ความลับ(ไม่ลับ)ฉบับ love love
5.7
เขียนโดย ลันเซีย
วันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 12.08 น.
6 ตอน
1 วิจารณ์
8,915 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 02.09 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) เที้ยว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ วันเสาร์
"ฉันเจ็บทุกการกระทำ ที่ทำให้เธอเสียใจ
ฉันทรมาณแค่ไหน ใครจะรู้ที่ผ่านมา..."
ตูด
"รับช้าจริง! ยัยประหลาดตอนนี้ฉันอยู่หน้าล็อบบี้ ฉันให้เวลาเธอ 10 นาที ช้าเธอตายแน่ยัยประหลาด ตุ๊ด ตุ๊ด "
กรี๊ด เหนือกว่าฉันได้ไม่เท่าไร สั่งได้สั่งดีคอยดูน่ะ จบเรื่องเมื่อไรฉันจะเอาให้นายกระอักเลือดเลย
10 นาทีผ่านไป
ฉันเดินลงมาจาหห้องเห็นนายตาร์ ยืนรอหน้าล็อบบี้เขาแต่ตัวด้วยเสื้อยืดคอวีเพ้นท์ลายกราฟฟิก กางเกงสแล็ค รองเท้าหนังหุ้มส้นสีน้ำตาล มองมาที่ฉันแสดงความไม่พอใจเป็นประดา มองยังเท้าจรดหัว
"อือ!ใช้ได้นี้ หวานจนเลี้ยน สมชื้อจริงๆ น้ำตาล"
ฉัน แต่งตัวด้วยชุดเดรสลายลูกไม้เปิดไหล่สีชมพูอ่อน เข้ากลับรองเท้าหุ่มส้นสีขาว ตกแต่งด้วยเครื่องประดับอย่าง สร้อยข้อมือลูกปัดสีหวานห้อยหัวใจสีทองประดับเพรชสลักอักษรlove และผมที่ปล่อยยาวสีน้ำตาล
"ฉันจะคิดว่าเป็นคำชมจากนายล่ะกัน ไหนมีอะไรว่ามาฉันไม่อยากเสียเวลากับนายน่ะ นายตาร์"
ฉันรีบเปลี่ยนเรื่อง นั้นทำให้ตาร์สดุดไปนิดแต่ก็ยังคงความเป็นเรื่องเป็นราวไว้ได้ ตาร์เดินเข้ามาที่ฉันจับมือฉันอย่างรวดเร็ว นั้นทำให้ฉันตกใจและเริ่มที่จะโวยวายใส่
หมับ!
"ไปเที้ยวกัน"
ณ ห้างสรรพสินค้า
ตาร์พาฉันมาเลือกซื้อของเล่น ให้กับเด็กกำพร้าที่ศูนย์แห่งนึงเขาบอกว่าเขาเลือกของเล่นเด็กผู้หญิงไม่เป็นเลยให้ฉันมาช้วยเลือก ส่วนเขาจะเลือกของผู้ชายเอง
"นี้น้ำตาล หิวยังเป็นลมเป็นแร้งฉันไม่รับผิดชอบเธอน่ะหิวก็บอกว่าหิว ข้าวเช้าเธอยังไม่ได้กินไม่ใช้เลอ"
ตาร์ถามฉันกวนๆแต่ก็เป็นห่วงอยู่ลึกๆ ฉันยังไม่ได้กินข้าวตั้งแต่เช้าเลย นี้ก็ใกล้เที้ยงตรงแล้ว กินเที้ยงทีเดียวเลยดีกว่า
"หิวแล้ววันนี้นายเป็นคนลากฉันมา เพราะฉนันนายต้องเลี้ยง
เข้าใจไหม"
"เฮ้อออ ผู้หญิงก็เหมือนกันหมด ถึงเธอไม่พูดยังไงฉันก็ต้องเลี้ยงอยู่ดี เพราะงั่น ฉันต้องเป็นคนเลือก O-K"
หลังจากที่เราเคลียร์เรื้องซื้อของเสร็จ ตาร์ก็พาฉันมาที่ร้าน ยาโยอิ ร้านอาหารญี่ปุ่น ซึ่งฉันแอบดีใจลึกๆพยายามยิ่มไม่ให้ตาร์เห็น แต่ฉันว่าเขาคงรู้แล้วล่ะ ว่าฉันชอบอาหารญี่ปุ่น
"แม้!!! ยิ่มน้อย ยิมใหญ่เชียว ชอบเลอไหนๆก็เลี้ยงแล้วเต็มที่เลย ยัยประหลาดประจำ ร.ร "
"แน่นอนอยู่แล้ว น้ำตาล สะอย่างเต็มที่ไม่กั๊กลุยโลด ><"
"ฉันเจ็บทุกการกระทำ ที่ทำให้เธอเสียใจ
ฉันทรมาณแค่ไหน ใครจะรู้ที่ผ่านมา..."
ตูด
"รับช้าจริง! ยัยประหลาดตอนนี้ฉันอยู่หน้าล็อบบี้ ฉันให้เวลาเธอ 10 นาที ช้าเธอตายแน่ยัยประหลาด ตุ๊ด ตุ๊ด "
กรี๊ด เหนือกว่าฉันได้ไม่เท่าไร สั่งได้สั่งดีคอยดูน่ะ จบเรื่องเมื่อไรฉันจะเอาให้นายกระอักเลือดเลย
10 นาทีผ่านไป
ฉันเดินลงมาจาหห้องเห็นนายตาร์ ยืนรอหน้าล็อบบี้เขาแต่ตัวด้วยเสื้อยืดคอวีเพ้นท์ลายกราฟฟิก กางเกงสแล็ค รองเท้าหนังหุ้มส้นสีน้ำตาล มองมาที่ฉันแสดงความไม่พอใจเป็นประดา มองยังเท้าจรดหัว
"อือ!ใช้ได้นี้ หวานจนเลี้ยน สมชื้อจริงๆ น้ำตาล"
ฉัน แต่งตัวด้วยชุดเดรสลายลูกไม้เปิดไหล่สีชมพูอ่อน เข้ากลับรองเท้าหุ่มส้นสีขาว ตกแต่งด้วยเครื่องประดับอย่าง สร้อยข้อมือลูกปัดสีหวานห้อยหัวใจสีทองประดับเพรชสลักอักษรlove และผมที่ปล่อยยาวสีน้ำตาล
"ฉันจะคิดว่าเป็นคำชมจากนายล่ะกัน ไหนมีอะไรว่ามาฉันไม่อยากเสียเวลากับนายน่ะ นายตาร์"
ฉันรีบเปลี่ยนเรื่อง นั้นทำให้ตาร์สดุดไปนิดแต่ก็ยังคงความเป็นเรื่องเป็นราวไว้ได้ ตาร์เดินเข้ามาที่ฉันจับมือฉันอย่างรวดเร็ว นั้นทำให้ฉันตกใจและเริ่มที่จะโวยวายใส่
หมับ!
"ไปเที้ยวกัน"
ณ ห้างสรรพสินค้า
ตาร์พาฉันมาเลือกซื้อของเล่น ให้กับเด็กกำพร้าที่ศูนย์แห่งนึงเขาบอกว่าเขาเลือกของเล่นเด็กผู้หญิงไม่เป็นเลยให้ฉันมาช้วยเลือก ส่วนเขาจะเลือกของผู้ชายเอง
"นี้น้ำตาล หิวยังเป็นลมเป็นแร้งฉันไม่รับผิดชอบเธอน่ะหิวก็บอกว่าหิว ข้าวเช้าเธอยังไม่ได้กินไม่ใช้เลอ"
ตาร์ถามฉันกวนๆแต่ก็เป็นห่วงอยู่ลึกๆ ฉันยังไม่ได้กินข้าวตั้งแต่เช้าเลย นี้ก็ใกล้เที้ยงตรงแล้ว กินเที้ยงทีเดียวเลยดีกว่า
"หิวแล้ววันนี้นายเป็นคนลากฉันมา เพราะฉนันนายต้องเลี้ยง
เข้าใจไหม"
"เฮ้อออ ผู้หญิงก็เหมือนกันหมด ถึงเธอไม่พูดยังไงฉันก็ต้องเลี้ยงอยู่ดี เพราะงั่น ฉันต้องเป็นคนเลือก O-K"
หลังจากที่เราเคลียร์เรื้องซื้อของเสร็จ ตาร์ก็พาฉันมาที่ร้าน ยาโยอิ ร้านอาหารญี่ปุ่น ซึ่งฉันแอบดีใจลึกๆพยายามยิ่มไม่ให้ตาร์เห็น แต่ฉันว่าเขาคงรู้แล้วล่ะ ว่าฉันชอบอาหารญี่ปุ่น
"แม้!!! ยิ่มน้อย ยิมใหญ่เชียว ชอบเลอไหนๆก็เลี้ยงแล้วเต็มที่เลย ยัยประหลาดประจำ ร.ร "
"แน่นอนอยู่แล้ว น้ำตาล สะอย่างเต็มที่ไม่กั๊กลุยโลด ><"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ