My beloved friend

ณ ตอนเที่ยง
"เอมไปกินข้าวกันนะ" ริวบอก ซึ่งฉันก็ตกใจ เพราะหลายวันที่ผ่านมาไม่เคยชวนเลย
"มะไม่ดีกว่า" ฉันบอกไปพร้อมกับเดินหันหลัง แต่อยู่ๆริวก็ดึงข้อมือฉันไป แล้วลากฉันไปจนได้
"อะนั่งเร็วๆ" ไอสติงบอกพร้อมยิ้มๆ
"อืม" ส่วนฉันเลือกนั่งข้างคิม เพราะปกติฉันจะเดินไปนั่งข้างริวตลอด
แต่อยู่ๆริวก็เดินมา พร้อมนั่งลงข้างฉัน ส่วนฉันก็พยายามจะลุกออก
"ไม่ต้องลุกไปไหนหรอกหน่า ปกติปกชอบนั่งข้างริวหนิ"ร็อคพูดแทงใจดำฉัน
"นั้นดิ"คิมก็เห็นด้วยอีก
"มันไม่เหมือนกันแล้วหนิ"ฉันพูดออกไป
"เหมือน เหมือนเดิมทุกอย่าง เพื่อนกันตลอดไป" ทั้งสี่พูดพร้อมกัน หึ ได้แค่เพื่อน
"อื้มๆ"ฉันรีบๆบอกไปแล้วอยู่ๆฝ้ายก็มานั่งข้างริวอีกคน
"นี้ริว ฝ้ายป้อนนะ อะอ้าม" ฉันมองภาพเหล่านั้นแล้วบาดตา แล้วฉันแอบเห็นฝ้ายจิกฉันอยุ่ ไรหวะเป็นเพื่อนมาหลายปี จิกตาใส่
"ฝ้ายจ้ะไม่ต้องจิกตาใส่ฉันก็ได้นะ ฉันไม่แย่งริวไปจากเธอหรอกยกเว้นว่าเขาจะมาหาฉันเอง"ฉันบอกแบบนั้นไปจนทั้งสี่(ผุ้ชาย) มองฉันอย่างอึ้งๆ
"ฝ้ายมองจิกเอมทำไม"ริวถาม
"ฝะฝ้ายปล่าวนะ เอมใส่ร้ายฝ้ายต่างหาก เพราะเอมชอบริวเอมมันอาจจะทำให้เราเลิกกันก็ได้" ยัยสตอ ส่วนฉันก็หันไปมองริวซึ่งหน้าเขาเหมือนโกดฉัน
"เอม)ันไม่นึกว่าเธอจะเป็นคนแบบนั้น"ริวพูดเสียงต่ำจนน้ำตาฉันคลอ
"หึ ก็แล้วแต่นายจะคิดนะเราเป็นเพื่อนกันตัิงแต่อนุบาล นายก็น่าจะรู้จักนิสัยฉันดีหนิ"ฉันพูดออกไป พร้อมรีบเดินหันหลัง
"ไอริวแกพูดแบบนั้นทำไม แกก้อน่าจะรู้จักนิสัยฝ้ายดี"ร็อคพร้อมอธิบาย
"ฉันจะบอกให้ว่าว้ายมันจิกเอมจิงๆ" คิมบอก
"แกรีบไปง้อยัยนั้นเถ้อะ"สนิงอีกคน
"อึกฉันไม่ได้ตั้งใจหนิ. เดี่ยวฉันค่อยไปง้ิก็และกัน" ริวบอก