รักน่ะยัยโง่

เช้าวันต่อมา...

ฉันเดินทางไปบ้านไคร์แต่เช้าเพื่อเอาขนมแพนเค้กไปให้

"ลา ลั้น ลา "รู้สึกมีความสุขจริงๆเลยวันนี่

ฉันมาถึงบ้านเขาแล้ว เขาบอกฉันว่าพ่อ ของเขาไม่อยู่บ้านไปต่างประเทศกับพ่อของยัยเนโกะ

หวังว่าเธอจะไปกับพ่อของธอน่ะ...

ฉันมาถึงหน้าบ้านของเขาฉันเลยกดกริ็ง

กริ็ง!

.... เงียบจังประตูก็เปิดทิ้งไว้

ดูข้างบ้านก็แล้วกันฉันเดินไปข้างบ้าน

ฉันมองไปที่หน้าต่างเห็นยัยเนโกะ นี่!เธอไม่ได้ไปกับพ่อของเธอหรอกหรอ

ยัยเนโกะเดินมานั่งบนตักไคร์แล้วจูบ...

ร้ายกว่าที่คิดไว้อีก...มันมากเกินไปแล้ว

ไคร์น่ะไคร์ทำไมยอมยัยนั้นได้!!!

แต่ที่ร้ายกว่านั้น...

เธอหันมาเห็นฉันเธอยิ่งทำหนักขึ้นอีก

สุดยอดเลยยัยนี่!!

ขนาดยังไม่รู้ว่าฉันกับไคร์รักกันยังทำแบบนี่

หน่อย!!

ฉันจึงเดินไปหน้าบ้านแล้วเข้าไป

ยัยเนโกะกำลังดูดดื่มเลยสิน่ะ

"อึ้ม..เอาแพนเค้กมาฝากน่ะ ขอโทษที่รบกวน..."ฉันอาแพนเค้กวางไว้บนโต็ะ

"ยะ...เธอไปไหนก็ไปเลยเป็นแค่เพื่อนเดินเข้ามาในบ้านของไคร์ทำไม"พูดตัดหน้าไคร์เลยที่เดียวยัยนี่้

อึ้ย!ยัยเนโกะ

"ไปก่อนน่ะไม่รบกวนแล้ว"ฉันเดินออกจากบ้านไป

เนโกะ

ฉันว่ายัยแว่นนั้นต้องคิดอะไรกับไคร์แน่ๆเพราะเธอมาหาไคร์บ่อยเหลือเกิน

ไอ้เจลกับแป้งเย็นในรองเท้าฉันฝีมือยัยนั้นแน่ๆ แต่อาจไม่ใช้เพราะมีคนอิฉาฉันเยอะ

ไอ้ที่เธอเอาแพนเค้กโง่ๆมาให้ไคร์ก็คงมาดูไคร์สิน่ะ

คิดว่าฉลาดกว่าหรอ

"ผมว่าผมไปกินแพนเค้กก่อนน่ะครับ"ไคร์ผลักฉันให้ลุกไป

"ฉันลองกินก่อนน่ะค่ะ"ฉันตรงไปที่โต็ะหยิบช้อนมาตักแพนเค้กกิน

"หยี้...ไม่อร่อยเลยเอาไปทิ้งเถอะค่ะ"มันก็อร่อยอยู่น่ะแต่ฉันไม่ชอบให้ใครเอามาให้ไคร์

"ครับเดี่ยวผมเอาไปทิ้งวางไว้บนโต็ะเลยครับ"เขาเชื่อฉัน

"มาครับขึ้นไปเล่นบนห้องนอนผม ผมจะอาบน้ำ"เขาบอกฉัน

ฉันจึงเข้าไปเล่นในห้องของเขามีหนังสือกาตูนย์เต็มไปหมดฉันจึงหยิบอ่าน

ส่วนเขาลงไปอาบน้ำข้างล่าง ฉันต้องทำให้เขาหลงรักฉันก่อนยัยนั้น

..............................................................

กิน่ะ

"ขอบคุณ...ที่ยังไม่มีใครทิ้งแพนเค้กฉัน"ฉันยังยืนอยู่หน้าบ้านมองไปทางกระจกโต็ะกินข้าว

"เขาคงมีความสุขกันน่ะ"ฉันเดินกลับบ้านไป

(แก่น/ถ้าตกหล่นตัวใดไปก็ต้องขอโทษด้วยน่ะค่ะ ขอบคุณที่อ่านน่ะค่ะ )