เป็นแฟนผมห้ามนอกใจ
เขียนโดย mewoon
วันที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 13.34 น.
แก้ไขเมื่อ 25 เมษายน พ.ศ. 2557 00.11 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) เจ้าของบ้าน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ- 'น้ำปั่น พาท'
- ตอนนี้น้าปั่นกับพี่เเชมเปญยังอยู่บนรถค่ะ
- เอาละค่ะน้ำปั่นจะมาเเนะนำตัวนะค่ะ ทุกคนคงรู้ชื่อน้ำปั่นเเล้วเนอะน้ำปั่นมีพี่ชายฝาแฝดค่ะคนเเรกชื่อพี่น้ำเเข็งค่ะ พี่น้ำเเข็งเป็นคนที่ดูจากภายนอกจะเป็นเหมือนคนดุเเต่จริงๆเเล้วเป็นคนใจดีเเล้วรูปร่างก็สูงตัวให้ต่างจากพี่เเชมเปญที่ตัวสูงเเต่ร่างบางหน้าหวานเหมือนคุณเเม่ เเต่พี่ๆทั้งสองของน้ำปั่นเป็นคนดีเเล้วก็เรียนเก่งมากเพราะต้องดูเเลครอบครัวและลูกน้องเพราะพวกเราเป็น มาเฟีย
- เอาละตอนนี้ถึงบ้านเเล้วน้ำปั่นไม่ค่อยชอบน้านันกับซันเลยเเต่ก็ต้องเจอทุกวัน
- เอียดด!!!!!
- เสียงรถจอดที่หน้าบ้านหรือคฤหาส
- ''เชิญครับคุณหนู มาครัครับเดี๋ยวพี่ยกของให้"
- "ขอบคุณค่ะพี่เเบ๊ค"น้ำปั่นกับพี่เเชมเปญเดินลงจากรถก็มีเสียงของน้านันพูดขึ้น
- ''กลับมาเเล้วหรอย่ะ เเล้วนั่นใครนี่คุณพี่ไม่อยู่ก็พาผู้ชายเข้าบ้านหรอย่ะอ่อนี้จะพามาอยู่ในบ้านเลยหรอ เเล้วเเกไปยกของให้มันทำไม''
- ''น้ำปั่มากับพี่''พี่เเเชมเปญไม่ฟังเสียงน้านั่นเเต่เดินจุงมืน้ำปั่นเข้าบ้านไปต่อหน้าต่อตา
- ''นี่ฉันยังไม่อนุญาติให้เเกเข้าบ้านฉันเลยนะ''
- ''บ้านคุณหรอพูดให้มันดีๆหน่อยนะ''เสียงนี้ไม่ใช่เสียงของพี่เเชมเปญเเต่เป็นเสียงของพี่น้ำเเข็ง
- ''ก็บ้านฉันเธอมีสิทธอะไรมาพูด''
- ''หรอครับงั้นผมขอถามหน่อยว่าเด็กผู้หญิงคนนี้เป็นอะไรในบ้านหลังนี้''พี่น้ำเเข็งพูดเเล้วชี้มาที่น้ำปั่น พี่น้ำเเข็งถามเเบบนี้นำไมนะ
- ''นังเด็กนี่มันเป็นคนรับใช้ของบ้านฉัน ชื่อน้ำปั่น''เดี๋ยวนะคนรับใช้ทำไมน้านันพูดเเบบนี้
- เเล้วพี่น้ำเเข็งเรียกพี่ทีที่ยื่นอยู่ข้างหลังให้มายืนข้างๆพร้อมกับเอามือชูโทรศัพท์ที่มีรายชื่อคุณพ่ออยู่ในสาย ซึ่งคุณพ่อได้ยินทั้งหมดเเล้วพี่น้ำเเข็งก็เอาไปเเนบที่หูเพื่อคุยกับคุณพ่อ
- ''ครับคุณพ่อ ได้ยินเเล้วใช่ไหมครับว่าผู้หญิงที่ชื่อนันบอกว่าบ้านเราเป็นบ้านของเขาเเล้วก็ยังบอกว่าลูกสาวสุดที่รักของคุณพ่อหรือดอกไม้ของพวกเราเป็นคนรบใช้''น้านันหน้าเหวอไปเลยก่อนจะพูดว่า
- ''คุณพ่อหรอหรือว่าเธอจะเป็น ลุกชายของคุณพี่''น้านันบอกพร้อมกับหันไปมองรูปครอบครัวซึ่งในรูปมีคุณพ่อนั่งอยู่ตรงโซฟารับเเขกตัวใหญ่เเล้วก็มีน้ำปั่นนั่งอยู่ข้างๆเเล้วพี่น้ำเเข็งกับพี่เเชมเปญยืนอยู่ข้างหลังเเล้วก็มีพี่เเบ๊คกับพี่เคนยืนอยู่ข้างๆ
- ''เอาละครับที่นี้ใครเป็นเจ้าของบ้าน''
- ''คุณน้ำเเข็งค่ะ''
- ''จำได้เเล้วหรอครับ น้ำปั่นมาหาพี่''พี่น้ำเเข็งขัวกมือเรียกน้ำปั่นให้ไปหาพอน้ำปั่นเกินไปถึงพี่น้ำเเข็งก็ดึงเสื้อของน้ำปั่นให้เห้นหัวไหล่ที่เป็นรอยช้ำ
- ''แชมไหนบอกว่าลอยเล้กไงนี่มันใหญ่เเล้วช้ำจนม่วงหมดเเล้ว''พี่น้ำเเข็งพูดพร้อมจับที่ลอยช้ำ
- ''น้ำเเเข็งถ้าแชมบอกว่าเป็นลอยใหญ่น้ำเเข็งก็เป็นเเบบนี้ไง''
''พี่น้ำเเข็งน้ำปั่นเจ็บบบ''
''พี่ขอโทษค่ะ น้ำปั่นเจ็บมากไหม''
''น้ำปั่นไม่ค่อยเจ็บค่ะ เเต่น้ำปั่นอายมากก่วา''ไม่ให็น้ำปั่นอายได่ไงค่ะพี่ทีมองอยู่
''อายหรอค่ะ หรือว่าไอทีแอบมองน้องกูหรอออ''
''ป๊าวว ไม่ได้เเอบเตต่ตังใจ''
''ไอที''
''เออพี่น้ำแข็ง พี่เเชม พี่ทีค่ะน้ำปั่นหิวเเล้วนะค่ะ''
''ป่ะงั้นเราไปทานกันดีกว่า อ๋อเชิญน้านันกำน้องซันด้วยนะครับ''
น้านันฟิดฟัดนิดหน่อยก่อนจะเดินไปชั้นบนเเล้วลงมาทานข้าวพอซันเห็นพี่ทีก็ส่งสายตาหวานหยดย้อยไปให้เห็นเเล้วมันหน้าโมโหจริงๆ น้ำปั่นไม่อยากเล่าเเล้วอารมณ์เสีย ไปก่อนนะค่ะบ๊ายบาย
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ