[Y] น่ารักอย่างนี้ ต้องจัดหนัก

     "ของที่สั่งได้แล้วคร้บ...เฮ้ยๆทำมั้ยอยู่ๆก็เงียบกันเนี่ย"ไม่นานนัก เรียวก็กลับมาหลังจากไปซื้อของกินมาให้พวกเรา
     "ก็ไม่นิ นายคิดไปเองหรือป่าว"แองหันมายิ้มให้ผม
     "หรอ งั้นก็แล้วไป นึกว่าเธอจะล่อลวงจุนตอนฉันไม่อยู่ซะอีก"
     "ฮึ ฮึ นายก็รู้นี้..ว่าฉันไม่สน..เรื่องอย่างนี้อยู่แล้ว..><"
     "นั้นสิเนาะ ฉันก็ลืมเรื่องนั้นไปเลย"
     "เรียว นายนิๆ 'หึง' ไม่เข้าเลยเลยนะ"...'หึง' เธอใช้คำว่า 'หึง' งั้นหรอ?
     ในระหว่างที่ทั้งสองคนนั้นกำลังพูดกันอยู่ อาจารย์ที่สอนคาบแรกก็เข้ามาพอดี ทำให้ทั้งสองคนนั้นต้องหยุดคุยกันไป
     ...................................................
     เวลาผ่านไปเพียงแปปเดียว...อยู่ๆเพื่อนในห้องที่มีอยู่น้อยนิดนั้น...ก็หลับกันลงเกือบทั้งหมดแบบนึกว่าห้องเรียนแห่งนี้คือบ้านของฉัน ฉันอยากจะนอนก็นอนอย่างนั้นแหละ
     "เรียว ทำไงดี เพื่อนในหลับกับเกือบหมดทั้งห้องละ...เลย"ผมหันไปพูดกับเรียวแต่พบว่า..เรียวเองก็กำลังหลับอยู่เหมือนกัน=_=
     ผมรู้สึกตะงึดใจว่าแองเองก็อาจจะหลับในห้องเหมือนกัน จึงหันไปดูเธอข้างหลังผมแล้วพบว่า..เเองกำลังหลับอยู่จริงๆแต่ที่แปลกว่านั้น...แองมีหมอนกับผ้าห่มมาด้วยแถมตอนนี้ก็กำลังใช้อยู่อีกต่างหาก!! แองทำเหมือนกันว่ากำลังนอนอยู่ในห้องนอนตัวเองจริงๆอย่างนั้นแหละ!
     หลังจากนั้นทุกคนในห้องเรียนก็หลับกันหมด เหลือไว้เพียงอาจารย์กับผมเท่านั้น!
     อยู่ๆฝนก็กำลังตกลงมาแรงพอสมควร แอร์ในห้องเองก็เย็นขึ้น + เสียงเนื่อยๆของอาจรย์ พูดได้เลยว่านี้คือยานอนหลับอย่างดีนี้เอง
     พอผมคิดอย่างนั้นไป อยู่ๆตาของผมก็เริ่มหนักขึ้น แล้วก็ปิดลงในที่สุด มีเพียงเสียงเนื่อยของอาจรย์เท่านั้นที่ได้ยินแล้วก็เงียบไป
     "จุนนนนนน นายจะหลับอีกนานมั้ยยยย"ฮืม เสียงของเรียวนี้
     "จุน ตื่นแล้วๆ เรียวๆ"นี้ก็เสียงของแอง
     "นิสัยไม่ดีเลยนะจุน มาเรียนวันแรกก็หลับยาวตั้งแต่คาบแรกยังเที่ยงเลยเนี่ย"
     "ฮะ?"
     "ช่ายๆๆๆ นิสัยม่ายดีเลยยย 5555"
     สรุป....นี้เราเองก็เผลอหลับไปเหมือนกันหรอเนี่ยT^T