หนี้รัก.....หนี้แค้น (Y)

ทวยเทพ Part
 
“ อยู่ไหนของเขานะ ” ผมกำลังตามหาดอนนี่อยู่ครับเมื่อเช้าผมตื่นมาก็ไม่เห็นเขาแล้วที่บ้านก็ไม่มีใครอยู่ความจริงผมแค่ได้รับมอบหมายจากลูกพี่ลูกน้องให้สืบหาคน ๆ นึงเท่านั้นผมรู้ว่าผมทำเกินกว่าเหุตก็มันน่าไม่ล่ะ มองผมอย่างกับกิ้งกือไส้เดือนที่กับไอ้หมอ..ไอ้หมอ ใช่มีอีกที่ ที่ยังไม่ได้ไปหา ร่านนักนะพึ่งมีผัวเป็นตัวเป็นตนยังไม่ทันถึงวันก็ร่านไปหาคนอื่นแล้ว
 
“ผมไม่ได้สนใจเรื่องนั้น แต่ที่ผมสน...คือคุณรักผมหรือเปล่า ”ผมรีบมาหาไอ้หมอที่ห้องตรวจหลังจากที่สอบถามพยาบาลแล้วว่ามันยังไม่ออกเวร แต่ยังไม่ทันที่กำลังจะเปิดประตูให้กว้างก็ได้ยินเสียงของไอ้หมอรอยออกมาปลุกอารมณ์โกรธของผมทันที แต่ผมเลือกที่จะนิ่งรอให้อีกคนตอบนั้นตอบคำถามทั้งที่ผมเองก็พอจะรู้อยู่แล้วว่าเขาจะตอบว่ายังไร
 
“รัก...แต่... ” ผมยืนกัดฟันกรอด คิดจะหยามกันใช่ไหมฝันไปเถอะว่าจะสมหวัง ผมปิดประตูอย่างแผ่วเบาผมยังไม่เข้าไปตอนนี้ปล่อยให้มีความสุขกันไปก่อนเพราะนี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้ลิ้มลอง
 
เจ๊ดอนนี่ Part
 
“ เอ่อ...หมอครับ ..คือ...ผมขอใช้ห้องน้ำหน่อยนะครับ ”ผมเอ่ยออกมาอย่างอาย ตอนนี้ผมสบายใจแล้วครับ แต่เริ่มรู้สึกไม่ค่อยสบายตัวสักเท่าไหร่มันเหนียวไปหมด ผมรีบออกมาเลยยังไม่ได้ชำระร่างกาย
 
“ ได้ครับเดี๋ยวผมช่วย ...จะได้ตรวจร่างกายของคุณไปในตัวด้วย ”หมอณัฐพูดขึ้นแถมยังส่งสายตากรุ่มกริ่มมาให้ผม มองแบบนี้ผมก็อายเป็นนะครับไม่น่าเชื่อว่าจะได้เห็นหมอในมุมนี้เลย มีรึที่ผมจะปฏิเสธผมเองก็อยากจะให้หมอลบรอยที่อยู่บนร่างกายของเหมือนกันหมอช่วยพยุงผมเดินเข้าห้องน้ำ ผมค่อยถอดเสื้อออกที่ล่ะชิ้น ผมเอาแต่ก้มหน้าก้มตาถอดเสื้อผ้าตัวเองไม่กล้าสบตากับหมอที่มองผมด้วยสายตาที่เล้าโลมมันทำให้ผมร้อนวูบวาบไปทั้งตัว
 
“ ดอนนี่ไม่สบายรึเปล่าครับ ดูซิตัวแดงหมดแล้ว ”ผมเงยหน้ามองคนที่ถามผมด้วยน้ำเสียงที่แสดงออกว่าเป็นห่วงผมมากแต่ทำไมหน้าหมอถึงได้ตรงกันข้ามแบบนี้ล่ะครับสายตาที่มองมาเหมือนอย่างกับจะเขมือบผมเข้าไปทั้งตัว
 
“ หมอ... ”ผมครางออกมาได้แค่นั้น หมอถึงจะแสดงออกมาอยากแตะต้องตัวผมมากเท่าไหร่แต่เขาก็ไม่เคยฉวยโอกาสตอนที่ผมอ่อนแอ เขาแค่เปิดน้ำจากฝักบัว ค่อยราดบนตัวผม เมื่อกี้ผมคิดว่าหมอจะจูบผมซะอีก หมอณัฐค่อย ๆ ถูสบู่ให้ผมอย่างอ่อนโยนเขาไล้ไปทั่วทั้งแผ่นหลังแล้วค่อย ๆ เลื่อนมาด้านหน้าที่หน้าท้องราบเรียบและเลื่อนขึ้นมาที่หน้าอกผ่านจุกสีชมพูจนทำให้ผมรู้สึกเสียววาบไปทั้งตัว
 
“ ชอบเหรอครับ ของคุณกำลังตื่นแล้วดูสิ ”หมอหนุ่มพูดขึ้น ค่อย ๆ เลื่อนมือลงต่ำมาที่แกนกายที่กำลังตื่นตัวร่างโปร่งของดอนนี่ครางหวิวอย่างเสียวซ่าน
 
“ ให้ผมช่วยนะ ”หมอณัฐกระซิบที่ข้างหูของเจ๊ดอนนี่
 
“ อือ... ”ดอนนี่ครางรับเสียงหวาน
 
“ คุณรู้ไหมว่าตอนนี้คุณน่ารักแค่ไหน ”หมอณัฐกระซิบบอกร่างโปร่งเสียงพร่าพร้อมกับจูบขมับของดอนนี่เบา ๆ ก่อนจะทำการชักขึ้นลงตามความยาวของแกนกายจากช้าเปลี่ยนเป็นเร็วขึ้น
 
“ อืม...อ๊ะ...อ๊ะ...อ่า...อึก...มะ...หมอ..เร็ว...อึก...เร็วอีกครับ... ”ร่างโปร่งส่ายหัวไปมาด้วยความเสียว สองยันกับฝาผนังห้องน้ำเพื่อพยุงตัวไม่ให้ทรุดตัว
 
“ อึก...อ๊ะ...อ๊ะ...มะ...หมอผมจะไปแล้ว....อ๊างงงงงงงงงง ”ผมส่งเสียงครางครั้งสุดท้ายก่อนที่จะปลดปล่อยน้ำรักขาวขุ่นออกมา
 
“ สบายตัวไหมครับ ”หมอถามผมพร้อมกับแววตาล้อเลียนมาให้ผม ผมได้แต่ก้มหน้างุดกับเรื่องที่พึ่งผ่านมาถึงผมจะแรงแค่ไหนแต่ผมก็ไม่เคยทำเรื่องแบบนี้กับใคร นอกจาก..... ชั่งมันเถอะอันนั้นไม่นับผมจะถือซะว่าฝันร้ายตอนนี้ผมตื่นแล้วและจะไม่ฝันถึงมันอีก
“ หมออ่ะ  อย่าแซวผมซิครับ ”ผมค้อนให้หมออย่างเคืองแค่นี้ก็อายจะแย่
 
“ ครับ ๆ ผมไม่แซวแล้ว ม่ะเดี๋ยวผมเอาน้ำออกให้ ”หมอพูดขึ้นพร้อมกันพาผมมานั่งที่ชักโครก
 
“ มะ...หมอครับให้ผมทำเอง ”ผมรีบปฏิเสธหมอเสียงสั่น
 
“ ให้ผมช่วยเถอะนะครับ  ผมอยากทำ ”หมอณัฐพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง
 
“ คะ...ครับ ”สี้นเสียงอนุญาตของร่างโปร่งหมอหนุ่มก็จัดท่าทางของร่างโปร่งให้อยู่ในท่าที่ เหมาะสมก่อนที่จะใช้นิ้วเรียวสอดเข้าไปในช่องทางรักของของร่างโปร่ง
 
“ อือออ....มะ...หมอผมเจ็บ ”ดอนนี่ปล่อยเสียงครางออกมาเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมเข้ามาในร่างกายตอนนี้ร่างโปร่งรู้สึกเจ็บ เสียด และเสียวปนเปกันไปหมดมือทั้งข้างที่เกาะกุมไหล่ของหมอหนุ่มเพื่อพยุงตัวในตอนแรกเพิ่มแรงกดลงไปเพื่อระบายความรู้สึกของตนเอง
 
ดอนนี่  end
 
หมอณัฐ Part
 
 “อือออ....มะ...หมอผมเจ็บ ”ผมเงยหน้าขึ้นมามองหน้าของร่างโปร่งที่ตอนนี้ขึ้นสีแดงระเรื่อ มันชั่งปลุกอารมณ์ดิบของผมดีเหลือเกิน
 
“ อีกนิดเดียวนะครับ เดี๋ยวก็เสร็จแล้ว ”ผมไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ผมบอกออกไปนั่นเพื่อบอกร่างโปร่งหรือกับตัวเองกันแน่
 
“ เสร็จแล้วครับ ”รู้สึกว่าการอาบน้ำในครั้งนี้มันเป็นอะไรที่เหนื่อยที่สุดสำหรับผมอย่างมาก เหนื่อยกับการที่ต้องข่มอารมณ์ของตัวเอง
 
กว่าทุกอย่างจะเรียบร้อยก็เล่นเอาผมเหงื่อตกเลยล่ะครับ ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัวก่อนครับผมชื่อ ณัฐพงษ์ หรือที่ใคร ๆ ชอบเรียกผมว่าหมอณัฐ แต่อันที่จริงแล้วผมไม่ได้มีชื่อเล่นว่า ณัฐ หรอกครับแต่เป็นเพราะใครคนหนึ่งเขาขอเอาไว้  ให้เขาเรียกชื่อเล่นของผมได้คนเดียวผมก็เลยทำตามผมก็เลยเปลี่ยนมา ณัฐ แทนและเลือกที่จะเก็บชื่อเล่นเอาไว้ให้เขาเรียกผมคนเดียว ใช่แล้วครับเขาคือคนพิเศษของผมพิเศษจนไม่สามารถที่จะอยู่ใกล้ได้ไม่สามารถครอบครองได้  ความจริงแล้วผมก็ไม่คิดว่าผมจะมีความรู้สึกนี้กับใครได้อีกจนเมื่อเช้าผมโทรหาร่างโปร่งเพื่อที่จะขอเลื่อนนัดที่ร่างโปร่งนัดเอาไว้เพราะผมต้องเข้าเวรแทนเพื่อนแต่กลับได้รับข่าวร้ายแทนทันทีร่างโปร่งมาถึงโรงพยาบาลสิ่งที่ผมคาดเอาไว้มันเป็นจริงอย่างที่ผมคิดดอนนี่คงพลาดท่าลูกค้าใจทรามแน่ ๆ ดูจากสภาพแล้วยิ่งเห็นน้ำตาของร่างโปร่งมันยิงทำให้ผมรู้สึกเจ็บ ที่ไม่สามารถดูแลเขาได้ ช่วงเวลานั้นผมรู้สึกว่าผมปล่อยให้คนตรงหน้าไปไหนไม่ได้อีกแล้วตลอดเวลาที่ผ่านมาผมพยายามที่จะไม่เผลอปล่อยใจให้กับความน่ารัก ความสดใสของร่างโปร่งแต่ตอนนี้ผมจะไม่ปล่อยให้ใครหรืออะไรมามาทำร้ายเขาได้อีก มันคงถึงเวลาแล้วที่ผมจะมีใครสักคนที่จะมาแทนที่คน ๆ นั้น มาเป็นคนในโลกของความเป็นจริงไม่ใช่ในความฝันอีกต่อไป
หมอณัฐ  end
 
ดอนนี่  Part
 
หลังจากที่ผมชำระร่างกายอีกรอบเสร็จหมอณัฐก็เอาชุดของทางโรงพยาบาลมาให้ผมเปลี่ยนหาอาหารให้ทานแล้วก็ทานยาก่อนที่จะปล่อยให้ผมได้นอนพักส่วนหมอก็ขอตัวไปทำหน้าที่ของคุณหมอที่ดีต่อผมว่าอย่างน้อย ๆ หลังเหตุการณ์เลวร้ายก็ยังมีเรื่องราวดี ๆ ที่ทำให้เรามีกำลังใจก้าวเดินต่อไปได้ ความฝันของผมมันก็ยังไม่ได้พังไปหมดซะหน่อย ผมนอนลงโซฟาตัวยาวที่อยู่ในห้องพักของหมอ
 
“ อือ... ”ร่างโปร่งครางออกมาด้วยความรำคราญที่ถูกกวนเวลานอน
 
“ อ๊ะ...คุณถอยออกไปนะ ”ผมลืมตาขึ้นมาก็เจอใบหน้าของคนที่ผมไม่อยากเจอกำลังคลอเคลียผมอยู่
 
“ อะไรกัน ทีเมื่อคืนคุณเป็นฝ่ายเรียกร้องผม ผมยังไงไม่ว่าคุณสักเลย ตอนนี้ทำมาเป็นเล่นตัว ”ร่างสูงไม่ได้ถอยห่างอย่างที่อีกคนร้องขอแต่โต้ตอบด้วยวาจาที่คิดว่าร่างโปร่งตรงได้ฟังแล้วต้องปวดใจแทน
 
“ เมื่อคืนผมเมามาก อาจจะทำอะไรไปโดยไม่ทันคิดแต่ตอนนี้ผมมีสติเต็มร้อย และผมจะไม่ยอมปล่อยให้เรื่องบ้า ๆ นั้นมันเกิดขึ้นอีก ” สิ่งที่ร่างสูงพูดมันตอกย้ำให้ร่างโปร่งต้องซ้ำใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นและรู้สึกเกลียดร่างสูงตรงหน้ามากกว่าที่ผ่านมา
 
“ เรื่องบ้า ๆ ที่คุณก็เต็มนะเหรอจริงอยู่ที่ตอนแรกคุณขัดขืนแต่ต่อมาล่ะ ผมแน่ในว่าผมไม่ได้ใช้กำลังบังคับคุณเลยผมชักไม่แน่ใจแล้วสิว่าสิ่งที่คุณทำเนี่ยเพื่อเรียกค่าตัวหรือว่าอะไร เอ..ไอ้กรมันจะรู้มั๊ยน่ะ ว่าพนักงานของมันแอบขายตัวให้กับลูกค้า ” ไอ้เลวทำร้ายผมแล้วยังจะตามมาซ้ำเติมผมถึงที่นี่อีก ผมมองใบหน้าหล่อเข้มด้วยความโกรธจัดน้ำใส ๆ คลอที่หางตา
 
“ ยังต้องการ..ฮึก...อะไรอีก คุณยังต้องการอะไรผม!!!!!!!!!!!!!!!!!!! แค่นี้มันยังไม่พอใช้ไหม!!!!!!!!! ฮือออออออออออ ”ผมระเบิดอารมณ์ใส่ร่างสูงอย่างกลั้นจะลุกก็ไม่ได้ ร่างกายส่วนบนโดนหุ่นล่ำของไอ้เลวทับอยู่  แขนทั้งสองข้างถูกจับขึงไว้บนเหนือศีรษะดิ้นมากก็ไม่ได้มันเสียดที่ช่องทางรักทำไมผมถึงได้อ่อนแอขนาดนี้นะ แค่ตัวเองยังไม่มีปัญญาดูแลเลย
 
“ ก็ไม่มีอะไรมาก แค่ไปอยู่กับผมคอยบำเรอผมถ้าผมเบื่อคุณเมื่อคุณอยากไปไหนทำอะไรที่กับใครก็เชิญ ”ทวยเทพยังคงใช่วาจาที่แสดงถึงการดูอีกฝ่ายอย่างต่อเนื่อง
 
“ ฝันไปเถอะ ผมไม่มีวันยอมคุณแน่ ”ผมตอบแบบไม่ต้องใช้สมองคิดอะไรมากผมไม่มีวันยอมเป็นที่ระบายความใคร่ของใครทั้งนั้น
 
“ ก็ลองดู ผมก็อย่างรู้เหมือนกันว่าถ้าเกิดไอ้คุณหมอชู้สุดที่รักของคุณมันหมดอนาคตต้องไปนอนอยู่ในคุกเพราะคุณมันจะเป็นยังไงน๊า ”ผมมองใบหน้าที่เรียบเฉยที่พูดสิ่งที่ชั่วร้ายออกมาอย่างค้นหา ผมอยากรู้จริง ๆ ผู้ชายคนนี้เขาต้องการอะไรจากผม
 
“คุณคิดจะทำอะไร   ”
 
“ เคยได้ยินไหม...เงินบันดาลได้ทุกอย่าง และถ้าคุณไม่ทำตามแม้ชีวิตไอ้หมอของคุณก็อาจจะไม่เหลือ ”ทวยเทพพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่ง ๆ เนิบช้า เสียงที่บ่งว่าเขาสามารถที่จะทำได้อย่างที่พูดมันเหมือนกับเสียงของซาตานที่กำลังไล่ล่าเหยื่อยังไงยังงั้น
 
“ ตอนนี้ 14:00 น. ผมให้เวลาคุณตัดสินใจอีกครึ่งชั่วโมงผมจะมาเอาคำตอบ เลือกแบบไหนปกป้องมันหรือทำลายมัน จุ๊บ   ”ทวยเทพพูดจบก็ก้มมาจูบปากผมแล้วเดินออกไปผมไม่รู้ว่าเขาจะทำอย่างที่พูดไหมแต่ถ้าเขาทำจริงหมอณัฐก็ต้องมารับเคราะห์แทนผมถ้าผมยังดื้อดึงต้องรังควานผมไม่เลิกแต่ผมไม่อยากเป็นเครื่องสนองตัณหาของใคร นี่ผมควรทำยังไงดี
 
“ ดอนนี่ครับ...ดอนนี่ครับ ”แรงเขย่าเรียกสติผมกับมารู้สึกตาฝ่ามองอะไรไม่ค่อยชัดเลยแฮะ
 
“ เป็นอะไรไปครับ ร้องไห้ทำไม ”ร้องไห้เหรอนี่ผมร้องเหรอผมยกมือขึ้นมาแตะที่แก้มของตัวเองน้ำตาจริงด้วย
 
“ หมอครับ ผมขอโทษ...ฮึก...ผม...ฮึก...คงอยู่กับหมอไม่ได้แล้ว หมออย่าโกรธผมนะ... ฮึก...ฮือออออ ”หมอแสนดีขนาดนี้ผมคงปล่อยให้ไอ้สารเลวนั้นมันทำอะไรหมอไม่ได้เด็ดขาด
 
“ ทะ...ทำไมล่ะครับ ก็ไหนเราตรงลงกันแล้ว ”หนุ่มถามด้วยน้ำเสียงเศร้า ๆ
 
“ ผมขอโทษ ”ผมไม่รู้ว่าจะพูดอะไรนอกจากว่าคำขอโทษ
 
“ ถ้าดอนนี่ตัดสินใจแบบนั้น ผมคงรั้งคุณไม่ได้แต่คุณต้องสัญญากับผมนะครับไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรก็ตามคุณต้องบอกผม อย่าเก็บเอาไว้คนเดียวนะ ผมไม่เข้าใจเลยทำไม่คุณถึงเปลี่ยนใจ...ทำไม ”หมอณัฐสวมกอดผมพร้อมกับเสียงที่บ่นพรึมพร่ำที่มันดังก้องอยู่ในหัว(ใจ)หมดแล้วจริง ๆ หมดสิ้นแล้วความฝันของผม ในเมื่อคุณทำลายทุกอย่างที่ผมฝันตลอดระยะเวลาที่ผมอยู่กับคุณผมจะทำให้คุณทรมานไม่ต่างจากผม  ทวยเทพ
 
 
******************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************