EMERGENCY GHOST

 
 
 
ยินดีที่ได้รู้จัก
ผมชื่อนาวี
 
          จงบอกข้อดีของการเป็นวิญญาณ
          ข้อดีของการเป็นวิญญาณน่ะรึ...หายตัวได้ ใช้พลังจิตได้ พูดคุยกับวิญญาณด้วยกันได้  
          ทั้งหมดทั้งมวลที่เกิดขึ้นนี้คือข้อดีที่ผมได้เรียนรู้จากการเป็นวิญญาณเร่ร่อนที่หลุดออกจากร่างมานานกว่าสามเดือน มีคนเคยบอกว่าผมเป็นพวกที่เรียนรู้ได้เร็ว แม้กระทั่งตอนที่ผมตายไปแล้ว ผมสามารถเรียนรู้ที่จะหายตัวไปที่ไหนก็ได้ตามความต้องการของตัวเอง สามารถใช้พลังจิตในการเคลื่อนย้ายสิ่งของ (วิญญาณไม่สามารถจับต้องหรือสัมผัสสิ่งของใดๆได้ ทุกอย่างจะทะลุผ่านร่างเราไป) สามารถพูดคุยกับวิญญาณตนอื่นๆได้ผ่านกระแสจิตที่ตั้งมั่น
          แล้วข้อเสียของการเป็นวิญญาณ?
          การตระหนักว่าตนไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไป  
          คุณต้องละทิ้งความเป็นมนุษย์ทุกอย่างที่เคยเป็นมาทั้งชีวิต อย่างเช่น...เวลาที่คุณเป็นวิญญาณแล้วอยากทักทายกับคนรู้จัก ผมขอแนะนำให้คุณเลี่ยงไม่พบพวกเขาดีกว่า อย่างน้อยๆนายดำเพื่อนวิญญาณที่ผมพบแถวโรงพยาบาลก็เป็นตัวอย่างการทดลองในเรื่องนี้ได้ดี ตอนนี้เขาคงไปสู่สุขคติที่ไหนสักแห่งจากการวิ่งพุ่งชนใส่ภรรยาสาวของตน ผมจึงขอสาบานว่าจะไม่เฉียดกายเข้าใกล้มนุษย์เกินความจำเป็น เพราะผมยังไม่อยากตายโง่ๆเหมือนตัวอย่างการทดลองที่ว่า    
          คุณอาจสูญเสียความทรงจำตอนเป็นมนุษย์ไปบ้าง เหมือนๆกันกับผม...ผมจำได้เพียงแต่ว่าตัวเองชื่อนาวี มีร่างที่นอนเป็นผักปลารอเวลาตายอยู่ที่โรงพยาบาลเอกชนระดับหรูมานานกว่าสามเดือน โดยไร้คนมาเยี่ยม
          สรุปได้ว่าผมเป็นผู้ชายหน้าตาดี มีฐานะ และไม่มีญาติมิตร  
          และจากการคาดเดาต่างๆนานา การที่ผมมีเงินมากมายพอให้มาทิ้งกับโรงพยาบาลในการอนุเคราะห์เครื่องช่วยหายใจต่อชีวิตร่างเนื้อของผมไปวันๆ ผมคงต้องเป็นทายาทมหาเศรษฐีที่ไหนสักแห่ง พ่อแม่ผมคงไม่รักผมนัก เพราะผมคงเป็นลูกชายนิสัยเสียที่ไม่ค่อยเอาอ่าวเรื่องการงานเลยถูกเนรเทศมาอยู่แถวตะวันออกที่ร้อนตับแตกแทนการอยู่สานต่อธุรกิจแถวตะวันตก หรือผมอาจเป็นพ่อค้าขายยาบ้าที่หนีมากบดานในกรุงเทพแล้วเจออุบัติเหตุ พวกลูกน้องเลยทำการส่งผมเข้ามาอยู่ในโรงพยาบาลพร้อมกับใช้บุญเก่าตนเองในการต่อชีวิต  
          ไม่ว่าข้อสันนิษฐานประวัติผมตอนมีชีวิตอยู่จะเป็นยังไง ทางเทคนิคผมตายไปแล้ว แต่คุณไม่ต้องตีหน้าเศร้าเคล้าน้ำตาสงสารผม เรื่องเล่าของผมมันไม่ใช่โศกนาฏกรรมที่จะจบอยู่แค่ตรงนี้ เพราะหลังจากเวลาผ่านไปสามเดือน ผมก็มีบุญหรืออาจจะเป็นกรรมได้พบกับยมทูต ยมทูตตัวเป็นๆ  
          เดธ คือชื่อของยมทูตที่ผมพบเข้าโดยบังเอิญ สภาพของเดธเหมือนมนุษย์อายุราวๆ 25-28 แต่งกายด้วยชุดหนังสีดำตั้งแต่หัวจรดเท้า สวมถุงมือหนังสีดำ มีแหวนรูปหัวกะโหลกที่ทำจากเพชรสีดำ และอาวุธในการล่าวิญญาณของเดธคือปืนพกพาขนาด .357 สีดำมันปลาบ ดวงตาของเดธคมกริบเหมือนมีดที่ผ่านการลับมาอย่างดี ขวางโลก ไม่น่าคบหา
          เดธรู้เรื่องราวทั้งหมดของผมเพียงแค่เปิดโทรศัพท์มือถือสุดไฮเทค ที่เรียกว่าเป็นบันทึกดิจิตัลเก็บข้อมูลของเหล่าวิญญาณทั้งหลายบนโลก และเขาได้ยื่นข้อเสนอให้กับผม
          “ทำความดีให้ครบ 99 อย่างภายในเวลาสามเดือน แล้วนายจะได้กลับเข้าร่าง แต่ถ้าไม่สำเร็จ...วิญญาณนายต้องเป็นของฉัน”
          ผมไม่ลังเลที่จะตอบตกลงเลยแม้แต่นิด เพราะผมยังไม่อยากตาย และการทำความดีให้ครบ 99 อย่างภายในเวลาสามเดือน ก็ดูไม่น่าจะใช่เรื่องยากเกินความสามารถอะไร ผมเลยจับมือทำพันธะสัญญากับยมทูต โดยหารู้ไม่เลยว่ามันยากเหลือเกินกับการทำความดี
          โดยเฉพาะเมื่อคุณเป็นวิญญาณที่เจอแต่คนขอหวย!
          “เลขเด็ด!! ขอให้ได้เลขเด็ดด้วยเถิด เจ้าประคุณเอ๊ย!!!”
          ทุกๆวันที่ 1 และวันที่ 16 ของเดือน จะมีผู้คนหลั่งไหลมาขอหวยกับผมมากเป็นพิเศษ และมันอาจเป็นความผิดของผมด้วยที่ดันชอบมานั่งอยู่บนต้นไม้ใหญ่บริเวณหลังโรงพยาบาล จากต้นไม้ใหญ่ธรรมดากลายเป็นว่าผู้คนต่างรุมเอาผ้าสามสีมาผูก เอาน้ำแดง น้ำอัดลม รวมถึงรูปปั้นม้าลายมาถวายให้ต้นไม้ เพราะนึกว่าต้นไม้มีพลังอำนาจศักดิ์สิทธิ์ในการทำให้คำขอของทุกคนเป็นจริง
          ผมเป็นวิญญาณ! ไม่ใช่เทพเจ้า อะไรที่ผมช่วยได้ผมก็ช่วยทุกคนเต็มความสามารถ แต่กรณีขอหวยนี่มันสุดจะทน ผมเห็นนิมิตได้ นั่นก็จริงส่วนหนึ่ง แต่ผมไม่สามารถเห็นนิมิตทุกครั้งของการออกสลากกินแบ่งรัฐบาลว่ารางวัลที่หนึ่งจะออกเลขอะไร เพราะถ้าผมทำได้ คนทั้งประเทศคงได้รวยกันไปหมดแล้ว
          เรื่องสุดจะทนต่อไปคือ พวกทำความผิดหนีคดีแล้วมาบนบานศาลกล่าวขอให้ผมช่วยให้พ้นคดี พวกคุณเป็นบ้าไปแล้วหรือยังไงครับ พวกคุณไปทำความผิดมาแต่กลับมาขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยแก้ไขเรื่องที่พวกคุณทำผิดพลาดกันเอง มนุษย์ยังแก้ไขไม่ได้แล้ววิญญาณจะมีปัญญาที่ไหนไปช่วยพวกคุณ พวกคุณขอกันมากเกินไป คนมีชีวิตอยู่ควรจะดิ้นด้วยตัวเองต่อไปเพื่อมีชีวิตอยู่ไม่ใช่หรือ
          หรือต่อให้ผมสามารถช่วยพวกคุณให้ได้ตามคำขอแล้ว พวกคุณก็ไม่เคยที่จะช่วยเหลือวิญญาณอย่างพวกผมเลย ทั้งยังหันกลับมาทำร้ายหรือหวาดกลัวพลังงานที่ตามองไม่เห็นเสียอีก ทั้งที่บางทีวิญญาณเหล่านั้นอาจจะแค่ต้องการที่พึ่ง พวกเขาอาจจะกำลังเหงา หรืออาจจะกำลังหวาดกลัวโชคชะตาที่กำลังเผชิญ
          สรุปแล้ววิญญาณในสายตาของมนุษย์คืออะไรกันแน่ ผมไม่สามารถหาคำตอบได้ และผมก็ไม่สามารถจะดันทุรังทำความดีช่วยเหลือพวกมนุษย์ให้ครบ 99 อย่างได้ ผมจึงหยุดทุกอย่าง หยุดการช่วยเหลือ หยุดการพยายามติดต่อกับมนุษย์ หยุดความหวังที่จะได้กลับเข้าร่างตัวเอง
          หยุดการทำความดีทำดีอยู่ที่ 95 ครั้ง
 
 
Talk with writer :: เป็นยังไงบ้างคะกับน้ำจิ้มบทนำแนะนำตัวพระเอกของเรานิสัยใจคอคุณนาวีนี่ก็ค่อนข้างหลงตัวเองเหมือนกันเนาะ 5555แต่ทำไงได้ ก็เขาหล่อจริงอะไรจริงป่ะ ก็หลงนิดหน่อยพอหอมปากหอมคอส่วนทัศนคติการใช้ชีวิตนั้น คุณนาวีนี่เอาหัวกบฏไปเลยค่ะแอบเป็นคนขวางโลกนิดๆเนาะ แต่ยังไงก็ขอให้รักคุณนาวีกันต่อไปนะอย่าเพิ่งเกลียด He เพราะนางเอกของเราคงมาแรงกว่าเยอะชอบก็คอมเมนต์เป็นกำลังใจกันได้น้า ไม่ก็กดเข้ามาอ่านกันบ่อยๆให้หายคิดถึงกันก็พอ >_<