โรงเรียนป่วน ♥ พร้อมความเนียน▼
8.7
เขียนโดย LLWSแพร
วันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 14.38 น.
7 ตอน
6 วิจารณ์
10.27K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 22.14 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) วิ่งสิครับท่าน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่2 วิ่งสิครับท่าน
พากของ คนลึกลับ เน้อ
หลังจากที่ เวม พาแพทและมิ้นไปบ้าน เวม
"ว้าว!!! บ้านเวมนี่หรูจังเลยอย่างงี้เขาเรียกว่าบ้านด้วยเรอะ เวมจัง"แพทพูดแล้วดูของต่างๆ
"ไม่หรอกจ้ะก็เรียกว่าบ้านนั่นแหละเหมาะสมแล้วจ้ะ"เวมพูดอย่างไม่เกรงใจ
"วะว้าว สวดดดยอดเครื่องประดับงามมากดูหรูสุดๆ"มิ้นพูดอย่างตาแบ๊ว
"ได้เวลาแล้วเชิญทำอะไรก็ได้จ้าแต่อย่าไปหลงที่ไหนนะจ๊ะเพราะที่นี่กล้างมาก"เวมพูดแล้วยิ้มให้
"ได้เลยเวมจังใจดีที่สุดแล้ว หึ หึ ไม่เหมือนยัยมิ้น"แพทพูด
"ยะยะอย่ามาดูถูกกันนะ"มิ้นพูดแล้วมองไปที่แพท
"555 จับฉันให้ได้ซี่"แพทพูดแล้ววิ่งทั่วโลก
"อย่าไปหลงที่ไหนกันนะจ๊ะโชคดีจ้า"เวมพูดแล้วโบกมือให้
"นี่แพทเราวิ่งไปซะไกลเลยนะไม่กลัวหลงทางกันเหรอ"มิ้นพูดอย่างเป็นตัวเองมาก
"ไม่หรอกมะ..."แพทพูดอย่างขาดคำ
ตึก ตึก โบร๋ววววววววววววววววววววว
"เจองี้ไม่ดีเลยอ่ะ(ไม่หรอกค่ะคนเขียนก็ขนลุกแทนจ๊า)"แพทพูดอย่างตัวสั่น
"พะ พะพะ แพทตะตะเตรียมตัว....○•••วิ่งป่าราบกันดีกว่าาาาา"มิ้นพูดแล้วใส่เกรียร์หมาชีต้า
"ระระรอด้วยเซ่่่่่่่่"แพทพูดแล้ววิ่งตามมิ้นไป
"มะมะมิ้นวิ่งแล้วไม่กลัวหลงใหญ่เหรอ??"แพทพูดด้วยความสงสัยและตัวสั่น
"เออนั่นสิ"มิ้นพูดอย่างตัวแข็ง•••
"แล้วจะทำไงดีอ้ะป่านี่ก็เงียบมากเราจะออกไปได้เหรอ"แพทพูดแล้วกอดแขนมิ้น
"วะ555 ทำไงต่อดี๊"มิ้นพูดอย่างขนลุก
"ไม่รู้ ก็เธอเป็นคนนำชั้นวิ่งเองนี่"แพทพูดและตอบกลับ
"แล้วเธอจะตามชั้นมาทำไม แต่•••ก็ดีนะป่านี่น่ากลัวจะตายหลงอยู่คนเดียวตายก่อนดีกว่า"มิ้นพูดออย่างไม่มั่นใจ
"นั่นสินะ"แพทพูด
"ตอบง่ายจริง"มิ้นพูด
"เธอก็เหมือนกกันนั่นแหละย่ะ"แพทพูดแล้วทำใจดีๆ
"ไม่ใช่เวลามาทะเราะกันน้าา"มีใครบางคนพูด
"เอาแล้วไง(อุบอิบ)"มิ้นพูดพร้อมกระซิบกับแพท
"ระระเรามามะมะมะะมวิ่งป่าราบกะกันเถอะะะะ"แพทพูดแล้วจับมือมิ้นเอาไว้
แพทได้ลากมิ้นวิ่งป่าราอีกแล้ว-0-♥
"เรากลับไปที่เดิมกันเถอะยัยมิ้นที่รัก"แพทพูดพร้อมใส่เกียร์หมา
"ถ้ารู้ทางคงกลับไปนานแล้วแหละย่ะ "มิ้นพูดโดยอยากตาย
"ก็วิ่งอยู่เดี๋ยวก็กลับได้เองน่าาาาาาเชื่อตัวเองไว้เซ่่่่่"แพทพูดแล้วใส่เกียร์หมาชีต้าเร็วขึ้น
ผั่งเวม
"ไปไหนกันแล้วเนี่ยบอกว่าอย่าหลงเฮ้อ•••ช่วยไม่ได้"เวมพูดอย่างไม่วางใจ
"อย่าเพิ่งไป"คนบางคนพูด
"ยัยผีออกไปจากที่นี่ซะที่นี่ไม่ใช่ที่ของเจ้า(สรุปเธอโตที่นี่เลยรึ)"แพทพูด
"ฉันไม่ใช่ผีมักมีคนเข้าใจผิดด"ใครบางคนพูด
"จริงอ้ะฉันไม่เชื่อ"แพทพูดแล้ววิ่งใส่เกรียร์หมาต่อไป
เรื่องราวจะเป็นไงตอนที่2 จบจ้า
พากของ คนลึกลับ เน้อ
หลังจากที่ เวม พาแพทและมิ้นไปบ้าน เวม
"ว้าว!!! บ้านเวมนี่หรูจังเลยอย่างงี้เขาเรียกว่าบ้านด้วยเรอะ เวมจัง"แพทพูดแล้วดูของต่างๆ
"ไม่หรอกจ้ะก็เรียกว่าบ้านนั่นแหละเหมาะสมแล้วจ้ะ"เวมพูดอย่างไม่เกรงใจ
"วะว้าว สวดดดยอดเครื่องประดับงามมากดูหรูสุดๆ"มิ้นพูดอย่างตาแบ๊ว
"ได้เวลาแล้วเชิญทำอะไรก็ได้จ้าแต่อย่าไปหลงที่ไหนนะจ๊ะเพราะที่นี่กล้างมาก"เวมพูดแล้วยิ้มให้
"ได้เลยเวมจังใจดีที่สุดแล้ว หึ หึ ไม่เหมือนยัยมิ้น"แพทพูด
"ยะยะอย่ามาดูถูกกันนะ"มิ้นพูดแล้วมองไปที่แพท
"555 จับฉันให้ได้ซี่"แพทพูดแล้ววิ่งทั่วโลก
"อย่าไปหลงที่ไหนกันนะจ๊ะโชคดีจ้า"เวมพูดแล้วโบกมือให้
"นี่แพทเราวิ่งไปซะไกลเลยนะไม่กลัวหลงทางกันเหรอ"มิ้นพูดอย่างเป็นตัวเองมาก
"ไม่หรอกมะ..."แพทพูดอย่างขาดคำ
ตึก ตึก โบร๋ววววววววววววววววววววว
"เจองี้ไม่ดีเลยอ่ะ(ไม่หรอกค่ะคนเขียนก็ขนลุกแทนจ๊า)"แพทพูดอย่างตัวสั่น
"พะ พะพะ แพทตะตะเตรียมตัว....○•••วิ่งป่าราบกันดีกว่าาาาา"มิ้นพูดแล้วใส่เกรียร์หมาชีต้า
"ระระรอด้วยเซ่่่่่่่่"แพทพูดแล้ววิ่งตามมิ้นไป
"มะมะมิ้นวิ่งแล้วไม่กลัวหลงใหญ่เหรอ??"แพทพูดด้วยความสงสัยและตัวสั่น
"เออนั่นสิ"มิ้นพูดอย่างตัวแข็ง•••
"แล้วจะทำไงดีอ้ะป่านี่ก็เงียบมากเราจะออกไปได้เหรอ"แพทพูดแล้วกอดแขนมิ้น
"วะ555 ทำไงต่อดี๊"มิ้นพูดอย่างขนลุก
"ไม่รู้ ก็เธอเป็นคนนำชั้นวิ่งเองนี่"แพทพูดและตอบกลับ
"แล้วเธอจะตามชั้นมาทำไม แต่•••ก็ดีนะป่านี่น่ากลัวจะตายหลงอยู่คนเดียวตายก่อนดีกว่า"มิ้นพูดออย่างไม่มั่นใจ
"นั่นสินะ"แพทพูด
"ตอบง่ายจริง"มิ้นพูด
"เธอก็เหมือนกกันนั่นแหละย่ะ"แพทพูดแล้วทำใจดีๆ
"ไม่ใช่เวลามาทะเราะกันน้าา"มีใครบางคนพูด
"เอาแล้วไง(อุบอิบ)"มิ้นพูดพร้อมกระซิบกับแพท
"ระระเรามามะมะมะะมวิ่งป่าราบกะกันเถอะะะะ"แพทพูดแล้วจับมือมิ้นเอาไว้
แพทได้ลากมิ้นวิ่งป่าราอีกแล้ว-0-♥
"เรากลับไปที่เดิมกันเถอะยัยมิ้นที่รัก"แพทพูดพร้อมใส่เกียร์หมา
"ถ้ารู้ทางคงกลับไปนานแล้วแหละย่ะ "มิ้นพูดโดยอยากตาย
"ก็วิ่งอยู่เดี๋ยวก็กลับได้เองน่าาาาาาเชื่อตัวเองไว้เซ่่่่่"แพทพูดแล้วใส่เกียร์หมาชีต้าเร็วขึ้น
ผั่งเวม
"ไปไหนกันแล้วเนี่ยบอกว่าอย่าหลงเฮ้อ•••ช่วยไม่ได้"เวมพูดอย่างไม่วางใจ
"อย่าเพิ่งไป"คนบางคนพูด
"ยัยผีออกไปจากที่นี่ซะที่นี่ไม่ใช่ที่ของเจ้า(สรุปเธอโตที่นี่เลยรึ)"แพทพูด
"ฉันไม่ใช่ผีมักมีคนเข้าใจผิดด"ใครบางคนพูด
"จริงอ้ะฉันไม่เชื่อ"แพทพูดแล้ววิ่งใส่เกรียร์หมาต่อไป
เรื่องราวจะเป็นไงตอนที่2 จบจ้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ