รักน่ะ นายเทวดาตรงสวรรค์

วันนี้ขอเปลี่ยนการพูดน่ะค่ะ
คุชินะ:หมอนั้นเป็นใคร//ชี้ไปตรงเตียงที่มีบุคลปริศนานอนอยู่
มินาโตะ:อ้อ หมอนั้นเพื่อนฉันเอง
คุชินะ:แล้วทำไมมาอยู่บ้านฉันได้//ขั้นออกหู
มินาโตะ:จะพูดว่ายังไงดีล่ะ เอ่อ...ประมาณว่า...นอน อ้อ!ใช้แล้วเค้ามานอนเป็นเพื่อนเมื่อคืนน่ะ//เหงื่อตก
คุชินะ:ใครอนุญาตมิสาบ
มินาโตะ:เอ่อ...คือ...
และแล้วก็เกิดมหกรรมขึ้น ตึกกกกกกกกกกกกกกก โครมมมมมมมมม เพล้งงงงงงงงงง พลั่ววววววววววววว และ ตุ้บ
จะอธิบายให้ฟัง 
เสียง ตึกกกกกกกกกกก เป็นเสียงมินาโตะวิ่งหนีคุชินะ
เสียง โครมมมมมมมมม  เป็นเสียงมินาโตะสดุดล้ม
เสียง เพล้งงงงงงงงงงง  เป็นเสียงคุชินะเวี่ยงมินาโตะไปโดนจานแตก
เสียง พลั่ววววววววววว   เป็นเสียงคุชินะกระหนำ่ตบมินาโตะ
เสียง  ตุ้บ                  เป็นเสียงคุชินะโยนมินาโตะลงไปชั้นล่างของบ้าน
สรุปสภาพมินาโตะก็ไม่ได้ต่างจากซอมบี้เลย ฮ่าๆๆ อ็อก!!!(โดนมินาโตะถีบ)
คุชินะ:อย่าทำอีกเข้าใจไหม
มินาโตะ:คร้าบ//ทำหน้าแอบแบว
คุชินะ:ดีแล้ว//ในใจ น่ารักอ่าาาาา เอ่ย!!!คิดอะไรของเราเนีย
มินาโตะ:ว่าแต่เธอจะไปเหรอ//ทำหน้าแอบแบว อีกและ อ็อก!!!(โดนมินาโตะถีบอีกรอบ)
คุชินะ:ไปเรียนน่ะว่าแต่...ฉันชื่อ อุสึมากิ คุชินะ น่ะจำใส่สมองของนายไว้ แล้วนายชื่ออะไร
มินาโตะ:ฉันชื่อ มินาโตะ//พร้อมยิ้มให้คุชิน่ะ
คุชินะ:(-///-)หน้าแดง//ในใจ น่ะ...น่ารัก เอาอีกแล้วคิดอะไรของเราเนี้ย
มินาโตะ:เป็นอะไรเหรอ เป็นไข้เหรอ//พร้อมเอามือเป็ปที่หน้าผาก
คุชินะ:เปล่า(0////0)!!!ไม่เป็นไร แล้วคุชินะก็เดินออกไปจากบ้านโดยคิดถึงแต่เรื่องมินาโตะตลอด คุชินะของเรามีความรักแล้ว
จบตอนที่ 4 หวังว่าจะสนุกนะค่ะ