รักเธอสุดใจ ให้ไปหมดตัว

“ได้ยินหรือยังว่าฉันรักนาย! ฉันรักนายว่ะใอ้พาร์ส!”มันหน้าแดงก่ำ ผมอึ้งไปชั่วขณะก่อนจะจ้องหน้ามัน

“รู้ตัวหรือเปล่าว่าตัวเองพูดอะไรออกมา!!”ผมผลักมันจนมันเซไป 2-3 ก้าว

“รู้! และฉันก็รู้ดีด้วยว่าฉันรักนาย ตอนนี้ฉันรักนายแล้ว...ทีแรกก็แค่ชอบนาย แต่ตอนนี้ไม่รู้ทำไม ฉันอยากเจอนาย ฉันอยากอยู่กับนายตลอด ฉันต้องทรมานเวลาที่ไม่เห็นนาย! ความรู้สึกแบบนี้มันเกิดขึ้นมานานแล้ว มันเกิดขึ้นมาตั้งแต่ที่ฉันกับนายเป็นเพื่อนสนิทกันแล้ว!”ใอ้เบนจับตัวผมเขย่า ก่อนที่มันจะก้มลงเอาหน้าพิงไหล่ผมพร้อมกับร้องไห้

“เข้าใจล่ะ...”ผมเอ่ย

“พาร์ส ฉันขอโทษที่ทำให้นายต้องเจ็บปวดเพราะเรื่องของผู้หญิงคนนั้น ฉันขอโทษ! ฉันสัญญาว่าจะไม่ทำอีก...ฉันอยากให้นายเลิกโกรธเลิกเกลียดฉันสักที ฉันรู้สึกไม่ดีเลยที่ต้องมาโดนนายเกลียดแบบนี้ ได้โปรดทำให้ฉันสบายใจทีเถอะ!”มันจับแขนผมเขย่าไปมา ผมรู้สึกว่า...  

“เราอย่าคุยกันเรื่องนี้ดีกว่า และอีกอย่างฉันก็เป็นผู้ชาย รู้หรือเปล่าฉันเกลียดอะไรมากที่สุด!”ผมจ้องหน้ามันนิ่ง “แล้วนายเกลียดอะไร?”มันปล่อยแขนผมก่อนจะยืนกอดอก  

“ฉัน-เกลียด-เกย์!!” พลั่ก! ผมผลักมันอีกครั้ง จนมันนั่งล้มกองกับพื้น

“คงจะใช่สินะ! ก็ได้...ถ้าเกลียดก็เกลียดไป ฉันจะไม่คุยเรื่องนี้อีกล่ะ บาย”ใอ้เบนลุกขึ้นจากพื้นก่อนจะฝืนยิ้มและโบกมือลาให้ผมแล้วมันก็เดินจากผมไป... แล้วมันจะรู้หรือเปล่านะว่า...

“ฉันเกลียดเกย์แต่ก็ไม่ได้ว่าไม่รักสักหน่อย”ผมพูดคนเดียวและยังคงมองแผ่นหลังของเบนที่ค่อยๆลับหายไป เหอะ! มันบอกจะไม่พูดเรื่องนี้กับผมอีก ดีแล้วล่ะ...ผมจะได้ไม่ต้องมาคิดมันให้มาก

...ตอนเย็น...

ผมกำลังนั่งทานข้าวกับแม่และพ่ออยู่ อย่าเรียกว่าทานข้าวเลยดีกว่า ก็ผมรู้สึกว่าตอนนี้ตัวเองไม่ค่อยหิวข้าวเท่าไร ได้แต่เอาช้อนเขี่ยข้าวเล่นๆไป

“เป็นอะไรอีกล่ะ พาร์ส”พ่อถามผมหลังจากที่เห็นผมเอาแต่เหม่อลอยอยู่

“เปล่าครับ ผมอิ่มแล้ว ผมขอตัวขึ้นห้องก่อนนะครับ”ผมบอกก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้โดยที่พ่อกับแม่ยังไม่ทันได้อนุญาตผมให้ลุกเลย

“อิ่มแล้วเหรอ?”แม่ถาม

“ครับ”ผมตรงดิ่งขึ้นมาที่ห้องของตัวเองก่อนจะเปิดประตูห้องเข้ามาพร้อมกับล้มตัวนอนลงเตียง และมองเพดานสีขาวของห้องตัวเองด้วยดวงตาที่ละห้อย

เฮ้อ...ทำไมเหตุการณ์เมื่อเช้านี้ที่ใอ้เบนมันสารภาพรักกับผมนั้นต้องติดตาผมมาตลอดนะ แล้วคืนนี้ผมจะนอนหลับไหมล่ะเนี่ย

“นอนไม่หลับเหรอ?”เอ๋?เสียงของใครกันนะมันดังอยู่ข้างๆผม เสียงที่ดูคุ้นเคยยิ่งนัก! ผมรีบหันไปหาเสียงนั้นโดยอัตโนมัติในทันที

...

OoO>>สีหน้าของผม

-_-;>>สีหน้าของ...

“ใอ้เบน!!!”

_____________________________________

อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะจ๊ะ ตอนที่ 4 จะเป็นเผด็จศึกของพระเอกกับนางเอก เอ้ย! พระเอกกับพระเอก อิอิ