อยนี่หรอกครับ ทุกคนก็คงเห็นความสามารถของเจ้าสุนัขตัวน้อยนี่แล้วว่ามันร้ายกาจขนาดไหน เก่งขนาดโจมตีเจ้าหน้าที่ระดับเอของเราจนทำอะไรไม่ได้เลย แล้วอีกอย่างเจ้าลูกสุนัขตัวนี้ดูท่าจะแสนรู้ซะด้วยมันไม่ใช่สัตว์ป่าที่ควบคุมไม่ได้ซะหน่อย กระผมเห็นว่าเราควรจะเก็บเจ้าหนุ่มนี่กับสัตว์เลี้ยงของเค้าเอาไว้ เอาไปฝึกฝนที่โรงเรียนCTSOไม่แน่อนาคตเจ้าหนุ่มคนนี้อาจะสอบผ่านและได้เป็นเจ้าหน้าที่CTSOก็จะเป็นกำลังสำคัญให้กับหน่วยของเราก็ได้นะครับ”เจ้าหน้าที่โตโต้กล่าว

“มันจะดีเหรอหัวหน้าโตโต้ มีสัตว์ที่มีพลังน่ากลัวขนาดนี้อยู่ในโรงเรียนเกิดมันทำร้ายพวกนักเรียนของเราล่ะจะทำยังไง แล้วอีกอย่างเจ้าหนุ่มผมยาวคนนี้ก็ไม่มีความสามารถอะไรเลยเป็นแค่พลเรือนธรรมดา มันสมควรที่จะให้ไปฝึกฝนรวมกันกับผู้มีพลังอักขระได้รึ”ชายร่างท้วมนามหัวหน้าหลุยส์กล่าว

“มีสิครับความสามารถของเค้าก็เหมือนความสามารถของเรานั่นแหล่ะ เพราะเค้าสามารถเรียกใช้พลังได้เหมือนกับพวกเราแต่เพียงเพราะพลังของเค้าก็คือสัตว์เลี้ยงตัวน้อยนี่ยังไงล่ะ ใช่มั้ยเจ้าหนุ่ม”โตโต้กล่าวพอกับหันมามองไคพร้อมกับยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย ไคเองก็พยักหน้าเพื่อเสริมคำพูดของเจ้าหน้าที่โตโต้อีกที

“และถ้าหากว่าเจ้าหนุ่มนี่กับสัตว์เลี้ยงของเค้าไม่สามารถผ่านการทดสอบเป็นเจ้าหน้าที่CTSOได้ล่ะจะทำยังไง และอีกอย่างเรื่องความปลอดภัยของนักเรียนที่อยู่ในโรงเรียนของเราอีกล่ะ คุณรับผิดชอบไหวรึ”

“เรื่องนั้นไม่ใช่ปัญหาหรอกครับ หากเค้าไม่ผ่านการทดสอบเค้าก็ต้องอยู่ที่นี่ตลอดไป ส่วนเรื่องความปลอดภัยของนักเรียนคนอื่นนั้นเรื่องนี้ ทางหน่วยของผมจะขอรับผิดชอบเอง”โตโต้กล่าวพร้อมกับหันหน้าไปทางไคพร้อมกับพยักหน้าให้ไคส่วนไคก็รู้ดีถึงความหมายที่เจ้าหน้าที่โตโต้บอก ซึ่งหมายความว่าหากไม่ทำตามข้อตกลงที่ให้ไว้กับเจ้าหน้าที่โตโต้นั่นหมายถึงชีวิตของเค้าและโจเซฟก็คงจะต้องจบลงที่นี่ เพราะฉะนั้นตัวเค้าเองจะต้องผ่านการทดสอบการเป็นเจ้าหน้าที่CTSOให้ได้

“งั้นเรื่องนี้ขอให้เป็นหน้าที่ความรับผิดชอบของคุณละกันนะ หัวหน้าโตโต้”พอหัวหน้าหลุยส์พูดจบ เจ้าหน้าที่ที่สวมชุดสูทดำทุกคนก็ทยอยออกจากห้องประชุมไปเกือบหมด เหลือแค่เพียงเจ้าหน้าที่โตโต้และวากัซเท่านั้น

                       บรรยากาศภายในห้องเงียบสงบลง ทั้งสามคนที่อยู่ในห้องต่างยืนนิ่งอยู่กันคนละมุมโดยไม่มีใครพูดอะไรออกมาเลยแม้แต่คำเดียว แม้แต่เจ้าลูกสุนัขโจเซฟก็ตามไคได้แต่ยืนนิ่งเค้าคิดไปต่างต่างนานาว่าจะหนีตอนนี้เลย แต่ไคเองก็มีข้อสงสัยมากมายว่าทำไมผู้ชายที่ชื่อโตโต้ต้องช่วยเหลือเค้ากับโจเซฟด้วยในหัวของไคตอนนี้ มีแต่คำถามมากมายแต่ก่อนที่ไคจะเอ่ยถามคำถามกับเจ้าหน้าที่ทั้งสอง

“ไงเจ้าหมาน้อยร้ายไม่ใช่เล่นเลยนะตัวแค่นี้”เจ้าหน้าที่วากัซเข้ามาประชิดตัวไคตอนไหนไคเองยังไม่ทันรู้ตัวเลยด้วยซ้ำ แถมยังเอามือมาลูบหัวเจ้าโจเซฟอีกแต่เจ้าโจเซฟไม่ยอมง่ายง่ายกับแยกเขี้ยวใส่เจ้าหน้าที่วากัซแต่ดูเหมือนว่าเค้าจะไม่ถือสามันเลยกับหัวเราะชอบใจเสียอีก

“คือ ว่าผมมีเรื่องจะถามครับ”ไคเอ่ย

“จะถามอะไรล่ะ”เจ้าหน้าที่วากัซตอบ

“ทำไมพวกคุณถึงมาช่วยผมกับโจเซฟไว้ล่ะครับ แล้วที่เจ้าหน้าที่คนอื่นทำไมถึงจะต้องทำร้ายโจเซฟด้วยผมไม่เข้าใจ”ไคถาม

“เรื่องช่วยเจ้าน่ะรึ ฮ่า ฮ่า ฮ่า จริงจริงก็ไม่อยากช่วยนักหรอกนะแต่พอดีมีคนขอให้ช่วยเหลือเจ้าแต่กับเจ้าลูกสุนัขตัวนี้มันเป็นสัตว์เลี้ยงที่แสนจะโชคดีต่างหากล่ะ พวกเราก็เลยลองช่วยดูเท่าที่พวกเราทำได้เท่านั้น ส่วนเรื่องที่เจ้าถามว่าทำไมเจ้าหน้าที่คนอื่นถึงจะทำร้ายเจ้าลูกสุนัขตัวนี้น่ะรึ ก็เพราะว่าเรื่องผลึกแดงไงล่ะเจ้าคงจะรู้เรื่องของผู้มีพลังอักขระมาบ้างสินะ ว่าถ้าหากผู้มีพลังตายไปจะกลายเป็นผลึกหินสีแดง”เจ้าหน้าที่วากัซกล่าว

“ครับพอจะรู้ครับ”ไคตอบ

“หากว่าปล่อยเจ้าลูกสุนัขตัวนี้ให้อยู่รอดต่อไป อาจจะตกเป็นเป้าโจมตีจากพวกที่คิดร้ายที่หวังอยากจะได้พลังของผลึกสีแดงไว้ครอบครองเองไงล่ะ หรือไม่ก็อาจจะหวังเรื่องเงินเงินทองทองเพราะราคาของสร้อยผลึกแดงมีราคาค่อนข้างสูงมากในตลาดมืดและอีกอย่างพวกเรารับปากกับคนคนนึงเอาไว้ว่าจะช่วยเหลือเจ้าเท่านั้นไม่รวมถึงเจ้าลูกสุนัขตัวนี้หรอกนะ ที่เจ้าลูกสุนัขตัวนี้รอดมาได้ก็เพราะเจ้ายังไงล่ะ”เจ้าหน้าที่วากัซกล่าว