Crazy Love รักบ้าๆของนายสุดแสบ (Yaoi)

      หวัดดีครับผมชื่อเยลโล่ วันนี้เป็นวันแรกของการมามหาลัยผมตื่นเต้นมากผมนัดกับเพื่อนไว้8โมงแต่นี่มันอะไรกันมันจะ9โมงละเพื่อนผมยังไม่มาเลย มันจะไม่เป็นไรเลยถ้าผู้ชายที่อยู่แถวๆนี้ไม่จ้องอย่างกับจะกินผมทั้งตัว
 
          "โทษทีว่ะ เยลรถแม่-งติดวะ" ไอ้เลมอนพูดตามด้วยไอ้เมลอน
          "ขอโทษน้า เยลอย่าโกรธน้าาา"
 
          "เออๆ ไปกันเหอะ" ผมรีบตัดบททันที ขืนอยู่นานกว่านี้ผมได้โดนผู้ชายแถวนี้กินหัวแน่ๆ
          พอมาถึงที่คณะพวกรุ่นพี่ก็เริ่มกิจกรรมพอดี อ๋อผมลืมบอกไปว่าพวกผมอยู่คณะวิศวะ  ผมสอบได้แบบงงๆไม่คิดว่าจะได้ ผมเกือบจะเข้ามหาลัยเอกชนกันแล้ว ผมว่าเรากลับเข้าเรื่องกันเถอะก่อนที่จะไปไกลมากกว่านี้  พวกรุ่นพี่แนะนำตัวกันทีละคนจนครบพวกเราก็ทำกิจกรรมกันออกมาเต้นกันบ้างไรบ้างออกมาทำอะไรแปลกๆบ้างแล้วแต่ว่าจับฉลากได้อะไร
           "น้องคนนั้นอะ คนที่มีแฝด" พี่ช้อนชาชี้มาทางไอ้เลมอน ไอ้เลมอนชี้มาที่ตัวเองเป็นเชิงถามพี่ยีนว่าเป็นมันหรอ
          "น้องนั้นแหละ" พี่ช้อนชาย้ำ มันเลยจำใจเดินออกไป
          "แนะนำตัวสิ" พี่ช้อนชาบอกกับมัน
          "อะ เออ ผมชื่อเลมอนครับ" มันยืนตัวแข็งอยู่ด้านหน้าท่าทางของมันทำเอาผมกับเมลอนแอบหัวเราะกัน
          "น้องเลมอนหยิบเลย....ได้อะไรเอ๋ย" พี่เค้ายื่นกระป๋องให้มันหยิบฉลากพอมันหยิบฉลากแล้วเปิดอ่านหน้ามันเหมือนช็อคมากทำให้พี่ช้อนชาอดถามไม่ได้
          "ผมไม่ทำนะพี่"
 
          "ไม่ได้นะจับได้อะไรก็ต้องทำตามนั้น....ไหนได้อะไรมา" พอพี่ช้อนชาได้อ่านฉลากที่
เลมอนจับได้พี่เค้าถึงกับนิ่ง ผมอยากรู้จังว่ามันจับได้อะไร
          "ใคร ใครเป็นคนเขียนฉลากอันนี้" พี่ช้อนชาหันไปถามพวกรุ่นพี่ว่าใครเป็นคนเขียนฉลากอันนี้
          "น้องได้อะไรมา" พี่ยีนมาถามพี่ช้อนชา
          "ไซ้คอรุ่นพี่ผู้ชาย" คำตอบของพี่ยีนทำเอาทุกคนช็อคไปตามๆกันยกเว้นอยู่คนหนึ่งที่ยกยิ้มอย่างมีความสุขก่อนตอบจะว่า
          "กูเอง" เสียงดังจากข้างหลังทำให้ทุกคนหันไปมอง
          "ไอ้เชี่ยฮาจิมึงทำอะไรลงไปรู้มั้ย" พี่หันไปแว้ดพี่ฮาจิเสียนแหลม แปลกจังทำไมผมรู้สึกคุ้นหน้าไอ้พี่บ้านั้นเหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อน
          "งั้นกูเปลี่ยนใหม่ก็ได้" ไอ้พี่ฮาจิพูดพร้อมกับมองไปรอบๆแล้วยิ้มกรุ้มกริ้มอย่างไม่หน้าไว้ไจทำให้พี่ช้อนชาอดถามไม่ได้ว่า
          "มึงจะเปลี่ยนเป็นอะไร"
         "หอมแก้มกู" คำตอบของไอ้พี่ฮาจิทำเอาเลมอนช็อค (อีกแล้ว) 
          (เลมอน:ไรท์อย่าแกล้งกันดิ)   (ไรท์:สนุกดีออก)
 
         "ผมไม่ทำ เอาอย่างอื่นได้ไหมพี่" มันอ้อนวอนไอ้พี่ฮาจิอะไรนั้น
          "ไม่ได้หลอกน้องมันเปลี่ยนให้แล้ว แค่หอมแก้มเองทำๆไปเถอะ" พี่ช้อนชาบอกกับมัน
          "ถ้ามึงไม่ทำก็...หาคนมาทำแทนมึง" จบคำพูดของไอ้พี่ฮาจิผมรู้สึงแปลกๆเหมือนโดนมอง แล้วผมก็ได้คำตอบของคำถามเมื่อไอ้เลมอนเดินมาทางผมแล้วพูดว่า         
          "เยลช่วยกูหน่อยดิ" แม่-งหางานให้กูอีกละสาด
          "ไมต้องกูวะ เมลอนไง"
          "ไม่เอาน้องกู กูหวง" กูก็เพื่อนมึงนะสาดเลมอน
          "หาได้ยังน้องเลมอน" เสียงพี่ช้อนชาถามขึ้นทำให้ไอ้เลมอนกระชากผมให้ลุกแล้วผลักผมออกไปข้างหน้า แม่-งหน้าผมเกือบจมธรณี
          "เราได้ผู้โชคร้าย เฮ้ย ผู้โชคดีกันแล้ว แนะนำตัวสิ" พี่ช้อนชาบอกกับผม พี่ผมรู้ตัวดีว่าผมเป็นผู้โชคร้ายไม่ต้องแก้คำพูดก็ได้
          "อะ เออ ผมชื่อเยลโล่ครับ"
          "น้องเยลโล่มีอะไรจะฝากถึงน้องเลมอนมั้ย" พอพี่ช้อนชาพูดอย่างงี้ผมก็เอาสักนิด
          "กูเข้าไปมึงตาย!!! กูจะบอกเรื่องนั้นแน่" ผมแอบเห็นมันเหงื่อตกด้วย ไอ้เลมอนมันมีความลับกับครอบครัว ผมจะเอาไปบอกให้หมดเลย
          "เรื่องนั้นเรื่องไหนหรอ" พี่ช้อนชาถามผม
          "ไม่มีไรครับ" ผมตอบปัดๆไป
          "งั้นเรามาเริ่มกันเลย" งานเข้าแล้วไง (ไรท์:พึ่งรู้หรอ ฮิฮิ) ไอ้พี่บ้ามันเดินมาข้างๆผมแล้วยื่นหน้าเข้ามา
          "เอาหอมแก้มเลยน้อยเยโล่ไม่ต้องอาย....พวกพี่รอดูอยู่" ผมจะอายก็เพราะพวกพี่นั้นแหละ เอาวะหอมก็หอมจะได้จบๆไป ผมยื่นหน้าไปหาคนตัวสูงเพื่อที่จะหอมแก้ม จุ๊บ!!! แต่ไอ้พี่บ้านั้นดันหันหน้ามากลายเป็นว่าผมจูบกับมันซะงั้นล่ะ อ้ากกกกกกกกกกจูบแรกของผมถูกมันเอาไปแล้ว ผมเกลียดมานนนนนน
          "แค่นี้ถึงกับช็อค อ่อนชะมัด" ผมเกลียดมาน แค่นี้อะไรกัน มันจูบแรกเลยนะ
          "มึงไอ้บ้า ไอ้โรคจิตวิปริต ไอ้วิตถาร @=%+\€:$*~£*<?¥\@~^<~#}**,!/:!,.(&;"