ความลับ(ไม่ลับ)ฉบับ love love

5.7

เขียนโดย ลันเซีย

วันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 12.08 น.

  6 ตอน
  1 วิจารณ์
  9,050 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 02.09 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) เที้ยว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     วันเสาร์

          "ฉันเจ็บทุกการกระทำ ที่ทำให้เธอเสียใจ

          ฉันทรมาณแค่ไหน ใครจะรู้ที่ผ่านมา..."

     

          ตูด

         

          "รับช้าจริง! ยัยประหลาดตอนนี้ฉันอยู่หน้าล็อบบี้ ฉันให้เวลาเธอ 10 นาที ช้าเธอตายแน่ยัยประหลาด ตุ๊ด ตุ๊ด "

     กรี๊ด เหนือกว่าฉันได้ไม่เท่าไร สั่งได้สั่งดีคอยดูน่ะ จบเรื่องเมื่อไรฉันจะเอาให้นายกระอักเลือดเลย 

 

          10 นาทีผ่านไป

     ฉันเดินลงมาจาหห้องเห็นนายตาร์ ยืนรอหน้าล็อบบี้เขาแต่ตัวด้วยเสื้อยืดคอวีเพ้นท์ลายกราฟฟิก กางเกงสแล็ค รองเท้าหนังหุ้มส้นสีน้ำตาล มองมาที่ฉันแสดงความไม่พอใจเป็นประดา มองยังเท้าจรดหัว 

          "อือ!ใช้ได้นี้ หวานจนเลี้ยน สมชื้อจริงๆ น้ำตาล"

     ฉัน แต่งตัวด้วยชุดเดรสลายลูกไม้เปิดไหล่สีชมพูอ่อน เข้ากลับรองเท้าหุ่มส้นสีขาว ตกแต่งด้วยเครื่องประดับอย่าง สร้อยข้อมือลูกปัดสีหวานห้อยหัวใจสีทองประดับเพรชสลักอักษรlove และผมที่ปล่อยยาวสีน้ำตาล

         

          "ฉันจะคิดว่าเป็นคำชมจากนายล่ะกัน ไหนมีอะไรว่ามาฉันไม่อยากเสียเวลากับนายน่ะ นายตาร์"

     ฉันรีบเปลี่ยนเรื่อง นั้นทำให้ตาร์สดุดไปนิดแต่ก็ยังคงความเป็นเรื่องเป็นราวไว้ได้ ตาร์เดินเข้ามาที่ฉันจับมือฉันอย่างรวดเร็ว นั้นทำให้ฉันตกใจและเริ่มที่จะโวยวายใส่ 

          หมับ!

          "ไปเที้ยวกัน"

 

          ณ ห้างสรรพสินค้า

     ตาร์พาฉันมาเลือกซื้อของเล่น ให้กับเด็กกำพร้าที่ศูนย์แห่งนึงเขาบอกว่าเขาเลือกของเล่นเด็กผู้หญิงไม่เป็นเลยให้ฉันมาช้วยเลือก ส่วนเขาจะเลือกของผู้ชายเอง 

          "นี้น้ำตาล หิวยังเป็นลมเป็นแร้งฉันไม่รับผิดชอบเธอน่ะหิวก็บอกว่าหิว ข้าวเช้าเธอยังไม่ได้กินไม่ใช้เลอ" 

     ตาร์ถามฉันกวนๆแต่ก็เป็นห่วงอยู่ลึกๆ ฉันยังไม่ได้กินข้าวตั้งแต่เช้าเลย นี้ก็ใกล้เที้ยงตรงแล้ว กินเที้ยงทีเดียวเลยดีกว่า

         

          "หิวแล้ววันนี้นายเป็นคนลากฉันมา เพราะฉนันนายต้องเลี้ยง

เข้าใจไหม"

          "เฮ้อออ ผู้หญิงก็เหมือนกันหมด ถึงเธอไม่พูดยังไงฉันก็ต้องเลี้ยงอยู่ดี เพราะงั่น ฉันต้องเป็นคนเลือก O-K"

 

     หลังจากที่เราเคลียร์เรื้องซื้อของเสร็จ ตาร์ก็พาฉันมาที่ร้าน ยาโยอิ ร้านอาหารญี่ปุ่น ซึ่งฉันแอบดีใจลึกๆพยายามยิ่มไม่ให้ตาร์เห็น แต่ฉันว่าเขาคงรู้แล้วล่ะ ว่าฉันชอบอาหารญี่ปุ่น

          "แม้!!! ยิ่มน้อย ยิมใหญ่เชียว ชอบเลอไหนๆก็เลี้ยงแล้วเต็มที่เลย ยัยประหลาดประจำ ร.ร "

          "แน่นอนอยู่แล้ว น้ำตาล สะอย่างเต็มที่ไม่กั๊กลุยโลด ><"

 

     

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา