แผนรักแผนร้ายมัดหัวใจนายเย็นชา

“ทำไมพี่พูดงี้อ่ะ พูดแบบนี้คนอื่นก็เข้าใจผิดกันพอดีเนยกับยัยครีมก็ขายไม่ออกกันพอดี”ยัยเนยถามขึ้นเมื่อพี่นิกเล่นบาสเสร็จแล้ว
“พูดแบบนี้แหละดีแล้ว พี่ไม่อยากให้พวกมันมายุ่งกับเรา 2 คนน่ะสิ”พี่นิกตอบพลางสะพายกระเป๋าเป้
“เฮ้ย!นิกไปต่อกันเปล่าวันนี้ว่าจะไปดูพี่ณอนแข่งรถอ่ะ”พี่หน้าตี๋ตะโกนถาม
“ก็ดีเหมือนกันวะ”พี่นิกหยุดเดินแล้วมองหน้าฉันกับยัยเนย
“งั้นโอเค ไปเลยเฮ้ย!คราวน์ (พี่คิ้วเข้ม)มีไอ้นิก(พี่ชายยัยเนย) ไอ้ไนท์(พี่หน้าหวาน)ไอ้กราฟ(พี่เสาไฟฟ้า)และก็ฉัน(พี่หน้าตี๋)ที่ไปส่วนไอ้เวไม่ไปมันบอกอยากกลับบ้าน”
“โอเคๆตามนี้”
“กัสแกไม่ไปฉันฝากน้องสาวฉัน 2คนกลับบ้านด้วยได้ไหมไม่อยากให้นั่งแท็กซี่ไปมันเย็นแล้วๆอีกอย่างทางผ่านบ้านแกด้วยเคป่ะวะ”พี่นิกตะโกนถามพี่เวกัสที่กำลังเก็บของอยู่ พี่เวกัสมองหน้าฉันกับยัยเนยด้วยสีหน้านิ่งๆก่อนจะตอบกลับมาว่า
“เออ”
ฉันกับยัยเนยมองหน้ากันก่อนจะมองหน้าพี่นิกอย่างดีใจ
“เป็นไรกัน 2 คนนี้ยิ้มอะไร”
“ขอบคุณนะค่ะพี่ชายวันนี้พี่นิกน่ารักที่สุดเลยอ่ะ”ยัยเนยพูดจบก็คว้าแขนพี่ชายมากอด
“จะไปกันได้ยัง”พี่เวกัสเดินเข้ามาถามฉัน 2 คนด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจเท่าไหร่
“ไปค่ะ”ฉันตอบ
“ไปก่อนนะค่ะพี่นิก”ฉันหันไปลาพี่นิก
“ครับผม”
“ไปแล้วน๊าอย่ากลับดึกล่ะเค้าเป็นห่วง”ยัยเนยบอกก่อนจะส่งจูบให้พี่ชายตัวเอง
“แค่กๆพี่นิกพี่ดึงคอเสื้อเนยไมอ่ะ”ฉันหยุดเดินและหันไปมองยัยเนยที่ถูกพี่นิกดึงคอเสื้อไว้
“ร่าเริงเกินไปไหมเราน่ะ ให้มันเบาๆหน่อยอย่าคิดนะว่าพี่ไม่รู้ว่าเราคิดอะไรอยู่”ดูเหมือนพี่นิกจะรู้ทันความคิดพวกเรานะ
“โห พี่นิกอ่ะไม่มีไรหรอกน่าไปแระเดี๋ยวเพื่อนพี่จะกระโดดกัดหัวเนยกับยัยครีมซะ”ยัยเนยพูดพลางตบแขนพี่นิกก่อนจะจูงมือฉันเดินตามพี่เวกัสไป
ฉันกับยัยเนยเดินเข้ามาเปิดประตูรถเก๋งสีขาวของพี่เวกัส ซึ่งยัยเนยเปิดประตูเบาะหลังให้ฉันนั่งหน้าก็รู้ๆกันอยู่อ่ะนะ ^^
“บ้านเธออยู่ไหน”เวกัสหันมาถามฉัน
“อยู่หมู่บ้านสิราณีค่ะ”
“ส่วนฉันอยู่หมู่บ้านลัดดาแมนค่ะ”
“ฉันรู้แล้ว”
“ก็นึกว่าพี่ไม่รู้อ่ะแฮ่ๆ”ยัยเนยตอบพร้อมกับสีหน้าแหยๆเมื่อพี่เวกัสตอบกลับแบบนั้น
“โอ๊ยๆๆพี่เวกัสฉันปวดท้องอ่ะช่วยแวะปั๊มข้างหน้าหน่อยสิ”ระหว่างที่รถขับออกจากโรงเรียนได้ไม่นานจู่ๆยัยเนยก็ดันปวดท้องขึ้นมาซะงั้น ฉันหันไปมองยัยเนยที่ร้องโอดโอยอยู่ ยัยนั่นยักคิ้วให้ฉันก่อนจะยิ้มออกมา  แผนของยัยเนยชัวร์
พี่เวกัสชักสีหน้าไม่พอใจเลี้ยวเข้าปั๊มอย่างไว ฉันรู้สึกเหมือนพี่เค้าจะโมโหแล้วล่ะ -_-^
“รอแปปนะค่ะ”ยัยเนยยิ้มให้ฉันอีกครั้งก่อนจะวิ่งออกไป
“งั้นเดี๋ยวฉันมานะค่ะ”ฉันบอกพี่เวกัสที่นั่งกอดอกพิงเบาะรถอยู่พี่เค้ามองฉันแวบหนึ่งก่อนจะมองไปที่อื่น
ฉันซื้อของเสร็จก็เดินเข้ามานั่งในรถตามเดิม ฉันมองไปที่เบาะหลังก็ไม่เห็นยัยเนย ยัยนั่นยังไม่มาอีกเหรอเนี่ย
“อ่ะฉันซื้อมาฝากพี่”ฉันยื่นอิชิตันรสออริจินอลที่ฉันชอบกินให้พี่เวกัส
“ฉันไม่กิน”
“ฉันไม่ได้ใส่ยาเสน่ห์ให้พี่หรอกนะ ไม่ต้องกลัวหรอก”
“ไม่กินพูดไม่รู้เรื่องเหรอ”
“พี่รังเกียจของๆฉันเหรอ”
“ใช่”พี่เวกัสตอบอย่างทันควัน ไม่เว้นระยะเวลาคิดสักนิดเลยอ่ะ T0T
“ทำไมพี่รังเกียจของๆฉัน”
“เพราะว่าฉันไม่ชอบหน้าเธอ”
“ฉันไปทำอะไรให้พี่ๆถึงไม่ชอบหน้าฉัน”
“เพราะเธอมาวุ่นวายกับฉัน”
“แล้วผู้หญิงคนอื่นที่มาวุ่นวายกับพี่ล่ะพี่ไม่ชอบทุกคนหรือเปล่าหรือว่าไม่ชอบแค่ฉันคนเดียว”
“แล้วแต่เธอจะคิด”
“พี่เวกัสพี่พูดแบบนี้ไม่ได้แคร์รู้สึกฉันเลยใช่ไหม”
“ทำไมฉันต้องแคร์เธอ ประสาทรึเปล่า”
“แล้วพี่แคร์คนอื่นรึเปล่า”
“ฉันจำเป็นต้องบอกเธอเหรอเธอเป็นใครคนรู้จักก็ไม่ใช่”
“แต่เราเคยรู้จักกัน”
“มโนเอาเองน่ะสิ เป็นธรรมดาผู้หญิงอย่างเธอฉันเจอมาเยอะพวกที่ชอบแต่งเรื่องมาโกหกฉันน่ะฉันจะบอกอะไรให้นะต่อให้เธอแต่งเรื่องให้เนียนหรือแต่งเก่งขนาดไหนฉันก็ไม่มีวันสนใจผู้หญิงอย่างเธอหรอก”
“พี่มีแฟนอยู่แล้วเหรอพี่ถึงได้ปฏิเสธผู้หญิงทุกคนที่เข้ามายุ่งกับพี่”
“เรื่องส่วนตัวของฉันเธอยุ่งไรด้วย”
“ก็เพราะว่าฉันชอบพี่ไง”
“แต่ฉันไม่ได้ชอบเธอ”
“แต่ฉันชอบพี่”
“ฉันไม่ได้ชอบเธอ!”พี่เวกัสตวาดใส่ฉันด้วยสีหน้าที่โมโห
“พี่จะชอบฉันหรือไม่ชอบฉันไม่สนแต่อยากจะบอกให้พี่รู้เอาไว้ว่าฉันชอบพี่และก็จะทำให้พี่ชอบฉันให้ได้”
“เธออย่ามาร้องไห้เสียใจเพราะฉันละกัน ฉันเตือนเธอแล้วนะ”
“พี่ก็อย่ามาตกหลุมรักผู้หญิงอย่างฉันละกันฉันขอเตือนไว้ ณ ตอนนี้”
“น้ำหน้าอย่างเธอน่ะเหรอ ฉันจะตกหลุมรักเธอตื่นได้แล้วนี่มันโลกเป็นความเป็นจริงเลิกมโมเอาเองสักที!”
“มโนฮ่าๆพี่ว่าฉันมโนเหรองั้นฉันขอมโนเป็นว่าตอนนี้ฉันกับพี่เราเป็นแฟนกันอยู่ละกัน”
“พี่เวกัสดื่มนี่สิค่ะอร่อยนะอ้าม ~”ฉันแกล้งขยับเข้าไปใกล้ๆก่อนจะทำท่าป้อนน้ำ
“นี่!ฉันไม่ใช่คนที่เธอจะมาเล่นอะไรปัญญาอ่อนแบบนี้ใส่นะ”พี่เวกัสปัดอิชิตันจากมือฉันก่อนจะบีบแขนฉันทั้งสองข้างอย่างโมโห คิดว่าฉันจะกลัวเหรอฉันไม่กลัวหรอกนะ ^^
“ไม่เห็นต้องรุนแรงใส่กันเลยนี่ค่ะที่รัก”
“เธอคิดจะลองดีกับฉันใช่ไหม”พี่เวกัสพลักไหล่ฉันกระแทกกับเบาะพร้อมกับยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉัน
“ฉันเจ็บนะพี่ปล่อยนะ”ฉันดิ้นเมื่อพี่เวกัสบีบไหล่ฉันแรงมาก T^T
“คนอย่างเธอมันเจ็บเป็นด้วยเหรอ”พี่เวกัสพูดพร้อมกับเพิ่มความแรงมากขึ้นกว่าเดิม ฉันรู้สึกเหมือนไหล่จะหลุดออกจากบ่าอยู่แล้วนะ เจ็บที่สุดเลยอ่ะ T0T
“พี่กำลังทำร้ายร่างกายฉันอยู่นะ”
“ฉันทำมากกว่านี้อีกถ้าเธอยังไม่เลิกตอแยฉัน”
“พี่คิดว่าการที่คนเราชอบใครสักคน มันจะเลิกชอบกันได้ง่ายๆเหรอ”
“ฉันไม่รู้เพราะว่าฉันไม่เคยชอบใคร”
“พี่ไม่เคยมีแฟนรึไง”
“ใช่ ฉันไม่จำเป็นต้องมีและก็ไม่ต้องถามอะไรแล้วฉันรำคาญ”
“ฉันยังยืนยันคำเดิมพี่คอยดูต่อไปละกัน”
“ว๊าย!!พี่เวกัสพี่จะขับไปไหนยัยเนยยังไม่ออกมาเลยนะ”ฉันโวยวายเมื่อจู่ๆพี่เวกัสก็ขับรถออกอย่างไว
“ป่านนี้เพื่อนเธอกลับบ้านไปแล้วมั้ง อ่อ!นี่คงเป็นแผนเธอสินะอยากจะอยู่กับฉัน 2 คนงั้นเหรอ”
“อันนี้ฉันไม่รู้นะไม่ใช่แผนฉันจริงๆ”ฉันสาบานได้นะว่าฉันไม่ได้เตี้ยมกับยัยเนยมาก่อนเลย -__-;;
“อยากอยู่กับฉันมากนักใช่ไหมได้เลย”พี่เวกัสพูดพลางแสยะยิ้มออกมามันเป็นยิ้มที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อนและมันไม่น่ายินดีเลยเพราะว่ารอยยิ้มแบบนี้มันแฝงไปด้วยพลังงานความชั่วร้ายบางอย่างที่วิปครีม ญาณทัพสัมผัสได้ >0<
“กรี๊ดๆๆๆ-0-พี่เวกัสทำไมพี่ขับแบบนี้อ่ะ จอดเดี๋ยวนี้นะฉันไม่ไปกับพี่แล้วจอดๆๆ”ฉันโวยวายอีกครั้งพลางเอามือโอบเบาะแน่นเมื่อพี่เวกัสเหยียบคันเร่งจนมิดพร้อมกับขับไปจี่ท้ายรถสิบล้อ ฉันฉี่จะราดอยู่แล้วนะ แงๆT^T
“ทำไมฉันต้องฟังคำสั่งเธอด้วยฮึ”
“ถ้าเธอชอบฉันจริงๆเธอก็ควรจะชอบการขับรถของฉันด้วยเซ่!หลับตาทำไม”
“ไม่ฉันจะไม่ลืมตาไม่เด็ดขาด”
จึกๆๆ หน้าฉันทิ่มไปข้างหน้า 2 รอบเขากำลังแกล้งฉัน
“พี่เวกัส!”ฉันเรียกพลางหน้าเขาด้วยความโมโห
“มีไรอยากได้แรงกว่านี้ได้เลย!”
“พี่พอแล้วฉันไม่ไหวแล้ว จอดด่วนๆหรือไม่ก็เปิดกระจกให้ฉันทีพี่จอดเซ่!”ฉันไม่ไหวแล้ว ฉันจะอ๊วก! -0-
พี่เวกัสไม่สนใจที่ฉันพูดขับปาดหน้าชาวบ้านเค้าไปทั่ว มันจะออกมาแล้วนะ -0- ไม่ไหวแล้วโว้ยย
“ฉันบอกพี่แล้วนะพี่ไม่ฟังเอง อ๊วกกกกกกกกกกกกกกก”