ชมรมบ้า! ฮา!! ต๊อง!!!
เขียนโดย 
ฮาซามิฮิเมะ
วันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.32 น.
แก้ไขเมื่อ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2557 19.22 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) พลังพิเศษ(ใครมันจะไปมีกันเล่า!!!)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความมาอัพต่อแล้วค่ะ 
หลังจากนั้นไม่นานฉันก็ได้เป็นเพื่อนกับพวกเขา(ถึงจะไม่รู้ที่มาที่ไปก็เถอะ - -) วันนี้ก็เหมือนกันกับทุกวัน และรู้สึกเหมือนว่าวันนี้ห้องจะเงียบเป็นพิเศษ แถมเอาผ้าม่านสีดำมาปิดให้มืดอีก ชักรู้สึกไม่ดีแล้วสิ...
"หวัด...ดี...ยุย...มา...ไว...จัง...นะ"
"กรี๊ดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
ตุบ!!!
"เจ็บชิบหายเลย เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าเธอเป็นคนขวัญอ่อน"
"ชินอิจิหรอกเหรอ???" ฉันถาม
"โคนันมั้งเพ่! อูย..." ชินอิจิพูดแล้วลูบแก้มที่โดนฉันชกปอยๆ
"นี่โคนันทำไมถึงเอาผ้าม่านสีดำมาปิดห้องชมรมอ่ะ?"
"เฮ้ย!! ชื่อชินอิจิเฮ้ย! ไม่ใช่โคนัน" ชินอิจิตอบ
"อ้าวเหรอ? แล้วเอาผ้าม่านมาปิดทำไม??" ฉันถามอีกครั้ง
"พอดีประธานเขาจะทำพิธีกรรมบางอย่าง(วิ้ง//ขยับแว่น)" พิธีกรรมอัลไลฟร่ะ??? แล้วไอโหมดขยับแว่นมันจะมาทำไม??? - -?
"พิธีกรรมอะไร???" ฉันถาม
"เรียกผี"
"เฮ้ยๆ! เดี๋ยวนะเรื่องนี้กลายเป็นนิยายสยองขวัญตอนไหน? แล้วเรียกผีเนี่ยมันใช้ได้แค่หมอผีไม่ใช่เหรอ? แล้วประธานเป็นลูกหมอผีรึไง? ทำไมฉันไม่เคยรู้เลยล่ะ? ไม่เข้าใจอ่ะ? แล้วๆ..."
"นี่เล่นถามคำถามทั้งหมดที่สงสัยเลยรึไง - -+" ชินอิจิถาม+มองฉัน
"ก็..."
"ฉันให้ 2คำง่ายและเข้าใจด้วย - -"
"อะไร??"
"ไม่!!รู้!!" อืม...2คำของมัน 2คำง่ายและเข้าใจ เข้าใจแล้วค่ะ- - เข้าใจอย่างถ่องแท้เลย...
"เอาล่ะๆ วันนี้สมาชิกรวมตัวครบกันรึไง???"
"ไม่รู้ 
ถ้าครบก็คงจะเห็นล่ะนะ 
" ฉันตอบ
"ขาดคาโอรุ กับ อากิคร้าบบ!..." ชินอิจิตอบ
"เหรอ?...ถ้าคนไม่ครบเราคงทำพิธีนี้ไม่ได้แน่ เพราะมันต้องใช้เครื่องสังเวยด้วยสิ" ค เครื่องสังเวย O.O เฮ้ย!!! อย่าบอกนะว่าไอ้พิธีกรรมเรียกผีนั่นจะเรื่องจริง มันคิดจะฆ่าพวกฉันสินะ!!! 
คาโอรุคุง อากิจังอย่ามานะ...ยุยขอร้อง 
"ขอโต๊ดที่มาช้าเด้อ... 
" เสียงของอากิที่ดังขั้นทำให้ฉันถึงกับหัวใจลงกะเพาะลำไส้กลาง(???)
"มาแล้ว...ครับ" ทำไมคาโอรุต้องมาด้วยฟร้า!!!!
"เอาล่ะคนครบแล้วมาทำพิธีได้ 
" ชิบหายล่ะ
"ด เดี๋ยวดิพิธีกรรมอะไร บอกก่อนได้มั้ย???" ฉันพูดเพื่อถ่วงเวลา
"ก็พิธีกรรมเรียกผีไง 
" ขอชื่ออื้น!!!
"ทำไม ทำไมต้องทำพิธีกรรมนี้ล่ะ???" ฉันถาม
"ก็เพื่อเรียกผีไง " แกอย่าตอบแบบน้าน!!!!!!!.....
"ทำไม..."
"อย่าถ่วงเวลาน่ายุย เรามีเวลาไม่มากนะหากไม่ทำตอนนี้เดี๋ยวก็โดนผีหรอกเอาหรอก" ชินอิจิพูด
นี้พวกแกไม่รู้ใช่มั้ยว่าตูกลัวผีน่ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!???
"เอาล่ะ!!!"
"ชินเอาไอ้นั่นมา!!!"
"ไอ้นั่นสินะครับ(วิ้ง)" ไอ้นั่น!!? ไอ้ไหน??
"ใช่แล้วไอ้นั่นแหละ!!!"
"ประธานแน่ใจนะครับ?" เฮ้ยๆ! เดี๋ยวเริ่มจะไม่มั่นใจและว่าไอ้นั่นคืออะไร???
"แน่ใจสิ!!!"
"นี่ครับ"
"ดาวน์ซิ่ง?!" ฉันพูด
"มันไม่ใช่ดาวซิ่ง"
"แล้วมันคืออะไร??? "
"เครื่องตรวจวิญญาณ"
"ติ๊งต๊อง "
"แต่ผมเห็นเหมือนว่ายุยจะกลัวโคตรเลยไม่ใช่เหรอครับ???(วิ้ง)" อ๊ะจะอ่ะ
"เราก็เห็นแหละ 
" อย่ามาพูดเสริมเซ่!!!
"เอาล่ะนะ? "
"โอ้(x3)"
*ซิ่ง ซิ่ง ซิ่ง ซิ่ง ตู๊ด!!!!*
ปลายแหลมของเครื่องตรวจบ้าบอนั่นชี้มาที่ตัวฉัน... ไหงทุกครั้งฉันโดนคนเดียวล่ะ?!!!!!!!!!!
"ยุยเธอ..."
"อย่าบอกนะ..."
"ว่าเธอ..."
"มี..."
"พลังพิเศษอ่ะ!?!?!?!"
"มีพลังพิเศษบ้านคุณเหรอคะ?!!!"
"แม่หมอ"
"เฮ้ย!!!" ทุกคนก้มคาราวะฉันทันทีเมื่อพูดจบ
"ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ายุยจะมีพลังพิเศษ ดีใจจริงๆ"
"ผมก็เหมือนกันล่ะครับ"
"เดี๋ยวนะๆ"
"เธอมองเห็นวิญญาณมั้ย??" <<นัตสึ
มองไม่เห็นเฟ้ย!!!
"รู้มั้ยครับว่าข้อสอบปีนี้ออกว่าไง??" <<ชินอิจิ
ฉันไม่ใช่คนออกข้อสอบนะ!!!
"ผมจะได้นอนมั้ย??" <<คาโอรุ
แกอยากนอนก็นอนสิเฟ้ย!!!
"ฉันจะตบมุขได้มั้ย??" <<อากิ
แล้วฉันจะไปรู้กับเธอมั้ยล่ะ?!!!
"ตอบสิ" <<นัตสึ , ชินอิจิ , คาโอรุ , อากิ
"บ้า ติ๊งต๊อง งี่เง่า ใครมันจะไปมีพลังพิเศษกัน "
"ฉันรู้น่าว่าเธอคงอายกลัวว่าจะไม่มีเพื่อนคบน่ะเลยปิดบัง 
"
"ไม่ได้ปิดบังฉันไม่มีจริงๆ!!!"
"ไม่ต้องห่วงครับผมไม่บอกใครแน่นอน"
"ฉันไม่มีจริงๆนะ!!!"
"ไม่ต้องห่วงรอพวกเราไม่บอกใครหรอกน่า"
"ฉันไม่มีจริงๆนะ!!!"
"พวกเราไม่บอกใครจริงๆ"
"ฉันบอกว่าฉันไม่มีจริงๆ!!! เชื่อกันหน่อยสิ... " หนูไม่น่าคบพวกมันเป็นเพื่อนเล้ย...
"โอเคๆ เชื่อก็ได้" ชินอิจิตอบพร้อมกับตามมาด้วยเสียงอื่นๆ
"ผม...เชื่อก็...ได้ครับ" แกไปนอนเถอะไป
"อ่า... เชื่อก็แล้วกันนะ" นัตสึกับอากิพูดพร้อมกัน
"แน่นะ?"
"แน่สิ (- -) (_ _)"
"จริงนะ?"
"จริงสิ (- -) (_ _)"
"จริงยิ่งกว่าจริงนะ?"
"จริงยิ่งกว่าจริงสิ (- -) (_ _)"
"จริงยิ่งกว่าจริงยิ่งจริงนะ?"
"จริงยิ่งกว่าจริงยิ่งกว่าจริงยิ่งกว่าสิ (- -^) (_ _^)"
"จริงยิ่งกว่าจริงยิ่งกว่าจริงยิ่งกว่าจริงยิ่งกว่าจริงนะ?"
"จ จริงยิ่งกว่าจริงยิ่งกว่าจริงยิ่งกว่ายิ่งจริงยิ่งกว่าจริงยิ่งกว่าจริงสิ (- -^) (_ _^^)"
"จริงยิ่งกว่า..."
"พอเถอะเยอะแล้ว" ชินอิจิขัด
"สรุปก็คือเชื่อน่ะแหละจบ!"
ชินอิจิพูดจบก็เดินไปเปิดม่านออก ส่วนคนอื่นๆ ก็กลับเข้าประจำที่เดิม(ที่สิงสถิตน่ะแหละ)
ส่วนฉัน... กลับบ้านดีกว่า
จบแบบไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไหร่ ขอโทษเด้อ (- -) (_ _)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
