ความรักของตุ๊กตา

               ณ ห้องพักของเอเรียส(แพนโดร่า)ที่องกรณ์DH[Dark Heart]

                  ‘’นี้ๆฉันได้ข่าวว่าคุณวิโนน่ากับคุณเอเรียสกลับกันแล้วนะ’’ทหารสังเกตการณ์บนหอสังเกตการณ์นายหนึ่งที่ชื่อเรสหันไปพูดกับทหารหน่อยปืนRilfleอีกนาย2นายที่ชื่อเมสกับเคน

                  ‘’นั้นสิ แล้วอีกอย่างได้ยินมาว่าท่านหัวหน้าวาลฮาฟกำลังทำให้เหตุการ์ณเมื่อหลายปีก่อนกลับมาอีกครั้งด้วยละ’’เคนพูดตอบ

                  ‘’หมายถึงเหตุการ์ณผีเสื้อแห่งความตายนะหรอ’’เมสพูดเสริม

                  ‘’ใช่แล้วละ แถมหัวหน้าบอกว่าถ้าใครปฏิบัติตามหน้าที่ได้ดีที่สุดเขาก็จะให้รางวัลตามที่ต้องการด้วยละ แล้วก็.....จะปล่อยลูกและภรรยาด้วย’’เรสพูดพลางส่องกล่องทางไกลเพื่อหาว่ามีใครเข้าใกล้ประตูองกรณ์หรือไม่

                  ‘’งั้นหรอ....อย่างี้คงต้องพยายามแล้วละเนอะ’’เมสพูดพลางมองวิวจากหอสังเกตการ์ณ

                  ‘’ใช่....’’เรสกับเคนพูดพร้อมกัน

                  ‘’ทหาร!!!แถวตรง!!’’เสียงของวาลฮาฟที่ตะโกนสั่งอยู่ข้างหลังเรส เมส และเคน

                  ‘’ทหารทุกนายทำความเคารพ!’’

                  ‘’ครับ!!’’เรส เมส และเคนพูดพร้อมกับแล้วก็โค้งให้วาลฮาฟ

                  ‘’ข้ามีงานจะให้พวกเจ้าทำ’’วาลฮาฟพูดพร้อมกับจูงมือลูกสาวสุดที่รักของเขาที่ชื่อเรร่ามาด้วย

                  ‘’สวัสดีครับ~องค์หญิงน้อยเรร่า’’เรส เมส และเคนหันไปยิ้มอย่างอ่อนโยนให้เรร่า

                  ‘’เฮ้ยๆใครใช้ให้นายยิ้มแบบนั้นกับลูกสาวสุดที่รักของข้ากันฮ้ะ!วิดพื้น100ครั้งแล้วพูดขอโทษไปด้วย ปฏิบัติ!’’วาลฮาฟสั่งด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน

                  ‘’คะ ครับ!! ขอโทษครับ ขอโทษครับ ขอโทษครับ’’พวกเรสก็รีบวิดพื้นพร้อมกับพูดขอโทษไปด้วย

                  ‘’ปะป๊าคะ อย่าโหดกับคนพวกลุงเขาเลยนะคะเขาไม่ได้ตั้งใจนี้คะ เขาคงทนความน่ารักของหนุไม่ได้เลยยิ้มแบบนั้นออกมาละมั้งคะ’’เรร่าพูดพร้อมกับดึงแขนเสื้อ

                  ‘’นั้นสิน่า~~ลูกสาวพ่อน่ารักเหมือนนางฟ้าตัวน้อยๆเลย^^’’จากที่บุคลิกของวาลฮาฟที่ดูดุดันกลับกลายเป็นดูอบอุ่นทันที

                  ‘’ครั้งนี้พวกนายรอดไป แต่ถ้าคราวหน้าพวกนายตายแน่ ลูกจ้า~ภารกิจที่พ่อจะให้พวกเขาทำสิ’’วาลฮาฟพูดพร้อมกับอุ้มเรร่า

                  ‘’ได้คะปะป๊า งานที่ปะป๊าจะให้ใครคนใดคนหนึ่งไปทำนั้นคือไปปลุกพี่เอเรียสแล้วบอกว่าปะป๊าเรียกให้ไปหา แค่ก! แค่ก! ’’

                  ‘’เคน นายไปปลุกเอเรียสแล้วพามาที่ห้องทำงานข้าด้วย’’วาลฮาฟพูดพร้อมอุ้มเรร่ารีบพากลับไปที่ห้องทำงานเพื่อให้เธอไปทานยา

              ‘’รับทราบครับหัวหน้า!’’เคนพูดเสร็จก็รีบเดินไปหาเอเรียสที่สุดทางเดินของห้องใต้ดินที่มีบรรยากาศมืดมนมากๆ

              ในระหว่างทางดีวาลฮาฟพาเรร่ากลับมาที่ห้องก็เจอกับวิโนน่ายืนรออยู่หน้าห้องทำงาน

               ‘’เข้ามาในห้องก่อนข้ามีคำสั่งให้เจ้าไปทำนะวิโนน่า’’วาลฮาฟเปิดประตูห้องทำงานแล้ววางเรร่าลงบนโซฟาและหยิบยากับน้ำมาให้เธอทาน

              ‘’คำสั่ง.....อะไรอีกละ’’วิโนน่าเดินเข้ามาในห้องทำงานแล้วปิดประตูพร้อมกับยืนประตู

               ‘’ไปตามเอเรียสที่ห้องให้หน่อยป่านี้เจ้าทหารที่ชื่อเคนตายไปแล้วละมั้ง’’วาลฮาฟพูดพร้อมกับนั่งข้างๆเรร่าลูกสาวสุดที่รัก

               ‘’อืม......’’วิโนน่าเปิดประตูแล้วเดินออกจากห้องทำงานของวาลฮาฟไป

        ในขณะที่เอเรียส(หรือแพนโดร่า)กำลังนอนในโลงศพที่สั่งทำพิเศษเพื่อที่จะระงับออร่ากดดันที่เอเรียสปล่อยออกมาตอนกำลังนอนทันใดนั้นก็มีทหารหน่วยปืนRilfle เคนมาเคาะประตูเหล็กที่ห้องแล้วพูดว่า

             ‘’ขอโทษที่มารบกวนเวลานอนของท่านเอเรียสนะครับ หัวหน้าวาลฮาฟเข้าให้มาตามทะ!อั๊ก!’’เคนพูดยังไม่ทันขาดคำก็ถูกแรงกดดันที่เอเรียสปล่อยออกมาจนประตูเหล็กกระเด็กอัดเคนจนหัวกระโหลกแตกกระจาย

         ‘’น่ารำคาญชะมัดเจ้าทหารชั้นต่ำบังอาจมาปลุกข้าได้ไง......’’เอเรียสเดินออกมาจากห้องในสภาพเปลือยกายแต่มีผมปิดบางส่วนเอาไว้

             ‘’ทำไมเจ้าไม่ไปใส่เสื้อผ้าก่อนละ…….’’วิโนน่าเดินกอดอกมาหาเอเรียส

             ‘’นั้นสิข้าลืมเลย..........’’เอเรียสพูดพร้อมมีเงามืดมาคลุมตัวเธอทำให้จากที่เธอกำลังเปลือยมาใส่ชุดเมดสีดำแทน

                   วิโนน่าก็เดินนำเอเรียสไปยังห้องทำงานของวาลฮาฟทางชั้นบนสุดขององกรณ์นี้*องกรณ์DH[Dark Heart]นั้นมีชั้นรวมทั้งหมดอยู่13ชั้น*

             ‘’เรียกข้าทำไมหรอคะนายท่าน.....’’เอเรียสยืนถามอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงานที่วาลฮาฟกับเรร่านั่งรออยู่

             ‘’ที่ฉันเรียกมาเนี้ยก็เพราะฉันจะขอฝากลูกสาวฉันไว้กับเธอสัก2-3วันจะได้ไหมเพราะต้องไปทำธุระกิจกับทางเมืองพาราไดซ์และเมืองอโรวาโน่  วิโนน่าเจ้าก็ต้องมาด้วยเพราะต้องต้องคอยเคลียร์เอกสาร’’

               *เบื้องหน้าขององกรค์นี้DH[Dark Heart]คือบริษัทจัดการเรื่องท่องเที่ยวขนาดใหญ่ที่สุดของประเทศเรนโบฮาร์ต*

              ‘’รับทราบคะนายท่าน......’’เอเรียสโค้งรับคำสั่ง

              ‘’ทำไม.....ต้องเป็นข้าที่ต้องทำเอกสารละ’’วิโนน่าพูดด้วยเสียงที่ดูเบื่อๆ

              ‘’ก็เจ้าเป็นคนที่จัดการเอกสารได้ดีที่สุดนิ^^’’วาลฮาฟยิ้ม

              ‘’เย้ๆ ได้อยู่กับพี่เอเรียสอีกแล้ว’’เรร่าพูดพร้อมวิ่งไปกอดเอเรียส

              ‘’องค์หญิงน้อยคงจะดีใจมากเลยสินะคะ.....’’เอเรียสพูดแต่ในใจคิดไว้ว่า(ความอบอุ่นนี้....เหมือนข้าเคยได้รับจากใครสักคนเลยแฮะ)แล้วก็กอดเรร่าเบาๆ

              ‘’ปะป๊าคะหนูขอให้พี่เอเรียสมานอนในห้องหนุได้ไหมคะ’’เรร่าพูดพร้อมทำหน้าตาแบ๊วใส่วาลฮาฟ

              ‘’ได้สิจ้ะ~~~นางฟ้าตัวน้อยๆของพ่อ><’’วาลฮาฟพูดพร้อมกอดเรร่าแน่นๆ

              ‘’ขอบคุณนะคะปะป๊า แค่กแค่ก’’เรร่ายิ้มแล้วก็ไอนิดหน่อย

              ‘’ลูกจ้าทานน้ำก่อนนะ’’วาลฮาฟพร้อมกับยื่นแก้วน้ำให้ เรร่าก็รับมาดื่ม

              ‘’งั้นข้าไปเตรียมรถกับเอกสารให้ละกัน ไปก่อนละ......’’วิโนน่ากลายเป็นละอองน้ำแล้วหายไปต่อหน้าเอเรียส และคนอื่นๆ

              ‘’นี้ๆพี่เอเรียสไปที่ห้องหนูกันเถอะหนูมีอะไรจะให้พี่ดูด้วยละ’’เรร่าพูดพร้อมกับจูงมือเอเรียสออกจากห้องทำงานของวาลฮาฟ

               ภายในห้องนอนของเรร่ามีตุ๊กตาเต็มไปหมดกับอุปกรณ์ที่ไว้สำหรับเย็บตุ๊กตาและเตียงขนาดใหญ่ แล้วรอบๆห้องก็ดูหรูมากๆ

              ‘’ตัวนี้หนูทำให้พี่นะคะ’’เรร่าเดินไปหยิบตุ๊กตาที่คล้ายกับเอเรียส

              ‘’องค์หญิงน้อยให้ข้างั้นหรอคะ....’’เอเรียสมองตุ๊กตาที่เรร่าทำให้

              ‘’ไม่ชอบหรอ....’’เรร่าพูดพร้อมกับทำหน้าเศร้า

             ‘’ชอบสิคะ ขอบคุณนะคะองค์หญิงน้อย’’เอเรียสพูดพร้อมกับลูบหัวเรร่าแล้วกอดตุ๊กตา

             ‘’จ้า^^ ว่าแต่หนูสงสัยตั้งแต่เมื่อกี้แล้วละว่ารูปที่พี่ถือตอนมาที่นี้มันรุปอะไรหรอคะ’’เรร่ายิ้มแล้วพลางมองรูปที่โผล่ออกมานิดๆที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อ

              ‘’นี้ข้าหยิบมาด้วยหรอเนี้ย...’’เอเรียสคิดในใจพลางหยิบรูปที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อให้เรร่าดู

              ‘’ในรูปนี้มีพี่เอเรียสกับใครหรอคะ?’’เรร่าพูดพลางมองรูป

           ‘’ใครงั้นหรอคะ.....อั๊ก!!!’’เอเรียสมองรูปแล้วจู่ๆก็รู้สึกหัวใจมันเต้นไม่เป็นจังหวะและเจ็บจี๊ดขึ้นมาที่หัวใจเหมือนโดนเข็มหลายๆเล็มแทงทำให้ล้มลงไปนอนกองกับพื้น

              ‘’พี่เอเรียสเป็นอะไรไหมคะ!! นี้ใครก็ได้มาช่วยพี่เอเรียสหน่อย!!’’เรร่ารีบประคองเอเรียสก่อนที่จะล้มลงแล้วก็มีหุ่นยนต์รับใช้เดินเข้ามารีบอุ้มเอเรียสไปวางที่โซฟาพร้อมกับเริ่มตรวจร่างกายเอเรียสทันที

             ‘’พี่เอเรียสเขาเป็นอะไรรึเปล่า’’เรร่าหันไปถามหุ่นยนต์รับใช้

             ‘’อาการของท่านเอเรียสตอนนี้น่าเป็นห่วงนิดหน่อย แต่ถ้าได้นอนพักก็น่าจะหายนะคะดิฉันไปก่อนนะเจ้าคะ’’หุ่นยนต์รับใช้โค้งแล้วเดินออกจากห้องของเรร่าไป

             ‘’พี่เอเรียสอย่าเป็นอะไรไปนะคะ’’เรร่าพูดพร้อมกับกุมมือเอเรียสทั้ง2ข้างพร้อมกับใช้พลังบางส่วนรักษาอาการป่วยของเอเรียสจนหายเป็นปริดทิ้ง

              *พลังที่เรร่าใช้รักษาเอเรียสนั้นจะเป็นพลังที่เมื่อรักษาผู้ใดแล้วอาการป่วยนั้นจะย้อนมาสู่ตัวเองแค่10%แต่สำหรับร่างกายที่อ่อนแอของเรร่าเหมือนได้รับมา50%ซึ่งจะทำให้เรร่าทรมารมาก*

             ''ทีนี้พี่เอเรียสก็หายแล้ว.....''เรร่าพูดพร้อมกับล้มตัวลงทรุดกับพื้นแล้วสลบไป

             ''อะ อืม.....นี้ข้า..สลบไป องค์หญิงน้อย!!!''เอเรียสตื่นขึ้นพร้อมกับกุมขมับตัวเองแล้วเหลือบไปเห็นเรร่นอนสลบอยู่บนพื้นและรีบอุ้มเรร่าไปไว้ที่เตียงให้และรีบหาผ้าชุบน้ำหมาดมาเพราะกลัวว่าจะไข้ขึ้น

             ''...........''เรร่าก็นอนพักบนเตียงจากนั้นเอเรียสก็เอาผ้าชุบน้ำหมาดๆมาวางบนหน้าผากเรร่า

               ในขณะที่เรร่ากำลังนอนจนถึงตอนเย็นจู่ๆก็มีภาพของเรน และเอเรียสในร่างตุ๊กตาแพนโดร่ากำลังคุยอย่างสนุกสนานแล้วจู่ๆภาพภาพนั้นก็แตกกระจายไปและมีภาพของเอเรียสที่ร่างกายเปื้อนเลือดและนั่งร้องไห้น้ำตาไหลเป็นเลือดปรากฏทำให้เรร่าสะดุ้งตื่น

             ''มะ มะ เมื่อกี้มันอะไรกัน ปวดหัวจัง''เรร่าสะดุ้งตื่นขึ้นมาแล้วเอามือข้างหนึ่งกุมหัวเอาไว้

             ''องค์หญิงน้อยฝันร้ายหรอค่ะ ถ้าไม่สบายใจเล่าให้ข้าฟังก็ได้นะค่ะ''เอเรียสนั่งมองเรร่าที่สะดุ้งตื่นขึ้นมา

             ''อืม คือว่าในฝันนะหนูเห็นชายผมสีม่วงอ่อนมัดหางม้านัยต์ตาสีม่วงกับตุ๊กตาสมัยอังกฤษโบราณผมสีม่วงเข้มนัยต์ตาสีม่วงกำลังคุยกันอย่างสนุกสนานแล้วจู่ๆภาพที่หนูเห็นก็แตกกระจายไปและมีภาพของพี่เอเรียสที่ร่างกายเปื้อนเลือดและน้ำตาไหลเป็นเลือดปรากฏขึ้นทำให้หนูตกใจจนสะดุ้งตื่นแบบนี้ละค่ะ''เรร่าหันไปเล่าให้เอเรียสฟัง

             ''งั้นหรอค่ะ.....นี้ก็ได้เวลาแล้วข้าว่าไปทานอาหารเย็นกันเถอะ''เอเรียสมองเรร่าที่กำลังทำสีหน้าเศร้าๆ

             ''พี่เอเรียสคะ.....หนูขออะไรอย่างหนึ่งจะได้ไหมคะ''

             ''ได้สิ องค์หญิงน้อยต้องการอะไรหรอค่ะ''เอเรียสพูดแล้วก็ยืนมองเรร่า

             ''พี่ช่วย....ลูบหัวปลอบหนูหน่อยสิหนูรู้สึกกำลังจะเกิดเรื่องเลวร้ายนะคะ''เรร่าพูดพร้อมกับเงยหน้ามองเอเรียส

             ''.....''เอเรียสมองด้วยสีหน้าที่นิ่งๆแล้วลูบหัวเรร่าจนเพลอยิ้มออกมานิดๆ

             ต้องขออภัยนะคะที่ลงตอนใหม่ช้านะค่ะมันมีเหตุผลที่ช้าคือคอมช้านะคะแถมชอบไฟตกด้วยแต่ยังไงก็ขอบคุณนะคะที่เข้ามาอ่านกัน>w<