โรงเรียนป่วน ♥ พร้อมความเนียน▼
เขียนโดย 
LLWSแพร
วันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 14.38 น.
แก้ไขเมื่อ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 22.14 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) วิ่งสิครับท่าน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่2 วิ่งสิครับท่าน
พากของ คนลึกลับ เน้อ
หลังจากที่ เวม พาแพทและมิ้นไปบ้าน เวม
"ว้าว!!! บ้านเวมนี่หรูจังเลยอย่างงี้เขาเรียกว่าบ้านด้วยเรอะ เวมจัง"แพทพูดแล้วดูของต่างๆ
"ไม่หรอกจ้ะก็เรียกว่าบ้านนั่นแหละเหมาะสมแล้วจ้ะ"เวมพูดอย่างไม่เกรงใจ
"วะว้าว สวดดดยอดเครื่องประดับงามมากดูหรูสุดๆ"มิ้นพูดอย่างตาแบ๊ว
"ได้เวลาแล้วเชิญทำอะไรก็ได้จ้าแต่อย่าไปหลงที่ไหนนะจ๊ะเพราะที่นี่กล้างมาก"เวมพูดแล้วยิ้มให้
"ได้เลยเวมจังใจดีที่สุดแล้ว หึ หึ ไม่เหมือนยัยมิ้น"แพทพูด
"ยะยะอย่ามาดูถูกกันนะ"มิ้นพูดแล้วมองไปที่แพท
"555 จับฉันให้ได้ซี่"แพทพูดแล้ววิ่งทั่วโลก
"อย่าไปหลงที่ไหนกันนะจ๊ะโชคดีจ้า"เวมพูดแล้วโบกมือให้
"นี่แพทเราวิ่งไปซะไกลเลยนะไม่กลัวหลงทางกันเหรอ"มิ้นพูดอย่างเป็นตัวเองมาก
"ไม่หรอกมะ..."แพทพูดอย่างขาดคำ
ตึก ตึก โบร๋ววววววววววววววววววววว
"เจองี้ไม่ดีเลยอ่ะ(ไม่หรอกค่ะคนเขียนก็ขนลุกแทนจ๊า)"แพทพูดอย่างตัวสั่น
"พะ พะพะ แพทตะตะเตรียมตัว....○•••วิ่งป่าราบกันดีกว่าาาาา"มิ้นพูดแล้วใส่เกรียร์หมาชีต้า
"ระระรอด้วยเซ่่่่่่่่"แพทพูดแล้ววิ่งตามมิ้นไป
"มะมะมิ้นวิ่งแล้วไม่กลัวหลงใหญ่เหรอ??"แพทพูดด้วยความสงสัยและตัวสั่น
"เออนั่นสิ"มิ้นพูดอย่างตัวแข็ง•••
"แล้วจะทำไงดีอ้ะป่านี่ก็เงียบมากเราจะออกไปได้เหรอ"แพทพูดแล้วกอดแขนมิ้น
"วะ555 ทำไงต่อดี๊"มิ้นพูดอย่างขนลุก
"ไม่รู้ ก็เธอเป็นคนนำชั้นวิ่งเองนี่"แพทพูดและตอบกลับ
"แล้วเธอจะตามชั้นมาทำไม แต่•••ก็ดีนะป่านี่น่ากลัวจะตายหลงอยู่คนเดียวตายก่อนดีกว่า"มิ้นพูดออย่างไม่มั่นใจ
"นั่นสินะ"แพทพูด
"ตอบง่ายจริง"มิ้นพูด
"เธอก็เหมือนกกันนั่นแหละย่ะ"แพทพูดแล้วทำใจดีๆ
"ไม่ใช่เวลามาทะเราะกันน้าา"มีใครบางคนพูด
"เอาแล้วไง(อุบอิบ)"มิ้นพูดพร้อมกระซิบกับแพท
"ระระเรามามะมะมะะมวิ่งป่าราบกะกันเถอะะะะ"แพทพูดแล้วจับมือมิ้นเอาไว้
แพทได้ลากมิ้นวิ่งป่าราอีกแล้ว-0-♥
"เรากลับไปที่เดิมกันเถอะยัยมิ้นที่รัก"แพทพูดพร้อมใส่เกียร์หมา
"ถ้ารู้ทางคงกลับไปนานแล้วแหละย่ะ "มิ้นพูดโดยอยากตาย
"ก็วิ่งอยู่เดี๋ยวก็กลับได้เองน่าาาาาาเชื่อตัวเองไว้เซ่่่่่"แพทพูดแล้วใส่เกียร์หมาชีต้าเร็วขึ้น
ผั่งเวม
"ไปไหนกันแล้วเนี่ยบอกว่าอย่าหลงเฮ้อ•••ช่วยไม่ได้"เวมพูดอย่างไม่วางใจ
"อย่าเพิ่งไป"คนบางคนพูด
"ยัยผีออกไปจากที่นี่ซะที่นี่ไม่ใช่ที่ของเจ้า(สรุปเธอโตที่นี่เลยรึ)"แพทพูด
"ฉันไม่ใช่ผีมักมีคนเข้าใจผิดด"ใครบางคนพูด
"จริงอ้ะฉันไม่เชื่อ"แพทพูดแล้ววิ่งใส่เกรียร์หมาต่อไป
เรื่องราวจะเป็นไงตอนที่2 จบจ้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
