Ma Boy ฉันต้องการความรักจากคุณ

          ในงานแสดงโชว์คอนเสิร์ตของแทจุน ฉันได้ขึ้นไปร่วมแสดงกับแทจุนบนเวที เขาและฉันเต้นด้วยกันตามจังหวะเพลง ท่ามกลางเสียงกรี๊ดของบรรดาแฟนๆ 
          เราทั้งสองคน เต้นตามจังหวะเพลงได้อย่างลงตัว จนกระทั่งการแสดงใกล้จะจบลง แทจุนได้เดินมาหาฉัน ซึ่งยืนอยู่ตรงกลางของเวที ฉันใช้แขนทั้งสองข้างของตัวเองคล้องคอแทจุนไว้ เราทั้งสองคนมองหน้าและสบตากันอย่างเนิ่นนาน ก่อนที่ฉันจะบรรจงจูบริมฝีปากของแทจุนอย่างแผ่วเบา
          "นี่นักเรียน นักเรียน นักเรียน" ฉันตกใจตื่นขึ้นมา ทันทีที่ได้ยินเสียงใครคนใดคนหนึ่งเรียก ใช่! เหตุการณ์เมื่อกี้ฉันฝันไป ฉันฝันไปหรอเนี่ย ToT "ถึงแล้ว ลงไปได้แล้ว" เสียงอาจารย์ที่อยู่บนรถบอก ตอนนี้ไม่มีใครอยู่บนรถสักคนเดียว คงลงไปหมดแล้วล่ะมั้ง -0-
          "อะไรกันนี่" ฉันว่าพลางลุกลี้ลุกลนควานหากระเป๋าสะพายของตัวเอง "ขอโทษนะคะ" ฉันหันไปบอกกับอาจารย์คนเมื่อกี้ ก่อนจะรีบเดินลงจากรถอย่างรวดเร็ว 
          "รอฉันก่อนนะ แทจุน" ฉันพูดกับตัวเอง พลันเหลือบไปมองจอโทรทัศน์ที่กำลังถ่ายทอดคอนเสิร์ตของแทจุนอยู่ ใช่แล้วล่ะ! แทจุนอยู่ที่นี่ โรงเรียนศิลปะการแสดงแทฮาน..
          ฉันเดินลากกระเป๋า เดินไปตามทางมาได้สักพักแล้ว เอ๊ะนั่น! ฉันเห็นกลุ่มเด็กผู้ชายกลุ่มหนึ่ง กำลังเต้นกันอยู่ "ว้าว เก่งใช่เล่นนะเนี่ย" ฉันเอ่ยชมเบาๆ
          Rrrrrr Rrrrrrr 
          'ติ๊ด' ฉันยิ้มก่อนกดรับโทรศัพท์ จะไม่ให้ยิ้มได้ไงล่ะ ก็แม่ฉันโทรมานี้ >_<
          (ฮัลโหล จางกือริมเป็นไงมั่งลูก)
          "อ้อ แม่คะหนูถึงอย่างปลอดภัยแล้วค่ะ"
          (อ๋อจ้า ดูแลตัวเองดีดีนะ แม่เป็นห่วง)
          "ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ แม่ก็รู้จักหนูดีไม่ใช่หรอ"
          (จ้า แม่คนเก่ง แล้วที่โซลเป็นไงบ้าง)
          "โซลหรอคะ ถ้าพวกเขาได้เห็นหนูจะต้องเป็นลมกันแน่ๆค่ะ แล้วถ้าเกิดอยู่ที่นี่หนูดังขึ้นมาล่ะ ต้องเหนื่อยมากแน่ๆเลย" ไม่อยากจะคิดจริงๆ เฮ้อ -0-
          (จ้า ขอให้มันดังจริงๆก่อนเถอะแล้วค่อยมาพูด ฮ่าๆ งั้นแค่นี้ก่อนนะลูก ดูแลตัวเองดีดีนะจางกือริม)
          "ได้ค่ะ ไว้หนูโทรไปหาใหม่นะคะ" ฉันกดวางโทรศัพท์ก่อนจะเก็บใส่ในกระเป๋าไว้เหมือนเดิม
          "จางกือริม จากนี้ไปเธอจะก้าวสู่รั้วโรงเรียนศิลปะการแสดงแทฮานแล้วนะ" ฉันพูดกับตัวเอง ก่อนจะยิ้มอย่างภาคภูมิใจและเดินเข้าไปในโรงเรียน 
 
          เช้าวันต่อมา...
          ฉันในชุดนักเรียนสีฟ้าสดใสลากกระเป๋าสีชมพูคู่ใจ ยืนอยู่หน้าโรงเรียน "ว้าว สวยจัง" ฉันพูดกับตัวเอง นี่เป็นวันแรกสินะที่จะได้เข้ามาเรียนที่นี่ >_< ตื่นเต้นชะมัด "ฉันจะทำได้ดีหรือเปล่านะ...แน่นอนฉันต้องทำได้ดี สู้ๆ" ฉันพูดให้กำลังใจตัวเอง
          เอ๊ะนั่นอะไร! ฉันเหลือบไปเห็นผู้หญิงสามคนกำลังมุ่งหน้ามาทางฉัน คนแรกเป็นผู้หญิงตัวอ้วนๆถือป้ายไฟตัวTJมาด้วย คนที่สอง ว้าว! คนนี้สวยน่าดู เธอเป็นสาวผมสั้น นั่น! เธอถือกระจกมาด้วย ส่วนคนสุดท้าย เธอเป็นผู้หญิงผมยาว แต่...เธอถือโทรโข่งมาทำไม -0-?
          "เหอะ" ฉันมองไปที่ยัยพวกนั้น ก่อนจะหัวเราะครั้งหนึ่ง สงสัยจะมาแบบไม่เป็นมิตรแฮะ
          "เธอคือใคร กล้าดียังไงมาเดินบนทางของแทเคิล ห๊า" ยัยผู้หญิงตัวอ้วนๆพูดขึ้น พลางมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า นั่นไงล่ะว่าแล้วต้องมาแบบไม่เป็นมิตร -*-
          "แทเคิล อะไรคือแทเคิล" ฉันถามพลางทำหน้างง
          "ชทรมคนรักแทจุนไงล่ะยะ" ยัยอ้วนนั่นตอบ
          "อ๋อ แฟนคลับของแทจุนนี่เอง" ฉันว่าพลางหัวเราะ
          "โอ..มาย..ก็อต ฮ่าๆ" ยัยผู้หญิงที่ถือโทรโข่งไว้พูดขึ้น พร้อมกับหัวเราะ
          "อะไรนะ แฟนคลับหรอ ฮ่าๆ เธอกล้าเรียกลัทธิแทเคิลว่าแฟนคลับหรอ เธอคือใคร ห๊า เธอคือตัวประหลาดที่ตกลงมาจากฟ้าหรอ" ยัยอ้วนนั่นพูดอย่างใส่อารมณ์
          "ย่าห์ๆๆ เธอไม่ใช่ตัวประหลาดที่มาจากฟ้าหรอก..." ยัยผู้หญิงผมสั้นนั่นพูดขึ้นบ้าง หลังจากที่ยืนฟังอยู่ตั้งนาน "ฉันว่าเธอคือนังขี้แพ้ต่างหาก อย่าไปพูดกับเธอเดี๋ยวเราจะกลายเป็นนังขี้แพ้แบบเธอด้วย" ผู้หญิงคนนั้นพูดจบก็เดินมาชนไหล่ฉัน และเดินจากไปและตามด้วยผู้ติดสอยห้อยตามเธออีกสองคน ปล่อยให้ฉันทำหน้างงเป็นไก่ตาแตกอยู่ตรงไหน 
          "ฟู่ววว! โรงเรียนนี้เป็นบ้าอะไรเนี่ย!" ฉันพูดกับตัวเอง พลางทำหน้าเบื่อหน่าย
          ในห้องเรียน....
          "เข้ามาจ๊ะ" อาจารย์ผู้หญิงคนหนึ่งที่คาดว่าน่าจะเป็นอาจารย์ประจำชั้นของห้องฉัน เดินนำหน้าและเปิดประตูให้ ก่อนจะเรียกให้ฉันตามเข้าไป
          "โอ๊ะ แทจุนนี่" ฉันพูดกับตัวเอง เขานั่งอยู่โต๊ะหลังสุดด้วยล่ะ กำลังนั่งหลับตาอยู่ที่หูทั้งสองข้างมีหูฟังครอบไว้ ดูท่าทางว่ากำลังหลับอยู่สินะ >_< "นี่ฉันได้อยู่ห้องเดียวกับแทจุนจริงๆหรอ ฉันรักโรงเรียนนี้จังเลย >_<"
          'ปุ่ก!' "โอ๊ะ!" ด้วยความที่ฉันมัวแต่มองแทจุน และลืมดูทางฉันจึงเดินไปชนโต๊ะของอาจารย์เข้าไปเต็มๆ -*- เจ็บชะมัด! ฉันรีบจัดท่าทางตัวเอง ให้ยืนอยู่ในท่าที่เรียบร้อยที่สุด -0-
          "ตอนนี้เรามีเพื่อนใหม่ย้ายมาเรียนที่ชั้นเรียนเรา.." อาจารย์ประจำชั้นพูดขึ้น โอ๊ะนั่น! นั่นมันยัยสามคนที่หาเรื่องฉันเมื่อเช้าไม่ใช่หรอ ให้ตายเถอะ -*- "เธออาจจะยังไม่คุ้นเคยกับโรงเรียนเรา ขอให้ทุกคนช่วยดูแลเธอด้วย" อาจารย์ก็ยังพล่ามต่อไม่เลิก -*- "แนะนำตัวสิจ๊ะ" อาจารย์สะกิดฉัน
          "โอ๊ะ! O.O เอ่อ..ฉันมาจากชุงชอน ชื่อจางกือริมค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนค่ะ" ฉันว่าพลางโค้งตัวทีนึง
          "จางกือริมหรอ.." เสียงผู้ชายคนนึงพูดขึ้น เขานั่งอยู่กลางห้อง "เธอเป็นยัยกลิ่นตุนี่" [จางกูริม = กลิ่นตุ] หมอนั่นว่าพลางทำหน้ากวนใส่
          "ฮ่าๆๆๆๆๆ" เสียงนักเรียนทั้งห้องหัวเราะขึ้น หลังจากที่ผู้ชายคนนั้นพูดจบ ฉันหน้าเสียทันที ให้ตายเถอะ! ฉันชื่อ จางกือริม ไม่ใช่ จางกูริมนะเว้ยยยย
          'ตุ้บๆๆ' เสียงอาจารย์ทุบโต๊ะ ก่อนจะตวาดนักเรียนทั้งห้อง "หยุดเดี๋ยวนี้! ทำไมเธอถึงล้อเลียนคนที่จะมาเป็นดาราแบบนี้ล่ะ ฉันเคยบอกแล้วไม่ใช่หรอว่าตัวตนภายในนั้น สำคัญกว่าเปลือกภายนอกใช่ไหม" อาจารย์เงียบไปสักพักก่อนจะหันมาพูดกับฉันต่อ "กือริม..ไปนั่งที่ว่างตรงนั้นนะจ๊ะ"
          ฉันโค้งตอบรับทีนึง ก่อนจะเดินไปยังที่ว่าง มันอยู่แถวหลังสุดด้วยแหละ เป็นแถวเดียวกับแทจุนด้วย ฉันนั่งแถวหลังฝั่งขวาสุด ถัดไปเป็นโต๊ะว่าง (ว่างทำไม?) ถัดไปเป็นยัยผมสั้นที่หาเรื่องฉันเมื่อเช้า และถัดไปอีกก็เป็นแทจุน >_< ยี้! แต่ยัยผมสั้นนั่นได้นั่งข้างแทจุนอ่ะ ไม่ยอม
          "โอ๊ะ! ไอรีนมาแล้ว" สิ้นเสียงนั้นผู้ชายทั้งหลายแล่ในห้อง ก็พากันวิ่งไปยืนเรียงกันที่ประตูตรงทางเดิน อย่างกับว่าประธานาธิบดีมางั้นแหละ ว่าแต่ไอรีนคือใครหว่า?
          ว้าว! นั้นหรอไอรีน เธอสวยจังเลยนะ >_< เพอร์เฟคสุดๆ ฉันว่านะเธอคนนี้ต้องดังมากแหงๆ ฮ่าๆ แล้วดูพวกผู้ชายสิ ทำท่าหลงใหลเธอคนนี้มากอ่า ถึงกับเข่าอ่อนเลยหรอ ฮ่าๆ
          นั่น! เธอกำลังตรงมาทางนี้แล้ว อย่าบอกนะว่าที่นั่งที่ว่างตรงข้างฉันตรงนี้ เป็นของไอรีน >_< นี่ฉันได้นั่งกับคนดังด้วยแหละ กรี๊ดดดดด
          ว้าว! เห็นเธอใกล้ๆตรงนี้ เธอสวยมากเลยอ่า >_< นี่ฉันกำลังจะชอบผู้หญิงใช่ไหม ไม่นะ แต่ไอรีนคนนี้สวยมากจริงๆ โอ๊ะนั่น! แทจุนเดินถือกล่องของขวัญมาหาไอรีนด้วยแหละ อย่าบอกนะว่าแทจุนชอบไอรีน!!
          "ไอรีน ฉันคิดถึงเธอมากเลยหลังจากจบคอนเสิร์ต"
          "...☺..." ไอรีนได้แต่ยิ้มตอบแทจุน เป็นฉันนะจะกระโดดกอดเลยล่ะ นี่สินะที่เค้าเรียกว่า สวยเลือกได้ ToT
          "ฉันคิดว่าเธอใส่แล้วต้องดูดีแน่ๆ" แทจุนว่าพลางดันกล่องของขวัญมาไว้ตรงหน้าของไอรีน
          "นี่ๆ..." นักเรียนหญิงคนหนึ่งที่นั่งอยู่โต๊ะด้านหน้าฉันหันมาสะกิด "หยุดฝันได้แล้ว ตอนนี้แทจุนกำลังหลงใหลไอรีนอยู่" นั่นไงว่าแล้ว ไม่นะ แทจุนของช้าน ToT ว่าแต่..
          "โอ๊ะ เธอรู้ได้ไงว่าฉันชอบแทจุน..." 
          "เธอดูง่ายจะตาย" ผู้หญิงคนนั้นตอบ "ฉันชื่อ จังจิซู ^[+++]^" เธอส่งยิ้มมาให้ฉัน โอ๊ะ! เธอดัดฟันด้วยแหละ
          "จิซู ช่วยฉันหน่อยนะ ^_^" ฉันพูดพลางยิ้มตอบ
          "ฮ่าๆ โอเค พูดจริงๆนะ เธอต้องยับยั้งชั่งใจไว้หน่อย เธอคิดว่ากลุ่มแทเคิลจับคนที่ชอบแทจุนไป แค่คนสองคนหรอ" จิซูบอกฉัน พลางเหลือบไปที่ยัยสามคนนั่น
          "นี่ ฉันไม่ใช่แบบนั้นหรอกน่า ฮ่าๆ" ฉันพูดพลางหัวเราะ
 
          ณ ห้องผู้อำนวยการโรงเรียนศิลปะการแสดงแทฮาน...
          "เธอคือไอรีนนะ สาวน้อยคลื่นลูกใหม่แห่งวงการเกาหลี ไอรีนโฆษณาให้โรงเรียนศิลปะการแสดงแทฮานมากมาย" ชายวัยสี่สิบกว่าพูดขึ้นและโวยวายใส่ผู้อำนวยการโรงเรียน
          "ผมลำบากใจนะ คนที่คัดค้านเขาก็ยืนกรานท่าเดียว" ผู้อำนวยการโรงเรียนพูดขึ้น
          "นี่มันผิดข้อตกลงจากการที่รับเธอเข้าเรียนในโรงเรียนนี้ไม่ใช่หรอครับ คุณบอกจะสนับสนุนภาพลักษณ์ของไอรีน 'หญิงสาวผู้ลึกลับ' " เขายังคงโวยวายต่อ
          "ผู้ปกครองของนักเรียนได้กดดันเรา เกี่ยวกับพฤติกรรมของไอรีน ช่วยเข้าใจเราด้วยเถอะครับ..." ผู้อำนวยการโรงเรียนพูดขึ้นด้วยสีหน้าลำบากใจอย่างเห็นได้ชัด
          "ผมบอกแล้วไงว่าเธออยู่ร่วมห้องกับผู้หญิงไม่ได้!" เขาโวยวายต่อและหนักขึ้นกว่าเก่า
          "ทำไมคะ มีเหตุผลสำคัญอะไรหรอ" อาจารย์ผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น ซึ่งเป็นอาจารย์ประจำชั้นของห้องไอรีน
          "..."
          Hyun Woo Story
          "ลุงครับ.." ผมเรียกชายวัยสี่สิบกว่าที่นั่งตัวสั่นเอาผ้าห่มปกตัวเอาไว้ ใช่แล้วล่ะ เขาเป็นลุงของผมเอง เจ้าของบริษัทโมเดลลิ่ง "ลุงจะให้ผมอยู่ห้องเดียวกับผู้หญิงอย่างงั้นหรอ ลุงคิดดีแล้วหรอครับ" ผมเริ่มใส่อารมณ์โมโหอย่างเห็นได้ชัด
          "นี่เป็นสถานการณ์ที่อยู่เหนือการควบคุม ไม่มีทางเลือกอื่นเลย.." ลุงของผมตัวสั่นขึ้นอีก สงสัยคงกลัวผมอาละวาดละสิท่า
          "เพราะแบบนี้แหละ ผมถึงไม่อยากทำแบบนี้ตั้งแต่เริ่มต้น..." ผมโวยวาย "ช่างเถอะ ตอนนี้ผมจะเลิกแล้ว" ผมบอกปัด
          "ฮยอนวู นายพูดเรื่องอะไร นายทำได้ดีมาตั้งนานแล้วหลังจากจ่ายหนี้หมด เราเพิ่งจะได้กำไรนิดเดียวเอง ทนอีกหน่อยได้ไหม ถ่ายโฆษณาอีกนิดหน่อย พวกเราก็จะได้อยู่ออฟฟิศดีดีแล้วน่า ถ้าถึงตอนนั้นนายก็เดบิวต์ในฐานะฮยอนวูได้เลย ฉันจะช่วยไม่ให้นายล้มเหลวเอง" ลุงของผมร่ายยาวเป็นชุด เฮ้อ -*-
          ผมกัดริมฝีปากแน่น ก่อนจะถอดวิกออกอย่างเสียอารมณ์ "ชึ่ย! น่ารำคาญจริงๆ" สภาพผมตอนนี้ไม่ต่างจากกระเทยสักเท่าไหร่ ใส่ชุดฟอร์มเครื่องแบบของนักเรียนหญิงแต่ผมสั้นแบบผู้ชาย ตลกน่าดู ฮ่าๆ
          "พูดตรงๆนะ ถ้านายไม่ใช่ไอรีน นายจะเข้าโรงเรียนศิลปะการแสดงแทฮานได้ไหม นายบอกว่าโรงเรียนนั้นเป็นความฝันของนาย ความฝันเชียวนะ! ถ้ายอมแพ้ตอนนี้ ความฝันและเรื่องเดบิวต์ของนายก็จบเห่ ทั้งหมดนั่นแหละ!" ลุงเริ่มพูดเสียดังขึ้น "นายคิดว่าไง.." ลุงหันไปถามคนที่นั่งอยู่ข้างๆผม ใช่! นั่นผู้จัดการผมเอง
          "อะไรนะ? อ้อๆ.." ผู้จัดการรีบวางถั่วปากอ้าก่อนจะหันมาพูดกับผม "ทำไมนายไม่คิดทางบวกล่ะ การได้อยู่ร่วมห้องกับผู้หญิงเป็นความฝันของผู้ชายไม่ใช่หรอ ฉันอิจฉานายนะเนี่ย! บางที..ได้อยู่ห้องเดียวกันแล้วเกิดปิ๊งปั๊งกันล่ะ *0*" ผู้จัดการพูดขึ้นพร้อมกับสายตาที่เป็นประกายอย่างเห็นได้ชัด!
          "อะไรนะ / นี่!" ผมและลุงของผมตวาดผู้จัดการพร้อมกัน
นี่ผมต้องย้ายไปอยู่ห้องกับผู้หญิงจริงๆหรอเนี่ยยยยยย ToT
 
          แอ๊ดดดด... ตอนนี้ผมจัดการใส่วิกแล้วเรียบร้อย เฮ้อ ผมชะโงกหน้าเข้าไปในห้องนั้น ภายในห้องมีเตียงอยู่สองเตียง มีห้องน้ำในตัว1ห้องและบนหัวเตียง มีกำแพงกั้นไว้ครั้งหนึ่งเปิดช่องตรงกลางไว้เข้าออก ภายในนั้นจะมีโต๊ะยาวหนึ่งตัวและโคมไฟสองอัน อ่า..คงทำไว้สำหรับคนสองคนสินะ 
          โว๊ะ! นี่มันอะไรกันเนี่ย กระเป๋าและเสื้อผ้ากระจัดกระจายอยู่บนเตียงเตียงหนึ่ง ซึ่งหน้าจะเป็นเตียงของผู้หญิงที่จะต้องอยู่ร่วมห้องกับผม ซึ่งเธอคงจองไว้ก่อนแล้ว
          "ผู้หญิงแบบไหนกันเนี่ย" ผมพูดกับตัวเอง ก่อนจะเหลือบหันไปเห็นที่หัวเตียงของยัยนั่น รูปแทจุนนี่นา ผมหยิบขึ้นมาดู "ยัยนี่ชอบแทจุนงั้นเรอะ เหอะ! " ผมวางรูปแทจุนลง ก่อนจะวางกระเป๋าตัวเองไว้บนเตียงอีกเตียงนึง 
          ผมดึงกล่องของขวัญที่แทจุนให้เมื่อเช้ามา งี่เง่าชะมัด! ถ้าหมอนั่นรู้ว่าผมเป็นผู้ชาย หมอนั่นจะแสดงสีหน้ายังไงบ้างนะ ฮ่าๆ คิดแล้วก็ขำชะมัด ผมมองกล่องของขวัญนั่น ก่อนจะโยนไปข้างหลังอย่างไม่ใยดี 
          แอ็ดดดด..เสียงประตูห้องน้ำเปิดออก ผมรีบหันไปดู นี่มัน...จะ..จางกือริม!! O.O
          "ไอรีน!" ยัยนั่นพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่โครตจะตกใจ ผมจึงรีบเนียนทำท่าทางเรียบร้อยเหมือนเดิม "ทำไมเธออยู่ในห้องของฉันล่ะ หรือว่า...เธอเป็นรูมเมทฉันหรอO.O?"
          'โรงเรียนนี้สาวสวยออกจะเยอะ ทำไมเป็นเธอนะ' ผมคิดในใจ ไม่ได้ตอบออกไปขืนตอบไปละก็ มีหวังยัยนี่ได้ยินเสียงผมแล้วต้องเป็นลมแหงๆ -*-
          "ว้าว ยอดไปเลย >_< เธอเป็นรูมเมทฉันหรอ ฉันกับไอรีนเนี่ยนะ" ยัยนั่นว่าพลางกระโดดโลดเต้น คงจะดีใจสิท่าได้อยู่ร่วมห้องกับคนดัง เหอะ "ฉันไม่พูดไม่ออกเลย"
          'คนที่พูดไม่ออกคือฉันต่างหากล่ะ' ผมคิดในใจ
          "เรามาอยู่ด้วยกันเถอะนะ ^__^ ฉันเป็นนักเรียนที่ย้ายมาใหม่ ชื่อจางกือริม เธอคงรู้แล้วสินะ" ยัยนั่นว่าพลางแบมือแล้วยื่นมาตรงหน้าผม  
          'รู้แล้วน่า ยัยกลิ่นตุ!' ผมได้แต่ด่ายัยนั่นอยู่ในใจ ก่อนจะเดินออกไป ไม่สนใจที่ยัยนั่นยื่นมือมาทำความรู้จัก และปิดประตูดัง ปัง!!!
          Jang Gue Rim Story
          ห๊า!! ไอรีนไม่รับจับมือฉัน เธอไม่จับมือฉัน ToT 
          "ไม่มีทาง เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะไม่สนใจฉัน บางทีเธอคงจะไม่เห็นมือฉัน ฮ่าๆ ใช่แล้วล่ะ ToT.." ฉันพูดปลอบใจตัวเอง "ไอรีน ฉันพนันได้เลยว่าหลังจากนี้ไม่กี่สัปดาห์ เธอต้องยอมเป็นเพื่อนกับฉันแน่ เธอจะต้องก้มหัวแล้วขอเป็นเพื่อนฉัน ชึ่ย! :(" 
          ฉันหันหลังไปกำลังจะเดินไปที่เตียงนอน 'ปุ่ก' ฉันเตะใส่วัตถุบางอย่างที่พื้น โอ๊ะ! นี่มันของที่แทจุนให้ไอรีนเมื่อเช้านี่ ทำไมถึงวางอยู่ที่พื้นล่ะ ...
 
          เฮลโล๊วววว นิยายเรื่องนี้เฟยไม่ได้ได้คิดเองน้า ^___^ เฟยเอามาจากซีรีส์เกาหลีเรื่อง Ma Boy ซึ่งนั่งแกะเอง ฮ่าๆ เผื่อใครที่ไม่ชอบดู อาจจะผิดเพี้ยนไปบ้างเล็กน้อยนะ แต่ไม่มากหรอก ^__^ กว่าจะจบแต่ละตอนเหนื่อยมากเลยนะเนี่ย ฮ่าๆ ยังไงก็ติดตามด้วยนะ -3-