Key lover กุญเเจรักสื่อหัวใจ

     "@_@ที่นี่ที่หนายยย"

     เมา เมา เมา ไปหมดแล้วววว

     .....

     "โอ๊ย!"

     อยู่ๆขาของฉันก็ไปสดุดับอะไรสักอย่าง ซึ่งเป็นของแข็งๆ เดาว่ากระป๋องน้ำอัดลม...ปล่อยมานปายย เราต้องเดินต่อปายย กองทัพต้องเดินด้วยเท้า จะเดินด้วยท้องรึไง บ้ารึเปล่า ถ้าเดินด้วยท้อง ก็ต้องเป็นงู ต้องคลาน ดึ๊บ ดึ๊บ ดึ๊บ ดึ๊บบบ(นางเอกฉัน...)

     โครม!

     เอาอีกแล้ว! ฉันไปสดุดกับของแข็ง ที่ใหญ่มากๆละมั้ง แต่คราวนี้ ฉันคงจะทรงตัวไม่อยู่แล้ว สู้พื้นดินอันเป็นที่ร้ากกกกก~

     ตึง!

     (ยืนไว้อาลัย3วิ...)

     .......................

     [ลูซิเฟอร์ Talk]

     ตอนนี้ผมกับสายสิบกำลังตามหายัยแพทเทิ่นอยู่ ไม่รู้หายไปไหน ความจริงนะ ผมกะจะโชว์แมนออกไปตามหายัยแพทเทิ่นคนเดียว แต่ว่าดันมาไอ้สายสิบบพ่วงมาด้วย(ตัวเองเป็นคนบอกว่า ให้ไปพร้อมกัน2คนเลยไม่ใช่เหรอ) เงียบปากไปเลย ไอ้ไรเตอร์! (เดี๋ยว ตัดบท) ขอโต๊ดคร้าบบบ

     "นายคิดว่าแพทเทิ่นอยู่ที่ไหน"

     "น่าจะแถวๆที่เราลงเรือนะครับ เพราะคุณแพทเทิ่นคงจะเดินไปไหนมาไหนได้ไม่ไกลหรอกครับ"

     ก็จริง- -

     "งั้นไปที่ท่าเรือกัน..."

     ........

     ตอนนี้ผมกับสายสิบมาถึงที่ท่าเรือแล้ว ที่นี่ก็ตั้งกว้าง กว่าจะหาเจอก็อีกนาน จะไปตามคนอื่นให้มาช่วยก็เสียเวลาอีก ผมคิดว่าเราควรแยกกันหา

     "ฉันว่า พวกเราแยกกันหาแพทเทิ่นกันดีกว่านะ"

     "นั่นสิครับ งั้นผมไปทางซ้ายนะครับ"

     "อืม ถ้าเกิดหาไม่เจอหรือถ้าเจอแล้วก็มารอกันตรงนี้นะ"

     ผมพูดก่อนจะเดินไปทางขวา

     ..............

     "แพทเทิ่น!!!"

     .........

     "แพทเทิ่น!!!"

     .........

     ไม่เจอโว้ยยยยยย!

     ผมค้นทุกซอกทุกมุมของฝั่งขวาแล้วนะเนี่ย แต่ก็ยังไม่มี รู้งี้ขอฝั่งซ้ายดีกว่า...!!!

     ขณะที่ผมกำลังจะเดินกลับ ผมก็เห็นซอกเล็กๆที่คนพอจะเดินเข้าไปได้ มันคลาดสายตาของผมไปได้อย่างไรงี้ แพทเทิ่นไม่น่าจะอยู่นี่นะ...แต่ก็ไม่แน่นะ ว่าแล้วผมก็เดินเข้าไปภายในซอกแคบๆ ซอกนั้นเป็นซอกที่ยาวมาก ยาวกว่าซอกอื่นๆ

     "แพทเทิ่นนน!!!"

     ผมตะโกนเรียกชื่อแพทเทิ่นอีกครั้ง

     .........

     ยังคงไม่มีเสียงตอบรับเหมือนเดิม ไม่ก็ยัยนี่อาจจะสลบไปแล้วก็ได้...ผมเดินเข้าไปข้างในอีก

     0[]0!!!

     แพทเทิ่น!!!

     แพทเทิ่นสลบอยู่จริงๆด้วย ใกล้ๆกับแท็งก์น้ำ มีขวดอยู่ใกล้ๆคาดว่า จะเหยียบโดนแล้วล้มหัวฝาดพื้น ไม่ก็เดินสดุดแล้วก็ล้ม

     "แพทเทิ่น..."

     ผมเรียกแพทเทิ่นเบาๆก่อนจะตบแก้มของแพทเทิ่นเบาๆเช่นกัน

     ..........

     ยังไงก็พากลับก่อนดีกว่า

     ว่าแล้วผมก็อุ้มแพทเทิ่นในท่าเจ้าหญิงพาออกไป

     ............

     พอผมไปถึง ผมก็เห็นสายสิบยืนรออยู่ ท่าทางเหม่อลอย...

     "เห้! สายสิบฉันเจอแพทเทิ่นแล้วนะ"

     "จริงเหรอครับ" สายสิบรีบหันมามองผมทันที เขาทำหน้าเหมือนโล่งใจมาก

     "พาแพทเทิ่นกลับกันก่อนเถอะ"

     "ครับ..."

     แล้วผมกับสาบสิบก็เดินกลับ พร้อมกับยัยแพทเทิ่นที่หลับคาอ้อมกอดของผม

     [ลูซิเฟอร์ End Talk]