เป็นแฟนผมห้ามนอกใจ

นที พาส
วันนี้อย่างที่ทุกๆคนรู้ว่าเป็นงานเลี้ยงที่ทุกคนต้องมาทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับผมเเละนํ้าปั่นเพราะอะไรนะหรออออ ยังไม่บอกครับผมอยากให้ทุกคนรู้พร้อมๆกับนํ้าปั่นเเต่รับรองว่ามาครบแน่นอนทั้งต้น ไซท์ นํ้าเเข็ง เเชมเปญ พี่แบ๊ค พี่เเลน เคน คุณน้านัน น้องซัน
คุณพ่อคุณแม่ของผมกับนํ้าปั่น แล้วก็มีพี่ชายกับน้องชายผมด้วยนะ ผมไม่ใช่ลูกคนเดียวหรอกครับพี่ชายผมชื่อทิศ ส่วนน้องผมชื่อทัน แล้วก็มีเพื่อนสนิทของนํ้าปั่นด้วยครับชื่อส้ม ทุกคนรู้ว่างานคืนนี้ไม่ใช่แค่งานเลี้ยงแน่นอน ทั้งงานมีแค่นํ้าปั่นเเละพวกคุณเท่านั้นที่ไม่รู้....
"เฮ้ยไอเชี่ยที"อือหือสรรพนามเเบบนี้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครครับ ไอนํ้าเเข็งเเน่นอนไม่ต้องบอกก็รู้
"ไรว่ะมึง"
"ดูเหมือนว่าจะมีคนไม่ค่อยพอใจกับงานมึงเลยนะ"หืมมมีด้วยหรอที่ไม่ชอบงานที่ผมออกแบบ
"ใครว่ะ ที่ไม่ชอบงานที่กูจัด"
"โหไอ้ฟายย กูหมายถึงยังซันดูนางจะไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่"
"ช่างแมร่งดิไม่ใช่คนที่กูต้องเเคร์นิ"ก็จิงอะผมไม่เห็นต้องสนใจเลยหนิ
"เออ..ครับคุณที"
"ฮาโหลๆเทสๆ อ่าทุกคนคร้าบบตอนนี้คนพิเศษของงานได้มาถึงแล้วครับขอให้ทุกคนทําตามแผนที่วางไว้เลยนะครับบบ"คนที่ประกาศเมื่อกี้คือไอต้นครับผมว่าเพื่อนผมมันชักยังไงๆแล้วนะ
ตอนนี้ต้น ไซท์ เเล้วก็แชมเดินมาอยู่ตรงหน้าเราแล้วครับ
"เออไอต้นนับวันมึงยิ้งดูบ้าเนอะ"โหยโดนใจว่ะไอนํ้าเเข็ง
"ไรว้าาา คนเค้าอุสาห์ประกาศให้มาหาว่ากูบ้า
กู งอน เชอย -3-"
"มึงอย่ามาทําหน้าเเบบนั้น"
"ทําไมว่ะเชี่ยเเข็ง"
"แม่รง น่าถีบสัสว่ะ"555+โอ้ยขําครับ หลังจากนั้นทุกคนก็ขํากันใหญ่เลยมีแต่ไอต้นเนี่ยเเหละที่งอน ทําหน้าเซ็งเหมือนโดนอาจารย์สังให้กินบอระเพรช
"เฮ้ย..เเต่กูว่านะมึงอะน่าาา"น่าไรของมึงว่ะไซท์
"น่าไรว่ะไซท์ พูดดีๆนะมึงไม่งั้นงอน"
"กูว่ามึงอะน่า จูบว่ะ"เชี่ยยยย หวานออกสื่อ
"ไรของมึงเนี่ยไซท์กูเขินน้าา^///^"เอิ่มพวกมึงน้อยๆหน่อย
"เอิ่มพวกมึงอะอย่าเยอะ"ไรของมึงว่ะเเข็งบ่นอยู่ได้
"ไมวะ"
"กูอิจฉาา ช่วงนี้ไอเเชมไม่ค่อยอ้อนกูเลยหวะเซ็งชิบ"
"พวกมึงอะน้อยๆหน่อย นี่งานกูนะเฮ้ย!!"ทุกคนไม่ต้องตกใจนะครับไอเเข็งกับไอแชมมันกินกันเองส่วนไอไซท์กับไอต้นมันก็พึ่งคบกัน ทําไมเพื่อนผมมันกินกันเองเเบบนี้เนี่ยย ถามว่าผมรังเกียจเพื่อนตัวเองมั๊ย ไม่นะเพราะผมม้องข้ามตรงนั้นไปเพราขผมรู้ว่าเพื่อนผมทุกคนมันเป็นคนดีมันเกี่ยวด้วยหรอที่เพื่อนเป็นเเบบนี้เเล้วผมต้องรังเกียจหรือตัดเพื่อนกันมันไม่จําเป็นหรอกครับ
"คร้าบบบ"แหมที่งี้ละพร้อมใจกันตอบ

"พี่ๆค่ะ ขอโทษที่นํ้าปั่นมาช้านะค่ะ"นํ้าปั่นมาแล้วเเต่งตัวน่ารักจัง เเต่ชุดที่ผมเตรียมไว้ให้สวยกว่าเยอะอยากเห็นเเล้วละ
"นํ้าปั่นมาแล้วหรอค่ะ พี่กําลังรออยู่เลย หึหึ~~"
เริ่มเเล้วสินะ
"ทําไมต้องทําเสียงเเบบนั้นด้วยละค่ะ"
"ส้ม อาย เป้าหมายมาเเล้วจัดการ..!!!"
"เฮ้ย ส้ม อาย ทําไรอะปล่อยนํ้าปั่นน้าาาาT^T"
น่าสงสารเเหะ^^
30นาทีต่อมา---
"นี้มันอะไรกันค่ะ ทําไมต้องให้นํ้าปั่นเเต่งตัวใหม่ด้วยเเถมชุดยังเหมือนชุดเจ้าสาวเลนด้วยTT"
"ก็ชุดเจ้าสาวนะสิค่ะ"อื้ม อื้ม ใช่ครับทุกคนฟังไม่ผิดหรอกครับ งานเลี้ยงนี้เป็นงานเเต่งของผมกับนํ้าปั่น งงล่ะสิทั้งๆที่ผมยังไม่ได้ขอนํ้าปั่นเเต่งงานเลยอย่าว่าเเต่แต่งงานเลยขนาดขอเป็นแฟนยังไม่เคยขอเลยด้วย
แต่ที่ผมได้แต่งานก็เพราะ
ย้อนไปเมื่อ 19 ปีก่อน
ครอบครัวของผมกับครอบครัวของนํ้าปั่นคุณแม่ของพวกเราเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งเเต่เด็กเเล้วก็ได้สัญญากันไว้ว่าถ้าครอบครัวของคุณน้านํ้าปั่นมีลูกสาวจะให้แต่งานกับผมซึ่งเป็นลูกชายคนเเรก แล้วหลังจากนั้นนํ้าปั่นก็เกิดมา หลังจากนั้นก็มีงานหมั่นของผมกับนํ้าปั่นเกิดขึ้นเเล้วพวกคุณแม่ก็สัญญากันว่าถ้านํ้าปั่นอายุ20ปีเมื่อไหร่จะต้องเเต่งานกับผมทันที
กลับมาปัจจุบัน
"นี่ทุกคนค่ะ นํ้าปั่นไม่สนุกด้วยนะ"
"พวกพี่ก็ไม่ได้สนุกนี่ค่ะ อะนี่เจ้าบ่าวของเราอะ"
อ่าวเฮ้ย พอนํ้าเเข็งพูดจบก็พลักผมไปหานํ้าปั่น
"ทุกคนเล่นอะไรเนี่ย นํ้าปั่นจะกลับเเล้วนะ"
"นํ้าปั่นอย่าพึ่งโมโหสิลูก "
"คุณพ่อค่ะนํ้าปั่นไม่สนุกด้วยหรอกนะ ทําไมต้องเเกล้งนํ้าปั่นด้วยละค่ะ"
ตอนนี้สถานการทุกอย่างมันเงียบหมดเลยไม่มีใครพูดอะไรเลยครับทุกคนฟังที่นํ้าปั่นพูดกับคุณพ่อ เอ้ย คุณลุงพูดกันเพื่อดูสถานการ
"ไม่มีใครเค้าเเกล้งลูกสาวของพ่อหรอกนะ เห็นมั๊ยไม่มีใครหัรเราะเราเลย ลูกสาวพ่อเป็นเจ้าสาวของงานแต่งนี้ดูบนเวทีสิลูกนั้นก็ชื่อลูกสาวพ่อ ชุดที่ลูกใส่อยู่ตอนนี้ก็เป็นของลูกนะ แล้วผู้ชายคนนี้ก็คือเจ้าบ่าวของลูกนะ ลูกรู้มั๊ยว่าเจ้าทีเนี่ยมันเป็นคนดูแลทุกอย่างเองเลยนะลูกทั้งเรื่องสถานที่ การตกเเต่งส่วนต่างๆผายในงาน เเล้วก็ชุดเจ้าสาว เครื่องประดับของลูก เเหวนเเต่งงาน ของชําร่วย เจ้าทีทํางานนี้ด้วยตัวเองเลยนะลูก ลูกไม่สงสารพี่เข้าหรอที่งานนี้มันต้องพังลงนะ"
"แล้วทําไมต้องจัดงานนี้ด้วยละค่ะ"
แล้วคุณลุงก็เล่าเรื่องราวเมื่อ19ปีที่แล้วให้นํ้าปั่นฟัง
"ถ้างั้นนํ้าปั่นจะยอมเเต่งงานกับพี่ทีก็ได้ค่ะ"
"จริงหรอลูก"ห๊ะ!! นํ้าปั่นจะยอมแต่งงานกับผมเเล้ววววว
"แต่!! นํ้าปั่นขอถามพี่ทีหน่อยได้มั๊ยค่ะ"ถามไรว่ะ หวาดเสียว
"ได้ครับ"
"พี่ทีเต็มใจกับงานแต่งนี้มั๊ยค่ะ"ถามเเบบนี้เเน่นอนว่ามีคําตอบเดียวสิครับ
"ที่สุดเลยครับ"
"ทําไม่ค่ะ"
ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆจ้องตาของนํ้าปั่นเเล้วพูดว่า
"ไว้คืนนี้ก่อนแล้วพี่จะบอกนะค่ะ"
"ค ค่ะ •///•"
"ฮิ้ววว!!"หลังจากนั้นทุกคนก็เฮกันใหญ่เลยครับ
งานเเต่งก็ดําเนินไปเรื่อยๆจนถึงส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าหอ หอขอพวกเราคืนนี้เป็นห้องที่ดีที่สุดของโรงเเรมนี้ครับ
ตอนนี้พวกผู้ใหญ่ก็กําลังส่งตัวผมกับนํ้าปั่นเข้าหอกันครับ
"ตาทีเเม่ขอให้เราดูแลน้องดีๆนะลูก ต้องเชื่อใจกันเราน่ะเป็นคนใจร้อนต้องหัดทําให้ใจเย็นนะลูก นํ้าปั่นแม่ฝากดูแลพี่เข้าด้วยนะลูกถ้าตาทีทําตัวไม่ดีจะการเลยนะลูกเเม่อนุญาติ"
"ค่ะคุณปะ เออคุณแม่"มันตงงิดๆนะไอตรงจัดการเนี่ยคุณเเม่
"ตาทีต้องดูแลน้องดีๆนะ ดูๆแล้วทั้งคู่ก็เหมาะสมกันดีนะอย่างกับกิ่งทองใบหยกเเหนะ"
แหม่คุณพ่อก็
"เจ้าที ฉันฝากแกดูแลชีวิตของลูกสาวฉันด้วยละนํ้าปั่นลูกก็อย่าเอาแต่ใจตัวเองมากนะลูก เออแล้วก็รีบมีหลานให้พวกพ่ออุ้มไวๆนะลูก"ผมจะรีบจัดให้เลยครับคุณพ่อออ
"ครับ^^ คุณพ่อค่ะนํ้าปั่นกับพี่ทียังเรียนอยู่นะค่ะ•///•"
"ไอที กูยกน้องกูให้มึงแล้วนะถ้ามึงทําน้องกูเส์ยใจกูจะฆ่ามึง"เเหม่มึงไอนํ้าแข็งกูขอกวนมึงหน่อยเหอะ
"ครับ..พี่เขย^^"
"กวนตีน..!!"
"ทีดูแลน้องของแชมดีๆ มีความสุขมากๆละ"
"อืมไม่ต้องห่วงกูจะดูแลให้ดีกว่าชีวิตกูอีก"
"นํ้าปั่นพวกพี่ไปก่อนนะ"พอไอนํ้าเเข็งพูดเลร็จก็จะเดินออกจากห้องเเต่พอเห็นนํ้าปั่นทําหน้าจะร้องไห้เลยเดินกลับมาเเล้วขัวกมือเรียกนํ้าปั่นให้เข้าไปหาเท่านั้นเเหละ กอดกันกลมเลยละครับ
"ฮือ ฮือ พี่นํ้าเเข็ง ฮือ~~"
"ร้องทําไม่ค่ะพี่ไม่ได้หายไปไหนสักหน่อยเราก็เจอกันที่มหาลัยนิค่ะแล้วก็ถ้านํ้าปั่นคิดถึงพี่กับพ่อก็มาหาได้ทุกเวลาเลยนะค่ะ"
"จริงนะ ฮึก ฮึก"
"จริงสิค่ะ พี่เคยโกหกนํ้าปั่นหรอ พี่รักนํ้าปั่นนะ"
"นํ้าปั่นก็รักพี่นํ้าเเข็งนะ รักพี่เเชมด้วย"
พ่อนํ้าปั่นเห็นเเชมทําหน้า นอย ก็โผลเข้ากอดเเชม
"พี่ก็รักนํ้าปั่นนะ "
"นี่พวกเเกนะ จะเอาน้องกลับบ้านไปด้วยเลยมั๊ย"ถูกของพ่อนะ
"ถ้าได้ก็ดีสิพ่อ"
"ไปๆกลับบ้านปล่อยให้เจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าพักกันได้ละ"
"ก็ได้คร้าบ T^T"
หลังจากนั้นทุกคนก็กลับไป
"นํ้าปั่นไปอาบนํ้าก่อนสิเหนื่อยมากสินะ"
"ค่ะพี่ที เออพี่ทียังไม่ได้ตอบคําถามนํ้าปั่นเลยนะ"
"ไปอาบนํ้าก่อนเถอะออกมาเดี๋ยวพี่จะบอกทุกเรื่องที่เราอยากรู้เลย"
"ก็ได้ค่ะ"น่ารักรักอ่ะ
หลังจากนั้นผมก็ไปอาบนํ้าห้องนํ้ข้างนอกครับพอกลับเข้ามารอกอีกเเป๊บนึง(ปาไปครึ่งชั่วโมง)นํ้าปั่นก็ออกมา
"ว่าไงค่ะจะตอบได้รึยัง"
"ตอบก็ได้ครับ ที่พี่บอกว่าพี่เต็มใจแต่งงานกับนํ้าปั่นก็เพราะว่า พี่ รัก นํ้าปั่น"ตอนเเรกผมพูดเหมือนไม่ใส่ใจอะไรเเต่พอท้ายประโยคผมก็เน้นทีละคําให้นํ้าปั่นเเน่ใจว่าผมพูดจริง
"จริงหรอค่ะ•//•"
"จริงสิครับ แล้วนํ้าปั่นละเคยรักพี่มั๊ย"
"ใครบอกว่าเคย"อ่าวเฮ้ย
"อ่าว!!"
"รักเลยต่างหาก^^ 555+"
โอโห โดน เด็ก หลอก นํ้าปั่นคงขําที่ผมทําหน้าเหวอกับคําพูดของนํ้าปั่นเเล้วถ้าเจอเเบบนี้ละ
จุ๊บ
"ยังจะขําได้อีกมั๊ย^^"สะใจครับ ได้ขโมยจูบนํ้าปั่นมาทีนึง
"พี่ทีบ้า>< เค้าเขินนะ"
"นํ้าปั่น เป็น แฟน กับ พี่ นะ"
"ม๊ายยยเป็น"
"ทําไมละ"
"เอ้าก็แต่งงานกันเเล้วนิ นํ้าปั่นต้องเป็นภรรยาของพี่ทีสิค่ะ"
"ฮะฮะ จริงด้วย นอนเถอะดึกแล้ว เดี๋ยวพี่ไปนอนที่โซฟาละกัน"ผมกําลังจะลุกไปนอนที่โซฟาเเต่นํ้าปั่นจับมือผมเเล้วบอกว่า
"ไม่ต้องหรอกค่ะ เราแต่งงานกันเเล้วนะเเล้วอีกอย่างก็ไม่มีใครขืนใจเเต่งงานสักหน่อยไม่เเปลกหรอกค่ะที่จะนอนเตียงเดียวกัน"
"อื้มจริงด้วยสินะ"
หลังจากนั้นผมก็นอนเหยีดเเขนไปฝั่งที่นํ้านอนแล้วก็เอามืออีกข้างตบเเขนทํานองว่านอนบนแขนพี่นะ
"แล้วตอนเช้าอย่ามาบนว่าปวดเเขนนะ"
ตอนนี้หัวใจผมเต้นเร็วมากนํ้าปั่นกับผมนอนกอดกันเป็นอะไรที่เกินความขาดหมายของผมมากก
ไว้เจอกกันพรุ่งนี้นะครับ