รักน่ะยัยโง่

 
สวัสดีน่ะค่ะฉันชื่อ กิน่ะ ฉันเป็นสาวแว่นสุดเบื่อกมีชายคนหนึ่งเข้ามาในชีวิตฉัน เพราะเห็นว่าเป็นสาวโง่คนหนึ่งที่หลอกง่าย (แก่น/ใครอ่ะจะไปต่อยมันให้) (กิน่ะ/อย่าไปหาเรื่องเขาเลยไม่อยากมีเรื่อง)
ผู้ชายคนนั้นคือ ไคร์ เป็นผู้ชายที่หาเรื่องทุกคนในโรงเรียน นิสัยนักเลงเอาเลยตาบ้าคนนี้
คือที่เรารู้จักกันเพราะ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
วันหนึ่งขณะที่ฉันขนหนังสือไปห้องพักอาจาร์ (แก่น/โดนครูทำโทษสมแล้วยัยเบื่อก) (กิน่ะ/แล้วจะทำไมเล่า)
ตุ้บ!!!
ฉันชนกับบางสิ่งบางอย่างจนหนังสือตกกระจาย(ซุมซามได้โล้)นั้นคือไคร์
 
"ขอโทษค่ะ"ฉันก้มหัวให้ไคร์
 
"ซุมซามจริงเธอ ไหนดูหน้าหน่อยสิ"ไคร์จับคางฉันเชิดขึ้น
 
"...."
 
"น่ารักดีนี้"(แก่น/อ้ากกกกกก>////< อิจฉา)
 
"ค่ะ ขอบคุณ ./////."ฉันหน้าแดง
 
ฉันก้มเก็บหนังสือต่อ...
 
"จะไปไหน มานี้ก่อน"ไคร์เรียกฉัน มีอะไรเนี่ย
 
"ค่ะ"ฉันเงยหน้ามองเขา ตัวเรานี้มันเตี้ยจริงๆเมื่อยืนเทียบ
 
"ฉันว่าเธอน่ารัก แต่ซุมซามไปหน่อย"เขาเข้าใกล้ฉันมากขึ้น
 
"อะ....อะไรค่ะ"ฉันเริ่มไปไม่ถูกแล้วช่วยด้วย(แก่น/อยากเป็นนางเอกเองนี้นาช่วยมิได้)
 
"ขอจูบหน่อยสิ!!!"ฉัน....สตันไป 10 วินาที ด้วยคิดหน่อยสิว่าต้องตกลงไหม
 
(ตกลง)
(ไม่น่ะ)
(ตกลง)
(ไม่น่ะ)
 
"มัน...ไม่ดีน่ะ"ฉันบอกไคร์แ
 
"งั้น...ในฐานะที่เธอชนฉัน"ไคร์จูบฉันทันที
 
"ออย อะ อ่ะ (ปล่อย น่ะ ค่ะ)"ใครก็ได้ช่วยด้วย
 
":x"ฉันทำอะไรเขาไม่ได้เลยแม้แต่น้อย(ศักศรีผู้หญิงไปไหนเนี่ย)
 
"อืม...ฉันชอบมัน"เขาผละออกจากฉัน
 
"คง...พอใจแล้วสิน่ะค่ะขอตัวก่อนค่ะ"ฉันกำลังจะเดินไปแต่เขาจุ็บฉันเบาๆอีกทีหนึ่ง
 
"พอใจแล้ว ไปเลยยัยแว่น"ไคร์ไล่ฉันไป
จากนั้นฉันก็ไปถึงห้องพักอาจาร์ซักที่ ฉันคิดทบทวนสิ่งที่ผ่านมารู้สึกมันไม่เหมาะสมยังไงยังงั้นแหละ