สะดุดรักยัยโลว์ โซ

7.4

เขียนโดย budsaracome

วันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 23.07 น.

  15 ตอน
  21 วิจารณ์
  18.55K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 เมษายน พ.ศ. 2557 23.51 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

14)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ภายในห้องทำงานขนาดใหญ่ของคุณหญิงทิพปภา.......

"คุณพงษ์ ตกลงว่าคุณหาที่อยู่ของเจ้าวุฒิได้รึยัง"

เจ้าของห้องหันไปถามเลขาคนสนิทหลังจากที่เธอเคลียร์เอกสารที่วางกองอยู่บนโต๊ทำงานจนหมดแล้วพอตัวว่างแล้วใจก็อดคิดถึงลูกชายตัวดีที่หายต๋อมไปอย่างไร้ร่องรอยไม่ได้

"ผมพอทราบที่อยู่ของคุณทรงวุฒิแล้วหล่ะครับ แต่ผมขอเช็คดูให้แน่ใจดีก่อนนะครับ"

------------------------------------

"คุณสมบัติ เป็นอะไรครับ ผมเห็นนั่งใจลอยมาตั้งนานแล้วนะครับ"

แมคถามสมบัติที่นั่งเหม่อมาเกือบครึ่งชั่วโมงด้วยความเป็นห่วง เพราะแทบจะไม่เคยเห็นเธอเป็นแบบนี้นอกซะจะโดนแม่ด่ามา

"เฮ้อออออ!!!!!!!! ไม่รู้เป็นไรอ่ะแมคพักนี้ รู้สึกว่าตัวเองแปลกๆไงไม่รู้อ่ะ"

สมบัติถอนหายใจออกมายาวเหยียด เพราะรู้สึกใจเต้นแปลกๆเวลาอยู่ใกล้กับอีตาบ้าจุดนั่น เธอเองก็ยังไม่แน่ใจนัก เลยคิดว่าจะมาปรึกษากับส้มโอเพื่อนรักแต่ส้มโอกับไม่อยู่ซะนี่ อยู่ก็แต่แมคที่วันนี้กลับไม่ได้ไปร้านหนังสือเหมือนที่ทำเป็นประจำ แล้วเธอจะปรึกษากับใครได้หล่ะเนี่ย

"คุณบัติเป็นอะไรกันแน่ บอกผมเถอะ เป็นแบบนี้แล้วผมเป็นห่วงนะเนี่ย"

แมคถามอย่างร้อนรน แต่สมบัติก็ยังคงนั่งทำหน้า พะอืดพะอม แล้วไม่ปริปากอะไรออกมาสักนิดทำให้คนที่แอบมีใจให้เพื่อนอย่างเค้ามีลางสังหรณ์แปลกๆยังไงก็ไม่รู้

"เรื่องแบบนี้ อ่ะจะให้ชั้นพูดกับผู้ชายไม่ได้หรอกนะ นายไม่เข้าใจหรอก"

"ทำไมหล่ะ หรือว่าเรื่องของนายจุดคนนั้น"

แมคชักรู้สึกไม่ดีเมื่อเห็นว่าพอเขาเอ่ยชื่อ ลูกน้องคนใหม่ของเธอ สมบัติก็หน้าแดงขึ้นมาทันที

เพราะเขารู้อยู่แล้วว่าผู้ชายหน้าตาแบบนั้นใครอยู่ใกล้ก็ต้องหวั่นไหวเป็นธรรมดา แต่ต้องไม่ใช่สมบัติของเขาสิ เธอจะหวั่นไหวไม่ได้เด็ดขาด

"อืมมมมมม รู้ได้ไงอ.."

"ไม่ได้นะครับ คุณจะชอบเค้าไม่ได้เด็ดขาดนะครับ"

ยังไม่ทันที่สมบัติจะพูดจบ แมคก็สวนขึ้นทันที แล้วยังลุกขึ้นยืนทำหน้าถมึงทึงใส่เธอ ทำให้เธอถึงกับอึ้งพูดไม่ออก 'เป็นไรของเค้าวะเนี่ย'

"เอ่ออออ ขอโทษทีครับ ผมแค่คิดว่าคุณเพิ่งรู้จักเค้าได้ไม่นาน เป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้ อยู่ห่างๆเค้าไว้จะดีกว่านะครับ เพราะเราไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไร จิตใจเป็นไง เคยมีเบื้องหลังอะไรมาเราก็ไม่รู้นะครับ"

"นั่นสินะแมค รึว่าอาการแปลกๆของชั้นมันจะเกิดเพราะปัจจัยอื่นไม่เกี่ยวกับเค้าก็ได้มั้ง"

"นั่นแหละครับ ผมก็ว่าแบบนั้น "

แมคถอนหายใจอย่างโล่งอก 'อย่างน้อยเค้าก็ได้ถ่วงเวลาออกไปอีกนิด เผื่อสักวันเขาจะกล้าพอที่จะบอกความในใจออกไป ก่อนที่คนอื่นจะมาแย่งของของเค้าไป' (ฮึ้บ!!! สู้เค้าแมค)

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา