TIME

              [คิดในใจ]คงต้องเริ่มเดินทางซะทีว่าเเต่จะไปเวลาไหนดีเวลาที่ทุกอย่างเงียบสงบเเละเป็นไปช้าๆ [หยุดคิด]ผมว่าผมได้ที่จะไปเเล้วละไปในปี 2000 กันดีกว่า
ฟู...เสียงของการข้ามเวลา
           ปี 2000[เสียงในหัวดังขึ้น] เซย์....เซย์ ฉันอยู่ตรงนี้ เมืองที่เธอยืน ประเทศที่เธออยู่ อยู่ไม่ไกลจากเธอ ตรงนี้  [เสียงค่อยๆเบาลงช้าๆเเละหายไป]
 
เเล้วจากนั้นสายตาสองข้างของ เซย์ ก็หันไปสบตากลับผู้หญิงผมยาวดำประกายเเดงตาชื่อฟ้าทะเลสดใส 
เซย์กำลังจะเข้าไปทักเเล้วผู้หญิงคนนั้นก็วิ่งหนีเค้าอย่างสุดกำลังเหมือนเจอปีศาสร้าย เซย์ได้เเต่ยืนนิ่งเเล้วคิดขึ้นมาได้ว่าตัวเค้าอาจจะเหมือนปีศาสจริงๆก็ได้จากเสื้อผ้าที่ขาดรองเท้าเก่าผมสีเลือดตาสีเเดงน่ากลัวเเละผิวที่เปือนไปด้วยคาบฝุ่นต่างๆ       เค้าจึงกระโดดขึ้นไปบนด่านฟ้าสูงเเละดูการเเต่งกายของผู้คนเเละเปลี่ยนการเเต่งกายให้เหมือนคนสมัยนี้ เซย์ดูดีขึ้นมาทันที....
เซย์:ว่าเเต่เมื่อกี้ใครกันนะ? มันชั่งสะดุดตาเเละเหมือนกลับเเววตาเราเข้าไปอยู่ในตัวเธอ...
เซย์:ว่าเเต่หิวเเล้วละคงต้องหาอะไรกินก่อนเเล้วละ!!         
 
ฮึบ![กระโดดลงการด่านฟ้า]
ว่าเเต่ยุบนี้เค้าใช้การเเลกเปลี่ยนเป็นอะไรกันนะต้องไปศึกษาหน่อยเเล้วเเล้วเซย์ก็เดินไปเเบงค์เก่าๆ2ใบเค้าจึงหยิปมันขึ้นมาพร้อมกลับจำเงินตราของยุคนี้เเล้วเค้าก็ กำหนดให้ตัวเองเป็นคนฐานะดีมากในยุคนี้ เค้าได้สิ่งที่ต้องการเเล้วเงิน เซย์เดินเข้าไปในร้านกาเเฟเล็กๆเเห่งหนึ่งพร้อมกับสั่งเค้กช็อคเเลตเเละโกโก้ ขณะที่เค้านั่งอยู่เค้าได้มองไปที่โต๊ะตรงข้ามอย่างไม่ตั้งใจมีเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆมองเค้าอยู่ เธอมองเค้าด้วยความอ่อนโยนราวกับว่าเด็กสาวกำลังมองพี่ชายดีเเสนดี เซย์มองกลับไปเเละะสบตาจนโกโก้เเละเค้กมา เซย์กินเค้กเเละน้ำหมด ก่อนเค้าเดินออกจากร้านเค้าเดินไปหาเด็กผู้หญิงคนเเละพูดว่า
เซย์:เธอนะชื่ออะไร?
ญ:เอ่อ..[หน้าเเดงก่ำจนพูดไม่ออก]
เซย์:นี่เธอได้ยินที่ถามไหม?
ญ:ขอโทษค่ะ..หนูชื่อ มีน ค่ะ
เซย์:มีน หรอ....[ยิ้ม]
ญ:คุณคือ?
เซย์: เซย์ ครับ ไว้เจอกัน บาย
ญ:เจอ ? เจอที่ไหนละ 
เซย์: ถ้ามันจะเจอเดี่ยวก็ต้องเจอเองละนะ ^^
เซย์ก็เดินออกจากร้านเเล้วหายไปในสายลมที่พัดผ่านในเมืองเด็กผู้หญิงคนนั้นวิ่งออกมาเเล้วได้เเต่สงสัยว่าเซย์ไปไหนเเล้วเค้าคือใครกันนะ 
ตัดมาที่เซย์
เอะเธอคนนั้นนี่? [สีหน้าตกใจ] 
 
 
 
 จบ.