หนี้รัก.....หนี้แค้น (Y)

ดอนนี่ Part

เช้า

“ อือ...โอ๊ย..!! เจ็บ ” เมื่อคืนผมฝันดีมาก ๆ เลยผมฝันว่าผมกับหมอณัฐมีอะไรกันในฝันผมทุ่มสุดตัวเลยเพื่อที่จะทำให้หมอพอใจกับครั้งแรกของเรา แต่ทำไมผมตื่นขึ้นมาพร้อมกับความเจ็บร้าวไปทั่วทั้งสะโพก ทำไมมันระบมไปทั้งตัวแบบนี้นะ ผมจำได้ว่าผมมาดูแลแขก VIP แล้วก็เจอไอ้โรคจิตแล้วก็...........มะ....ไม่...จริง...มั้ง...

“ อ๊ากกกกกกกกกก!!!!!!!! ” ไม่จริงมันต้องไม่จริง ฝันนี้มันเป็นฝันแน่ ๆ มันต้องเป็นฝันร้ายสิ่งที่หันมาเห็นคือใบหน้าอันหล่อเหล่าของไอ้โรคจิตผมไล่สายตาจากใบหน้าลงมาเรื่อย ๆ จนถึงเอวหนาที่ที่มีผ้าห่มคลุมของสงวนอยู่อย่างหมิ่นเหม่ ชัดเลย แบบนี้ไม่ต้องการคำอธิบายใด ๆ เลยไหนยังจะความรู้สึกเหนียว ๆ ที่ช่องทางรักนั้นอีก

“ อืม... ”ไอ้โรคจิตมันครางเบาก่อนจะพลิกตัวหันไปอีกด้านนึงสบายตัวจริงนะผมอยากจะฆ่ามันให้ตายซะตรงนี้เลยแต่ก็ทำไม่ได้แรงจะขยับยังไม่มีเลย...ออกไปจากตรงนี้....สิ่งเดียวที่ผมคิดได้ในตอนนี้ ผมรวบรวมแรงทั้งหมดพยุงตัวเองลุกขึ้นมาใส่เสื้อผ้าอย่างอยากลำบากหันกลับไปมองไอ้สารเลวที่นอนหลับสบายนี่ถ้าไฟไหม้ปานี้คงเหลือแต่เถ้า

ตอนนี้ผมออกมานั่งรถเมล์ครับกว่าจะมาถึงนี้ได้เลือดขึ้นหน้าเลยทีเดียวถ้ากลับบ้านตอนนี้พรรษาต้องรู้แน่ ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นผมจะยังไงดีมันไม่น่าเกิดเรื่องแบบนี้เลยผมคิดว่าผมเก่งมากพอที่จะรับมือกับลูกค้าที่คิดจะเกินเลยกับผมแต่คราวนี้มันคงเป็นคราวซวยของผมที่นี้จะทำยังไงถึงผมจะเป็นผู้ชาย...ถึง...ผมจะไม่สามารถท้องได้ แต่ผมก็เสียความรู้สึกทั้ง ๆ ที่ผมตั้งใจที่จะให้ครั้งแรกกับคนที่ผมรักกับคนที่เห็นค่าในตัวผมไม่ใช่คนที่พร้อมจะดูถูกผมพร้อมจะเหยียบให้จมดินแบบนี้

Tur…..Tur…..Tur…..

“ ฮึก..โล ”ผมกลั้นสะอื้นรับโทรศัพท์แบบไม่ได้ดูหน้าจอความจริงไม่อยากจะรับด้วยซ้ำถ้าไม่คิดว่าอาจจะเป็นเรื่องของพรรษาหรือหรรษาล่ะก็

“ สวัสดีครับคุณดอนนี่ ”เสียงนี้...เสียงที่ผมโหยหามากที่สุด...หมอณัฐ

“ หมอ...ฮึก...ณัฐ...ฮืออออออออออ ”ทันทีที่ปลายสายพูดทักทายผม ความรู้สึกที่เก็บกลั้นเอาไว้ก็พรั่งพรู่ออกมาทันที

“ เดี๋ยวครับ ใจเย็นก่อนครับเกิดอะไรขึ้นแล้วตอนี้คุณดอนนี่อยู่ที่ไหนครับ ”หมอหนุ่มถามออกมาน้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความเป็นห่วงจนทำให้ร่างโปร่งอยากจะเข้าไปซบที่อกแน่นของหมอหนุ่มให้หายเศร้า

“ หมอ..ฮึก...ผมไปหาหมอได้ไหมครับ ”ผมไม่ตอบคำถามของหมอณัฐ

“ ได้ครับ...วันนี้ผมเข้าเวรแทนเพื่อนคุณดอนนี่สะดวกไหมหรือจะให้ผมไปหาที่ไหนครับตอนนี้เป็นช่วงพักพอดี ”หมอณัฐตอบรับทันที

“ มะ...ไม่ต้องครับเดี๋ยวผมไปหาผมที่โรงพยาบาลเอง ”ผมบอกกับหมออย่างเกรงใจ

“ ครับเดี๋ยวผมไปรอที่หน้าโรงพยาบาลนะครับ ”ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงดีใจร้องกริ๊ดที่หมอทำตัวหน้ารักขนาดนี้แต่ตอนนี้มันเหมือน ฝันสลาย ทุกอย่างที่ผมฝันเอาไว้มันหายไปชั่วข้ามคืน

20 นาทีต่อมา

“ หมอ..ฮึก...ฮือ ”หมอณัฐมารอผมอย่างที่บอกเอาไว้ ผมวิ่งอย่างเรียกว่าวิ่งเลยเรียกว่าลากขาเข้าไปกอดหมอดีกว่า

“ ดะ..ดอนนี่ เกิดอะไรขึ้น ”หมอหนุ่มถามร่างโปร่งทันทีที่เห็นร่องรอยบนร่างกายของร่างโปร่ง

“ ฮือออออออ ”ผมไม่ตอบเอาแต่ร้องไห้กับอกหมอหมอเลยเรียกบุรุษพยาบาลให้เอา วีแชร์มาให้ผมนั่งก่อนจะพาไปพักที่ห้องพักของตัวเอง

“ ร้องออกมาให้สบายใจก่อนก็ได้นะครับ ถ้าสบายใจแล้วจะเล่าให้ผมฟังหรือไหม ก็ได้แต่ผมอยากให้คุณรู้ว่าไม่ว่ายังไงผมก็ยังอยู่ตรงนี้ข้างคุณเสมอ ”หมอณัฐบอกกับผมขณะที่อุ้มผมมาวางที่เตียงในห้องพัก

“ หมอ...ผม..หมอใจดีกับคนไข้จังเลยนะครับมิหน่าคนไข้ถึงรักหมอจัง ”ผมมองหมออย่างไม่กล้าจะขาดเดานี่หมอกำลังให้ความหวังกับคนหมดหวังอย่างผม

“ ผมไม่ได้ใจดีกับคนไข้ทุกคนหรอกครับแต่กับคุณ คุณคือคนที่ผมอยากตื่นขึ้นมาเห็นหน้าเป็นคนแรกและเห็นเป็นคนสุดท้ายก่อนหลับ ”คำพูดของหมอณัฐทำให้ผมอึ้งไปนาน ทำไมหมอไม่บอกผมให้เร็วกว่านี้นะ

“ แต่...ฮึก..ผม ”ผมอยากบอกกับว่าผมไม่คู่ควรกับหมอ

“ ผมไม่ได้สนใจเรื่องนั้น แต่ที่ผมสน...คือคุณรักผมหรือเปล่า ”ทำไมผมรู้สึกว่าหมอกำลังรุกผมนะ

“ รัก...แต่... ”ผมอยากจะเห็นแก่ตัวนะแต่ผมก็อยากให้คนที่ผมรักได้เจอคนที่ดีกว่าผม

“ ถ้ารักแล้วก็ไม่มีแต่นะครับ ตกลงเราเป็นแฟนกันนะ ”หมอรวบรัดเอาเองจนผมไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี

“ ครับ ถ้าหมอคิดดีแล้วและไม่รังเกียจที่ผม... ”พูดถึงเรื่องนี้ทีไรมันทำให้ผมเจ็บใจตัวเองทุกทีไม่น่าพลาดให้กับคนอย่างนั้นเลย

“ เราจะไม่พูดถึงอดีตกันแล้ว ความจริงผมควรที่จะขอคุณเป็นแฟนนานแล้ว  มาอยู่กับผมนะเลิกทำงานเสี่ยง ๆ แบบนั้นเถอะครับผมยังพอมีเงินเก็บถ้าคุณเป็นห่วงเรื่องค่ารักษาของเพื่อนคุณ ”หมอทำไมรุกผมหนักนักล่ะครับขอเป็นแฟนไม่ทันไร ชวนผมไปอยู่ด้วยอีก

“ ทำไมหมอถึงได้.... ”ผมอึ้งจนผมพูดไม่ออกแล้ว

“ อาจเป็นเพราะว่าเกิดเรื่องนี้ขึ้นก็ได้ คุณรู้ไหมตอนที่ผมโทรไปหาคุณแล้วคุณร้องไห้ผมกลัวมากแค่ไหนผมคิดว่าถ้าหากเกิดอะไรขึ้นมากกว่านี้ผมคงเสียใจมากแน่ ๆ ”นี่หมออย่าบอกนะว่าที่ผ่านมาที่หมอยอมให้ผมเกาะแกะด้วยก็เพราะ....

“ ครับ...ผมจะเลิกทำงานนั้นผมจะอยู่กับหมอ ผมจะเปิดร้านขนมเล็ก เอ่อ ผมให้พรรษามาอยู่กับผมด้วยได้ไหม ”ผมไม่สนใจอะไรอีกแล้วครับ ขอบคุณสวรรค์ที่ยังมีเมตตากับผมบ้าง

“ ได้สิครับ ทำไมจะไม่ได้ ”หมอณัฐบอกพร้อมกับโอบกอดผมเอาไว้ผมดีใจที่ในเวลาที่ผมรู้สึกไม่เหลืออะไรเลยแต่อย่างน้อยก็มีคนที่รักผมและคนที่ผมรักอยู่เคียงข้าง

******************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************