รักนะยัยขี้วีนกับนายจอมเหวี่ยง
8.7
เขียนโดย namelU
วันที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.59 น.
3 ตอน
1 วิจารณ์
5,906 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 17.36 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) คนพิเศษ ?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความมาแล้วรอนานป่าวว่ะ ผมบอกไอ่บอลหลังจากไปส่งเนียมาทำไมแกไปเข้าห้องน้ำนานจังว่ะกูนั่งรอจนรากงอกแล้วเนี่ย ไอ่บอลทำเสียงดุใส่ อ๋อก็เมื่อกี้มันรู้สึกปวดท้องนิดหน่อยหน่ะ ไปเถอะไม่ต้องถามมากเดียวก็ไปถึงห้างช้าอีก (อ๋อลืมบอกอีกร่ะว่าผมชวนมันไปเที่ยวห้างเป็นการขอโทษหน่ะ-*-) เออๆไปได้ละ ผมกับไอ่บอลยืนโบกแท็กซี่กับไอ่บอลอยู่หน้าโรงเรียนเมื่อคันแรกมาผมรีบกวักมือโบกแต่รถแท็กซี่กลับไม่รับผมกับไอ่บอลเฉยเลย พอหันไปตามรถก็เห็นว่าอ๋อที่แท้ก็ไปจอดให้ฝรั่งที่โบกข้างหลังแท็กซี่ไทยน้ำใจงามจริ๋งจริ้ง -..- เมื่อหันกลับมาก็เห็นว่ามีรถมาจอดข้างหน้าผมกับไอ่บอล เอธรถคุ้นๆ O..o นี้มันรถของเนียไม่ใช่เหรอ ขึ้นมาสิ เดียวจะไปส่งเป็นการขอบคุณที่ช่วยถือหนังสือมาส่งที่รถเมื่อกี้ โอ็ย... ซวยหละ ผมหันไปมองหน้าไอ่บอล ก็เห็นว่าหน้ามันแดงมากกก แดงเหมือนมะเขือเทศเลย พอขึ้นรถ .... ไปใหนหละ เราจะไปใหนแล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอด้วย ไอ่บอลตะคอกเสียงใส่เนีย ไอ่บอลแกไปตะคอกเสียงใส่เนียทำไมว่ะ ขอโทษนะเนียไอ่บอลมันเจ้าอารมหน่อยหน่ะ สงสัยคงจะไปเป็นดารา ผมรีบขอโทษเนีย จอด!!! ไอ่บอลเอาอีกแล้ว พอรถจอดมันก็รีบวิ่งลงไปจากรถ ผมกำลังจะลงไปตามมันแต่เนียกลับดึงผมไว้ ฉันขอพูดอะไรด้วยหน่อยสิ นายคิดยังไงกับฉัน เนียถามคำถามนี้ทำเอาใจผมเต้นไม่หยุดยิ่งตอนนี้เนียนั่งอยู่ชิดผมมากทำให้ยิ่งเขินไปใหญ่^-^ ไม่ได้คิดอะไรเลยย ผมตอบกับเนียแต่ที่จริงผมชอบเธอมากกก เนีย ขยับเข้ามาชิดผมมากขึ้นแล้วกระซิบข้างหูผม แต่ฉันชอบนายนะ ตึกๆๆๆๆ เสียงหัวใจผมเต้นรัวเป็นจังหวะกลองในวงดุริยางแล้ววว ผมหันหน้าไปทางเนีย :x ปากเราสองคนสัมพัสกันโดยบังเอิญผมไม่ได้ตั้งใจจิ๋งจิง แต่ผมกำลังจะดันตัวออกแต่เนียกลับกอดผมไว้ เป็นช่วงเวลาที่ผมรู้สึกเหมือนตัวจะลอย เอรี้ยย เขิล ผมจูบกลับเนีย เราสองคนผละออกจากกัน เนียเรามีไรจะบอก เราก็ ก็ ชอบเธอเหมือนกัน ผมตัดสินใจสารภาพกับเนียไป งั้นเราคบกันนะ เนียเป็นคนถามขอคบกับผมเอง ดีใจจังเลย อืม เราคบกันนะผมตอบกลับเนีย ผมก้มหน้าไปหาเนียอีกครั้งแล้วประกบปากจบซึ่งเนียก็ไม่ได้ขัดขืนแต่กลับจูบกลับผมด้วยย ปึ็ก !!! ผมได้ยินเสียงดังมาจากด้านหลังทำให้ผมต้องผละออกจากเนีย และหันไปมอง ไม่จริง ไม่จริง ไม่จริงงง !!!! เสียงไอ่บอลครวญครางง เห้ย ไอ่บอลมึงเป็นไรว่ะร้องไห้ทำไม ผมลงจากรถไปประคองมันขึ้นมาถาม ผลั็ก มันผลักผมแล้ววิ่ง หายไปผมได้แต่ยืนงงอยู่คนเดียว ส่วนเนียก็ไม่พูดอะไรและให้คนขับรถพาผมมาส่งที่บ้าน ขอบคุณนะที่มาส่ง เอิ่ม ละก็ขอโทษเรื่องไอ่บอลมันด้วยนะ มันก็เป็นงี้แหละเข้าใจยาก :x เอาอีกแล้วว เนียดึงผมเข้าไปจูบอีกแล้ว ตอนนี้ผมคงหน้าแดงเป็นมะเขือเทศแทนไอ่บอลมันแล้วมั้ง นึกแล้วยังงงไม่หายทำไมมันต้องร้องไห้ด้วยว่ะตอนที่เห็นผมกับเนียจูบกันหรือว่ามันไม่ได้ร้องไห้ตอนนั้นมันอาจจะโดนหมาข้างทางไล่มาก็ได้ (ไอ่บอลมันกลัวหมามากๆหน่ะ) อื้มเป็นไปได้ไว้เดี๋ยวไปหามันดีกว่า ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วไปหามันที่บ้าน ดีที่มันยังอยู่บ้านแต่แม่มันบอกว่าตั้งแต่เข้าบ้านมาก็มัวแต่ร้องไห้ไม่รู้เป็นอะไร ข้าวก็ไม่ลงมากิน ผมขึ้นไปหามันแล้วเคาะประตู ปึ้กๆ เงียบ~~~ กรึ็กประตูไม่ได้ล็อคนี่หว่าทำไมป้าหญิง(ชื่อแม่ไอ่บอลมันอย่าล้อนะ^-^) ถึงไม่เปิดเข้าไปน้า โห น้ำอะไรว่ะนองเต็มเลย ไอ่บอลผมเรียกมัน เอิ่มมีน้ำทำไมผมไม่เข้าไปดูในห้องน้ำว่ะ โง่เจรงๆ เฮ้ย พอเข้าไปในห้องน้ำผมเห็นไอ่บอลนอนอยู่ในอ่างน้ำแล้วเปิดน้ำทิ้งไว้ก็ว่าทำไมน้ำถึงนอง ไอ่บอลทำไมถึงเปิดน้ำทิ้งไว้ว่ะค่าน้ำมันแพงนะเว้ย (ไม่ได้ห่วงเพื่อนเล้ย) เออ ค่าน้ำมันแพงแล้วเกี่ยวไรกับมึงนี่มันบ้านกูอย่ามายุ่ง เสียงมันหยั่งกับคนเมา ฟิดๆ ผมลองเข้าไปดมเสื้อผ้ามันที่มันถอดทิ้งไว้้างอ่างหือกลิ่นเหล้าแต่ไม่มากเพราะมันไม่เคยกินมั้งเลยเมาได้ขนาดนี้ทั้งที่ไม่ได้กินมาก นี่มึงกินเหล้ามาเหรอว่ะ มึงไม่เคยกินไม่ใช่เหรอแล้วใครเอาให้กิน เรื่องของกูอย่ายุ่ง มันตอบกลับมาเสียงแข็ง ผมเขยิบเข้าไปใกล้มันแล้วพูดกับมันดีๆ นี้มึงจะไม่ขึ้นมาจากน้ำเหรอเดี๋ยวก็เปื่อยหมดหรอก ซ่าาา มันลุกขึ้นมาจากน้ำ แล้วเดินลงมาจากอ่างจากนั้นก็เดินมาที่ผม ไอ่บอลมึงเป็นอะไรว่ะ กึก ไอ่บอลสะดุดล้มลงทำให้ผมต้องเข้าไปอุ้มมันก่อนหัวจะฟาดพื้นตายไป แต่ทำไมก็ไม่รู้ผมถึงรู้สึกเขินๆทั้งๆที่ผมกับมันก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน ผมอุ้มมันไปวางไว้ที่เตียงแล้วใส่เสื้อผ้าให้มัน ไอ่รามมม ไอ่รามมม เสียงไอ่บอลเรียกหาผมไม่หยุด ผมหันไปดูมันนึกว่ามันฟื้นแล้ว แต่ที่ใหนได้มันละเมอ -..- เสียงมันหายไปแต่ปากมันยังขยับอยู่ เมื่อผมสังเกตดูหน้ามันดีๆแล้วมันก็หน้าตาดีมากจริงๆ ผิวขาว ตากลมๆ จมูกโด่งเป็นสัน ปากเรียวๆของมันยิ่งทำให้มันดูหน้ารักเขา้ไปอีกเมื่อมองดูใกล้ๆ หน้าผมแดงด้วยอาการเขิน :x ผมเผลอตัวไปจูบมันซะแล้ว แต่ผมก็ไม่สามารถถอนจูบนั้นได้ ผมร้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ผมถอนจูบออกมาแล้วดูมันอีกครั้ง ทำไมผมถึงรู้สึกหวั่นไหวนะ ผมออกจากห้องมัน แล้วกลับบ้านไปนอนคิดว่าทำไมทำไมผมถึงรู้สึกแบบ นี้กับมัน รู้สึกเหมือนกับที่รู้สึกกับเนีย เนียเป็นคนที่พิเศษมากสำหรับผม แต่ไอ่บอลก็เป็นเพื่อนที่ผมสนิทมากเหมือนกัน แต่ทำไมผมถึงรู้สึกพิเศษกับมัน ปึ็ก บ้าเอ้ย ผมชกกำแพงหลายครั้งจนนิ้วของผมมันไม่มีแรงที่จะขยับ มันรู้สึกชาไปทั่ว น้ำตาผมเริ่มใหลลงอาบแก้ม ทำไมนะทำไม
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ