แลกเปลี่ยนหัวใจกับนายตัวร้ายสุดฮอต

7.8

เขียนโดย poppysuk

วันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 00.19 น.

  23 ตอน
  7 วิจารณ์
  26.40K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2557 01.53 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

7) ไอ้เด็กบ้า -0-

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตืด…ตืด….ตืด ฉันเดินไปหยิบไอโฟนที่หน้ากระจกใครโทรมานะเบอร์ไม่คุ้นเลย

“สวัสดีค่ะแอปพูดค่ะ”

(บ้านของคุณเลขที่ 4/25รึเปล่าครับพอดีว่ามีคนโทรมาแจ้งว่ามีกล่องสีดำข้างในมีเสียงนาฬิกาดังทางเราคิดว่าอาจจะเป็นระเบิดเชิญคุณออกมาดูด้วยครับ)ระเบิดงั้นเหรอ!!O_Oมีใครไม่พอใจฉันถึงขนาดเอาระเบิดมาวางหน้าบ้านเลยเหรอ

ฉันใส่ชุดนอนลายเป็ดมัดแกะ 2 ข้างเดินไปหน้าบ้านก็เจอกล่องสีดำขนาดกะทัดรัดใบหนึ่งตั้งอยู่

ติ๊ดๆๆๆๆ 0()O มีเสียงดังจริงๆด้วยอ่ะ มันจะระเบิดรึเปล่าอ่ะ ทำไงดีๆๆ แล้วเจ้าหน้าที่หายไปไหนมาช่วยเอามันออกไปที

“คุณครับ คุณต้องช่วยผมตัดเส้นฉนวนเราเหลือเวลาไม่มากแล้ว”จู่ๆชายชุดดำใส่หมวกใส่ผ้าปิดปากก็เดินเข้ามาหาฉันพลางก้มลงไปดูกล่องนั่น มันจะระเบิดแล้วเหรอ 0()o

“คุณเร็วสิครับเปิดกล่องออกผมจะตัดเส้นฉนวน”

“หะให้ฉันเปิดเหรอมะมันจะระเบิดไหมอ่า! -0-”

“เร็วสิครับคุณ”ฉันค่อยๆก้มลงไปแล้วกลั้นใจเปิดกล่องนั้นออก

ฟุ่บ!!ฉันลืมตาก่อนจะค่อยๆก้มไปมองในกล่องก็ถึงกับอึ้ง 0_0 ในกล่องนั่นมันคือ….ตุ๊กตามินเนี่ยนที่ฉันชอบมาก0_o

“ฮ่าๆๆๆ ตลกหน้าเธอเป็นบ้า”เจ้าหน้าที่ เอ!!ไม่สิฉันเดินเข้าไปดึงผ้าปิดปากออกก็ถึงกับเจ็บใจฉันโดนเด็กบ้านี่หลอกอีกแล้วเหรอ !! หมอนี่ว่างมากนักรึไงนะ ให้ตายเหอะ =_=;

“ใครใช้ให้นายเล่นแบบนี้ฮะไอ้เด็กบ้า!”ฉันตีหมอนั่นอย่างโมโห ใจหายใจคว่ำหมด -_-

“ชุดนอนเธอนี่เด็กอนุบาลเรียกพี่เลย ยัยเป็ด”แกรปเปอร์พูดก่อนจะหัวเราะชุดนอนฉัน มันออกจะน่ารักตอนนี้เทรนเป็ดกำลังมาแรงอยู่ด้วย

“นายนี่เล่นอะไรพิเรนธ์ๆอยู่เรื่อย เมื่อกี้ฉันตกใจมากเลยรู้ป่ะ”

“ก็ฉันเบื่อๆบ้านนี่ไม่รู้เลยทำอะไรเลยมาหาอะไรแกล้งเธอดีกว่า”

“ฉันว่านายกลับบ้านไปได้แล้วดึกแล้วนะ ฉันง่วงแล้วด้วย”

“ฉันกลับอยู่แล้วน่าแกล้งเธอแล้วสบายใจดี ไปดีกว่ากู๊ดไนท์ยัยเป็ด”ไอ้เด็กบ้านั่นว่าฉันยังไม่พอก่อนไปยังเอามือมาขยี้ผมฉันอีกไม่รู้เด็กรู้ผู้ใหญ่เลยนะ มันน่านัก ><

“พี่แอปใครมาเหรอ”โอมเดินลงมาถามฉันพลางมองออกไปหน้าบ้าน

“อ่อ เพื่อนพี่น่ะ”ถ้าโอมรู้ว่าเป็นเด็กนั่นนะ มีเรื่องแน่ ><

“เพื่อนพี่นึกยังไงถึงเอาตุ๊กตามาให้ตอนนี้”นั่นน่ะสิ ไอ้เด็กบ้านั่นเป็นบ้าอะไร ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน

“ไม่มีไรหรอก ขึ้นไปนอนเถอะดึกแล้ว”ฉันบอกพลางดันหลังน้องชาย

“เออ พี่แอปแล้วเรื่องพี่กับไอ้แกรปเปอร์เป็นอย่างไง มันทำอะไรพี่รึเปล่ามันบอกผมว่าพี่เป็นแฟนมัน มันเกิดอะไรขึ้นมันบังคับพี่ให้เป็นแฟนมันใช่ไหม” โอมเริ่มเข้าประเด็น ทำเอาฉันพูดไม่ออกกันเลยทีเดียว

“แค่อาทิตย์เดียวอ่ะ โอมนี่ก็เหลืออีกแค่ 4 วันเองแฮ่ๆ”ฉันตอบพลางยิ้มแหยๆ

“คนอย่างมันแค่นาทีเดียวก็ไม่น่าอยู่ด้วยหรอก มันมีเรื่องตลอดถ้าพี่ไปกับมันแล้วไอ้พวกคู่อริมันเห็นพี่จะโดนไปด้วยนะ”โอมพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ฉันเข้าใจถ่องแท้แล้วว่าทำไมเขาถึงไม่ให้คบพวกอันธพาลเพราะมันไม่ดีต่อชีวิตแบบที่ฉันเคยเจอมานี่เองนึกถึงช่วงเวลานั้น ฉันก็ยังกลัวไม่หาย ><

“พี่ทำเพื่อโอมนะ ถ้าโอมไม่ไปมีเรื่องแล้วมันจะเกิดแบบนี้ขึ้นไหม”

“แฟนเพื่อนมันมาชอบผมก่อน ผมไม่ได้ไปแย่งแฟนเพื่อนมันซะหน่อย”แฟนเพื่อนงั้นเหรอ!ดูท่าทางหมอนั่นจะรักเพื่อนมาก

“จริงๆแล้วแกรปเปอร์เป็นผู้ชายที่น่าสงสารนะ บางทีคนเราไม่ควรตัดสินใครว่าเป็นคนดีไม่ดีเพียงเพราะภายนอกเพราะว่าภายในแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน”

“พี่ไปโดนมันปั่นหัวอะไรมา คนอย่างมันอ่ะนะทั้งภายในภายนอกก็เลวเหมือนกันหมดอ่ะ”

“เอาเป็นว่า โอมขึ้นไปนอนได้แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้ตื่นสาย เรื่องแกรปเปอร์พี่คิดว่าพี่เอาอยู่”

“แต่ผมเป็นห่วงพี่นะพี่แอป หมอนั่นมันอันตรายพี่ไม่ควรไปยุ่งกับมัน ผมจะเคลียร์เรื่องนี้เอง”

“เชื่อใจพี่”ฉันพูดสั้นๆก่อนจะเปิดประตูห้องของน้องชายแล้วดันตัวเข้าไปโอมมองหน้าฉันอย่างกังวลแต่ก็ยอมเข้าไปในห้องอย่างโดยดี ฉันเข้าใจว่าโอมเป็นห่วงฉัน คงไม่มีใครที่จะอยากให้พี่สาวตัวเองไปยุ่งกับคู่อริของตัวเองแถมยังมีศัตรูรอบด้านอย่างเด็กนั่นอีกแต่ในเมื่อเรื่องมันมาถึงขนาดนี้แล้ว ฉันคงกลับไม่ได้คงต่อเดินหน้าต่อไป

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา