แลกเปลี่ยนหัวใจกับนายตัวร้ายสุดฮอต
เขียนโดย poppysuk
วันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 00.19 น.
แก้ไขเมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2557 01.53 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) ฉันกำลังหวั่นไหวกับเด็กคนนี้ใช่ไหม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“อะไรนะ 0()0 พวกมึงอยู่ไหนพวกมันเด็กไหนวะ เออจะรีบไปแล้วเจอกัน”แกรปเปอร์เก็บไอโฟนเข้ากระเป๋าก่อนจะเหยียบคันเร่งอย่างเร็วด้วยสีหน้าที่ร้อนรน เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ!! 0_o
“นายจะไปไหน”ฉันถามเมื่อรถไม่ได้ขับไปทางบ้านฉันเลยสักนิด
“พวกฉันโดนไอ้พวก เทคนิคเล่นงานอยู่”ตีกันอีกแล้วเหรอ!! 0-0 ฉันไม่ชอบสถานการณ์แบบนี้เลยให้ตายสิ มันน่ากลัวที่สุด
“ที่ฉันพูดไป มันไม่ได้เข้าไปอยู่ในหัวนายบ้างเหรอ”
“ถ้าเป็นเพื่อนเธอโดนรุมทำร้ายเธอจะยอมอยู่เฉยๆไหมฮะ”ถ้าเป็นฉันๆคงไม่ยอมแน่ๆ งั้นวันนี้ฉันจะเข้าใจนายวันนึงละกัน
แกรปเปอร์ขับรถไปจอดก่อนถึงที่เกิดเหตุ “ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นห้ามลงมา จนกว่าฉันจะมาเข้าใจไหม”
“เข้าใจ”แกรปเปอร์สั่งฉันแล้วเปิดประตูรถวิ่งออกไป หมอนั่นจะเป็นอะไรรึเปล่าฉันรู้สึกใจคอไม่ค่อยดีเลยพวกเทคนิคน่ากลัวจะตาย ฉันทั้งนั่งทั้งนอนอยู่ในรถหมอนั่นก็ยังไม่มา ฉันกดโทรแจ้งตำรวจก่อนจะเปิดประตูรถออกไปตามหาหมอนั่นให้ฉันรอโดยไม่ทำอะไรฉันทำไม่ได้หรอกอย่างน้อยฉันก็ควรช่วยหมอนั่น
“ว๊าย!! ”เมื่อกี้ไม้หน้าสามลอยเฉียดหัวฉันไปเพียงนิดเดียวเกือบไปแล้ว =0= ฉันวิ่งหลบตามตึก ขาสั่นไปหมดรู้สึกเหมือนตัวเองจะหลุดมาในยุคสงครามยังไงก็ไม่รู้ มันน่ากลัวชะมัดเลย T0T
“อุ๊บ!!”จู่ๆก็มีมือใหญ่ๆมาปิดปากฉันก่อนจะลากฉันไปไหนก็ไม่รู้ ใครก็ได้ช่วยด้วย o()O
“บอกไม่ให้ออกมาแล้วออกมาทำไม! เธอพูดไม่รู้เรื่องเหรอ”แกรปเปอร์นั่นเอง ค่อยยังชั่วฉันนึกว่าไอ้พวกเทคนิคซะอีก -_-
“ก็นายไปนานอ่ะ ฉันโทรแจ้งตำรวจไว้แล้วนะอีกไม่กี่นาทีคงจะมาถึง”
“เธอกำลังทำให้เรื่องมันวุ่นวายรู้ตัวบ้างป่ะ!!”แกรปเปอร์ตวาดฉัน ฉันก็แค่อยากช่วยมันผิดด้วยเหรอ ToT
“เฮ้ย!!มันอยู่นั่น” แกรปเปอร์ดึงแขนฉันแล้ววิ่งหนี ไม่รู้ว่าวิ่งมาไกลเท่าไหร่ รู้แค่ว่าฉันเหนื่อยมากๆ ขาไม่มีแรงแล้ว
“แฮ่กๆฉันไม่ไหวแล้ว”ฉันพูดก่อนจะทรุดตัวลง เกิดมายังไม่เคยวิ่งหนีอะไรแบบนี้มาก่อนเลยให้ตายสิ ฉันรู้แล้วว่าทำไมพวกเด็กอันธพาลถึงได้หุ่นดีๆเพราะวิ่งแบบนี้นี่เอง =_=;; แกรปเปอร์ซ้อนตัวฉันขึ้นก่อนจะเดินไปยังซอกตึกฉันกับแกรปเปอร์ยืนอยู่ชิดกันเพราะซอกตึกมันแคบมากๆ หวังว่าพวกมันคงไม่มาเจอนะ
“กลัวเหรอ”แกรปเปอร์ก้มหน้าลงมาถามฉันที่ยืนตัวสั่น
“กลัวสิ เกิดมายังไม่เคยเจอแบบนี้เลยT^T”
“ฉันขอโทษ”แกรปเปอร์พูดพลางมองหน้าฉันอย่างรู้สึกผิด
“เฮ้ย!!เหมือนฉันจะเห็นอะไรแวบๆตรงซอกตึกนั่นวะ”เสียงพวกมันนิ =0= แกรปเปอร์คว้าเอวฉันเข้าไปให้ชิดกับตัวเขาฉันซุกหัวที่อกของเขาด้วยความกลัว ขออย่าให้พวกมันเจอเลย T-T มันลุ้นยิ่งกว่าลุ้นเกรดอีกนะ หัวใจฉันมันเต้นรัวไปหมดนี่เพราะฉันกลัวพวกมันเจอหรือเพราะว่าหวั่นไหวกับเด็กคนนี้กันแน่นะ >//<
จะว่าไปแกรปเปอร์ก็น่ารักดีนะว่าไหมค่ะเพื่อนๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ