แลกเปลี่ยนหัวใจกับนายตัวร้ายสุดฮอต

7.8

เขียนโดย poppysuk

วันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 00.19 น.

  23 ตอน
  7 วิจารณ์
  26.34K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2557 01.53 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

6) ฉันกำลังหวั่นไหวกับเด็กคนนี้ใช่ไหม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

“อะไรนะ 0()0 พวกมึงอยู่ไหนพวกมันเด็กไหนวะ เออจะรีบไปแล้วเจอกัน”แกรปเปอร์เก็บไอโฟนเข้ากระเป๋าก่อนจะเหยียบคันเร่งอย่างเร็วด้วยสีหน้าที่ร้อนรน เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ!! 0_o

“นายจะไปไหน”ฉันถามเมื่อรถไม่ได้ขับไปทางบ้านฉันเลยสักนิด

“พวกฉันโดนไอ้พวก เทคนิคเล่นงานอยู่”ตีกันอีกแล้วเหรอ!! 0-0 ฉันไม่ชอบสถานการณ์แบบนี้เลยให้ตายสิ มันน่ากลัวที่สุด

“ที่ฉันพูดไป มันไม่ได้เข้าไปอยู่ในหัวนายบ้างเหรอ”

“ถ้าเป็นเพื่อนเธอโดนรุมทำร้ายเธอจะยอมอยู่เฉยๆไหมฮะ”ถ้าเป็นฉันๆคงไม่ยอมแน่ๆ งั้นวันนี้ฉันจะเข้าใจนายวันนึงละกัน

แกรปเปอร์ขับรถไปจอดก่อนถึงที่เกิดเหตุ “ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นห้ามลงมา จนกว่าฉันจะมาเข้าใจไหม”

“เข้าใจ”แกรปเปอร์สั่งฉันแล้วเปิดประตูรถวิ่งออกไป หมอนั่นจะเป็นอะไรรึเปล่าฉันรู้สึกใจคอไม่ค่อยดีเลยพวกเทคนิคน่ากลัวจะตาย  ฉันทั้งนั่งทั้งนอนอยู่ในรถหมอนั่นก็ยังไม่มา ฉันกดโทรแจ้งตำรวจก่อนจะเปิดประตูรถออกไปตามหาหมอนั่นให้ฉันรอโดยไม่ทำอะไรฉันทำไม่ได้หรอกอย่างน้อยฉันก็ควรช่วยหมอนั่น

“ว๊าย!! ”เมื่อกี้ไม้หน้าสามลอยเฉียดหัวฉันไปเพียงนิดเดียวเกือบไปแล้ว =0= ฉันวิ่งหลบตามตึก ขาสั่นไปหมดรู้สึกเหมือนตัวเองจะหลุดมาในยุคสงครามยังไงก็ไม่รู้ มันน่ากลัวชะมัดเลย  T0T

“อุ๊บ!!”จู่ๆก็มีมือใหญ่ๆมาปิดปากฉันก่อนจะลากฉันไปไหนก็ไม่รู้ ใครก็ได้ช่วยด้วย o()O

“บอกไม่ให้ออกมาแล้วออกมาทำไม! เธอพูดไม่รู้เรื่องเหรอ”แกรปเปอร์นั่นเอง ค่อยยังชั่วฉันนึกว่าไอ้พวกเทคนิคซะอีก -_-

“ก็นายไปนานอ่ะ ฉันโทรแจ้งตำรวจไว้แล้วนะอีกไม่กี่นาทีคงจะมาถึง”

“เธอกำลังทำให้เรื่องมันวุ่นวายรู้ตัวบ้างป่ะ!!”แกรปเปอร์ตวาดฉัน ฉันก็แค่อยากช่วยมันผิดด้วยเหรอ ToT

“เฮ้ย!!มันอยู่นั่น” แกรปเปอร์ดึงแขนฉันแล้ววิ่งหนี ไม่รู้ว่าวิ่งมาไกลเท่าไหร่ รู้แค่ว่าฉันเหนื่อยมากๆ ขาไม่มีแรงแล้ว

“แฮ่กๆฉันไม่ไหวแล้ว”ฉันพูดก่อนจะทรุดตัวลง เกิดมายังไม่เคยวิ่งหนีอะไรแบบนี้มาก่อนเลยให้ตายสิ ฉันรู้แล้วว่าทำไมพวกเด็กอันธพาลถึงได้หุ่นดีๆเพราะวิ่งแบบนี้นี่เอง =_=;; แกรปเปอร์ซ้อนตัวฉันขึ้นก่อนจะเดินไปยังซอกตึกฉันกับแกรปเปอร์ยืนอยู่ชิดกันเพราะซอกตึกมันแคบมากๆ หวังว่าพวกมันคงไม่มาเจอนะ

“กลัวเหรอ”แกรปเปอร์ก้มหน้าลงมาถามฉันที่ยืนตัวสั่น

“กลัวสิ เกิดมายังไม่เคยเจอแบบนี้เลยT^T”

“ฉันขอโทษ”แกรปเปอร์พูดพลางมองหน้าฉันอย่างรู้สึกผิด

“เฮ้ย!!เหมือนฉันจะเห็นอะไรแวบๆตรงซอกตึกนั่นวะ”เสียงพวกมันนิ =0= แกรปเปอร์คว้าเอวฉันเข้าไปให้ชิดกับตัวเขาฉันซุกหัวที่อกของเขาด้วยความกลัว ขออย่าให้พวกมันเจอเลย T-T มันลุ้นยิ่งกว่าลุ้นเกรดอีกนะ หัวใจฉันมันเต้นรัวไปหมดนี่เพราะฉันกลัวพวกมันเจอหรือเพราะว่าหวั่นไหวกับเด็กคนนี้กันแน่นะ >//<

จะว่าไปแกรปเปอร์ก็น่ารักดีนะว่าไหมค่ะเพื่อนๆ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา