ลุ้นรักครั้งใหม่....กับหัวใจดวงเดิม

NAME: วันนี้ฉันถูกพี่ไนท์ห้ามไปโรงเรียน คงเพราะเรื่องเมื่อวานที่มีรูปฉันและเลย์จูบกัน ฉัมไม่รู้หรอกว่ารู้พวกนั้นมันมาได้ยังไงแต่ในตรงๆ นั้นมีแค่ฉันและเขา ฉันน่ะ ทั้งๆที่ยังไม่รู้ตัวคนร้ายที่แท้จริงด้วยซ้ำแต่กลับไปว่าเขา ฉันมันสมองช้าจริงๆ ฮือๆ แทนที่จะคิดก่อนทำ ดันไปทำแล้วค่อยมาคิด
ปังงง..... ฉันหันไปดูประตูที่กระเดนออกอย่างแรง 0....0
'เนม พี่อยากให้เนมพูดความจริงกับพี่มาว่าไปอยู่กับหมอนั่นได้ยังไง'
'พี่ไปทำอะไรมา ทำไมหน้าบวม แถมมีเหลือดไหลด้วยล่ะไปทำอะไรมา'
'ตอบคำถามพี่มา' 0x0 จะตะโกนทำไมพูดธรรมดาฉี่ก็แทบราดแล้ว
'ก็ที่งานน่ะเนมไม่รู้จักใครเลย เนมก็เลยออกมานั่งเล่นหน้าระเบียง แล้วเขาก็มาเขาเลยชวนเนมไปเดินเล่น แค่นั้นเอง'
'เดินเล่นแล้วทำไม- -*'
'คะ...คือมันมีเหตุบังเอิญนิดนึงไง ก็เค้าจะล้มแล้วเลย์เขาดึงแขนเนมไม่ให้ล้มแต่ดันดึงแรงไปเนมเลยไปชนกับเขา นี่ๆเดี๋ยวหาว่าโกหก ปากยังแตกอยู่เลย'ฉันเดินเข้าไปใกล้พี่ไนท์แล้วเอาแผลที่ปากให้พี่เขาดู กลัวพี่เขาไม่เชื่อ
'จริงๆน่ะเหรอ'
'อืมจริงๆ พี่ลองคิดดูนะถ้าเนมและเลย์เราสองคนจะจูบกันจริงๆ ปากเราสองคนไม่แตกแบบนี้หรอก'
'อืมม เชื่อก็ได้ แต่พี่ขอนะอย่าไปยุ้งกับมันอีก'
'อืม แล้วจะบอกได้รึยังล่ะว่าไปทำอะไรทำไมหน้าตาเป็นแบบนั้น'
'ไม่บอก....'
'แล้วให้ทำแผลให้ไหม'
'ไม่แกมือหนักให้แม่ทำดีกว่า'-....-*
พี่ไนท์เดินไปเช็คประตูก่อนออกไป แหมๆทีเข้ามา เข้ามาสะดังทีออกไปมีการเช็คก่อนว่ามันพังรึปล่าว นี่แหละความน่ารักพี่ชายฉัน
แล้วเย็นวันนี้ฉันก็ได้การบ้านจากยัยอายะที่ฝากพี่ไนท์มาให้ฉันทำ ชิ หนังสือกองเท่าภูเขา ไม่ได้ไปเรียนแค่วันเดียวทำไมมันเยอะจังฟ๊ะ
ฉันนั่งทำรายงานจนดึกตอนนี้ก็23.10นาทีแล้ว อีกวิชาเดียวก็จะเสร็จแล้วฉันจะได้นอนสักทีรีบทำดีกว่า
ฉันยังนั่งทำรายงานต่อไป แม่ของฉันเห็นทำงานดึกเลยเราขนมและนมอุ่นมาให้อยู่เสมอๆ
ตืดดด.....ตืด..เบอร์ใครนะไม่คุ้นเลย
/เนมพูดค่ะ/
/ฉันเอง/ -...-*ฟังเสียงก็รู้
/มีอะไรเหรอ แล้วรู้เบอร์ของฉันได้ยังไงอะ/
/ทำอะไรอยู่เหรอ/
/งาน/
/งานอะไร/
/การบ้าน/
/ฉันแค่จะโทรมาบอกว่าเรื่องเมื่อวาน ฉันไม่ได้เป็นคนทำนะ/
/เหรอ จะพยายามเชื่อแล้วกันนะ แค่นี้ใช่ไหม/
/สบายดีใช่ไหม/
/อืม/
/งั้นฝันดี/
ตูดดดด......ตูดดดด...
'ชิ ถามมาแต่จะให้เราตอบ ทีเราถามไปไม่อยากจะตอบอิตาบ้าเลย์เอ๋ย
 
เช้านี้ฉันตื่นมาไม่ค่อยสดใสเท่าไหร่เนื่องจากนอนน้อย ขอบตาดำเป็นหมีแพนด้าอยู่แล้วเนี้ยหมดสวยก็วันนี้แหละ
'เนมทำไมหน้าเป็นแบบนั้น'อายะเดินเข้ามาถามฉัน
'นั่นสิไม่สบายรึปล่าว'อากาเนะตามมาติดๆ
'ปล่าวแค่นอนดึกน่ะ อะนี่รายงานที่ให้ไปทำฝากส่งให้หน่อยได้ไหม'
'อืมได้ๆ'อายะหยิบหนังสือจากมือของฉันไปถือ
'เราว่าขึ้นห้องกันเถอะอาจารย์คงกำลังเข้าห้องแล้ว'
'อืมไปสิ'
ทั้งคาบเรียนภาคเช้าฉันไม่ได้สนใจในการเรียนเลยแม้แต่นอน คอยหาเวลาครูเผลอแล้วแอบงีบ ^^(เด็กๆห้ามทำตาม)
'เนมไปหาที่นั่งกินข้าวกัน'
'อืมมม อายะเราขอไปนอนพักก่อนนะไม่ไหวแล้วอะรู้สึกปวดหัวด้วยพวกแกสองคนไปกินกันก่อนเลย เราจะไปพักที่ห้องพักครู พอถึงเวลาเข้าเรียนก็มาเรียกได้เลยนะ'
'อืมๆได้พักผ่อนเถอะ'
ฉันกับเพื่อนๆแยกทางคนเพราะฉันจะไปที่ห้องพยาบาล จะไปขอยืมเตียงนอนสักแปป
'นี่ไงๆเธอ ยัยคนนี้แหละที่จับปลาหลายมือน่ะ'
'ใช่ๆ พี่ไนท์ยังไม่พอหล่อนเล่นเอาทั้งกลุ่มเลยนะ'
'จริงเหรอ แต่ฉันได้ยินมาว่าหล่อยจูบกับพี่เลย์แล้วนะ'
'ยัยนี่ร่านจริงๆเลือกไม่ถูกเลยสินะว่าจะเอาใคร หรือจะเอาทุกคนเลยก็ไม่รู้'
ตลอดทางที่ฉันเดินไปที่ห้องพยาบาลก็ได้ยินเสียงนินทาฉันต่างๆนาๆ ตอนนี้ฉันไม่มีแรงจะสู้กับใครทั้งนั้น หรืออาจเพราะยังมีความอดทนอยู่ แต่ถ้ายังมากกว่านี้ความอดทนของฉันอาจจะขาดไปโดยสิ้นเชิง
'ไงจ๊ะเป็นอะไรเหรอให้ครูตรวจไหม'อาจารย์ห้องพยาบาลถามฉัน
'ไม่เป็นไรค่ะ หนูแค่รู้สึกปวดหัวเพลียๆขอนอนพักสักครู่ได้ไหมค่ะ'
'อ่อๆได้จ๊ะเตียงสุดท้ายว่า เธอไปนอนพักเตียงนั้นนะ'
ฉันเดินไปหาเตียงที่อาจารย์บอก ขอพักสายตาสักแปปล่ะกัน บางทีตื่นมาอาจจะมีเรื่องให้คิดมากกว่านี้
'เธอแน่ใจนะว่ายัยนั่นมาห้องนี้น่ะ'ฉันได้ยินเสียงโวยวายในห้องพยาบาลที่ฉันนอนพักอยู่
'จริงๆนะค่ะรุ่นพี่ เราเห็นยัยนั่นเดินเข้ามาในนี้แหละยังไม่ได้ออกไปเลยค่ะ'0...0หมายถึงฉันรึปล่าวหว่า
'ถ้างั้นก็เปิดหาให้หมดทุกเตียง หาตัวยัยนั่นให้เจอก่อนอาจารย์ห้องพยาบาลจะกลับมา'
ฉันได้ยินเสียงผ้าม่านที่กั้นระหว่างเตียงถูกเปิดออกมาเรื่อยๆจนเกือบจะถึงเตียงที่ฉันนอน แล้วนี่จะทำยังไงดี ตอนนี้ฉันไม่มีเรี่ยวแรงจะสู้ใครหรอกนะ พี่ไนท์ๆ โทรศัพท์ ฮือออ อยู่ที่โต๊ะเรียน ทำไมฉันถึงเบลอได้ขนาดนี้นะ
'แควกกก พี่ค่ะมันอยู่นี่ค่ะ'
'ไหน ชิ หลบอยู่นี่เองเหรอแก ออกมาสะ'ยัยผู้หญิงร่างใหญ่ๆ เข้ามาดึงแขนฉันลากออกไปจากเตียง ฉันมองพวกของยัยนั่นก็น่าจะเกือบสิบคนได้ แต่ว่ามีแต่ตัวบิ๊กๆ T_T
'ไงๆ ไม่สบายเหรอแก ฉันช่วยสงเคราะให้ตายไวๆเอาไหม ทุกคนจัดการ'
พวกมันทั้งหมดวิ่งเข้ามาหาฉัน ฉันพยายามหลบตีนและมือของพวกเขาแต่ก็โดนบ้างเป็นบางครั้ง 
'หน่อยแก อย่าอยู่เลย' ฉันรู้สึกเจ็บที่หัวอย่างบอกไม่ถูก ตาของฉันมันค่อยๆมืดลง มืดลง 
'ฉันว่าแกทำเกินไป ปล่อยมันนอนตายตรงนี้แหละ'
'ถึงฉันจะรู้สึกดีกับแกนิดๆ แต่สำหรับฉันพี่ไนท์คือคนที่ฉันรักที่สุด'
สิ้นสุดเสียงทุดอย่างก็มืดสนิท
Night: 'หมอครับน้องของผมเป็นยังไงบ้างครับหมอ'
'คนไข่ได้รับการกระทบกระเทือนที่ศีรษะอย่างแรง ตอนนี้หมอยังบอกอะไรไม่ได้หมอต้องเอ็กซเรย์ดูก่อน ญาติผู้ป่วยนั่งรอก่อนนะครับ ถ้ายังไงหมอจะมาแจ้งอีกที'
'ใครกัน ทำไมถึงกล้าทำกับเนมได้ถึงขนาดนี้ มันกะเอาให้ถึงตายเลยเหรอ ฉันจะไปจัดการมัน'
'เห้ยไอ้ไนท์ กูว่าเรื่องนี้ให้เนมเขาจัดการเองดีกว่า เพราะมันเป็นเรื่องของผู้หญิง อีกอย่างฉันว่านะเนมคงอยากจะทำอะไรด้วยตัวเองมากกว่า ขืนเราเข้าไปยุ้งมันจะไม่ดี เพราะเราเป็นผู้ชาย' ไอ้ริกิเข้ามาห้ามผม
'รอเนมฟื้นก่อนแล้วเนมจะเอายังไงเราค่อยว่าตามกัน'ไอ้เรียวสมทบอีกแรง
ผมยอมนั่งตามคำขอของเพื่อน
ตอนนั้นผมนั่งคุยกับเพื่อนผมบนดาดฟ้าของตึกเรียน ผมก็ได้ยินเสียงรถโรงพยาบาลขับเข้ามาในโรงเรียน ตอนแรกผมไม่ได้คิดอะไรเลยสักนิด จนผมมองเห็นร่างผมบางที่ หน้าเธอเต็มไปด้วยเลือด ตอนนั้นสมองของผมมันไม่สั่งการอะไรเลย สั่งแต่ว่าให้รีบตามรถพยาบาลไป 
และตอนนี้ผมก็รอให้เธอออกจากห้องไอซียู ผมได้แต่หวังว่าน้องของผมจะปลอดภัย
ติ๊ดด...ติ๊ด....
ตูดดดด ตูดดดดด
/บ้านมิซูคิค่ะ ต้องการขอสายใครค่ะ/
/ป้าครับผมไนท์นะขอสายแม่หน่อยครับ/
/ค่ะๆรอสักครู่นะค่ะ/
/ไงลูกมีอะไรเหรอ/
/แม่ครับตอนนี้เนมอยู่ที่โรงพยาบาลครับ/
/ห๊ะ....อะ...อะไรนะ เนมน่ะเหรออยู่โรงพยาบาล/
/ครับตอนนี้หมอยังไม่ออกมาเลยครับ/
/โอ๊ยย...แม่จะเป็นลม งั้นเดี๋ยวแม่จะรีบไปเดี๋ยวนี้/
/ครับ/
ตูดดดดด..........
'แม่แกว่าไงมั้งวะ'
'บอกจะรีบมา เขาคงจะตกใจมาก ยัยเปี๊ยกที่เขาเลี้ยงมาตอนนี้นอนจมกองเลือดอยู่ห้องไอซียู ทั้งๆทีผู้เป็นแม่หรือพ่อ หรือแม้แต่ฉันไม่เคยจะทำร้ายให้เธอเจ็บตัวเลยสักนิด แต่พวกนั้นเป็นใครทำไมถึงได้ใจคอโหดเหี้ยมแบบนี้'
'ใจเย็นเพื่อนกูว่าเนมต้องปลอดภัย'
ผมและเพื่อนนั่งรอให้หมออกมาจากห้องไอซียู อยู่พักใหญ่แต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะออกจนแม่ของผมมา
'ไนท์ น้องเป็นไงบ้างลูก'
'หมอยังไม่ออกมาครับ'
'แม่รู้สึกเหมือน หัวใจจะสลายเลย แล้วเนมไปทำอะไรทำไมถึงเจ็บหนักแบบนั้น'
'ลื่นห้องน้ำน่ะครับ พอดีห้องน้ำมันลื่นมากแล้วพอเนมล้มหัวก็เลยไปฟาดกับขอบอางอย่างจัง' ไม่อยากให้แม่รู้ว่าเนมมีเรื่อง เพราะแม่อาจจะหวงเนมมากว่านี้
'งั้นเหรอ แล้วนี่ไนท์กับเพื่อนจะกลับไปพักกันก่อนไหมเดี๋ยวทางนี้แม่เฝ้าเอง'
'ผมไม่ไปครับ ส่วนพวกแกกลับไปก่อนก็ได้เดี๋ยวมีเรื่องอะไรจะโทรหา'
'เอิ่มงั้นพวกเราของกลับก่อนนะครับ คุณแม่ครับเชื่อเถอะครับว่าเนมจะไม่เป็นไร เนมจะต้องหายครับ'ไอ้เรียวและริกิกราบลาแม่ผม
'จ๊ะเดินทางกลับดีๆลูก'
หลังจากไอ้ริกิและเรียวกลับไปหมอก็ยังไม่ออกมา ผมกับแม่ได้แต่นั่งรอ
'คุณลูกเป็นยังไงบ้าง'พ่อของผมเดินเข้ามาคุยกับ ผมไม่ได้ฟังหรอกว่าท่านคุยอะไรกัน
'ไนท์ เดี๋ยวลูกกลับไปพร้อมพ่อนะแล้วไปอาบน้ำแต่งตัวมานอนเฝ้าน้องคืนนี้ ส่วนตอนนี้แม่เฝ้าให้ก่อนไว้พรุ้งนี้แม่จะมานอนเฝ้าเอง'
'คุณผมว่าจ้าพยาบาลไม่ดีกว่าเหรอ'
'ไม่ค่ะ ฉันจะดูลูกเอง เขาใจนะไนท์'
'ครับ แล้วผมจะรีบกลับมา'
ผมขับรถกลับบ้านพร้อมพ่อของผม.......................
 
Name:ฉันรู้สึกตัวตืนขึ้นมาก็เจอพี่ไนท์และเพื่อนพี่ไนท์นอนกองกันอยู่
'พี่ไนท์ เค้าหิวน้ำ' พี่ไนท์ได้ยินเสียงฉันก็รีบลุกไปหยิบแก้วน้ำมาป้อนฉันทันที ส่วนเพื่อนๆพี่เขาก็ลุกตามๆกัน
'ไงยัยตัวแสบ นอนไปสองวันติดๆ ไอ้เรียวมึงไปเรียกหมอมาดิ่อกว่าเนมฟื้นแล้ว'พี่ริกิหันไปสั่งพี่เรียวที่นั่งขยี้ขี้ตาอยู่
พี่เรียวออกไปไม่นานก็กลับมาพร้อมกับหมอ
'รู้สึกยังไงบ้างครับ'
'ก็ปวดหัวนิดๆ ค่ะ หนูเป็นอะไรมากรึปล่าวค่ะ'
'ไม่หรอกครับ หัวคุณอาจจะได้รับแรงกระแทกเยอะก็จริงแต่ ก็ไม่เกิดความเสียหายใดๆ ช่วงแรกนี้อาจจะยังปวดนะครับพยายามอย่าใช้สมองมากเดี๋ยวอาการปวดหัวจะกำเริ่บ'
'ค่ะขอบคุณค่ะ เอ่อแล้วจะกลับบ้านได้เมื่อไหร่ค่ะ'
'หมอขอดูอาการก่อนนะครับจะกลับได้เมื่อไหร่เดี๋ยวหมอจะแจ้งอีกที'
'ค่ะ ขอบคุณค่ะ'
'เนมหิวไหม พี่ไปซื้ออะไรมาให้กินเอาป่าว'
'ไม่อะเค้าขอนอนพักละกันนะ'
'อืมพักผ่อนเยอะๆ'
 
หลังจากวันที่ฉันโดนทำร้ายจนถึงวันนี้ก็เกือบ2อาทิตย์ ความจริงฉันออกจากโรงพยาาตั้งแต่8วันแรกแล้ว แต่แม่และพี่ชายของฉันยังไม่ยอมให้ไปโรงเรียน แต่ยังไงสะวันนี้ฉันก็ต้องไปให้ได้ฮี่ๆ
'เนมแม่ยังไม่อยากให้ไปนะลูกยังไม่หายดี'
'แม่ค่ะเนมอยากไปเรียนแล้วอยู่แต่บ้านน่าเบื่อ อีกอย่างเนมก็หายดีแล้ว'
'พี่ว่าเนมน่าจะพักอีกสัก2-3วันนะ'
'ไม่เอาเนมจะไปอะ น่านะสัญญาว่าจะดูแลตัวเองดีๆ จะไม่ลื่นห้องน้ำอีก'ลื่นห้องน้ำ -....-* พี่ไนท์หาอะไรแก้ตัวให้ดีกว่านี้ไม่ได้รึไงกัน นี่ดีนะที่ยังบอกว่าหัวฟาดอางน้ำถ้าบอกว่าฟาดชักโครกละก็ เนมขอโดดลงถังขี้ตายดีกว่า
'สรุปยังไงก็จะไปใช่ไหม'
'ค่ะ'
'งั้นแม่งอล'
'พี่ไนท์ออกรถเลย'
'เนมไม่ง้อแม่หน่อยเหรอ'
'ไว้ตอนเย็นจะมาง้อนะค่ะแม่'
'เนมนะเนม อย่าจะฟังแม่เขาบ้าง'
'พี่ไนท์เนมฟังมาหลายวันแล้วนะ ถึงเวลาที่เนมจะไปตามล่าตัวคนร้ายแล้ว'
'อืมๆตามใจ'
'นี่ มีเบอร์ลุงปาร์คยูป่าวอะ'
'มี จะเอาไปทำอะไร'
'ใบ้หวย เมื่อคืนฝันว่าลุงปาร์คยูเขาจะนำโชคมาให้น่ะ'
'ตลก อะนี่กดหาเอา'พี่ไนท์โยนมือถือของพี่เขามาให้ฉัน
'ขอบคุณคร๊าบบบบ อะคืน'
ฉันนั่งเงียบมาจนถึงโรงเรียน 
'พี่ไนท์ส่งเค้าตรงนี้ เดี๋ยวเดินไปเอง'
'จะดีเหรอ เดี๋ยวก็มีคนมาดักตีหัวอีกหรอก'
'ไม่มีแล้วเชื่อเนมสิ'
'ตามใจแต่จำเอาไว้นะมีอะไรให้กดเลข1ค้างเอาไว้มะนจะโทรหาพี่อัตโนมัต'
'ครับจะจำไว้'
พี่ไนท์จอดให้ฉันลงข้างๆรั่วโรงเรียน
ตืดดดด.....ตืดดดดด......
/ใครวะ/ 0....0โหดแท้
/คุณลุงปาร์ยูรึปล่าวค่ะ/
/อืมใช่ทำไม มีธุระอะไร/
/นะ...นะ...นี่เนมนะค่ะ/
/อุ้ย ขอโทษทีครับคุณหนู/
/ไม่เป็นไรค่ะ คือว่าคุณลงพอจะมีเวลาว่างบ้างไหมค่ะเนมอยากให้คุณลุงช่วยอะไรหน่อยน่ะค่ะ/
/ว่างเสมอครับว่ามาเลยครับ/
/คือ เนมมีเว็บๆนึงอยากให้คุณลุงช่วยหาคนสร้างเว็นี้ให้หน่อยน่ะค่ะและก็ช่วยสือประวัติของนักเรียนทั้งหมดของโรงเรียนเนมได้ไหมค่ะ/
/โหคนไม่ใช่น้อยๆเลยนะครับนั่น/
/ถ้างั้นเอาแค่สมาชิคของเว็บนั้นก็พอค่ะ มีใครบ้างและหาประวัติมาให้ด้วยได้ไหมค่ะ/
/ได้ๆ ครับผมจะรีบตามสืบให้ครับ/
/ขอบคุณมากค่ะ ถ้ามีอะไรคืบหน้าโทรหาเนมเบอร์นี้นะค่ะ ห้ามบอกพ่อพี่ไนท์และแม่นะค่ะเรื่องนี้มีแค่เราสองคนที่รู้ นะค่ะเนมขอ/
/ครับผมจะทำตามคำขอของคุณหนูอย่างเคร่งครัดครับ/
/ขอบคุณค่ะ แค่นี้แหละค่ะทำงานต่อเถอะค่ะ/
ตูดดดด.....
ฉันเดินขึ้นชั้นเรียนมาก็เจออายะและอากาเนะนั่งคุยกันอยู่
'เอ้าเนมหายดีแล้วเหรอ'
'อืมหายดีแล้ว'
'พวกเราคิดถึงเธอมากเลยนะ เป็นยังไงบ้างยังเจ็บอยู่ไหม'
'ไม่หายดีแล้วล่ะไม่ต้องหวง นั่งเรียนเถอะดี๋ยวาจารย์ก็เข้าแล้ว'
คาบเรียนภาคเช้าฉันไม่ได้สนใจในการเรียนเลยแม้แต่น้อย เพราะฉันมีเรื่องอืนที่หนักใจมากกว่าให้คิด และได้แต่หวังว่าสิ่งที่ฉันคิดนั้นมันผิด เพราะถ้าสิ่งที่ฉันคิดมันถูกล่ะก็ ฉันคงจะรู้สึกแย่มาก......................