Hey bad guy ฉันรักนายเจ้าชายสุดหล่อ
เขียนโดย 
ampare148
วันที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 15.32 น.
แก้ไขเมื่อ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 17.15 น. โดย เจ้าของนิยาย
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความSaturday
คอนโด m
เพล้ง!!!
"พี่ริวตะ เคนตะทำจานแตกอีกแล้ว"ผมละสายตาออกมาจากจอคอมพิวเตอร์พลางขมวดคิ้วกันยุ่ง
เคนตะ...นายก่อเรื่องอีกแล้ว
ผมรีบลุกขึ้นออกมาจากเก้าอี้ก่อนจะเดินตรงไปที่ห้องครัวที่อยู่ตรงกันข้ามและมองหน้าน้องชาย
วัย15อย่างปลงๆ
"ผมไม่ได้ตั้งใจนะ มือมันลื่นไปหน่อยอะ"
ลื่นวันละ5ครั้งเนี่ยนะเคนตะ
"นายนี่นะ เคนตะ ก่อเรื่องได้ทุกวันเลย นายอายุสิบห้าแล้วนะ ช่วยระวังๆหน่อยสิ"
ผมพูดกับเขาเสียงเนือยๆก่อนจะก้มลงเศษจานใส่ลงถังขยะ
่
"เกิดอะไรขึ้นๆผมได้ยินเสียงใครทำอะไรแตกข้างล่าง อย่าบอกนะว่าเป็นนายอีกแล้วน่ะ เคนตะ"
เสียงทุ้มๆของใครบางคนดังขึ้นมาพร้อมกับสีหน้าที่ดูเป็นกังวล
ฮิคาริ...น้องชายของผมเอง
"ก็ผมไม่ได้ตั้งใจนี่นา มือมันลื่นไปเองนะ"
"เมื่อวานพี่ก็เห็นนายพูดแบบนี้ไม่ใช่หรอเคนตะ"
ไทอิจิ...น้องเล็กคนที่3พูดขึ้นมาพลางยัดลูกอมเข้าปาก
"ก็มัน...."
"เอาล่่ะๆ....ไม่ต้องทะเลาะกันแล้ว ยังไงก็ช่วยระวังๆหน่อยนะ พี่ไม่ได้มีปัญญามาเก็บจานที่นายทำ
แตกได้ทุกวี่ทุกวันหรอกนะเคนตะ"
คนตรงหน้าพยักหน้าเบาๆก่อนจะเดินคอตกออกไป
"หมอนี่มันโตแค่ตัวจริงๆแฮะ..."
ไทอิจิพูดขึ้นพลางถอนหายใจเฮือกใหญ่
กริ๊ง กริ๊ง กริ๊งๆๆๆ
"ใครมาน่ะพี่ริวตะ...กดออดอย่างกับมีคนตาย"ฮิคาริพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ
"พี่...พี่ครับ มีคนมาหาพี่ริวตะครับ เป็นผู้หญิงด้วย"เคนตะวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาก่อนจะทรุดตัวลง
นั่งที่เก้าอี้
"สวยด้วยนะครับ"เคนตะเสริมขึ้นมาอีกรอบด้วยสายตาแพรวพราว
"พี่ลองไปดูหน่อยไหมครับ เผื่อจะมีอะไร..."
"ไฮ....หนุ่มๆ"
เสียงใสๆของผู้หญิงคนหนึ่งตะโกนออกมาก่อนจะเดินมาพร้อมกับของที่พะรุงพะรังในมือ
และนั่น....รวมถึงกระเป๋าเดินทางด้วย
ยัยนี่เป็นใครกัน????
"เธอ...เธอเป็นใครน่ะ"
ไทอิจิพูดขึ้นมาเสียงตกใจก่อนจะก้าวพรวดมาหลบข้างหลังผม
"ฉันอายุมากกว่านาย....ดังนั้นช่วยเรียกฉันว่าพี่ด้วย ไทอิจิ"
เธอพูดกับไทอิจิก่อนจะจิกตาใส่ผม
"อ๊ะ....นั่นโมเดลของผมนะ พี่วางลงเดี๋ยวนี้เลย"เคนตะร้องขึ้นมาเสียงหลงก่อนจะฉกโมเดลรถมา
จากมือของเธอ
"ชิส์...ดูนิดดูหน่อยก็ไม่ได้"เธอเบ้ปากใส่เคนตะนิดหนึ่งก่อนจะหันสายตามาทางฮิคาริ
"แล้วนาย...จะไม่ทักฉันสักคำหรอ ฮิคาริ"
"เธอ...เป็นใครกันแน่ ต้องการอะไร?"
ผมค่อยๆเอ่ยถามเธอเสียงสั่นๆ
"นายควรจะสำนึกไว้บ้างนะริวตะว่าเวลาที่ฉันพูดกับน้องชายนายอยู่ นายไม่ควรจะพูดแทรกขึ้นมา"
o_o <<<ผม
=_= <<<<ฮิคาริ
o_0 <<<เคนตะ
-0- <<<ไทอิจิ
"แต่เอาเถอะ ฉันกำลังจะบอกเดี๋ยวนี้ล่ะ ว่าฉันเป็นใครมาจากไหน ทำไมถึงได้เสนอหน้ามาอยู่ที่นี่
ได้"
"...."
"ฉัน....ชื่อเฟอรารี่ อายุ18 เรียนได้เกรดAทุกวิชา แต่ไม่ต้องถามว่าได้มายังไง เพราะมันเป็นความ
ลับ ฉันโสด และใช่ ฉันยังไม่มีแฟน เพราะฉันคิดว่ามันยังไม่ถึงเวลา ฉันไม่มีพี่น้องที่ไหน เพราะคุณ
แม่ของฉันบอกว่า ไม่อยากคลอดลูกอีก"
"......."
"ฉันเรียนอยู่ที่ high school และแน่นอนฉันรู้วาพวกนายก็เรียนอยู่ที่นั่นเหมือนกัน อ้อ ฉันค่อนข้าง
เป็นคนที่จุกจิกกับเรื่องอาหารการกิน ยังไงก็ช่วยดูแลเรื่องนี้ด้วย ฉันแพ้อาหารทะเลทุกชนิด แต่ไม่
แพ้กุ้งและปลาหมึก"
"......."
"อีกเรื่อง...ฉันไม่อนุญาติให้นายเรียกฉันว่าเฟอร์ ช่วยเรียกชื่อฉันเต็มๆด้วย และนาย3คนเวลาเรียก
ฉันควรจะมีพี่นำหน้า เพราะฉันอายุมากกว่า ส่วนเรื่องที่ฉันมาอยู่ที่นี่ทำไม แม่ของนายจะตอบคำถาม
นายเอง"
"......"
"มีคำถามไหม"
หงึกๆๆ
ผมกับน้องๆพร้อมใจกันส่ายหน้าและมองผู้หญิงปริศนาตรงหน้าอย่างอึ้งๆ
"งั้นฉันขอตัวไปนอนพักก่อนละ ง่วงชะมัด"
เธอพูดกับผมทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกไปแบบชิลๆโดยไม่สนใจพวกเราที่ยืนอึ้งกันอยู่ข้างหลัง
"อาเมน..."
และใช่....พวกเราพร้อมใจกันพูดคำนี้ออกมาโดยไม่ได้นัดหมาย
..............................................................................................................
สวัสดีค่ะ..ทุกคนเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกเลยนะ ถ้าคนอานสนุกคนเขียนก็มีความสุขค่าาา
เม้นเป็นกำลังใจกันหน่อยเน้อออ
เจอคำผิดรีบบอกเลยนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
