ความรักของตุ๊กตา

ณ    บ้านของเรนในตอนเช้า
      ''จดหมายครับ''เสียงของบุรุษไปรษณีที่มาส่งจดหมาย
      ''รอสักครู่นะคะ''เสียงของแพนโดร่าที่กำลังเดินไปเปิดประตูในชุดแขนกุดสีม่วงกระโปรงสั้นถึงหัวเข่าสีดำ
      ''นี้คือจดหมายสำหรับวันนี้ครับ''บุรุษไปรษณียื่นจดหมายให้แพนโด่าแล้วก็ปั่นจักรยานไปส่งจดหมายที่อื่นต่อ
      ''จดหมายจากคนที่ชื่อคิลงั้นหรอ''แพนโดร่ารับจดหมายมาแล้วก็เดินเข้าบ้านไป
      ''แพนโดร่านั้นอะไรนะ''เรนเดินมาถามพร้อมกับเดินเช็ดหัวและนุ่งผ้าขนหนูมาด้วย
      ''เจ้านายคะไปใส่เสื้อผ้าก่อนได้ไหมคะ''แพนโดร่าเอามือปิดหน้าพร้อมกับพูด
      ''อาว ขอโทษทีๆ''เรนมองสภาพตัวเองแล้วรีบไปใส่เสื้อทันที
      
      เวลาผ่านไป4นาทีเรนก็เดินออกมาากห้องโดยใส่เสื้อวีแขนยาวสีขาวกางเกงยีนสีเทา
 
      ''เจ้านายจะทานอะไรดีละคะ''แพนโดร่าเอ่ยถาม
      ''ขอกาแฟและขนมปังทาแยมก็แล้วกันนะแพนโดร่า''
      ''คะ''เดินไปชงกาแฟกับทำขนมปังทาแยมมาให้เรน
      ''ได้แล้วคะเจ้านาย''เดินกลับมาพร้อมกับกาแฟและขนมปังทาแยม
      ''ขอบคุณนะแพนโดร่า''เรนส่งยิ้มให้แล้วรับกาแฟกับขมปังทาแยมมา
      ''เกือบลืมเลย นี้คะจดหมายของเจ้านายคะจากคนที่ชื่อคิล''แพนโดร่ายืนจดหมายให้เรน
      ''จากเจ้าคิลงั้นหรอ''เรนรับจดหมายมาแล้วก็เปิดอ่าน
      ในจดหมายมีข้อความเขียนไว้ว่า
      ''ถึงเรน สหายเก่าของฉัน
        ฉันมีเรื่องจะขอร้องนายหน่อย
        เรื่องก็คือว่าที่หมอที่หมู่บ้านของฉันเกิดอุบัติเหตุจนขาหัก
        ต้องพัก2เดือนแล้วทีนี้ก็มีคนไข้อาการหนักมากเลยอยากจะให้นาย
        ช่วยมาที่หมู่บ้านหน่อยมาช่วยฉันนะขอร้องละ''
      ''อย่างนี้นี่เองคงต้องรีบไปซะแล้วละ''เรนทำหน้าเข้าใจและลุกเดินไปเตรียมของทันที
      ''เจ้านายจะไปทำธุระที่ไหนหรอคะ''แพนโดร่าเอ่ยถาม
      ''ฉันจะไปที่หมู่บ้านกรีนวาเล็ตนะ''
      ''แล้วจะกลับมาตอนไหนหรอคะ''
      ''คงจะอีก3วันนะ ฉันอยากจะพาเธอไปด้วยนะแพนโดร่าแต่งานนี้เธอไปไม่ได้นะขอโทษนะ''
      ''ไม่เป็นไรคะเจ้านาย เจ้านายก็ระวังตัวด้วยนะคะ''
      ''แล้วเธอจะอยู่คนเดียวได้ใช่ไหมแพนโดร่า''เรนถามด้วยแววตาที่กำลังเป็นห่วง
      ''ให้แพนโดร่ามาอยู่ที่บ้านฉันก่อนเป็นไงละ''เสียงของเอมี่ที่เปิดประตูมาพร้อมกับพูด
      ''มันจะไม่รบกวนเธอเอมี่''
      ''ไม่หรอกวันนี้พ่อแม่ฉันก็ไปเที่ยวกันนะฉันก็เลยจะมาชวนแพนโดร่าไปนอนค้างที่บ้านฉันพอดีนะ''
      ''ขอบคุณนะเอมี่ แพนโดร่าเธอต้องไม่ทำให้เอมี่ลำบากนะเข้าใจไหม''
      ''รับทราบคะเจ้านาย''แพนโดร่าพูดจบก็ยิ้มออกมา''
      ''งั้นไปบ้านฉันกันเลยนะแพนโดร่า>w<''เอมี่พูดจบก็จับมือแพนโดร่าพาวิ่งไปที่บ้านของตน
      ''อะ อาวไปซะแล้ว ชั่งเถอะเรารีบไปทำงานดีกว่า''เรนพูดจบก็รีบเดินทางไปยังหมู่บ้านกรีนวาเล็ต
      ในขณะนั้นเองเอมี่ก็พาแพนโดร่ามาถึงบ้านของตนพอดี
      ''ยินดีต้อนรับกลับขอรับคุณหนูเอมี่''มีพ่อบ้านมาเปิดประตูต้อนรับ
      ''นี้คุณพ่อบ้านช่วยเตรียมชุดให้แพนโดร่าเพื่อนของฉันทีนะ''เอมี่พูดจบก็ลากแพนโดร่าไปที่ห้องของตนทันที
      ''นี้ห้องของฉันนะแพนโดร่า''เอมี่พูดพร้อมยิ้มไปด้วย
      ''ว้าว ห้องเธอนี้สวยและดูหรูมากเลย''แพนโดร่ากำลังอึ้งกับห้องของเอมี่
      เวลาค่อยๆผ่านไปแพนโดร่าก็นั่งคุยเล่นกัน เล่นด้วยกัน ทานขนมด้วยกันจนสนิทกันไปตอนไหนก็ยังไม่รู้ และก็พากันไปทานอาหานเย็นแล้วก็พาไปกันไปอาบน้ำ
      ''ให้ฉันใส่ชุดนี้จะดีหรอเอมี่ให้ฉันกลับไปเอาชุดที่บ้านของเจ้านายก็ได้นิ''แพนโดร่าพูดพร้อมมองชุดนอนสีชมพูลายดอกกุหลาบสีม่วงที่เอมี่ให้
      ''ไม่เป็นไรหรอก ฉันนะตั้งใจจะให้เธอใส่ชุดนี้เลยเชียวนะ-^-/''
      ''ขอบคุณนะ นี้เอมี่''
      ''อะไรหรอแพนโดร่า''
      ''เธอคิดยังไงกับฉันตอนเจอฉันครั้งแรกหรอ'' 
      ''ตอนแรกก็ไม่ค่อยชอบเธอเท่าไรหรอกแต่หลังๆมานี้ฉันเริ่มชอบเธอมากๆเลยละ''เอมี่พูดพร้อมกอดแพนโดร่าไปด้วย
      ''งั้นเรา2คนมาเล่นกันก่อนเถอะ''เอมี่เอ่ยขึ้น
      ''แล้วจะเล่นอะไรหรอ''แพนโดร่าเอ่ยถาม
      ''ก็เล่นเจ้านี้ไง''เอมี่ปาหมอนใส่หน้าแพนโดร่าเต็มๆ
      ''อั๊ก งั้นฉันขอปากลับมั้งละกันนะ''แพนโดร่าก็รีบปาหมอนใส่เอมี่ทัน
     ทั้งเอมี่และแพนโดร่าก็ปาหมอนใส่ไปเรื่อยๆกันจนเผลอกันไปในที่สุด