My beloved friend

"เอ่อตอบยากแหะ" สติงบอก
"ไม่รุ้หวะ" คิมบอก
"....."ส่วนร็อคเงียบ
"ฝ้ายชอบฉันก็ดีเด้ ฉันก็ชอบฝ้าย แต่ถ้าเพื่อนสนิทฝ้ายชอบฉัน ฉันก็คงต้องบอกไปว่าฉันไม่ได้ชอบเธอ ไรประมาณนนี้อะนะ" อึก คำตอบของริวทำให้ฉันเจ็บจนฉา
"อื้อแล้วถ้าเพื่อนสนิทของฝ้ายเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของริวด้วยหละ"ฉันถามออกไปอีก
"ห้ะ อย่าบอกนะว่า หมายถึงเธอนะเอม" สุดท้ายก็รุ้สินะ หึ
"555 ช่างเถอะหน่า ไหนๆริวก็ปฏิเสธิฉันไปแล้วหนิ ไปก่อนนะ" ฉันรีบๆบอกลา เพราะจะได้รีบไปจากที่นี้ก่อนที่น้ำตาจะไหล
"เอาแล้วไงไอริวแกจะทำไง" ร็อคถาม
"นั้นไงฉันกะไว้แล้วว่าเอมต้องชอบแกไอริวเพราะฉันเห็นเอมมันหน้าแดง เวลามองแก" คิมบอก
"อื้ม แล้วรู้ป่ะเอมมันชอบแกมาตั้งแต่ป.5-ม.2 สี่ปีเลยนะเว้ย" สติงรีบทับถม
"ฉันก็ไม่รู้จะทำไงดีเนี่ย เราสนิทกันตั้งแต่เด็กแต่ไม่นึกว่าจะเป็นแบบนี้"ริวบ่น
~~~ เมื่อเวลาเที่ยงหมดก็ขึ้นห้องไปเรียน~~~~~ 
ไอเอมนะไอเอมสุดท้ายริวมันก็รู้ฉันยิ่งมองหน้าริวไม่ติดอยู่เห้อช่างเถ้อะ
"นี้ๆเอมฉันมีเรื่องจะให้ช่วยหน่ิยอ่า"ช่วยไรอีกเนี่ยยัยฝ้าย
"ช่วยไรหละ"ฉันถาม
"ช่วยบิกริวให้หน่ิยสิว่าฉันนัดเจอที่บ่อปลาอะ" อืมๆบ่อปลาฝ้ายบอก
"อือๆห้ะไม่ได้นะ!!จะนัะทำไม" ฉันถามดัง จนฝ้ายตกใจ
"เป็นไรของเธอเนี่ยฉันก็แค่จะสารภาพรักกับริวเอง" โอ้ยยยยแม่งก็สมหวังดิ