Find love! เด็กใหม่หารัก

--ตอนเช้าจร้าา--

ไอ:ตื่นๆๆๆ//เขย่าตัวคิรัวร์

ครอกกกกกกกกกกกกก//มองนาฬิกา

07.34

ตื่นเถอะค่ะได้โปรดTT //ไหว้เเล้วเขย่าอีกครั้ง

งืมๆๆๆๆๆ//ตื่นเเล้วๆ

ไอ:คิรัวร์ๆ ไปอาบน้ำได้เเล้ว! โรงเรียนเข้า7โมง50น่ะ

คิรัวร์:เออๆ กี่โมงเเล้ว//มองนาฬิกา 

07.35

คิรัวร์:เฮ้ย!เวรเเล้ววววววว ไอเธอเเต่งตัวยัง!//มอง

ไอ//เรียบร้อยเเล้วจร่้าาาา

คิรัวร์:เอ้อ เหลือเเต่ฉันสิน่ะ//เกาหัวเเกรกๆ //ทำไมไม่ปลุกฉันเนี่ย//วิ่งเข้าห้องน้ำ

เอิ่ม.. ฉันอยากบอกนายว่าฉันปลุกนายตั้งเเต่30นาทีที่เเล้ว

ปกติคิรัวร์อาบน้ำครึ่งชั่วโมง ไม่รู้ว่าทำอะไร สงสัยขัดผิวทุกวันมั้งถึงขาวซีด(?)เเบบออร่าเปล่งขนาดนั้น

เอ่อ คิรัวร์ ไปเป็นเเวมไพร์น่าจะรุ่งน่ะลูก-_-

6นาที่ผ่านไป

พรวด!!!!//ออกมาเเล้ว

คิรัวร์อาบน้ำเร็วที่สุดในประวัติศาสตร์อโยธยา!

คิรัวร์หยิบกระเป๋า เเล้วคว้ามือฉันไปโดยเร็ว เเละหยิบขนมปังที่เป็นอาหารเช้าบนโต๊ะ ยัดเข้าปากฉันเเละปากตัวเองพร้อมวิ่ง4x100เเบบป่าราบ พอวิ่งมาครึ่งทางขนมปังในปากก็กลั้นใจกินจนหมด พร้อมซาบซึ้งใจเพราะเป็นอาหารชิ้นเเรกที่คิรัวร์ป้อน(ยัด?)ให้กับฉัน

คิรัวร์:ไอ กี่โมงเเล้ว!!//วิ่งๆๆ

ไอ//หยิบโทรศัพท์มาดู//7โมง48อ่ะ ไม่ทันเเน่เลย

คิรัวร์:ให้ตายสิ!

--สรุป--

ถึงโรงเรียน7.55  เเอบครูฝ่ายปกครองมาได้อย่างราบรื่น เเล้วก็ค่อยๆเข้าไปในเเถวอย่างเงียบๆคิรัวร์ก็เอามือจุ๊ปากพร้อมบอกเพื่อนๆว่า ชู่วๆๆๆ เหมือนจะไม่ให้บอกครู เพื่อนก็เออออด้วยเเต่ว่านังทาสผู้รับใช้ปีศาจร้ายเห็นซะก่อนเลยตะโกนว่า  ครูค่ะ!ไอมาโรงเรียนสายเเล้วเเอบเข้ามาในเเถวค่ะ! เเล้วลากฉันไปหาครู เเล้วครูก็ลากฉันไปที่ฝ่ายปกครอง ก่อนที่คิรัวร์จะพูดว่า ฉันก็ผิดด้วยน่ะ เเต่เอลิซปิดปากไว้ก่อน

-----------------------------killua talks------------------------------------

ยัยนั่นต้องโดนว่าเเหงเลย ดีไม่ดีอาจโดนหักคะเเนนนู่นนี่นั่นอีก เพราะฉันอีกเเล้วเเฮะ สงสารยัยนั่นจริงๆ 

ผมคิดว่าสมควรที่จะคุยกับเอลิซเรื่องเมื่อวานซักหน่อยก็เลยเดินไปหา

คิรัวร์:เอลิซ...เย็นนี้กลับบ้านด้วยกันน่ะเดี๋ยวจะไปส่งบ้าน

เอลิซ:เอ๋!จริงเหรอ!กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

หะ? เอลิซพูดเบาๆ

เอลิซ:ไม่ใช่ว่าจะกลับกับยัยบ้าไอนั่นน่ะเหรอ//เอลิซถามพลางขมวดคิ้ว

คิรัวร์:เราจะเเยกกันไปคนละทางน่ะ ยัยบื้อนั่นจะไปซื้อของ

เอลิซ:งั้นเหรอ? ยัยนั่นได้บอกอะไรเธอมั่งมั๊ย

คิรัวร์:ฮึ ก็เปล่านิ//โกหก

เอลิซ:งั้นเหรอ!ฮ่า ดีจัง//ยิ้ม

บอกตามตรงผมชอบเวลายัยนี่ยิ้มมากกว่าวางเเผนเเกล้งชาวบ้านเป็นไหนๆเลย

เเล้วเอลิซก็ถามว่า ทำไมต้องกลับบ้านไปกับไอด้วย?

ก็บ้านอยู่ทางเดียวกันนี่

ไม่ใช่ว่าอยู่บ้านเดียวกันหรอกเหรอ

เปล่าซักหน่อย

ผมตอบคำถามของเอลิซจนหมดเเบบว่าโกหกด้วย เอลิซเลยเข้าใจว่าผมกับไอไม่ได้สนิทอะไรมาก ไม่ได้นอนบ้านเดียวกัน เเล้วก็คิดว่าผมไม่รู้เรื่องที่ไอโดนเเกล้ง

วันนี้คงต้องให้ไอกลับบ้านเองคนเดียวซะเเล้วเเฮะ ผมจะได้ว่ากล่าวเอลิซเเบบไม่ต้องมีใครห้าม พอลองกวาดสายตาดูรอบๆก็เห็นไอเดินเข้าห้องเรียนมาพร้อมกลับครูที่จะสอนในคาบเเรก

คิรัวร์:ว่าไงบ้าง

ไอ:ก็โดนว่าว่าไม่มีความรับผิดชอบ เเล้วก็โดนหักคะเเนนด้วย

ไอพูดเเบบเศร้าๆ ทำให้ผมรู้สึกไม่น้อย

คิรัวร์:ไอ! เดี๋ยวฉันจะไปบอกครูเเล้วให้เค้าหักคะเเนนฉันเเทนน่ะ

ไอ:ไม่เอาๆ เเบบนั้นฉันคงกระดากใจเเย่

คิรัวร์:อืม...ถ้าเธอไม่อยากอ่ะน่ะ...ฉันไม่อยากทำให้เพื่อนเสียใจน่ะ

ไอ:ปล่าวววว..ฉันไม่เสียใจเลยน่ะ//ยิ้ม

รู้เเหละว่าฝืนยิ้ม ยัยนี่น่ารักจริงเลยเเฮะ ทำให้ผมอดยิ้มบางๆไม่ได้

คิรัวร์:ไอ..วันนี้กลับบ้านคนเดียวเเล้วกันน่ะ

ไอ:ได้สิ เเต่ทำไมเหรอ

คิรัวร์:มีธุระเรื่องงานทางบ้านนิดหน่อยน่ะ

ไอ:โอเค ฉันไม่อยากยุ่งเรื่องส่วนตัวของนายเอาเป็นว่าเดี๋ยวฉันจะกลับคนเดียวนี่เเหละ....เเต่คิรัวร์..อย่าไปว่าอะไรหรือพูดอะไรเรื่องเมื่อวานกับเอลิซน่ะ ไม่อยากให้เป็นเรื่อง...

คิรัวร์:อื้ม!รู้เเล้วๆ

โทษทีล่ะกันน่ะไอ    ฉันไม่อยากให้เอลิซเเกล้งอะไรกับเธออีกเเล้วน่ะ

เพราะเธอคือเพื่อนที่สุดสำคัญของฉัน