หมาป่าจอมซ่า ปะทะ แมวจอมหื่น ภาค 1
9.0
เขียนโดย 
zenna
วันที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.10 น.
3 ตอน
0 วิจารณ์
6,530 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 14.22 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
2) หมาป่าผู้น่ากลัว(รีก)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความโอไฮโย~ สวัสดีเนอ เข้าเรื่องเนอ
ตอนเช้า เวลา 5.30 น.(โรงเรียนนี้ตื่นเร็วเนอ)
"เซลล์~~"เสียงอะไรแต่เช้า ผมคิดในใจ เมื่อได้ยินเสียงของเพื่อนของผมเอง เธอเป็นผู้หญิงที่มีหูกระต่ายอยุ่บนหัว ทุกคนเมือได้ยินเสียงขิงเธอ ก็จะตื่นหมดเพราะเธอเป็นคนที่หาเรื่องคนอื่นบ่อยมาก เธอชื่อ มาเคียว เป็นผู้หญิงที่เกลียดผู้ชายเข้าใส้ ยกเว้นผมน่าน่ะ มาเคียววิ่งมาด้วยความตื่นเต้น กระโดผมอย่างแรง แล้วใช้แขนล็อกคอผมทั้นที่
"ม...มีอะไรเหรอ มาเคียวจัง"ผมพูดพร้อมกับพยายามเกะแขนของมาเคียวของจากคอทั้นที่
"รู้ไหม วันนี้อาจารย์ใหญ่จะพาไปเที่ยวล่ะ>-<"มาเคียวพูดด้วยความดีใจ แล้วลอกคอผมแรงขึ้น
โถ่! ก็แค่อาจารย์ใหญ่พาไปเที่ยวเอง...ห้า! เที่ยวเหรอ เย้ๆๆๆ ได้ไปเที่ยวแล้ว!!! ผมพูดในใจแต่ด้วยแขนของมาเคียวที่ล็อกคอผมอยุ่ทำผมหายใจอ่ะ
"ม..มาเคียวจัง ฉัน..ห..หายใจไม่ออก...อ้อก"สุดท้ายผมก็ทนไม่ไหวสรบคาแขนของมาเคียวทั้นที่ เพราะโดนล็อกคอ จนหายใจไม่ออก
"เซลล์! เป็นไงมั้ง เซลล์! เซลล์"มาเคียวพูด พร้อมกับปล่อยแขนออกจากคอของผมทั้นที่
ขอบพระคุณ พระเจ้า ผมพูดในใจอีกครั้งก่อนที่จะโดนมาเคียวแบกขึ้นหลังปล้ววางร่างของผมลงนเตียง
ติดตามตอนต่อไปเนอ(สั้นไปนิด
ตอนเช้า เวลา 5.30 น.(โรงเรียนนี้ตื่นเร็วเนอ)
"เซลล์~~"เสียงอะไรแต่เช้า ผมคิดในใจ เมื่อได้ยินเสียงของเพื่อนของผมเอง เธอเป็นผู้หญิงที่มีหูกระต่ายอยุ่บนหัว ทุกคนเมือได้ยินเสียงขิงเธอ ก็จะตื่นหมดเพราะเธอเป็นคนที่หาเรื่องคนอื่นบ่อยมาก เธอชื่อ มาเคียว เป็นผู้หญิงที่เกลียดผู้ชายเข้าใส้ ยกเว้นผมน่าน่ะ มาเคียววิ่งมาด้วยความตื่นเต้น กระโดผมอย่างแรง แล้วใช้แขนล็อกคอผมทั้นที่
"ม...มีอะไรเหรอ มาเคียวจัง"ผมพูดพร้อมกับพยายามเกะแขนของมาเคียวของจากคอทั้นที่
"รู้ไหม วันนี้อาจารย์ใหญ่จะพาไปเที่ยวล่ะ>-<"มาเคียวพูดด้วยความดีใจ แล้วลอกคอผมแรงขึ้น
โถ่! ก็แค่อาจารย์ใหญ่พาไปเที่ยวเอง...ห้า! เที่ยวเหรอ เย้ๆๆๆ ได้ไปเที่ยวแล้ว!!! ผมพูดในใจแต่ด้วยแขนของมาเคียวที่ล็อกคอผมอยุ่ทำผมหายใจอ่ะ
"ม..มาเคียวจัง ฉัน..ห..หายใจไม่ออก...อ้อก"สุดท้ายผมก็ทนไม่ไหวสรบคาแขนของมาเคียวทั้นที่ เพราะโดนล็อกคอ จนหายใจไม่ออก
"เซลล์! เป็นไงมั้ง เซลล์! เซลล์"มาเคียวพูด พร้อมกับปล่อยแขนออกจากคอของผมทั้นที่
ขอบพระคุณ พระเจ้า ผมพูดในใจอีกครั้งก่อนที่จะโดนมาเคียวแบกขึ้นหลังปล้ววางร่างของผมลงนเตียง
ติดตามตอนต่อไปเนอ(สั้นไปนิด
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
