ให้โอกาส...ได้ไหม!!

เช้าวันที่แสนว่างได้มาถึง....แคทได้แต่คิดในใจเมื่อโรงเรียนตัวเองจะเปิดเหมือนโรงเรียนอื่นๆบ้าง

เบื่อจะตายแล้ว..ที่ต้องว่างอย่างนี้

' เอ๊ะ!!...'

เสียงตกใจได้ขัดกับความคิดของแคทจนความคิดพวกนั้นหายไป

' ซ...เซต'

อาการตกใจเริ่มมากขึ้นเมื่อเห็นสิ่งที่ไม่คาดคิดว่าจะเห็นมันแบบนี้...เมื่อเห็นเฟสของเซตขึ้นออนอยู่

จึงทำให้แคทนั้นเลิกเกิดอาการความเบื่อเมื่อที่พึ่งคิดไปเมื่อกี้หายไปวับตา..แคทได้แต่นั้งนิ่งบวก

กับอาการดีใจอย่างสุดขีดจึงไม่คิดที่จะพลาดโอกาสที่จะคุยกันจึงตัดสิ้นใจทักไปอย่างๆง่าย

' หวัดดี...ไม่เรียนออ'

คำทักทายที่แสนสดใสและเปลี่ยมไปด้วยความสุขทั้งรอยยิ้มที่ออกมาจากใจ

' เรียนสิๆ...แต่แอบเล่นอ่ะ'

อโหยๆ..ดูท่าเหมือนจะเป็นเด็กดีอ่ะนะแอบเล่นเวลาทำงานเนี่ย...

' กินข้าวบ้างยัง '

' ยังอ่ะ...ผมทำงานอยู่'

'ไปหาไรกินก่อนเดี๋ยวปวดท้องนะ...เค้าเป็นห่วง'

' 55+ไม่เป็นไรผมชินแล้ว..อีกอย่างอยากทำงานให้เสร็จด้วยอ่ะ'

'งั้นตั้งใจทำงานนะ..สู้ๆ55+'

'คับผมๆ...'

การสนทนาทั้งสองคนก็ไปอย่างดีนะ..บางครั้งอาจดูเผลินๆไม่ค่อยสนุกเท่าไรแต่แคทก็เต็ม

เปลี่ยมไปด้วยความรักที่ใส่บทสนทนาที่คุยกับเซตทุกครั้ง

.................................................

เมื่อเวลาร่วงเลยมาจนเย็น..แคทก็ได้นั้งรอเซตว่าเมื่อไหร่จะออนสักทีเบอร์ก็ไม่กล้าขอตั้งแต่แรก

จนเวลาล่วงเลยมานานมากพอสมควรแต่แคทก็คงยังรอเซตต่อไป...จนไม่คาดคิดเซตก็ออน

ทำให้คนที่เฝ้ารอเขานั้นกระโดดโรดเต้นไม่หยุด..แคทจึงตัดสิ้นใจทักไปด้วยความคิดถึงมาทั้งวัน

' ออนแล้วออ...รอตั้งนานอ่ะ นึกว่าจะไม่ออนซ่ะอีก'

' คับ..ตอนแรกก็กะจะไม่ออนอ่ะนะ'

'ออ..งั้นหรอ..ทำไมอ่าาา'

'ไม่รู้สิ...'

เมื่อการสนทนาได้สนทนาไปได้อย่างเรื่อยๆซึ่งข้างในความรู้สึกก็ซ้อนความดีใจบวกผิดหวังที่เซต

บอกว่ากะจะไม่ออนอยู่หรอก..แต่แคทก็ไม่เอาไปรกสมองเธอยังคงคุยกันอย่างมีความสุขตาม

ประสาคู่รักใหม่...